- 26 Aralık 2007
- 22.146
- 12.101
- 498
- Konu Sahibi biryesilelma
-
- #181
kendi çocuklarına yeterince bakıp hayata karıştırmışlar.çocukları da bir zahmet kendi çocuklarına baksınlar
kendi çocuklarına yeterince bakıp hayata karıştırmışlar.çocukları da bir zahmet kendi çocuklarına baksınlarbunu soyleyince linc etcek bazi sevgi kelebegi tipler ama hayat bu keser doner sap doner gun gelir hesap doner ,bu bebecikleri fazlalik gibi gorup bu anneleri aglatan kadinlar hep de gordum ki karsiligini aliyorlar hayattan hem de cok agir bi sekilde...o yuzden tavsoyem yarin obur gun torunlariniz olursa evlatlarinizin parcalarina sahil cikin yoksa baslarina gelmeyen kalmiyoorr hayatin tokadi hicbiseye benzemiyor
kendi çocuklarına yeterince bakıp hayata karıştırmışlar.çocukları da bir zahmet kendi çocuklarına baksınlar
kendi çocuklarına yeterince bakıp hayata karıştırmışlar.çocukları da bir zahmet kendi çocuklarına baksınlar[/QUOTE
şu konuda haklisiniz bakmis buyutmus kenara cekilmis ama usluplar cok kirici soyleyis reddedis tarzi cok agir ,bazi insan var hakaretini bile oyle tatli huzur verici bi mimikle sesle soyler ki kizamazsin ,tatli kaynana olmak her seye amenna degil demwk zaten
Ben sok 7.30'dan gece yarisina kadar cocuk niye buyukanneye birakilir? Anne baba ne yapiyor? Buyukanne neden bakar? Gercekten ilginc. Benim bir arkadasim da ailesi calisirken hafta ici yakin bir sehirdeki babaanne tarafindan buyutuldu. Haftada veya iki haftada bir ailesi gidiyordu cocugun yanina. Yakin davransa da icten ice hep nefret ediyor ailesinden. Psikolojik olarak cok etkilenmis. Konusuyorum bazen elbette seni seviyorlardi deger veriyorlardi diyorum haklisin diyor ama geri basa sariyor her seferinde.
Allah razı olsun annenizdenHiç zorlamam
Söylerim yapamazsan ben yaparım diye
Olsun ben zaten yapıyorum diyor
Kızıma da bakıyor
Söyledim istersen kreşe vereyim diye
Kabul etmiyor
Para da istemiyor
Arada veriyorum
Nasıl hakkını ödücem bilmiyorum
Herkesin yapısı farklı
Her anne farklı
Bazıları çok fedakar oluyor
Bazılarının umru olmuyor
Ağzına sağlık mune ablaKayınvalidelerin ve kendi annelerimizin torunlarına bakabileceği söylenmiş, yaşlarınız kaç bilmiyorum, 45 yaşındayım henüz kızım bekar, evlenip bebek sahibi olması ortalama 5 yıl desek, eh o zaman ben 50 yaşında olurum demek, arada bir misafirliğe geldiğinde severim ilgilenirim ama sürekli bakamam, gerçekten çocuk dediğiniz gençken bakılıyor, belli bir yaştan sonra yapamıyorsunuz, okey oynarım birkaç saatimi alır, taşlara ve ıstakaya karşı sorumluluğum yok, ıstaka düşüp kırılsa üzülmem ama çocuk dediğiniz sorumluluk, sadece karnını doyurup altını değiştirmekle bitmiyor, annesi babası başındayken düşüp dizini yaralaması başka, ben bakarken düşüp dizini yaralaması başka, sizler kayınvalidenize annenize baktırdığınız da çocuk bir yerini incitse canın sağolsun anne çocuktur düşe kalka büyür mü diyorsunuz yoksa neden biraz daha dikkat etmedin anne mi diyorsunuz ?
Hasta olsa ateşlense soğuk birşey mi içirdik rüzgar da mı bıraktık diye şüpheye düşersiniz veya kendi evlatlarımızı büyüttüğümüz gibi büyütmeye kalksak, kendi çocuk yetiştirme tarzınızın ihlal edildiğini düşünürsünüz, her an peşinde koşmak gerekir, 45-50 yaşındaki bir kadın da çocuk peşinde koşturma kotasını kendi evlatlarının peşinde koşarak doldurmuştur.
Üstelik torun sadece benim kızımın değil damadımın da çocuğu, kızım birşey demese damadım derse, oğlunuz birşey demese ya gelininiz derse, annesinin çocuk bakmasını dahi eleştirenler oluyor, böyle bir durumda karşılıklı kalp kırmaya değer mi?
Yaşlanınca benim çocuğuma bakmayan anneye bakmam diyorsanız o anne size bakmıştı zaten, bir anneye bakmak için önce size, sonra doğan bütün çocuklarınıza bakması mı gerekiyor ?
Kusura bakma da mune abla bunlar nasıl anne baba yaValla gülüm benim kuzenler rahatına düşkünlükten annelerine bırakıyorlar, tüm gün evdeler ama ikisine de çocuklarıyla uğraşmak zor geliyor, hiç abartım yok o çocuklar sabahın körü bir geliyor gece yarısına kadar anneanne de kalıyor, kuzenlerim çocuk konusunda rekabetteler, biri doğurursa diğeri de doğuruyor, onun çocuğuna bakıyorsun benimkine de bakacaksın diyorlar, garibim teyzem azıcık isyan etse vay haline, bakımları, yeme içme, giyim, her türlü masraflarını anneanne karşılıyor, kızlarla damatlar da masrafsız çocuk büyütmenin rahatlığıyla habire bebek yapıyor, diyeceksiniz ki seni ilgilendirmez, isteyen istediği kadar çocuk doğursun, evet doğursun da kendi bakıyorsa doğursun, 60 yaşına gelmiş kadını rahat bıraksınlar, kadın ahir ömründe azıcık ayaklarını uzatsın, gezsin tozsun, nefes almaya vakit bırakmadılar yeminle.
Artık bu kadarı da suistimale giriyor bence.
Valla gülüm benim kuzenler rahatına düşkünlükten annelerine bırakıyorlar, tüm gün evdeler ama ikisine de çocuklarıyla uğraşmak zor geliyor, hiç abartım yok o çocuklar sabahın körü bir geliyor gece yarısına kadar anneanne de kalıyor, kuzenlerim çocuk konusunda rekabetteler, biri doğurursa diğeri de doğuruyor, onun çocuğuna bakıyorsun benimkine de bakacaksın diyorlar, garibim teyzem azıcık isyan etse vay haline, bakımları, yeme içme, giyim, her türlü masraflarını anneanne karşılıyor, kızlarla damatlar da masrafsız çocuk büyütmenin rahatlığıyla habire bebek yapıyor, diyeceksiniz ki seni ilgilendirmez, isteyen istediği kadar çocuk doğursun, evet doğursun da kendi bakıyorsa doğursun, 60 yaşına gelmiş kadını rahat bıraksınlar, kadın ahir ömründe azıcık ayaklarını uzatsın, gezsin tozsun, nefes almaya vakit bırakmadılar yeminle.
Artık bu kadarı da suistimale giriyor bence.
Ay cok tuhaf ya. Br yandan keske kadincagiz bakmasa diyesi geliyor insanin. Diger yandan bakmasa o anne cocuga nasil bakar orasi mechul. Bazi insanlar cok gamsiz demek annelik icguduleri bile islemiyor,yakın bir akrabam torununa baktı.60 üstü.gelin gelip emzirip kendi karnını da doyurup gidiyordu.akşamda karnını doyurup bebeği emzirip gezmeye gidiyordu.geç vakit bebeği alıp evine gidiyordu.akrabam çok yıprandı 3 senede iyice çöktü.
Kusura bakma da mune abla bunlar nasıl anne baba ya
Kendi evlatlarını resmen başlarından atıyorlar
BK ne kadar çok doğurdum demek için çocuk yapıyorlar resmen
Çok kızdım ya vicdansızlık artık bu hem kendi evlatlarına karşı hem annelerine karşı
Eşim 2. Çocuk isteyip duruyor da ya çalışmak zorunda olmayacağım maddi durumumuz olur çalışmam ben bakarım ya da en iyi referansıyla bakıcı tutarız öyle bakarız başka türlü istemiyorum diyorum da bi ton kavga ediyor benimle
İstemiyorum ne anneme ne kayınvalideme yük olmak
Kaç yaşında insanlar bu yaşa kadar hep didinmişler hep uğraşmışlar biraz keyif yapsınlar istiyorum ya
Hic boyle sey duymamistim rahatliklarina sastim. Ben sok
Ne okudum ben yaValla gülüm benim kuzenler rahatına düşkünlükten annelerine bırakıyorlar, tüm gün evdeler ama ikisine de çocuklarıyla uğraşmak zor geliyor, hiç abartım yok o çocuklar sabahın körü bir geliyor gece yarısına kadar anneanne de kalıyor, kuzenlerim çocuk konusunda rekabetteler, biri doğurursa diğeri de doğuruyor, onun çocuğuna bakıyorsun benimkine de bakacaksın diyorlar, garibim teyzem azıcık isyan etse vay haline, bakımları, yeme içme, giyim, her türlü masraflarını anneanne karşılıyor, kızlarla damatlar da masrafsız çocuk büyütmenin rahatlığıyla habire bebek yapıyor, diyeceksiniz ki seni ilgilendirmez, isteyen istediği kadar çocuk doğursun, evet doğursun da kendi bakıyorsa doğursun, 60 yaşına gelmiş kadını rahat bıraksınlar, kadın ahir ömründe azıcık ayaklarını uzatsın, gezsin tozsun, nefes almaya vakit bırakmadılar yeminle.
Artık bu kadarı da suistimale giriyor bence.
Valla aynı durumda, hayatında hiçbir şey değişmedi maalesefNe okudum ben yaşaka mı bu ne durumda şimdi teyze
Kayınvaliden bakmak zorunda değil. Ya işi bırak ya da bakıcı tut. Ya da eşin işi bırakıp baksın. Çocuğun anne babası sizsiniz.Kızlar herkese merhaba. 19 aylık kızım var ellerinizden öper. Çalışan anneyim. Çok yoğun ve yorucu işim var. Annemin tek çocuğuyum. Babam yok. Kızım doğduğundan beri annem yardımcı oluyor bakıyor hergün. Fakat annemin önemli bir rahatsızlığı çıktı. Eylül 14ünde ameliyat olacak. En az 3 gün yoğun bakım, en az 7 gün normal odada toplam 10 gün hastanede kalacak. Ameliyattan sonra da ağır kaldırması, iş yapması yasak. Tabi annemi bir heyecan sardı gün yaklaştıkça. Ameliyattan evvel biraz kafa dinlemek istiyor. Çocuk bakmak zor iş sonuçta. Yoruluyor da.
Biz.. yani biz derken annem ve ben hatta eşim de dahil olmak üzere kayınvalideme söylüyoruz. Bugün bakar mısın yarın bakar mısın..gibi günlük kısa programlar yapıyoruz. Kısa kısa bakıyor. Kendisi ev hanımı. Bütün gün sabahtan önce ev temizler, kocasıyla kahvesini içer, sitede arkadaşlarıyla 13:00-17:00 arası kesinnnn okey oynar. Akşam çıkar yemeğini yapar. Eşiyle oturur yer yatar, sabah kalkar. Bu arada kendisi genç. 55 yaşında ve çok sağlıklı maşallah. Bizim kıza bakacağı gün mutlaka bir iş uydurur. Ama bugün evde temizlik var, ama bugün misafirim var, ama bugün pazara çıkmam lazım... baktığı gün olunca da almaya gideriz sürekli dırdır. Evimin işi vardı da yetiştiremedim de baban da aç kaldı adamcağız da bir kahve içemedik çocuk hiç durmadı da. Ama benim annem de insan sonuçta onun da aynı ihtiyaçları var. Pazar, temizlik, dinlenmek, misafir gibi..
Dün kayınvalideme dedim ki.. anne bugün kıza sen bakar mısın? Annemin de arife günü biraz evi toparlaması lazımmış, hem alışverişe de çıkmamız lazım kadının evinde birşey yok bayram önümüz dedim. Aaa kızım bizde de temizlik var bugün bakamam dedi. O an resmen durdum durdum ama resmen gözlerimden kan fışkırdı sinirimden. Hiçbirşey demedim ama içimde bomba patladı sanki. Gözlerimin beyazına resmen kan oturmuş.
Bu sabah bayram için gittik evine. Ya dün de hiç elimiz iş görmedi. Oturduk biz de bugüne bıraktık temizliği kahvaltıdan sonra ortalığı silip süpürücez demesiyle benim ağlamam bir oldu. Dayanamıyorum ya resmen haksızlık yapıyor. Oradan konu konuya bağlandı bütün düşündüklerimi söyledim bayram günü. Kayınpederim de konuya girdi tabi öyle ortada konuşulunca. Bütün kelimelerin sonunda dedim ki... Yarından itibaren en az 3 ay annem iyi olana kadar bu bebeye bakar mısınız ben bunun cevabını duymak ve gelecek programımı yapmak iatiyorum dedim. Kayınvalidem dedi ki: kız bende olunca ben hiç evimin işini yapamıyorum, benim de bir evim var, ben kıza bakarım ev işleri için de bana yardımcı kadın tutarsanız bakarım dedi ;(
Bu nasıl annelik? Nasıl babaannelik? Üstelik ilk ve tek torunları. Lafa gelince çok seviyorlar ama bakıma gelince yoklar.
Bu arada, biz eşimle işten döndüğümüzde diğer şanslı çiftler gibi annemizde kayınvalidemizde pişmiş yemek yiyemiyoruz. Bizi düşünen yok o konuda. Annem zaten yapmıyor yapamıyor, kayınvalidemin de öyle bir destek olma düşüncesi yok. O yorgunlukla çocuğu kucakla eve gel, o arada evde yemek pişir veya dünden kalanı ısıt derken akşam yemeklerimizde de doğru dürüst yemek yiyemiyoruz. Yani diyeceğim o ki..kayınvalidem öyle akşamları bizi yemeğe de çağırmaz. Anca haftasonu davet havasında görümcem kaynım da geldiğinde sofralar kurar çağırır.
İşi bırakacağımı söyledim sabah. Çok bozuldular. Hem işi bırakma, hem çocuğa annem baksın, hem herkesin yüzü gülsün olmuyor.
Biz İlçede yaşıyoruz. Oturduğumuz yerde kreş bakımevi vs var ama 3 yaş altı almıyorlar. Şehire göndermem gerekiyor. İmkansız tabi. Eve bakıcı gelse diyorum..henüz kızım konuşmaya başlamadan yabancı birine emanet etmek bana çok korkutucu geliyor. Lütfen bakıcıya evladını teslim eden anneler kırılmasın. Bizzat onlardan görüş bekliyorum. Kızıma ufak bir kötülük yapılsa bana söyleyemez bile. Belki 6 ay sonra herşey daha rahat olur.
Birçoğunuzun diyeceği gibi, benim de aynı fikirde olduğum gibi..herkes torun çocuk bakmak zorunda değil. Ama burada büyük bir haksızlık yapılıyor..
ne yapacağımı şaşırdım. Annemin ameliyat ve iyileşme sürecinde kayınvalideme bırakıp evine de temizlik işlerine yardımcı kadın tutmalı mıyım? Bu konuda kayvalideme güvenemiyorum. Heran benim işim çıktı bu hafta yokum falan deme ihtimali çok yüksek. Daha önce çok defa yaptı. Kadın tutsam bile işten izin al gel diyebilir bana. Yoksa evde bakıcı mı? Yoksa annem bizim evimize yerleşse, kızım gene anneannesiyle kalsa, eve de hem ev işi hem bakım işi yapacak bir kadın mı alsam? Tabi bunların hepsi para demek. Bir de bu bütçeyi ayarlamak var. Hem çok üzülüyorum, hem çok kızıyorum. Bana bir akıl verin ben ne yapayım?
Öyle çocuklar maalesef normal olmuyor bence. En basitinden anneden daha çok anneanneye bağlanıyor. Anneanneye Allah gecinden versin bi şey olsa o çocuklar onu nasıl kaldıracakValla aynı durumda, hayatında hiçbir şey değişmedi maalesef
Kayinvaliden çocuğuna bakmak zorunda değil ki , sanki göreviymiş de savsaklamaya çalışıyormuş gibi anlattınız, kv de anneniz de çocuğunuza ve size karşı mecbur değil, bakıcı tutmak daha mantıklı...Kızlar herkese merhaba. 19 aylık kızım var ellerinizden öper. Çalışan anneyim. Çok yoğun ve yorucu işim var. Annemin tek çocuğuyum. Babam yok. Kızım doğduğundan beri annem yardımcı oluyor bakıyor hergün. Fakat annemin önemli bir rahatsızlığı çıktı. Eylül 14ünde ameliyat olacak. En az 3 gün yoğun bakım, en az 7 gün normal odada toplam 10 gün hastanede kalacak. Ameliyattan sonra da ağır kaldırması, iş yapması yasak. Tabi annemi bir heyecan sardı gün yaklaştıkça. Ameliyattan evvel biraz kafa dinlemek istiyor. Çocuk bakmak zor iş sonuçta. Yoruluyor da.
Biz.. yani biz derken annem ve ben hatta eşim de dahil olmak üzere kayınvalideme söylüyoruz. Bugün bakar mısın yarın bakar mısın..gibi günlük kısa programlar yapıyoruz. Kısa kısa bakıyor. Kendisi ev hanımı. Bütün gün sabahtan önce ev temizler, kocasıyla kahvesini içer, sitede arkadaşlarıyla 13:00-17:00 arası kesinnnn okey oynar. Akşam çıkar yemeğini yapar. Eşiyle oturur yer yatar, sabah kalkar. Bu arada kendisi genç. 55 yaşında ve çok sağlıklı maşallah. Bizim kıza bakacağı gün mutlaka bir iş uydurur. Ama bugün evde temizlik var, ama bugün misafirim var, ama bugün pazara çıkmam lazım... baktığı gün olunca da almaya gideriz sürekli dırdır. Evimin işi vardı da yetiştiremedim de baban da aç kaldı adamcağız da bir kahve içemedik çocuk hiç durmadı da. Ama benim annem de insan sonuçta onun da aynı ihtiyaçları var. Pazar, temizlik, dinlenmek, misafir gibi..
Dün kayınvalideme dedim ki.. anne bugün kıza sen bakar mısın? Annemin de arife günü biraz evi toparlaması lazımmış, hem alışverişe de çıkmamız lazım kadının evinde birşey yok bayram önümüz dedim. Aaa kızım bizde de temizlik var bugün bakamam dedi. O an resmen durdum durdum ama resmen gözlerimden kan fışkırdı sinirimden. Hiçbirşey demedim ama içimde bomba patladı sanki. Gözlerimin beyazına resmen kan oturmuş.
Bu sabah bayram için gittik evine. Ya dün de hiç elimiz iş görmedi. Oturduk biz de bugüne bıraktık temizliği kahvaltıdan sonra ortalığı silip süpürücez demesiyle benim ağlamam bir oldu. Dayanamıyorum ya resmen haksızlık yapıyor. Oradan konu konuya bağlandı bütün düşündüklerimi söyledim bayram günü. Kayınpederim de konuya girdi tabi öyle ortada konuşulunca. Bütün kelimelerin sonunda dedim ki... Yarından itibaren en az 3 ay annem iyi olana kadar bu bebeye bakar mısınız ben bunun cevabını duymak ve gelecek programımı yapmak iatiyorum dedim. Kayınvalidem dedi ki: kız bende olunca ben hiç evimin işini yapamıyorum, benim de bir evim var, ben kıza bakarım ev işleri için de bana yardımcı kadın tutarsanız bakarım dedi ;(
Bu nasıl annelik? Nasıl babaannelik? Üstelik ilk ve tek torunları. Lafa gelince çok seviyorlar ama bakıma gelince yoklar.
Bu arada, biz eşimle işten döndüğümüzde diğer şanslı çiftler gibi annemizde kayınvalidemizde pişmiş yemek yiyemiyoruz. Bizi düşünen yok o konuda. Annem zaten yapmıyor yapamıyor, kayınvalidemin de öyle bir destek olma düşüncesi yok. O yorgunlukla çocuğu kucakla eve gel, o arada evde yemek pişir veya dünden kalanı ısıt derken akşam yemeklerimizde de doğru dürüst yemek yiyemiyoruz. Yani diyeceğim o ki..kayınvalidem öyle akşamları bizi yemeğe de çağırmaz. Anca haftasonu davet havasında görümcem kaynım da geldiğinde sofralar kurar çağırır.
İşi bırakacağımı söyledim sabah. Çok bozuldular. Hem işi bırakma, hem çocuğa annem baksın, hem herkesin yüzü gülsün olmuyor.
Biz İlçede yaşıyoruz. Oturduğumuz yerde kreş bakımevi vs var ama 3 yaş altı almıyorlar. Şehire göndermem gerekiyor. İmkansız tabi. Eve bakıcı gelse diyorum..henüz kızım konuşmaya başlamadan yabancı birine emanet etmek bana çok korkutucu geliyor. Lütfen bakıcıya evladını teslim eden anneler kırılmasın. Bizzat onlardan görüş bekliyorum. Kızıma ufak bir kötülük yapılsa bana söyleyemez bile. Belki 6 ay sonra herşey daha rahat olur.
Birçoğunuzun diyeceği gibi, benim de aynı fikirde olduğum gibi..herkes torun çocuk bakmak zorunda değil. Ama burada büyük bir haksızlık yapılıyor..
ne yapacağımı şaşırdım. Annemin ameliyat ve iyileşme sürecinde kayınvalideme bırakıp evine de temizlik işlerine yardımcı kadın tutmalı mıyım? Bu konuda kayvalideme güvenemiyorum. Heran benim işim çıktı bu hafta yokum falan deme ihtimali çok yüksek. Daha önce çok defa yaptı. Kadın tutsam bile işten izin al gel diyebilir bana. Yoksa evde bakıcı mı? Yoksa annem bizim evimize yerleşse, kızım gene anneannesiyle kalsa, eve de hem ev işi hem bakım işi yapacak bir kadın mı alsam? Tabi bunların hepsi para demek. Bir de bu bütçeyi ayarlamak var. Hem çok üzülüyorum, hem çok kızıyorum. Bana bir akıl verin ben ne yapayım?
Allah vicdanlı insanlarla karşılaştırsın evlat bile olsaValla aynı durumda, hayatında hiçbir şey değişmedi maalesef
Madem cirkin geliyorsa arada gidin kadinin temizligini yapin da o da coxuhunuza baksin bedava..İsteğim ne biliyor musunuz?
KIZIMIN BÜYÜKANNE DEDE SEVGİSİYLE BÜYÜMESİNİ İSTİYORUM. Derdim kimseye yorgunluk vermek, inatla birilerine çocuk baktırmak değil. Görümcem var 27 yaşında bekar, kayınvalidemle aynı binada eşimin halası var. Bu kadar insan varken küçücük kız çocuğu yabancı kollarda büyümesin istiyorum. Nasıl derdimi anlatabilirim acaba? Annem kayınvalidene para teklif et o zaman kabul eder diyor. Kayınvalidemi iyi tanıyor annem. Bana bu çok çirkin geliyor. Ben kendimi zorlasam o teklifi cesaret edip yapsam, ya o kabul ederse.....ne kadar sağlıksız bir yapı!
Herkes doğurduğuna bakacak, arkadas bakacak! Eğer ki anne yada kayınvalide bakıyor ise cocuga bu birKızlar herkese merhaba. 19 aylık kızım var ellerinizden öper. Çalışan anneyim. Çok yoğun ve yorucu işim var. Annemin tek çocuğuyum. Babam yok. Kızım doğduğundan beri annem yardımcı oluyor bakıyor hergün. Fakat annemin önemli bir rahatsızlığı çıktı. Eylül 14ünde ameliyat olacak. En az 3 gün yoğun bakım, en az 7 gün normal odada toplam 10 gün hastanede kalacak. Ameliyattan sonra da ağır kaldırması, iş yapması yasak. Tabi annemi bir heyecan sardı gün yaklaştıkça. Ameliyattan evvel biraz kafa dinlemek istiyor. Çocuk bakmak zor iş sonuçta. Yoruluyor da.
Biz.. yani biz derken annem ve ben hatta eşim de dahil olmak üzere kayınvalideme söylüyoruz. Bugün bakar mısın yarın bakar mısın..gibi günlük kısa programlar yapıyoruz. Kısa kısa bakıyor. Kendisi ev hanımı. Bütün gün sabahtan önce ev temizler, kocasıyla kahvesini içer, sitede arkadaşlarıyla 13:00-17:00 arası kesinnnn okey oynar. Akşam çıkar yemeğini yapar. Eşiyle oturur yer yatar, sabah kalkar. Bu arada kendisi genç. 55 yaşında ve çok sağlıklı maşallah. Bizim kıza bakacağı gün mutlaka bir iş uydurur. Ama bugün evde temizlik var, ama bugün misafirim var, ama bugün pazara çıkmam lazım... baktığı gün olunca da almaya gideriz sürekli dırdır. Evimin işi vardı da yetiştiremedim de baban da aç kaldı adamcağız da bir kahve içemedik çocuk hiç durmadı da. Ama benim annem de insan sonuçta onun da aynı ihtiyaçları var. Pazar, temizlik, dinlenmek, misafir gibi..
Dün kayınvalideme dedim ki.. anne bugün kıza sen bakar mısın? Annemin de arife günü biraz evi toparlaması lazımmış, hem alışverişe de çıkmamız lazım kadının evinde birşey yok bayram önümüz dedim. Aaa kızım bizde de temizlik var bugün bakamam dedi. O an resmen durdum durdum ama resmen gözlerimden kan fışkırdı sinirimden. Hiçbirşey demedim ama içimde bomba patladı sanki. Gözlerimin beyazına resmen kan oturmuş.
Bu sabah bayram için gittik evine. Ya dün de hiç elimiz iş görmedi. Oturduk biz de bugüne bıraktık temizliği kahvaltıdan sonra ortalığı silip süpürücez demesiyle benim ağlamam bir oldu. Dayanamıyorum ya resmen haksızlık yapıyor. Oradan konu konuya bağlandı bütün düşündüklerimi söyledim bayram günü. Kayınpederim de konuya girdi tabi öyle ortada konuşulunca. Bütün kelimelerin sonunda dedim ki... Yarından itibaren en az 3 ay annem iyi olana kadar bu bebeye bakar mısınız ben bunun cevabını duymak ve gelecek programımı yapmak iatiyorum dedim. Kayınvalidem dedi ki: kız bende olunca ben hiç evimin işini yapamıyorum, benim de bir evim var, ben kıza bakarım ev işleri için de bana yardımcı kadın tutarsanız bakarım dedi ;(
Bu nasıl annelik? Nasıl babaannelik? Üstelik ilk ve tek torunları. Lafa gelince çok seviyorlar ama bakıma gelince yoklar.
Bu arada, biz eşimle işten döndüğümüzde diğer şanslı çiftler gibi annemizde kayınvalidemizde pişmiş yemek yiyemiyoruz. Bizi düşünen yok o konuda. Annem zaten yapmıyor yapamıyor, kayınvalidemin de öyle bir destek olma düşüncesi yok. O yorgunlukla çocuğu kucakla eve gel, o arada evde yemek pişir veya dünden kalanı ısıt derken akşam yemeklerimizde de doğru dürüst yemek yiyemiyoruz. Yani diyeceğim o ki..kayınvalidem öyle akşamları bizi yemeğe de çağırmaz. Anca haftasonu davet havasında görümcem kaynım da geldiğinde sofralar kurar çağırır.
İşi bırakacağımı söyledim sabah. Çok bozuldular. Hem işi bırakma, hem çocuğa annem baksın, hem herkesin yüzü gülsün olmuyor.
Biz İlçede yaşıyoruz. Oturduğumuz yerde kreş bakımevi vs var ama 3 yaş altı almıyorlar. Şehire göndermem gerekiyor. İmkansız tabi. Eve bakıcı gelse diyorum..henüz kızım konuşmaya başlamadan yabancı birine emanet etmek bana çok korkutucu geliyor. Lütfen bakıcıya evladını teslim eden anneler kırılmasın. Bizzat onlardan görüş bekliyorum. Kızıma ufak bir kötülük yapılsa bana söyleyemez bile. Belki 6 ay sonra herşey daha rahat olur.
Birçoğunuzun diyeceği gibi, benim de aynı fikirde olduğum gibi..herkes torun çocuk bakmak zorunda değil. Ama burada büyük bir haksızlık yapılıyor..
ne yapacağımı şaşırdım. Annemin ameliyat ve iyileşme sürecinde kayınvalideme bırakıp evine de temizlik işlerine yardımcı kadın tutmalı mıyım? Bu konuda kayvalideme güvenemiyorum. Heran benim işim çıktı bu hafta yokum falan deme ihtimali çok yüksek. Daha önce çok defa yaptı. Kadın tutsam bile işten izin al gel diyebilir bana. Yoksa evde bakıcı mı? Yoksa annem bizim evimize yerleşse, kızım gene anneannesiyle kalsa, eve de hem ev işi hem bakım işi yapacak bir kadın mı alsam? Tabi bunların hepsi para demek. Bir de bu bütçeyi ayarlamak var. Hem çok üzülüyorum, hem çok kızıyorum. Bana bir akıl verin ben ne yapayım?
Valla aynı durumda, hayatında hiçbir şey değişmedi maalesef
Para teklif edin sizde belki para için bakmiyordurİsteğim ne biliyor musunuz?
KIZIMIN BÜYÜKANNE DEDE SEVGİSİYLE BÜYÜMESİNİ İSTİYORUM. Derdim kimseye yorgunluk vermek, inatla birilerine çocuk baktırmak değil. Görümcem var 27 yaşında bekar, kayınvalidemle aynı binada eşimin halası var. Bu kadar insan varken küçücük kız çocuğu yabancı kollarda büyümesin istiyorum. Nasıl derdimi anlatabilirim acaba? Annem kayınvalidene para teklif et o zaman kabul eder diyor. Kayınvalidemi iyi tanıyor annem. Bana bu çok çirkin geliyor. Ben kendimi zorlasam o teklifi cesaret edip yapsam, ya o kabul ederse.....ne kadar sağlıksız bir yapı!
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?