-
- Konu Sahibi Orangegreysky
- #21
7yasinda surekli cani skliyor birsey yapmazsaValla böyle çocuk görmedim, sürekli oyalamak lazım yoksa çığlık çığlığa. Geçen bi yerde daha yazdım, doğum günüydü uykusu gelmişti uyumadı. E yoruldu bir de. Dedim mışıl mışıl uyur. Yine uyumadı 5'e kadar
Ya ben çok sakinmişim, sabahları uyanır kendi kendime elimi kolumu incelermişim ses çıkarmadan.7yasinda surekli cani skliyor birsey yapmazsauykusu gelince foss gidiyor cok sükür.
Olmayan cocuk icin dert etme ama kiz. Benim ilk 4-5 saat uyurdukrese almaya giderdim uykudan uyandirdim. O kendi halinda cok sakin.
Birde evden calisiyorsun. Kibarca vakti gelince soylersin KV, gereksiz oldugunu.
Fakat ihtiyacin olursada geri cevirme.
Bizim gelin ilk cocukda hic yardim istemedi. Erkek kardesim de cok yardimci oldu. Kiz baba delisi. Ikinci kizlari geldi dünyaya bu ay. Bir gun annem birgun annesi gidiyor. Kardesim de onunla birlikte dogum izninde suan. Fakat zorluk cekmese istemezdi. Duruma gore bakarsin. Simdiden istemem diye dusunup dert etme
File aldım dün. Ama ilk başlar da bir hafta yikamam. Sonra annem gelince isim var gibi yapar ona yikatirim gibi planlar kuruyordumbebek küveti ve filesi bu konuda hızır gibi yetişmişti bana, ilk banyosu hariç hep kendim yıkadım orda da geldi bi cesaret:) zaten üç kilo bişey oluyolar avuç içi kadar, biraz da duayla iyice kolay olur bu iş:)
ben de öyle yaptım göbek düşene kadar yıkamamıştım, haziran ayıydı dört beş günde düştü o gün annem geldi yıkadı ondan sonrasında yaz olduğu için her Allahın günü yıkadım.. insana da bi gurur geliyo başarınca sormayın gitsin:))File aldım dün. Ama ilk başlar da bir hafta yikamam. Sonra annem gelince isim var gibi yapar ona yikatirim gibi planlar kuruyordum
ben de öyle yaptım göbek düşene kadar yıkamamıştım, haziran ayıydı dört beş günde düştü o gün annem geldi yıkadı ondan sonrasında yaz olduğu için her Allahın günü yıkadım.. insana da bi gurur geliyo başarınca sormayın gitsin:))
28 mayısta doğum yapmıştım ben de, 8 aylık şu an kızım, her yeni değişiklikte tedirginlikler oluyor, ek gıdasıdır diş çıkarmasıdır vs o da anneliğin heyecanı cilvesi galiba, sağlıkla mutlulukla kavuşun inşallahsu an tecrubesizlikten korkular normal demek ki. Benim de dogumum haziran da
Teşekkür ederim28 mayısta doğum yapmıştım ben de, 8 aylık şu an kızım, her yeni değişiklikte tedirginlikler oluyor, ek gıdasıdır diş çıkarmasıdır vs o da anneliğin heyecanı cilvesi galiba, sağlıkla mutlulukla kavuşun inşallah
Ay çok üzüldüm, haklısınız11 aylık taze anne olarak yazıyorum bunu, belki 1 tık uzun olabilir ama kusura bakma.
Kv ile aramda hiç büyük sorunlar olmadı, her zaman saygılıydık birbirimize karşı. Sizinki gibi Anne kız bağımız yoktu ama kanlı bıçaklı da olmadık hiçbir zaman.
ben zor hamile kaldım, 3 sene sürdü çocuğuma kavuşmam. Her iki tarafta da ilk torun filan. her neyse, herkeste bi “doğur biz bakarız, bakıcı sokmayız, yardımcı oluruz” lafları kv dahil tabii. Doğum yaklaştıkça kv başta “annen gelsin kalsın hastanede” demeye başladı, neyse tabii ki annemi isterdim Kv değil. Doğurdum, pandemi bitmişti ama tedbirler sürüyordu, o yüzden hastaneye misafir 5 dk süreli alıyorlardı. Kv de 5 dk gördü gitti. eve çıktım, misafir gibi doğumdan 1 hafta kadar sonra geldi çeyrek taktı, mamasını yedi, elini ağzını sildi kalktı gitti. Otur kızım sen sezeryanlısın bile demedi. annem hep yanımdaydı, işe başladım yarım gün gidiyorum derken eşimin okulu tatile girdi, yazın bebeğe eşim baktı. Sonra kv armudun sapı, üzümün çöpü diye diye doğumdan ekim ayına kadar toplamda bana 4 kez geldi çocuk bakmaya. O da bin bir Naz niyazla. kapıdan alıp kapıya bırakıyorduk. her geldiğinde benim baktığım insan sayısı katlanmış oluyordu ve 2 kez sinir krizi geçirdim, bayılmaların baş gösterdi filan. Derken rahatsızlandı, annem yine idare etti. İyileşti artık gelmesini bekliyoruz filan, maddi anlamda da bakıcı için zorlanacağız ve hadi zorlansak da tutmak zorundayız tamam ama çocuğum 7 aylık filan, nasıl güvenirsin el aleme? Dövse dili yok, beslemese dili yok… Zaten küçük olduğu için bakıcı bulamadık da. En sonunda çocuğun bakımıyla ilgili kv “o sizin probleminiz” dedi. Kabaklar orada kırıldı. Doğursun bakacağız’dan o sizin probleminiz’e dönen bir kv. Yaklaşık 4 aydır asla görüşmüyoruz, o kadar üzüntülü dönemler atlattık ki, ben üzüntüden Gül hastalığına yakalandım, eşim acayip kilo verdi filan. Annem sağ olsun 11 aydır benimle birlikte ve her hafta pazartesi gelip cuma kendi evine gidiyor çünkü başka bir ilçede oturuyor.
lafın kısası sakın Kv’ne güvenme, sakın şöyle bakar böyle bakar deme. Şimdi Gül yüzlü olup yarın yüzüne tükürmeyeceği ne malum?.. benim kv bizi hayatından çıkarmak için resmen eltimi almayı beklemiş Ki yine diyorum asla problemlerimiz olmamıştı.
Merak ettim eşinizin tutumu nasıl oldu annesine karşı11 aylık taze anne olarak yazıyorum bunu, belki 1 tık uzun olabilir ama kusura bakma.
Kv ile aramda hiç büyük sorunlar olmadı, her zaman saygılıydık birbirimize karşı. Sizinki gibi Anne kız bağımız yoktu ama kanlı bıçaklı da olmadık hiçbir zaman.
ben zor hamile kaldım, 3 sene sürdü çocuğuma kavuşmam. Her iki tarafta da ilk torun filan. her neyse, herkeste bi “doğur biz bakarız, bakıcı sokmayız, yardımcı oluruz” lafları kv dahil tabii. Doğum yaklaştıkça kv başta “annen gelsin kalsın hastanede” demeye başladı, neyse tabii ki annemi isterdim Kv değil. Doğurdum, pandemi bitmişti ama tedbirler sürüyordu, o yüzden hastaneye misafir 5 dk süreli alıyorlardı. Kv de 5 dk gördü gitti. eve çıktım, misafir gibi doğumdan 1 hafta kadar sonra geldi çeyrek taktı, mamasını yedi, elini ağzını sildi kalktı gitti. Otur kızım sen sezeryanlısın bile demedi. annem hep yanımdaydı, işe başladım yarım gün gidiyorum derken eşimin okulu tatile girdi, yazın bebeğe eşim baktı. Sonra kv armudun sapı, üzümün çöpü diye diye doğumdan ekim ayına kadar toplamda bana 4 kez geldi çocuk bakmaya. O da bin bir Naz niyazla. kapıdan alıp kapıya bırakıyorduk. her geldiğinde benim baktığım insan sayısı katlanmış oluyordu ve 2 kez sinir krizi geçirdim, bayılmaların baş gösterdi filan. Derken rahatsızlandı, annem yine idare etti. İyileşti artık gelmesini bekliyoruz filan, maddi anlamda da bakıcı için zorlanacağız ve hadi zorlansak da tutmak zorundayız tamam ama çocuğum 7 aylık filan, nasıl güvenirsin el aleme? Dövse dili yok, beslemese dili yok… Zaten küçük olduğu için bakıcı bulamadık da. En sonunda çocuğun bakımıyla ilgili kv “o sizin probleminiz” dedi. Kabaklar orada kırıldı. Doğursun bakacağız’dan o sizin probleminiz’e dönen bir kv. Yaklaşık 4 aydır asla görüşmüyoruz, o kadar üzüntülü dönemler atlattık ki, ben üzüntüden Gül hastalığına yakalandım, eşim acayip kilo verdi filan. Annem sağ olsun 11 aydır benimle birlikte ve her hafta pazartesi gelip cuma kendi evine gidiyor çünkü başka bir ilçede oturuyor.
lafın kısası sakın Kv’ne güvenme, sakın şöyle bakar böyle bakar deme. Şimdi Gül yüzlü olup yarın yüzüne tükürmeyeceği ne malum?.. benim kv bizi hayatından çıkarmak için resmen eltimi almayı beklemiş Ki yine diyorum asla problemlerimiz olmamıştı.
Ölüm kalım, büyük hastalık olmadıkça ne giderim ne görürüm diyor. herkesten çok o üzgün zaten. Kendi ailesinin bu kadar bizi ortada bırakmasını kaldıramadı adam.Merak ettim eşinizin tutumu nasıl oldu annesine karşı
Haklı kırılmaktaÖlüm kalım, büyük hastalık olmadıkça ne giderim ne görürüm diyor. herkesten çok o üzgün zaten. Kendi ailesinin bu kadar bizi ortada bırakmasını kaldıramadı adam.
Yok. Eşim objektiftir o konuda sağ olsun. Haklıya haklı, haksıza haksız der kim olursa olsun.Haklı kırılmaktayanında ailesini ister herkes Genelde eşlerin büyük çoğunluğu ailesi ne yaparsa yapsın ailesini haklı görüyor eşine karşı savunmaya geçiyor o yüzden merak ettim. Benim de kv ben gelemem bakamam diyor zaten ben de kendi annemi isterim. Ev taşıdık tadilat vs herşeyi benim ailem geldi yaptı onun ailesi gelmedi sadece gezdirmek ve para isteme konusunda isterler yardım etme iş halletme kısmında yoklar ama yine de eşim görmez onu
Dur ben birkaç güne doğuracağım, benim de hiç çocuk tutmuşluğum yok, şimdilik anneme diyorum sen yemeği ortalığı hallet bebeğe ben bakacağım diye. Doğurunca güncellerim seni nasıl yapabiliyor muyum diyeHanımlar selam. Daha ortada bebiş yok ama aklıma takıldı, size sormak istedim.
Eltimin bebeği kolikti, 36 saat hiç uyumadığını bilirim diyor. Eşi ayın 15 günü farklı bir ilde. Eltim de ücretsiz izne ayrılamadı derken kayınvalidem bakıyor çocuğa hala. Çok huysuz bir çocuk sabah 5'e kadar uyumuyor sonra da resmen 15 dk 15 dk uyuyor gün içinde. Yemek yemesi bile çok zor, 1 yaşında. Tek başına, çalışan bir annenin bakması çok çok zor yani.
Neyse, konu bizden açıldı, sizin ilk çocuğunuz olacak, bilemezsiniz ben bakarım sizinkine de dedi. Eşim abisiyle şakasına takışır, işte sizinkine yeteri kadar baktı biraz da bizimkine baksın diye. Muhtemelen kayınvalidem ayrım yapmadığını göstermek için "en azından 1 sene bakarım sonra sen halledersin" dedi (hem evden çalışıyorum diye hem de beni güçlü görüyor niyeyse)
Şimdi kayınvalidemi çok severim. O da beni çok sever. Maşallahımız var yani orada sorun yok. Ama eltim çocuğuna 1 kere mama hazırlayıp vermedi. Bizde 1 haftaya yakın kaldılar biz onlarda 1 haftaya yakın kaldık 1 kere altını aldığını görmedim. Hem onun çok "ben yaparım" dememesi hem kayınvalidemin "sen yap" dememesi ile alakalı sanırım. Ben öyle olsun istemiyorum. İşte "6 aylık olana kadar ek gıda vermeyin diyorlar, bak annem öyle mi yaptı şimdi bebek tosun gibi" diyorlar ama ben eğer doktor ekstra bir şey söylemez ise vermek istemem 6 ay olana kadar mesela. Ama orada alıştığı için bizde de yapacaktır gibi geliyor. Yardımcı olmak istemesi çok güzel ama her kararı almak ister mi emin de olamıyorum, ben hep evde olacağım için gözümün önünde olacak her türlü ama bilemiyorum da. Bebeklerle uzaktan yakından alakam yok bu arada 1 yaş altı bi bebeği kucağımda tutmadım bile, bilgisizim çok. Destek olsun ama aradaki dengeyi bebiş olacağı zaman sizce nasıl kurabilirim?
Not: evet bebek yokken bunu dert ettim çünkü niye etmeyeyim tşk
Ay bi avazda hadi inşallah, bekliyorum haberleriniDur ben birkaç güne doğuracağım, benim de hiç çocuk tutmuşluğum yok, şimdilik anneme diyorum sen yemeği ortalığı hallet bebeğe ben bakacağım diye. Doğurunca güncellerim seni nasıl yapabiliyor muyum diye