- 21 Ağustos 2015
- 31.344
- 95.020
- 37
İntihar ederken video atan adamin nesine guvendiniz de evlendiniz Allahsen
İntihar ederken video atan adamin nesine guvendiniz de evlendiniz AllahsenHerkese merhabalar arkadaşlar.
Foruma birazdan anlatacağım problemim için bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine kaydoldum.
Forumla ilgili pek bilgim yok ama tanımadığım kadınlardan yorum alma fikri aşırı mantıklı geldi.
Ben 29 yaşında eczacı bir kadınım. Eşimle 2 sene önce, 2 senelik sevgililik dönemi ardından evlendik. Kendisi de 29 yaşında.
Benim büyük problemim (ilk başta problem gibi görünmeyecek belki size ama devamını okursanız işkenceye döndüğünü anlarsınız) eşimin bana olan bağımlılığı!
Adam resmen bana bağımlı, benimle küs kalamıyor ve ben küsünce de kavga dövüş(?) beni barıştırmaya çalışıyor.
Gayet de kavga eden bir çiftiz, hatta evliliğimiz süresinde 4-5 kere çok şiddetli kavgalarımız bile oldu. Benim artık sonunda boşanmak istediğimi söylediğim vs. Çünkü öfke kontrol problemi var ve en ufak ters lafımda olayı inanılmaz yerlere taşıyor. Severek evlendim ama sevgim çok azaldı maalesef.
Bu büyük ve küçük kavgalarımızın sonunda elbette her insan gibi kırılıp kahrolup iletişimi kesiyorum, kendisine küsüyorum. Gel gelelim kendisi asla ama asla küs kalmama müsaade etmiyor. Barışmıyorum diye ağlıyor, kendini yerden yere atıyor. Asla ona ne söylersem söyleyeyim küsmüyor. Dozunu abarttığım laflarım oldu, ağzıma geleni saydım çoğu zaman (maalesef ağır laflar söyledim her insan kaldıramaz) ama asla 5 dakikadan fazla surat yapmadı. Ben öyle değilim, sinirimin geçmesi 3-5 günü alır ve bu sürede hiçbir şey olmamış gibi davranamam. Ağlar, zırlar, çiçek alır, zorla sarılır, öper. İstemediğim halde gelir yanıma yatar özür diler. Bunu burada lütfen şımarıklık olarak algılamayın. Büyük kavgalarımız oluyor saygısızca birbirimize laf söylediğimiz, gururum kırılıyor o sürede, midem bulanıyor sarılmasına öpmesine. Barışmazsam eyvahhh bu sefer daha şiddetli bir kavga daha, eşyaları yere fırlatmalık, her şeyi kırmalık. Komşulara 2 senedir zaten rezil olduk. Dışarıdan bakıldığında eşin seni çok seviyor çok şanslısın diyorlar ama olay öyle değil. Sevse saygısızlık yapmaz bu kadar kolay, hayatımı zehir etmez. Adam resmen hasta, bağımlı. Benim de o şekilde olmamı istiyor, olmazsam zehir ediyor. Sürekli bana yapışık yaşamak istiyor çok bunaldım hasta gibi bir şey. Normal halimizdeyken bu durum elbette hoşuma gidiyordu ama öfke kontrol problemi var ve sık kavga ediyoruz dediğim gibi. Zorla bana sarılıyor, sarılmazsam kollarımı sıkıyor. Canım acıyor ağlıyorum, o hala bırakmak yerine kavga için özür diliyor af diliyor. Benimle küsemezsin diyor. Duvarları yumrukluyor bir yandan da özür dileyerek. Resmen hasta bir adamla beraberim. Sevgililik döneminde de eski sevgilisiyle gayet samimi (cinsel içerikli değildi ama canımlı cicimli) mesajlarını yakaladım diye ayrılmak istedim, intihar ederken video attı. Evlerine zor yetiştim baktım ilaç içmiş. Hastaneye götürdük herkesin içinde ağladı zırladı orada dayanamadım affettim.
Yatakta sarılmadan uyumaz, her gece nutuk çeker sen olmasaydın ben ne yapardım, sen benden ayrılamazsın, ayrılırsan ben yaşayamam, senden 1 gün ayrı kalamam vsvs.
Yarın bir gün ayrılmak istesem beni asla rahat bırakmaz, saygı göstermez bu tercihime bunun için de çok korkuyorum.
Kendisini intihar ettiği dönem psikiyatriye götürdüm, ilaçlarını düzenli kullanmadı çok uyku yapıyor diye. Israr ettim ama kullanmadı. Tekrar doktora gidelim diyorum ben değil sen git, memnuniyetsizsin herkes benim gibi erkek ister diyor sen problemlisin diyor sonuç yine kavga. Bir gün yine bir kavga sonrası evi terk etmeye kalktım kapıyı kitledi, kapının önüne yattı ağladı zırladı bırakmadı beni... Çok mutsuzum.
Uzun oldu kusura bakmayın.
Biraz iç dökmeli bir yazı oldu işte...
videoya çekeceksiniz yaptıklarını önceİnanın boşanmak istersem tüm çevrem beni linç eder, çünkü bana olan aşırı sevgisinden böyle yapıyor gibi görünüyor...
Serbest değilim. Bir eczanede çalışanım.Serbest eczaciysanız yandınız. Bosansaniz bile her an izinizi bulur internette kolaylıkla. Boşanırsanız isminizi değiştirin eczanenizi de taşıyın baska yere. Acimasizca belki ama keske intihar etneye calistiginde engel olmasaydiniz. Gotu yemezdi gerci ama ulkeden bi manyak eksilirdi.
Yukarıda da yazdığım gibi çocuk düşünmüyoruz. Bu sebepten değildi ama düşünüyor olsaydım da kesinlikle şu an o işe kalkışmazdım asla.bir çocuğunuz olsa ve bu saçma kavgalarınıza şahit olsa ne hisseder? yada bu adam nasıl bir baba olur?
bu sorulara cvp verip öyle bir karar verin bence
Sevgiden değil elbette, hastalıktan..Siz eczacısınız benden iyi bilirsiniz. İlaçlarda hastayken iyi geliyor ama avuç avuç içmiyoruz. Her şeyin fazlası zarar sevginin de. Eşinizin ciddi bir tedaviye ihtiyacı var. Çevrenizi anlayamadım adam sizi seviyor diye mi barışmayınca canınızı yakıyor , olmaz olsun böyle sevgi.
Maalesef yaramaz çocuklar gibi. İstediği olmayınca ağlayıp zırlayan.ALLAH yardımcınız olsun, çok çok zor resmen bir çocukla yaşar gibi ve psikolojisi de cidden bozuk. Dikkatli bir şekilde kimse zarar görmeden ayrılabilirseniz ne mutlu…
Beni de sinir hastası etti. Maalesef tetikliyorum onu iyice. Çekilmez bir hal aldı sonum hayrolsun.Cok tehlikeli. Boyle bir adamin yaninda uyumak bile cok korkutucu. 2 adim sonrasi “ya benimsin ya kara topragin” gibi geldi. Lutfen kendinize dikkat edin. Onu tetikleyecek davranislardan uzak durun ve ilk firsatta uzaklara kacip kurtulun.
Peki nasıl hissediyorsunuz ona karşı duygularınız ne şuanda? Soğuma, ayrılma duyguları var mı? Çok zor bu insanlar alan saygısı gelişmemiş, birey olamamış yetişkin çocuklar :/Aaaaa bunu ben yazmış olabilir miyim? Acaba siz ben misiniz yada ben siz miyimBende bana bağımlı bir eşe sahibim tek fark öfke kontrolü var ağzına her geleni sayamaz on katını yapacağımı bildiği için. Ben de çok bunalıyorum. Küs kalmak özlemek istiyorum ama nerdeeee. Tartışırız iki dakika sonra yapışır hiçbir şey olmamış gibi
O an üzüntüden yaptığını düşündüm çünkü abartılı hareketleri yoktu 2 senelik sevgililik dönemimizde.İntihar ederken video atan adamin nesine guvendiniz de evlendiniz AllahsenYarin ceker vurur,sonra oturur aglar basinizda bu deli.Ayni evde nasil kaliyorsunuz bunla?
Valla arkadaşı bilemem ama bende aşırı bir soğuma var. Eskiden yüzünü görsem dertlerimi unuturdum, şimdi eve bu akşam geç gelsin diye dua ediyorum.Peki nasıl hissediyorsunuz ona karşı duygularınız ne şuanda? Soğuma, ayrılma duyguları var mı? Çok zor bu insanlar alan saygısı gelişmemiş, birey olamamış yetişkin çocuklar :/
Ben sütten çıkmış ak kaşığım demiyorum. Size sürekli baskı yapan, öfke kontrol problemi olan ve istediği olmayınca çocuk gibi ağlayan, eşyaları yerlere atan bir adama karşı nasıl olmalıyım? Küsmek çocukça bir kelime başka bir tabir bulamadım. Gururunuz kırılınca maalesef dile vuruyor ağzınıza geleni sayıyorsunuz bazen ve konuşmak dahi istemiyorsunuz belli bir süre. Evet yanlış tabi ki. Hasta insan en son sizin hasta derecesine getiriyor. Sosyal çevremde gayet sevilen sayılan bir insanım. Problemli olduğumu kesinlikle düşünmüyorum ben. Kusurluyum her insan gibi o ayrı.İkinizde de dev problemler var birbirinizi bulmaniz tam bomba etkisi olmuş. Adam küsmüyor diye saygisizligin dozunu arttirmaniz, kusuyorsunuz diye adamin kendini yerlere atmasi filan...
Yani ilişkide sorun var ama sorun sadece adamdan kaynaklanmiyor, ayni oranda problem sizde de var.
Cok zararli bir ilişki icindesiniz. Kurtulursunuz umarim duzelir gibi gelmedi.
Tedaviyi konuşunca sen olmalısın, ben gayet normalim böyle normal bir adama hasta diyorsan anormal olan sensin diyor :) Normal bir çocukluk geçirmiş gibi, öyle çok travmatik hikayeler anlatmadı. Maddi açıdan sıkıntılı zamanları olmuş ama kendi içlerinde sıradan bir aile.Size o kadar düşkün olduğu için sizi kırmamak için tedavi olmayı da kabul etmez mi?
Tedavi olmazsa bu şekilde devam edemeyeceğinizi söylersiniz
Bu arada annesiyle nasıl bir çocukluk yaşamış?
tehlikeli geldi karsidaki kisi, fevri davranmayin sakin. kendine de size de zarar verme ihtimali var. cok zor bir durum Allah yardimciniz olsun. bence es terapisi deneyin once..Herkese merhabalar arkadaşlar.
Foruma birazdan anlatacağım problemim için bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine kaydoldum.
Forumla ilgili pek bilgim yok ama tanımadığım kadınlardan yorum alma fikri aşırı mantıklı geldi.
Ben 29 yaşında eczacı bir kadınım. Eşimle 2 sene önce, 2 senelik sevgililik dönemi ardından evlendik. Kendisi de 29 yaşında.
Benim büyük problemim (ilk başta problem gibi görünmeyecek belki size ama devamını okursanız işkenceye döndüğünü anlarsınız) eşimin bana olan bağımlılığı!
Adam resmen bana bağımlı, benimle küs kalamıyor ve ben küsünce de kavga dövüş(?) beni barıştırmaya çalışıyor.
Gayet de kavga eden bir çiftiz, hatta evliliğimiz süresinde 4-5 kere çok şiddetli kavgalarımız bile oldu. Benim artık sonunda boşanmak istediğimi söylediğim vs. Çünkü öfke kontrol problemi var ve en ufak ters lafımda olayı inanılmaz yerlere taşıyor. Severek evlendim ama sevgim çok azaldı maalesef.
Bu büyük ve küçük kavgalarımızın sonunda elbette her insan gibi kırılıp kahrolup iletişimi kesiyorum, kendisine küsüyorum. Gel gelelim kendisi asla ama asla küs kalmama müsaade etmiyor. Barışmıyorum diye ağlıyor, kendini yerden yere atıyor. Asla ona ne söylersem söyleyeyim küsmüyor. Dozunu abarttığım laflarım oldu, ağzıma geleni saydım çoğu zaman (maalesef ağır laflar söyledim her insan kaldıramaz) ama asla 5 dakikadan fazla surat yapmadı. Ben öyle değilim, sinirimin geçmesi 3-5 günü alır ve bu sürede hiçbir şey olmamış gibi davranamam. Ağlar, zırlar, çiçek alır, zorla sarılır, öper. İstemediğim halde gelir yanıma yatar özür diler. Bunu burada lütfen şımarıklık olarak algılamayın. Büyük kavgalarımız oluyor saygısızca birbirimize laf söylediğimiz, gururum kırılıyor o sürede, midem bulanıyor sarılmasına öpmesine. Barışmazsam eyvahhh bu sefer daha şiddetli bir kavga daha, eşyaları yere fırlatmalık, her şeyi kırmalık. Komşulara 2 senedir zaten rezil olduk. Dışarıdan bakıldığında eşin seni çok seviyor çok şanslısın diyorlar ama olay öyle değil. Sevse saygısızlık yapmaz bu kadar kolay, hayatımı zehir etmez. Adam resmen hasta, bağımlı. Benim de o şekilde olmamı istiyor, olmazsam zehir ediyor. Sürekli bana yapışık yaşamak istiyor çok bunaldım hasta gibi bir şey. Normal halimizdeyken bu durum elbette hoşuma gidiyordu ama öfke kontrol problemi var ve sık kavga ediyoruz dediğim gibi. Zorla bana sarılıyor, sarılmazsam kollarımı sıkıyor. Canım acıyor ağlıyorum, o hala bırakmak yerine kavga için özür diliyor af diliyor. Benimle küsemezsin diyor. Duvarları yumrukluyor bir yandan da özür dileyerek. Resmen hasta bir adamla beraberim. Sevgililik döneminde de eski sevgilisiyle gayet samimi (cinsel içerikli değildi ama canımlı cicimli) mesajlarını yakaladım diye ayrılmak istedim, intihar ederken video attı. Evlerine zor yetiştim baktım ilaç içmiş. Hastaneye götürdük herkesin içinde ağladı zırladı orada dayanamadım affettim.
Yatakta sarılmadan uyumaz, her gece nutuk çeker sen olmasaydın ben ne yapardım, sen benden ayrılamazsın, ayrılırsan ben yaşayamam, senden 1 gün ayrı kalamam vsvs.
Yarın bir gün ayrılmak istesem beni asla rahat bırakmaz, saygı göstermez bu tercihime bunun için de çok korkuyorum.
Kendisini intihar ettiği dönem psikiyatriye götürdüm, ilaçlarını düzenli kullanmadı çok uyku yapıyor diye. Israr ettim ama kullanmadı. Tekrar doktora gidelim diyorum ben değil sen git, memnuniyetsizsin herkes benim gibi erkek ister diyor sen problemlisin diyor sonuç yine kavga. Bir gün yine bir kavga sonrası evi terk etmeye kalktım kapıyı kitledi, kapının önüne yattı ağladı zırladı bırakmadı beni... Çok mutsuzum.
Uzun oldu kusura bakmayın.
Biraz iç dökmeli bir yazı oldu işte...