Bebek Sonrası Yaşanan Sorunlar

Cocuktan sonra hersey degisiyor. Sacma salak herseye takilabiliyoruz. Kafanizi dagitacak seylerle ugrasin. Yoksa esinizin her yaptigi batar ki esiniz yine yardimci olan bir esmis. Guncel hayat sartlari, cocugunun gelecegi derken o da bunaliyodur. Erkekler bizler kadar kolay dokulmezler ama cok dusunurler. Allah baska dert vermewin en kotu gununuz boyle olsun diyorum.
Ayrica tuvalet egitiminde neler neler yasayacaksiniz. Bugun oglum 1 kere benim.kuvagima 1 kere babasinin kucagina isedi. Sonra kakasini klozete yapti temizledik salona gekdi. 10dk sonra altina yapti haliya da geldi. Ben cocugu banyoya soktum esim haliyi temizledi. Stresten o hali oyle mi temizlenir diye adama cemkirdim. O da bana cok biliyosan kendin yap dedi. Biraz atistik. Aksam cocuk uyuyunca ikimiz de ayri ayri kemdi dunyamizda stresimizi attik. Simdi de hadi misir patlatip yiyelim diyor. 😂
Uzun lafin kisasi cok takilmamak lazim. 2 gunluk dunya. Hersey olacagina variyor.
 
Akşam 8 den sabah 6.30 a kadar aralıksız uyuyan bebeğin var ve hala söyleniyormusun. Karı koca her akşam ev işine el atsanız 1 saatte biter işler. O saatte sadece süpürge yapamazsınız ama geri kalan her iş yapılır Sende gündüz bebeğinle yorulmadan zaman geçirirsin.
 
diblerabla .!.:
Resmi tatillerde eşim dinlensin diye evde yalnız bırakıp çocuğumla arkadaşıma gittim bir kaç kere ama mesela ben evde 9.5 aydır hiç yalnız kalmadım hiç ayağımı uzatıp yatmadım anlatabiliyor muyum? Ona rağmen işleri tatlılıkla çözme taraftarıyım.
Genişletmek için tıkla...
Anneler (ben de dahil) bu durumdayız zaten. Çocuğun hayatın boyunca seni yalnız bırakmayacak yani bunu bil
 
hayat yorucu sevgili üye. Oğlum 3 yaşına girdi yeni çalışmaya döndüm, bundan önceki döngüm aynen senin gibiydi. O zaman eşime demiştim keşke bir gün sen kalsan evde görsen benim halimi. O da sabahın 6sında sıcacik yataktan kalkıp onca saat yol çekip işe gitmek zorunda olmasam da oğlumla vaktimi geçirsem demişti. Yani işin özü nereden baktığına bağlı zorluklar.

Bir de geçim sıkıntısı vs yazmışsın durumunuz nedir bilemem ama kira, faturalar, evin mutfak masrafı bebeğin bakımı, sağlık kontrolleri vs derken ev hayatında yaşadığın konfor(umarim konforlusundur) şu an eşinden geçiyor. Malesef hem yoğun iş hayatı hem maddi zorluklar insanı dönem dönem agresifleştiriyor, üzücü ama sinirini en yakındakinden çokarıyorsun ki sizde bebek de sorun değil sakin tabiatlı. Bir de uyumaz yemez icmez olsa ne olurdu düşün. Eşinle konuşmaya çalış bu tahammülsüzlük maddi sebeplerden mi, iş yerinde bir sorunu mu var? Farkında olmadan sen mi çok şikayet ediyorsun. Hesap sorup üste çıkar gibi ben dr şunu bunu yapiyorum diye afeddersin sidik yarıştırmak için degil( yaptım oradan biliyorum😂) sadece seni anlamak ve konuşmak istiyorum bir problem varsa ben de üzerine düşünüp yanında olmak istiyorum diye yapıcı konuşmalar yap. Derdini böylece anlarsın belki?
 
Browni- .!.:
Siz calismiyorsunuz anladigim kadariyla
Esiniz hem is eve gelince de cocugun sorumlulugu derken gerilmesi cok normal degil mi?
Genişletmek için tıkla...
Değil. Çocuk sadece kadının gibi davranan erkekleri eleştirirken, bir kadın olarak bu yorumu nasıl yapabiliyosunuz ya? Anne de baba da aynı şekilde bakabilir çocuğa.
Vasfiyeteyzeniz .!.:
Çalışıyor musunuz ? Çalışmadığınız halde bu kadar çocuğun sorumluluğunu bu kadar eşinize vermeniz hem bencillik hem yanlış. Ama çalışıyorsanız ayrı. Bu durumda bile bu kadar sorumluluk ağır gelmiş olabilir
Genişletmek için tıkla...
Pardon nesi bencilce? Kadın çocuğu babasının evinden getirmediğine göre ortak çocuklarına bir zahmet babalık yapıversin adam.
Bayılıyosunuz şu erkekleri göklere çıkarmaya gerçekten pes artık. Ben de evliyim benim de 4 aylık bebeğim var ve doğuma 1 ay kala işten ayrıldım şu an bebeğimi büyütüyorum ve malesef ev hanımı oldum bebeğim büyüyene kadar, çünkü bırakabileceğim kimse yok.
Konu sahibi gibi tüm gün akşama kadar ben ilgileniyorum çocuğumla, eşim geldiğinde eğer bebeğim uyumuyosa üst değiştirip temizlenip direkt alıyor oğlumu ben o sırada yapamadıysam yemek yapıyorum yaptıysam sofra hazırlıyorum. Akşama kadar çamaşır bulaşık yemek ve bebek bakımı çok kolay zannediyosunuz herhalde? Bebeğin bir zahmet mamasını verip iki pış pış yapıp biraz ilgilensin babası sonuçta. Alt değiştirmesini uyutmasını da ben yapıyorum geri kalan zamanlarda genelde eşim ilgileniyor evde olduğu sürede. Ama ben de boş oturmuyorum bu arada ne yazık ki. Nerdeyse her gün bebeğin çamaşırı çıkıyor onu yıka kendi çamaşırını yıka kuruyunca topla katla yerleştir bulaşık yemek temizlik ertesi günün yemek hazırlığı vs vs 4 saatlik uykuyla duruyorum çoğu gün… Kadını bir yere vurmadığınız kalmış ayıptır siz böyle yaparsanız erkek milleti neler yapmaz. Çocuk bakımı da ev işleri de kadın çalışsın çalışmasın sadece ona ait değildir hanımlar, yaşadığı evi temiz tutmasını ortak yaptığı çocukla ilgilenmesini istemek de eş ve babalık görevidir erkeğin kadına verdiği bir lütuf değil yani yapması gereken şeyler.
Konu sahibi seni çok iyi anladım ben, bide kendini daha net açıklamak için güncelleme yazmışsın bu duruma daha çok üzüldüm.. Benim eşim çok şükür afra tafra yapmadı bana bu durumlardan dolayı inşallah da böyle devam edebiliriz. Yapsa ben daha çok yapar üste çıkardım muhtemelen çünkü o kadar eminim ki benim ondan daha çok yorulduğuma.. Bir kadın olarak eşinin seninle de ilgilenmesini istemen en doğal hakkın. Eğer eşin yanaşırsa evlilik terapisine gidin. Ailesiyle (istiyorsan) aralarınız düzeltmesine yardımcı ol. Belki buhranı azalır. Allah kolaylık versin🙏🏻
 
diblerabla .!.:
Herkese Merhaba

Öncelikle biliyorum ki yalnız değilim bu konuda çünkü bir sürü konu açılmış ama yine de dertleşmek istedim.

Eşimle 6 yıllık evliyiz. 9.5 aylık bir bebeğimiz var. İsteyerek oldu çocuğumuz. Zor bir bebek değil ama tabii ilk çocuk olduğu için bir de yalnız büyüttüğümüz için acemiliğimiz var.

Eşimle çocuk öncesi iyi gittiğine inandığım bir evliliğimiz vardı. İşinden evine evinden işine gider gelir, ailesiyle sorunlarda benden yana olur, tartışsak da kısa sürede gönlümüzü alırdık birbirimizin. Ben annemi yıllar önce kaybettim babam yeniden evlendikten sonra bağımız giderek koptu. Yani bir kaç akrabam dışında pek kimsem yok. Eşimin akrabalarıyla (annesi hariç) aramız iyi görüşüyoruz. Neyse sadede geleyim;

Hamileliğim güzel geçti ilişkimiz açısından. Çok ilgiliydi eşim. Normal doğum yaptım doğum anı haricinde baştan sona yanımdaydı. Ailesi geldi 3 gün durup gitti. O zaman üzüldü ilgilenmedikleri için ben de onun üzülmesine üzüldüm. Yani o anlarda da sevgimiz ve şefkarimizde problem yoktu. Sonra zamanla bir şeyler değişmeye başladı. (Bebeğimize birlikte bakıyoruz. Gece eşim uyutuyor tüm gece uyuyor zaten bebeğim. Sabah da işe gidene kadar oynuyor falan. Evde olduğunda ben emziriyorum ve yemeğini hazırlıyorum geri kalan sorumlulukları eşimde.) Eşimde şefkat azaldı öfke ve gerginlik arttı. Sürekli gergin sürekli azarlama modunda. Herkese, herşeye öfkeli. Oturttum konuştum olmadı, şikayet ettim olmadı, küstüm olmadı, ağladığımı gördü olmadı, bebeğim stresimi anladı hırçınlaştı olmadı, kavga ettik olmadı. Ne yapacağımı şaşırdım. Başbaşa vakit geçireceğimiz zamanlar oluyor onlarda da ben yanaşmazsam asla elimi bile tutmuyor. Eskiden sarılırdık, öperdik ne bileyim en basiti birlikte gülerdik. Şimdi ben bir adım atmazsam asla ama asla bana iyilikle yaklaşmıyor. Bayramda da yaptı aynı şeyi. Ben kimsesiz hissettiğim için bayramlarda hassaslaşıyorum. Asla duygularımı anlamak ona göre davranmak istemiyor. Bir sürü hormonlarım değişti, şefkate çok ihtiyacım vardı ama beni resmen sevgisizliğe mahkum etti. Sevmiyormuş beni bence. Seven insan böyle yaklaşamaz sevdiğine. Ben de artık eskisi gibi katlanamıyorum yaşım 32. Çok zorluklar yaşadım. İlk evliliğimde şiddet gördüm zar zor boşandım. Şimdiki eşimle evlilik benim için çok büyük bir adımdı. Allah razı olsun asla lafını etmedi ilkinin ama bu sevgisizlik hissi beni mahvediyor. Ben de ona birşey hissedemiyorum böyle olunca.
Boşanmak istemiyorum çünkü ben kimsesiz kaldım, ailesizlik nedir bilirim. Bebeğim yaşasın istemiyorum.

En büyük hayalimdi güzel bir yuvamızın olması, aile olabilmek. Bunları biliyor herşeye şahit. Ona rağmen kendisine çeki düzen vermiyor. Ne yapmalı nasıl yaklaşmalı bilmiyorum. En büyük korkum sevgisiz bir evlilikti başıma mı geldi yoksa düzelir mi çocuğumuz büyüdükçe?

Şimdiden teşekkür ederim cevaplarınız için.

GÜNCELLEME: Hanımlar ben sanırım kendimi anlatamadım. Bir günde neler yaptığımı aşağıya yorum olarak yazdım. Hiç oturmadan gün geçirdiğim oluyor tek öğünle. Eşimin yaşı küçük değil 40 yaşında. Çocuk isterken enine boyuna düşündük. Ben de yoruluyorum ama eşime gerginlikle yaklaşmıyorum. Sorunlarımı tatlılıkla dile getirip çözmek istiyorum. Eşimin neden böyle olduğunu zaten biliyorum sormak istediğim şey geçer mi düzelir mi çünkü böyle bir eş değildi. Tecrübe edenlere bunu sordum. LÜTFEN erkek o’cular yorum yazarken bunu da düşünsün. Resmi tatillerde eşim dinlensin diye evde yalnız bırakıp çocuğumla arkadaşıma gittim bir kaç kere ama mesela ben evde 9.5 aydır hiç yalnız kalmadım hiç ayağımı uzatıp yatmadım anlatabiliyor muyum? Ona rağmen işleri tatlılıkla çözme taraftarıyım.
Genişletmek için tıkla...
Ben eşinizle iş bölümünüz hakkında pek yorum yapmayacağım açıklamanızı da yapmışsınız. Esiniz bu durumdan şikayetçi ise illa bir yerde “yeter artık iste çok yoruluyorum, eve geliyorum dinlenemiyorum artık evde iş yapmayacağım” derdi. İkiniz de elinizden geleni yapıyorsunuz.
Minik bir insanı hayatta tutmak ve güzel şekilde yetiştirmek çok büyük bir sorumluluk ve bu sorumluluk size şu anda ağır geliyor, yönetmekte zorlanıyorsunuz. Normalde ufak bir mesele gözümüze çok farklı ve büyük gelebiliyor. Sızın yaşadığınız hormonal değişim, hayat tarzı değişikliğinin ,belki önceden çalışıyordunuz şu anda hep evde olmanız gerekiyor, getirdiği gerginlikle zorlanıyor olmanız çok normal. Esiniz de kendince zorlanıyor bu süreçte, hem size destek olmak istiyor hem çalışıp geçiminizi sağlamasi lazım. Hele de yardımcı olacak kimse yoksa bu gerginlik birbirinize yansıyor maalesef. Bunu çoğumuz yaşıyoruz.
Bebekle hayat başlarda çok zor ,daha bebek olduğu için ye yatır ilgilen, aslında kolay gibi ama büyüdükçe sizi anlayıp tepki verdikçe ve zamanla kendi derdini de anlatacak aylara geldiginde ,hareketlenmesi nedeniyle fiziksel açıdan sizi daha çok yoruyor olsa da, bence daha kolaylaşıyor işler. Eşler arası iletişim açısından da olumlu şekilde yansıyor bu gelişim süreci. Yani karamsar olmayın lütfen bu konuda. Hemen duzelemeyebilirsiniz ama zamanla aranızdaki iletişimin kuvvetlenecegine inanıyorum. Umarım bebeğinizle hayal ettiğiniz mutlu yuvanız size kısa sürede kucak açar.
 
-Arwen- .!.:
Değil. Çocuk sadece kadının gibi davranan erkekleri eleştirirken, bir kadın olarak bu yorumu nasıl yapabiliyosunuz ya? Anne de baba da aynı şekilde bakabilir çocuğa.

Pardon nesi bencilce? Kadın çocuğu babasının evinden getirmediğine göre ortak çocuklarına bir zahmet babalık yapıversin adam.
Bayılıyosunuz şu erkekleri göklere çıkarmaya gerçekten pes artık. Ben de evliyim benim de 4 aylık bebeğim var ve doğuma 1 ay kala işten ayrıldım şu an bebeğimi büyütüyorum ve malesef ev hanımı oldum bebeğim büyüyene kadar, çünkü bırakabileceğim kimse yok.
Konu sahibi gibi tüm gün akşama kadar ben ilgileniyorum çocuğumla, eşim geldiğinde eğer bebeğim uyumuyosa üst değiştirip temizlenip direkt alıyor oğlumu ben o sırada yapamadıysam yemek yapıyorum yaptıysam sofra hazırlıyorum. Akşama kadar çamaşır bulaşık yemek ve bebek bakımı çok kolay zannediyosunuz herhalde? Bebeğin bir zahmet mamasını verip iki pış pış yapıp biraz ilgilensin babası sonuçta. Alt değiştirmesini uyutmasını da ben yapıyorum geri kalan zamanlarda genelde eşim ilgileniyor evde olduğu sürede. Ama ben de boş oturmuyorum bu arada ne yazık ki. Nerdeyse her gün bebeğin çamaşırı çıkıyor onu yıka kendi çamaşırını yıka kuruyunca topla katla yerleştir bulaşık yemek temizlik ertesi günün yemek hazırlığı vs vs 4 saatlik uykuyla duruyorum çoğu gün… Kadını bir yere vurmadığınız kalmış ayıptır siz böyle yaparsanız erkek milleti neler yapmaz. Çocuk bakımı da ev işleri de kadın çalışsın çalışmasın sadece ona ait değildir hanımlar, yaşadığı evi temiz tutmasını ortak yaptığı çocukla ilgilenmesini istemek de eş ve babalık görevidir erkeğin kadına verdiği bir lütuf değil yani yapması gereken şeyler.
Konu sahibi seni çok iyi anladım ben, bide kendini daha net açıklamak için güncelleme yazmışsın bu duruma daha çok üzüldüm.. Benim eşim çok şükür afra tafra yapmadı bana bu durumlardan dolayı inşallah da böyle devam edebiliriz. Yapsa ben daha çok yapar üste çıkardım muhtemelen çünkü o kadar eminim ki benim ondan daha çok yorulduğuma.. Bir kadın olarak eşinin seninle de ilgilenmesini istemen en doğal hakkın. Eğer eşin yanaşırsa evlilik terapisine gidin. Ailesiyle (istiyorsan) aralarınız düzeltmesine yardımcı ol. Belki buhranı azalır. Allah kolaylık versin🙏🏻
Genişletmek için tıkla...
Adalet duygusu diye bir şey var. Adam haftada 6 gün 10 saat çalışıyorsa çocuk sorumluluğun çocuğunu veremezsin. Verirsen bencilsindir. Ben de 2 çocuk büyüttüm bi tek siz çocuk büyütmüyorsunuz. Ayrıca ben hiç bir mesajımda baba çocukla hiç ilgilenmesin de demedim.bıkmadan yorulmadan çocukla ilgilenebilecek adam varsa zaten ilgilensin. Adam böyle de zorla çocuğu elinden mi aldık ?
Ama konu sahibi buraya adam değişti,tahammülsüz oldu vesaire diye bir konu açıyorsa sebeplerden birinin bu olabileceğini düşünmeli. Ha sebep gerçekten buysa çözmeye de bilir assın suratını banane de diyebilir. Ya da bu sebebi aralarında konuşurlar sorunun bu olmadığına kanaat getirirler o ayrı. Sanki ben bir anda evlerine girdim adama çocuğu bırak anası ilgilensin dedim. Farklı bakış açılarıyla konuyu çözmek istemiyorsa sadece kendi gibi düşünen insanlar istiyorsa yeni bir güncelleme yapsın ben buraya yazdım ama bana fikir vermeyin diye.
 
Son düzenleme:
-Arwen- .!.:
Değil. Çocuk sadece kadının gibi davranan erkekleri eleştirirken, bir kadın olarak bu yorumu nasıl yapabiliyosunuz ya? Anne de baba da aynı şekilde bakabilir çocuğa.

Pardon nesi bencilce? Kadın çocuğu babasının evinden getirmediğine göre ortak çocuklarına bir zahmet babalık yapıversin adam.
Bayılıyosunuz şu erkekleri göklere çıkarmaya gerçekten pes artık. Ben de evliyim benim de 4 aylık bebeğim var ve doğuma 1 ay kala işten ayrıldım şu an bebeğimi büyütüyorum ve malesef ev hanımı oldum bebeğim büyüyene kadar, çünkü bırakabileceğim kimse yok.
Konu sahibi gibi tüm gün akşama kadar ben ilgileniyorum çocuğumla, eşim geldiğinde eğer bebeğim uyumuyosa üst değiştirip temizlenip direkt alıyor oğlumu ben o sırada yapamadıysam yemek yapıyorum yaptıysam sofra hazırlıyorum. Akşama kadar çamaşır bulaşık yemek ve bebek bakımı çok kolay zannediyosunuz herhalde? Bebeğin bir zahmet mamasını verip iki pış pış yapıp biraz ilgilensin babası sonuçta. Alt değiştirmesini uyutmasını da ben yapıyorum geri kalan zamanlarda genelde eşim ilgileniyor evde olduğu sürede. Ama ben de boş oturmuyorum bu arada ne yazık ki. Nerdeyse her gün bebeğin çamaşırı çıkıyor onu yıka kendi çamaşırını yıka kuruyunca topla katla yerleştir bulaşık yemek temizlik ertesi günün yemek hazırlığı vs vs 4 saatlik uykuyla duruyorum çoğu gün… Kadını bir yere vurmadığınız kalmış ayıptır siz böyle yaparsanız erkek milleti neler yapmaz. Çocuk bakımı da ev işleri de kadın çalışsın çalışmasın sadece ona ait değildir hanımlar, yaşadığı evi temiz tutmasını ortak yaptığı çocukla ilgilenmesini istemek de eş ve babalık görevidir erkeğin kadına verdiği bir lütuf değil yani yapması gereken şeyler.
Konu sahibi seni çok iyi anladım ben, bide kendini daha net açıklamak için güncelleme yazmışsın bu duruma daha çok üzüldüm.. Benim eşim çok şükür afra tafra yapmadı bana bu durumlardan dolayı inşallah da böyle devam edebiliriz. Yapsa ben daha çok yapar üste çıkardım muhtemelen çünkü o kadar eminim ki benim ondan daha çok yorulduğuma.. Bir kadın olarak eşinin seninle de ilgilenmesini istemen en doğal hakkın. Eğer eşin yanaşırsa evlilik terapisine gidin. Ailesiyle (istiyorsan) aralarınız düzeltmesine yardımcı ol. Belki buhranı azalır. Allah kolaylık versin🙏🏻
Genişletmek için tıkla...
Adam 6 gün akşam 7de geliyor. 9-5 de çalışmıyor/ 7-7 çalışıyor. Konu sahibi işi hafif demiş ama standart mesai saatinden fazla mesaisi.
Üstelik yine standart haftasonu tatili de yok. Altı gün çalışıyor.
Yani adam standart üstü bir mesai harcıyor. Kadınsa artık yenidoğan dönemini geçmiş. Düzeni bir nebze oturmuş bir kadın.
Şu durumda şartların eşit olması için adamın tek izin gününün yarısında kadın dinlenmeli yarısında adam. Tüm izin gününde bebek baktırmak adil mi! Adam zaten 6 gün 60 saat evinden uzakta ve kalan saatlerinde dinlenme hakkı yok deniyor.
Kadının kocasınından çok yaptığını iddia ettiği şeylerde makineye bulaşık dizip yemek yapmak. Aman Allahım of çok zor. Hepimiz evde bu işleri yapıyoruz. Bahsedildiği kadar zor değil birbirimizi yemeyelim.
Bu adama çok yükleniyor. adam tepki vermeye devam etmiş devam ederse sonu hayırlı değil. Bunu inkar edip adama yüklen hakkındır demek için kör olmak lazım
 
Bir tanıdığım var, kadın çalışmıyor, kocası da AVM'de bir mağaza çalışanı. Bunu belirtiyorum çünkü AVM'de çalışmış olan varsa yoğunluğu biliyordur.

Adam akşam 11'de eve geliyor, sırtından çantasını indiremeden kadın başlıyor biberonu yıka, şunu yap, altını al, bilmem ne. Hani bi dur da :))

Babadır bakacak tabii ki, konu o değil. Ama bazı şeylerde eşitlik değil denklik lazım. Eşim de ben de çalışıyoruz, çalışıyoruz diye her şeyi yarı yarıya bölmüyoruz çünkü eşim nöbetli çalışıyor sabah 8'den diğer sabah 8'e kadar bazı günler. Onun yol derdi var benim yok evden çalıştığım için. Benim gün içinde mola alıp kestirme şansım var onun yok. Şimdi bu şartları düşününce "e ama ikimiz de çalışıyoruz eşit bölücez her şeyi" demek haksızlık olur gibi geliyor bana çünkü şartlarımız eşit değil.

Babası, bakacak, altını alacak, uyutacak, oynayacak. Bunları şimdi yapmazsa 20 sene sonra babayı bayramdan bayrama arayan bi yetişkin haline gelirse zaten kendi pişman olur, orada sıkıntı yok. Yani sizin yazdığınız gibi "erkek o" demiyorum yorumları okudum bence kimse erkek o dememiş. Ama verilen sorumluluk ağır gelmiş demek ki. Annelik içgüdüsel bi şey, daha embriyo rahme düştüğü andan itibaren anne gibi düşünüyorsunuz bazen öyle hissetmiyor olsanız bile. Ama babalık öyle bi şey değil. Bu yine "erkek o" mantığı değil, gerçek bu 🤷🏿‍♀️ sizin 1 ayda alıştığınız şeye biyolojik olarak o 6 ayda alışacaktır belki.

Ha konu bu da olmayabilir. Bende benzer örnek olduğu için aklıma geldi yazdım. Çocuk her şeyi değiştiriyor sonuçta, dün çıktık biraz dolaştık rahat rahat restoranda yemek yedik, sonra durup dedik ki çocuk gelince bunları bu rahatlıkta yapmamız belki 15 sene sonra olacak bi daha. 40 sene eski rahatlığında yaşayan biri için bi anda bu kadar sorumluluk ağır gelmiştir. Düzelir mi belki, illaki alışacak yeni düzene. Ben düzelmeyecek bi şey göremedim, çocuk 1 yaşına bi gelsin belki çok daha toparlanacak her şey.
 
Vasfiyeteyzeniz .!.:
Ben size işsizsiniz demiyorum ama önceliğiniz bebeğiniz olmalı. Temizlik ütü vesaire hepsi ikinci planda yettiği kadar.
Çocuk bakmak zor ve yıpratıcı. Tahammül zorlayıcı. Anneler fıtratında bir merhametle,şefkatle vardır bu yüzden daha iyi bakar bebeğe. Evet baba yardım edecek anneye ama yardım edecek. Siz direk babaya vermişsiniz bakımı e tabi adam böyle olur o zaman bu halini kabul edeceksin.
Eşinin işi rahat olmasından bahsetmiyorum ben kadın ve erkek fıtratından bahsediyorum.
ha çocuk gelir 5-6 yaşına babayla tatile bile gitsin annesiz hiç problem değil. Mahkeme neden 0-5 yaşı çocuğu neredeyse her şartta anneye verir ?
Kolayınıza gelmiş bu durum şimdi ceremesini çekin madem
Genişletmek için tıkla...
İyi de çocuk konusunda yardım edilmez , ortak sorumluluk , konu sahibi kendi mi yaptı çocuğu ? Ne demek yardım ? Hadi evde diye ev işlerini o yapıyor ki çocuktan sonra o dinamikte değişmeliydi çocuğa da tek başına bakarsa kocaya niye ihtiyacı var ?
 
PaytakPikapl .!.:
İyi de çocuk konusunda yardım edilmez , ortak sorumluluk , konu sahibi kendi mi yaptı çocuğu ? Ne demek yardım ? Hadi evde diye ev işlerini o yapıyor ki çocuktan sonra o dinamikte değişmeliydi çocuğa da tek başına bakarsa kocaya niye ihtiyacı var ?
Genişletmek için tıkla...
Eve de parayı koca getiriyor ama. Adam diyor mu ben niye sana para harcıyorum sen niye çalışmıyorsun diye. Bu durumda diyor muyuz kadına ne ihtiyaç var o zaman ? Diye
 
PaytakPikapl .!.:
İyi de çocuk konusunda yardım edilmez , ortak sorumluluk , konu sahibi kendi mi yaptı çocuğu ? Ne demek yardım ? Hadi evde diye ev işlerini o yapıyor ki çocuktan sonra o dinamikte değişmeliydi çocuğa da tek başına bakarsa kocaya niye ihtiyacı var ?
Genişletmek için tıkla...
Ooo ama böyle bakarsanız haksızlık. O zaman kadın niye çalışmıyora döner iş. Her şeyi ayarında verecek o zaman eşine sorumluluk olarak. Atıyorum adam sofrayı toplasın bi gün kadın çocuğa baksın, diğer gün tam tersi gibi. Kadın da çalışsa ve eve birlikte gelseler ev işi ve çocuk sorumluluğunu ortak almaları çok normal. Ama kadın evde, eşitlik bazen adaletsizlik oluyor
 
mhdvran .!.:
Siz calismiyorsunuz , bebeğiniz zor bir bebek değil ve gün boyu uyuyor ama geceleri sabah işe gitmesi gereken kocanız uykusuz kalıyor rolleri degistirmissiniz. Evet baba da ilişkide fedekar olmalı en az anne kadar yardımcı olmalı da siz biraz abartmissiniz.
Genişletmek için tıkla...
Çocuk gündüz uyuyor , geceleri uyumuyor ve evde olan konu sahibi gece uyuyup işe gidecek kocasına çocuk mu baktırıyor , ay ben bu kısmı kaçırmışım . Sizin vicdanınız yok bence yazık değil mi adama tabiki homurdanır. Siz bakın geceleri sabah da uyurken uyursunuz eşiniz hem uykuyu alamıyor hem yoruluyor hem de çalışıyor . İnsan delirir bi süre sonra el insaf . Ev işlerini bi rutine oturtun günde iki saatinizi almaz , onun harici babanın yükünü azaltın gece uyusun adam , böyle devam ederse çok geçmez isyan bayraklarını çeker .
 
merymeryg .!.:
Ooo ama böyle bakarsanız haksızlık. O zaman kadın niye çalışmıyora döner iş. Her şeyi ayarında verecek o zaman eşine sorumluluk olarak. Atıyorum adam sofrayı toplasın bi gün kadın çocuğa baksın, diğer gün tam tersi gibi. Kadın da çalışsa ve eve birlikte gelseler ev işi ve çocuk sorumluluğunu ortak almaları çok normal. Ama kadın evde, eşitlik bazen adaletsizlik oluyor
Genişletmek için tıkla...
Evet ben gece çocuğa eşinin baktığını görmemişim , öyle olunca dengeler değişiyor uykusuzluk çok zır , işe gidecek bi adama da bu yaptırılmaz haklısınız, arada çok dengesizlik var.
 
diblerabla .!.:
Bebeğimin yanında yatıyorum. Uyanırsa uyanıyorum zaten duyuyorum yani 3 ayda gece max 4-5 kere uyanmıştır.
Yukarıda bir günde neler yaptığımı yazdım. Eşim yemek yemeyi çok sever doğum yaptığımdan beri hiç yemeği aksatmadım en kötü makarna yaptım yedik. Hamur işlerini saymıyorum bile. Yani özveride bulunan sadece eşim değil. Yeri geliyor 1 dk oturmadan günü kapatıyorum. Benim kastım her ne olursa olsun böyle mi anlaşmalıyız? Gerilerek kavgayla. Ben kimsenin yaptığı özveriyi küçümsemiyorum. Eşime elimden gelenin fazlasını yapıyorum ve her zaman övüyorum onu. Teşekkür ediyorum. Hatta evladın büyüdüğünde bu ilgini anlatacağım diyorum. Bir kaç kere resmi tatillerde bebeğimi aldım arkadaşıma gittim eşim evde istediğini yaptı, dinlendi. Ben hiç böyle bir şey yapamadım mesela.
Genişletmek için tıkla...
Böyle bakınca da konu sahibi haklı ahahah . Belki oturup bi iş bölümü yapmalısınız eşinize ne ağır geliyor bi konuşun , olmadı maddi sıkıntı varsa ,erkekler bu konuyu çok takıyor doğal olarak , napabilirizi konuşun. Yani bacım mesele kocandan geçiyor adam akıllı ciddi konuşmak lazım. Ne kadar üzüldüğünüzü bu işin böyle yürümeyeceğini vs anlatın bakalım ne olacak .
 
-Arwen- .!.:
Değil. Çocuk sadece kadının gibi davranan erkekleri eleştirirken, bir kadın olarak bu yorumu nasıl yapabiliyosunuz ya? Anne de baba da aynı şekilde bakabilir çocuğa.
Genişletmek için tıkla...
3tür alintilaniyor mesajim
Acikladim cok kez
Browni- .!.:
Yapsinlar
benim eşim de yapiyor is
Yorulup surat da asiyor
Ama benim umrumda olmuyor cunku bende yoruluyorum
Ama konu sahibinin umrunda, kocasinin gergin olmasi
Genişletmek için tıkla...
Ben konu sahibinin esi icin oyle yazdim
Cunku kendimi ornek verirsem tum gun bebekle cebellesiyorum tabiki esim de yardim edecek
Gerek mutlu gerek asik suratla
O kismi beni ilgilendirmiyor zaten cilkim cikmis oluyor
 
diblerabla .!.:
Herkese Merhaba

Öncelikle biliyorum ki yalnız değilim bu konuda çünkü bir sürü konu açılmış ama yine de dertleşmek istedim.

Eşimle 6 yıllık evliyiz. 9.5 aylık bir bebeğimiz var. İsteyerek oldu çocuğumuz. Zor bir bebek değil ama tabii ilk çocuk olduğu için bir de yalnız büyüttüğümüz için acemiliğimiz var.

Eşimle çocuk öncesi iyi gittiğine inandığım bir evliliğimiz vardı. İşinden evine evinden işine gider gelir, ailesiyle sorunlarda benden yana olur, tartışsak da kısa sürede gönlümüzü alırdık birbirimizin. Ben annemi yıllar önce kaybettim babam yeniden evlendikten sonra bağımız giderek koptu. Yani bir kaç akrabam dışında pek kimsem yok. Eşimin akrabalarıyla (annesi hariç) aramız iyi görüşüyoruz. Neyse sadede geleyim;

Hamileliğim güzel geçti ilişkimiz açısından. Çok ilgiliydi eşim. Normal doğum yaptım doğum anı haricinde baştan sona yanımdaydı. Ailesi geldi 3 gün durup gitti. O zaman üzüldü ilgilenmedikleri için ben de onun üzülmesine üzüldüm. Yani o anlarda da sevgimiz ve şefkarimizde problem yoktu. Sonra zamanla bir şeyler değişmeye başladı. (Bebeğimize birlikte bakıyoruz. Gece eşim uyutuyor tüm gece uyuyor zaten bebeğim. Sabah da işe gidene kadar oynuyor falan. Evde olduğunda ben emziriyorum ve yemeğini hazırlıyorum geri kalan sorumlulukları eşimde.) Eşimde şefkat azaldı öfke ve gerginlik arttı. Sürekli gergin sürekli azarlama modunda. Herkese, herşeye öfkeli. Oturttum konuştum olmadı, şikayet ettim olmadı, küstüm olmadı, ağladığımı gördü olmadı, bebeğim stresimi anladı hırçınlaştı olmadı, kavga ettik olmadı. Ne yapacağımı şaşırdım. Başbaşa vakit geçireceğimiz zamanlar oluyor onlarda da ben yanaşmazsam asla elimi bile tutmuyor. Eskiden sarılırdık, öperdik ne bileyim en basiti birlikte gülerdik. Şimdi ben bir adım atmazsam asla ama asla bana iyilikle yaklaşmıyor. Bayramda da yaptı aynı şeyi. Ben kimsesiz hissettiğim için bayramlarda hassaslaşıyorum. Asla duygularımı anlamak ona göre davranmak istemiyor. Bir sürü hormonlarım değişti, şefkate çok ihtiyacım vardı ama beni resmen sevgisizliğe mahkum etti. Sevmiyormuş beni bence. Seven insan böyle yaklaşamaz sevdiğine. Ben de artık eskisi gibi katlanamıyorum yaşım 32. Çok zorluklar yaşadım. İlk evliliğimde şiddet gördüm zar zor boşandım. Şimdiki eşimle evlilik benim için çok büyük bir adımdı. Allah razı olsun asla lafını etmedi ilkinin ama bu sevgisizlik hissi beni mahvediyor. Ben de ona birşey hissedemiyorum böyle olunca.
Boşanmak istemiyorum çünkü ben kimsesiz kaldım, ailesizlik nedir bilirim. Bebeğim yaşasın istemiyorum.

En büyük hayalimdi güzel bir yuvamızın olması, aile olabilmek. Bunları biliyor herşeye şahit. Ona rağmen kendisine çeki düzen vermiyor. Ne yapmalı nasıl yaklaşmalı bilmiyorum. En büyük korkum sevgisiz bir evlilikti başıma mı geldi yoksa düzelir mi çocuğumuz büyüdükçe?

Şimdiden teşekkür ederim cevaplarınız için.

GÜNCELLEME: Hanımlar ben sanırım kendimi anlatamadım. Bir günde neler yaptığımı aşağıya yorum olarak yazdım. Hiç oturmadan gün geçirdiğim oluyor tek öğünle. Eşimin yaşı küçük değil 40 yaşında. Çocuk isterken enine boyuna düşündük. Ben de yoruluyorum ama eşime gerginlikle yaklaşmıyorum. Sorunlarımı tatlılıkla dile getirip çözmek istiyorum. Eşimin neden böyle olduğunu zaten biliyorum sormak istediğim şey geçer mi düzelir mi çünkü böyle bir eş değildi. Tecrübe edenlere bunu sordum. LÜTFEN erkek o’cular yorum yazarken bunu da düşünsün. Resmi tatillerde eşim dinlensin diye evde yalnız bırakıp çocuğumla arkadaşıma gittim bir kaç kere ama mesela ben evde 9.5 aydır hiç yalnız kalmadım hiç ayağımı uzatıp yatmadım anlatabiliyor muyum? Ona rağmen işleri tatlılıkla çözme taraftarıyım.
Genişletmek için tıkla...
Düzelir mi demişsiniz ama neden böyle olduğuna dair net bir şey yazmamışsınız yorumlayabileceğimiz. Böyle bakınca sadece çocuk bakmak istemiyor gibi duruyor. Ailevi problemleri var demişsiniz. Çok belirsiz. Ne diyelim, düzelir inşallah.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

M
Evlendiğime pişmanım ...
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
2K
Vignette
Vignette
D
Sizce kocam düzeldi mi ?
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
2K
Bissunicole
Bissunicole
A
Eşimin ailesiyle yaşadığım son durum
2 3
Yorumlar
52
Görüntüleme
3K
suzan3333
S
F
İçimi tam anlamıyla dökebildiğim kimse yok
2 3
Yorumlar
51
Görüntüleme
2K
DURU_SU_3333
D
B
Esim benimle tanisirken baskasiyla yazisiyormus
2 3
Yorumlar
57
Görüntüleme
2K
Cicek Kiz
Cicek Kiz
X