Bekar bayan önceden evlilik yapmış çocuklu bir erkek

Adamın eski eşine ve çocuklarına harcadığı paralar sizin ilgi alanınız değil. Para onun isterse alsın dağa taşa saçsın. Asıl problem bir çocuğunuz olursa bunu sanki tek başına yapmışsınız gibi sadece sizin bakacaginizi düşünmeniz. Demek ki es adayının size verdiği imaj bu. Demek ki siz ve size dair herşey "öteki" olacak. Ee o zaman bu adamla ne işiniz var? Adamın iki çocuğuyla milletin geçmişini yargılaması hanzoluguna girmiyorum dahi. Eski eşi çekmemiş kapıya koymuş. Siz niye derdini çekmek zorunda hissediyorsunuz. 37 geç bir yaş değil. Ha adama yasal sperm bankası muamelesi yapıp sadece çocuk peşindeyim biyolojik saat işliyor diyorsanız o başka. Ama bunun daha az baş ağrıtan yolunu seçin derim. Şimdiden geçmişle sizi vurmaya çalışan adam ilerde daha büyük dert olur, kurtulmak isteseniz kurtulamazsınız.
 
Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Bu ilişkiyi ve özellikle de evlilik kararınızı çok kere gözden geçirmenizi tavsiye ederim.
 
Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor.
İçki insanı başka birine dönüştürmez. Sadece içindekileri açığa çıkarır. 37 yaşında işi geliri olan kadınsınız. Niye kendinize bu adamı reva görüyorsunuz ?
 
Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Anlattıklarınıza bakılırsa bu adam sizin için bi şans gibi görünmüyor. Tam tersi hayatınızın hatası olabilecek gibi.

Çocuk sorumlulukları,maddi açıdan zorlanacağınız bi hayat, alkol alınca psikolojik şiddet..hatta belli ilerde fiziksel şiddet.. lütfen bir daha düşünün..
 
Bu arada yanlis noktaya takidiginizi farkettim. Maddi meseleleri uzun uzun yazip, alkol konusunu 2 cumle ile gecistirmissiniz.
Maddi konulari size bu kadar detayli anlattigina gore boyle gelmis, böyle gidecek, bunu kabul et demek oluyor. Kadinlarin en buyuk hatasi evlendikten sonra duzeni degistiririm diye düşünmek. Diger kosullar mükemmel oldugu zaman maddi kısım hallolur. Ancak sizin cok daha buyuk bir probleminiz var: alkol. Asıl buraya takilmaniz lazim. Adamin hastalikli zihniyeti alkol alinca ortaya çıkıyor. Bu zihniyetle başedemezsiniz.
 
Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Bence bitirin, siz mutlu olamazsiniz, evlenip pişmanım diye konu acarsiniz, şuan sevip aşık olmuşsunuz, ama sizden olmaz, kendinizi seviyorsanız bitirin. Kardeşim olsaydiniz bu yorumu yapardım size
 
Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Siz çıldırmış olmalısınız. İki çocuklu herif çöpsüz üzümü bulmuş şükür edeceği yere ayı gibi içip s.çıp eskilerinizi mi yüzünüze vuruyor? Üstelik kendi karnını anca doyuruyor. Neden son şans muamelesi yapıyorsunuz ayıya, yokluk mu var?
 
Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Yalnız ölmeme uğruna böyle bir ilişkiyi evliliğe götürüp hayatınızı kendinize zindan etmeyin. Her şeyi geçtim alkol alınca bambaşka insan olması ciddi alarm durumu.
 
Konu sahibi parasını istediği yere harcar,sizin şu an ondan hesap sorma gibi bir lüksünüz yok.Ortak hesabınız yok,resmi bir evliliğiniz yok.Adam yeyip,içip yaşıyor olabilir.Sizin gibi düşünmeyebilir para konusunda.Evlenirseniz bu konulardan dolayı çoook kavgalar edersiniz.
Alkol alıp geçmişinizi önüne getirmesi tam bir öküzlük.Çocukları da leylekler getirdi.İnsan bir dönüp kendine bakar.Evlenmeden önce bunu düşünün.
 
Yalnız ölmeyi niye düşünüyorsunuz ki adaml evlendikten sonra adamda hemen ölebilir yada sizde gereksiz bir düşünce. İleride mutlu bir evlilik gözükmüyor kararınızı verin. Çocuklarla ilgili sıkıntı yok bence, size kötü davranması daha büyük sıkıntı
 
Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Bu arada eski eşiyle niye ayrılmışlar?
 
Devam etme derim, kaldırabilecek biri değilsin. Çocuksuz biriyle olsan daha iyi ayrıca manipüle etmiş seni ne demek yalnız ölücem heee bu adam son şansın tövbeeee

Ayrıca sen tutumlusun onlar geleni harcıyor.

Sen yalnız oturuyorsun evde bir başına

37 yaşında kendine layık gördüğün hayat bu mu ?

Geçmiş ilişkilerin sorguluyor 2 cocuklu herif ayyyy ağzının payını versene sen de 🤬
 
Böyle biriyle evlenmektense hiç evlenmeyin daha iyi... Anladığım kadarıyla iyi davranan biri değil zaten. Değer gördüğünüzü hissetmiyorsunuz.. yazdıklarınızdan bunu aldım.
 
Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor.
Bana bu kısmı daha büyük bir sorunmus gibi geldi siz ufak bir detay olarak anlatmissiniz ama. Sırf bu sebeple dahi evlilik konusunu düşünün derim bana kalsa bu sebepten direkt vazgeçerim o kişiden ama siz en azından bir düşünün ne dersiniz
 
Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?

Endişelerinizde haklısınız. Şöyle bir şey var karşınızda bu düzene alışmış insanlar var ve kimse bunu sorun etmiyor. Siz bu düzene dahil olarak bu şartları kabul etmiş oluyorsunuz. Zaten değişmesi de zor. Herşey bi yana içince kötü davranması en kötü yanı, muhtemelen evlendikten sonra dozu artabilir bazı şeylerin. İlişkinizi gözden geçirmenizi tavsiye ederim.
 
Merhabalar bu forumda ilk defa bir konu acıyorum. Ben 37 yaşındayım daha önce hiç evlilik yapmadım. Yaklaşık 2 yıldır 42 yaşında önceden bir evlilik yapmış ve 2 çocuğu olan bir bey ile birlikteyim. Evlilik düşünüyorum. Erkek arkadaşım çocuklarına çok bağlı ve ilgili ki bu bence çok güzel bisey haftada üç gün çocuklarını alır maddi manevi ilgilenir. Burayı çok özür dileyerek yazıyorum kimseyi inanın kırmak yanlış cümle kullanmak istemiyorum ama baktığımda erkek arkadaşım tüm gelirini çocukları için harcıyor. Kendisi, eski eşi ve hatta çocuklar lüks harcamaya inanilmaz alışmış bunu örnekle nasıl anlatırim bilmem ama kıyafetlerinden tüm elektronik aletlerine kadar en son çıkan markalar. biz evlenip çocuk yaptığımızda eğer ben çalışmazsam çocuğumu büyütmem imkansız görünüyor. Ben de çalışıyorum isimden memnunum ama ne bileyim öyle harcamak aklima gelmiyor yeterki yakissin pazardan bile giyinirim. Ama erkek arkadaşımın kizi yeni alınan mont colombia değil de zara'dan alındı diye kıyametler koparıyor. Maddi acıyı geçtim ben hep ikinci plandayim tabi bisey demiyorum çocukların hakkı ama kendimi kötü hissediyorum. Hep evde yalnız oturuyorum. Birde şöyle bir konu var erkek arkadasim alkol almayı çok sever dışarı çıkar arkadaşlariyla güzel mekanlarda oturur ona göre hesap öder. Yani buna da hadi bisey demiyorum ama yani yazık değil mi paraya. Ve bide içtikten sonra bana kötü davranıyor başka bir insan oluyor hic bisey bulamasa benim geçmiş ilişkilerimi sorguluyor bana kötü ithamlarda bulunuyor. Yazdıklarımda hatalı bisey yazıp yanlış bir cümle kurduysam peşinen özür dilerim. Artık panik yaptım 37 yaşındayım ve bu şansı da kaçırırsam yalnız ölücem diye düşünmeye başladım. Bunlar normal şeyler mi ben mi abartıyorum yoksa ilişkiyi bitirmeli miyim?
Yani sokaktan kedi sahiplenip agacla evlenenler misali kediyle evlensen icip sapitip sana kotu davranan birinden daha iyidir. O derece
 
X