- 21 Kasım 2017
- 27.575
- 120.592
Şans derken? Ben ortada bir şans göremiyorum. Böyle evlilik yapacağınıza yalnız ölün daha iyi.Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım.
Bu ilişkiyi ve özellikle de evlilik kararınızı çok kere gözden geçirmenizi tavsiye ederim.Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
İçki insanı başka birine dönüştürmez. Sadece içindekileri açığa çıkarır. 37 yaşında işi geliri olan kadınsınız. Niye kendinize bu adamı reva görüyorsunuz ?Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor.
Anlattıklarınıza bakılırsa bu adam sizin için bi şans gibi görünmüyor. Tam tersi hayatınızın hatası olabilecek gibi.Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Bence bitirin, siz mutlu olamazsiniz, evlenip pişmanım diye konu acarsiniz, şuan sevip aşık olmuşsunuz, ama sizden olmaz, kendinizi seviyorsanız bitirin. Kardeşim olsaydiniz bu yorumu yapardım sizeMerhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Eşşek gibi de gelir.Musakka buraya kadar geldi mi
Siz çıldırmış olmalısınız. İki çocuklu herif çöpsüz üzümü bulmuş şükür edeceği yere ayı gibi içip s.çıp eskilerinizi mi yüzünüze vuruyor? Üstelik kendi karnını anca doyuruyor. Neden son şans muamelesi yapıyorsunuz ayıya, yokluk mu var?Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Yalnız ölmeme uğruna böyle bir ilişkiyi evliliğe götürüp hayatınızı kendinize zindan etmeyin. Her şeyi geçtim alkol alınca bambaşka insan olması ciddi alarm durumu.Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Bu arada eski eşiyle niye ayrılmışlar?Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Bana bu kısmı daha büyük bir sorunmus gibi geldi siz ufak bir detay olarak anlatmissiniz ama. Sırf bu sebeple dahi evlilik konusunu düşünün derim bana kalsa bu sebepten direkt vazgeçerim o kişiden ama siz en azından bir düşünün ne dersinizVe bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor.
Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Yani sokaktan kedi sahiplenip agacla evlenenler misali kediyle evlensen icip sapitip sana kotu davranan birinden daha iyidir. O dereceMerhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?