Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
canım annem benim kanatsız koruyucu meleğim onu çok seviyorum allaha dua ediyorum hep annemden önce benim canımı al diye o ölürse ben o acıya dayanam:gitme:
[B]Dört yaşındaydım annem öldüğünde.Kapının önüne tabutunun gelişini hatırlıyorum.ona son kez balkon demirleri arasından bakmıştım.anne sevgisi görmeden geçen tam yirmi dört yılım geçti.küçükken geceleri ağlardım anne diye.sonra acı gerçekleri hep bildim.annem benden çok abimi sevmişti.son nefesinde bile babama onunla ilgili vasiyet etti.sanki ben çocuğu değilmişim gibi.en önemliside bir resmimiz bile yok.beni hiç kucağına aldığı yada elimden tuttuğu...tek bir resim ve ben bebeğim ama komşu kucağındayım. o ise iki yaşındaki abime sarılıyor sıkı sıkı.komşu ise beni tutuyor...
ben daha bebekken abimide alıp çeşitli gezilere giderlermiş.bir sürü yerde çekilmiş resimleri var abimin her anı.her yerdeler.konya,bursa,niğde,artvin...bense hiçbirinde yokum.acaba beni kime bıraktı.hangi komşuya.acaba şimdi mutlu mu?anne kelimesinde gözleri dolan kalbi kırık bir kızı var...rahat uyu anne ben hergün ağlıyorum...[/B]
anne... melek... şefkat kaynağı... sevgi deposu... sıcacık bir kucak... merhametli eller...kendi annesinin böyle olduğunu düşünen var mı?
şu an düşünüyorum.. çocukluğuma dair annemle ilgili tek güzel bir olay gelmiyor aklıma. ama olumsuz şey çok... annem kardeşlerim ve bana çok güzel baktı. tertemiz giydirdi, çeşit çeşit yedirdi hakkı büyük üzerimizde... bunun yanı sıra beni bütün hayatım boyunca eleştirdi. hep en iyiyi en güzeli yapayım diye. ben sığınacak bir kucak aradım o benim günlüğümü okuyup duygularımı yuzume vurdu. şımarmayayım diye övmedi çok fazla.. çok sarılıp öpmedi oyle... babamı cok seviyorum her ne kadar bana o yıllarca elde etmek için ağladığım oyuncak bebeği almasa da.. şimdi eşim aldı bana o bebeği.. pek bir değeri yok artık... çocukkendi o... dayımın kızında vardı. oynatmazdı ama annesi alır dolabın ustune kaldırırdı eskımesın dıye... aylarca yıllarca ağladım... hala da ağlatır benı. keşke alıverseydi...
benim canım babam derdi ki sen de anne olunca anneni anlarsın...
ben bebek oldum, çocuk oldum, genç kız oldum, iş güç sahibi oldum, evlendim, hatta "anne" oldum... ama ben annemi hiçbir zaman anlayamadım...
bebeğimi dünyaya getirdim, normal doğum yapmadım diye beni eleştirdi. beni günlerce ağlattı hamileyken ve lohusayken... güzel yemekler yapıyordu, evim temizdi ama yeyip yeyip kan kusuyordum... annem benim için herşeyin en güzelini istedi ama... daha kötü şeyler soylemeyeceğim. bana annenizi anlatın. anne ne demek anlatın bana...
ben bebek oldum, çocuk oldum, genç kız oldum, iş güç sahibi oldum, evlendim, hatta "anne" oldum... ama ben annemi hiçbir zaman anlayamadım...
yine de hakkını helal etmesini steyeceğim hep...
Anne........
Anne diyince bile gözlerim dolar ağlamaya başlarım anne sevgi şevkat merhamet.....
Anne diyince aklıma ne gelir bilirmisiniz babam beni hep döverken elinden zorla kurtarıp bazen kendide bir iki tokat yiyip bana sarılarak beraber ağladığım can gelir....
Elim kolum şiş yada sabaha kadar için için ağlarken yediğim dayaklardan dolayı başımda bekleyip ağlayan kadın gelir....
Bu akşam sana yemek yok deyip beni odaya gönderen babamdan gizli gizli yemeğini yemeyip bana getiren beni doyuran kadın gelir....
Daha fazla çok şey varda içim acıyı söyledikçesenağlamasenağlama