Bana Annenizi anlatın...

evet MAZBUT yokluklarını düşünmek kadar can yakan bi duygu yok...ve olmadıkları anı düşünemiyorum.dediğim gibi ne olursa olsun çok seviyorum.ne kadar manen yanımda olmasalar da biliyorum ki kapılarını çalabileceğim bi ailem var o konuda hiç bi zaman kuşkum yok..sadece çok incitici konuşuyolar ve insan kendini değersiz miş gibi hissediyo..o yüzden...sağlıklı oldukları sürece ben incinsemde önemli değil..hem ne kadar zorlasalarda bende elimden geldiğince destek olabiliyorum.bunu onlarda biliyo..
 
anneeeem melek annem benim herşeyim o beim dostum sırdaşım annem bitanem o benim..... hep arkamda olmuştur hep destek olmuştur iyiyi kötüyü öğreten melektir o seni çok seviyorum
 
oooo annemi anlatmak yetmez onu video çekip yollamak lazımmm
şöyle başlayayım küçüklüğümden beri her zorluğa beraber göğüs gerdiğim anneden çok kız kardeşim olan her derdimde kucağına koştuğum dertsiz olduğum anlarda da beni kucağına alan o muhteşem kadın benim annem. acayip kuralcıdır çok disiplinlidir mükemmelliyetçidir akşam ezanından sonra eve almazdı bizi çok iyi hatırlarım bu kadar kuralcıdır eşyalarımı katlamazsam balkondan atardı annem amaaa bir tebessümüme yapmayacağı şey yoktur. zor dönemler geçirdik biz annem antidepresanlar kullanıyordu hep onların etkisiyle küçüklüğüm gerçekten çok zor geçmiştir dayaklar falanlar . anneme soru sormaya korkardım hala biraz tırsarım bağıracak diye ozamanlar kötek tabi :D ama biz büyüdükçe sanırım fiziksel olarak büyüdükçe o da biraz rahatlamaya o zor dönemleri atlatmaya başladı inanılmaz zor şeyler yaşadı onun yaşadıklarını başkası yaşasaydı eminim aklını yitirirdi. çok dayanıklıdır. dedemin '' 40 tane erkek oğlum olacağına 1 tane Ayşe gibi kızım olsun yeter! '' dediği evladıdır. erkek fatmadır namıdiyar. hem anne hem baba hem kardeş hem çocuk olmuştur bana . şu yaşlarımda herkese o benim Annem diye tanıtır beni. sevgilime çok takılır çok uğraşır onunla ama içten içe kendi çocuğundan ayırt etmez onu . yemeklerini özlediğim kadındır kendisi. artık yemekleri bana yaptırır. ben evin annesiyimdir o da babası. beni kucağına alır küçükken seni böyle böyle sallardım popona vururdum beyazlar giydirirdim pudralardım diye hikayeleri anlatır bana . aslında bizi çok dövdüğüne inanılmaz pişman bir hatundur. içten içe çok ağlar. kıyamam ona ben. çok seksi bir hatundur işin gerçeği. herkesin dilindedir güzelliği. anasının kızı derler bana hep. annanemi çok eleştirir ama aynı annanem gibidir annanem de aynı annesi gibidir ben de aynı annem gibiyimdir ama bu 4 kuşak hep eleştiririz birbirimizi. annemin annesi ben oldum annem de annesinin annesi artık. annanem torunum oldu benim şuanda. annemle cinsel şakalarda hiç tereddüt etmem inanılmaz şakalaşırız. hep sen benden daha çok şey biliyorsun der bana :D bir günü diğerine denk değildir aslında çok negatif bakar hayata hep olumsuz bakar. ben de aksine dediğim dedik bunu yaparım dersem yaparım diyen bir isanımdır yahu biraz gaza ver beni be kadın! yok anam ben veriyorum onu gaza :D seni seviyorum benim kızkardeşim benim babam benim annem benim kızım benim bebeğim o . o çok genç bir bayan biz hep kızkardeş olarak kalacağız ve ben onun annesi olarak kalacağım...

Seni seviyorum Ayşe Hatun'umm.! sen tanıdığım tek sultansın!
 
Annemi anlatmama kelimeler yetmez...
Evlenince kıymetini daha iyi anladım...
Tek dostum, sırdaşım, arkadaşım kısacası herşeyim o benim...
Şimdi bende içimde bir can taşıyorum ve onu anne olunca daha iyi anlayacağımı düşünüyorum...
Şükürler olsun ki hep dualarını aldım annemin eli hep üzerimde biliyorum :asigim:
 
anneme karşı hep mesafem vardı benim . ben anne oldum hala var. anne oldum anneme karşı neden mesafeli davrandığımı daha iyi anladım ve daha da mesafe koydum. evet anne olunca anladım ve kızıma daha çok sarıldım.
 
Annecimmm,
Şimdi bahsederken bile çok özlediğimi hissediyorum.Annem hep yokluklar içinde büyümüş 14 yaşında hiç tanımadığı babama vermişler babam yurtdışına gitmiş yıllarca dönmemiş bu süre zarfında annem kayınvalidesinden,kayınpederinderinden,kayınbiraderinden ve eltisinden hep dayak yemiş.Babam yıllar sonra dövmüş anasının sözüyle annemi laflarıyla dövmüş,yatağını ayırmış ki hala ayrıdır.Hatta çocuklarından 3 tanesini evde kendi kendine doğurmuş.Ve bu psikolojiyle de 5 çocuk büyütmüş.Ben anneme evlenmeden önce çok kızardım çocuklarını ayırd ediosun,bize kızıyosun azarlıosun diye.Hatta evlendiğim insana hiç bi zaman razı gelmedi ama bunda da vardı demekki bi biildiği diyorum.Ama şimdi Allah ona uzun ömürler versin biricik babama da.Çünkü ne olursa olsun ne yaşarsak yaşayalım onlar bizim annelerimiz canımız.Seni Seviyorum Annecim
 
ahh anne ahh,

sen biraz az meraklı olsan

yeğenlerimden beni daha çok sevdiğini biliyorum tabiki ama bunu belli etsen

sabahın köründe uyandırmana birşey demiyorum ama daha güzel şekillerde beni uyandırsan

insanlara beni çok övdüğünü biliyorum ama birazda beni bana övsen

çok çalışkan bi öğrenciydim ben ama sen bana sürekli tembel teneke muamelesi yapmasan

çekirdek ailene daha iyi davransan

bu kadar cimri olmasan

işine gelmediğinde konuları değiştirmesen vb. vb

sana olan sevgim hiç değişmezdi tabiki seni çok seviyorum sende beni çok seviyorsun biliyorum ama bu şekilde bunu açık açık söylerim hani diyolar bu kız babasına daha düşkün diye alakası yok senin içinde aynı şekilde telaşlanıyorum, seni de merak ediyorum ve tabiki senide çok seviyorum Allah uzun ömürler versin sanada:D

ama dediklerimi yapsan daha iyi anlaşırız :D o zamn bende ev temizliğinde sana daha çok yardım ederdim:D
 
"anne" bu kelımenın ne oldugunu yenı yenı hıssetmeye çalişıyorum.. şu an 6 aylık hamıleyım.. hamıle oldugumda oldugumda çok mutlu olmuştum.. ama bazen ben kızıma haksızlık yaparmıyım dıye düşünüp korkuyorum.. annemle aramıza ördugumuz o koca çın sedlerını yıkmaya çalışıyorum yuregımde..
annem benı sevmedı... ve bunu hep yuzume söylerdı.. annemle en mutlu oldugumuz tek anlar kardeşlerine çok ıyı davradıgım, hızmetçılık yaptıgım anlardı.. diger zamanlarda asla yuzume bakmayan konuşmayan bır anneydı..

okudugum romanlarda, hıkayelerde, kızlarının saçlarını okyaşan anneleri okudukça aglardım..
izledigim filimlerde anne-kız sahnelerıne bakamazdım.. bakamıyorum..
kzızını okşayan her anneye imrenerek bakıyorum...
annem benı hıç sevmedı..

köyde evendıgı çin mecburen çocuk yapmakzorunda olan bırıydı.. onun için bız başkalrının çocuguyduk.. onun asıl ailesi kendı kardeşlerı ve annesi- babasıydı...
Anneme en son ne zaman gerçekten içten gelerek sarıldıgımı hatırlamıyorum..
Annem benım saçlarımı hıç okşamadı.. hıç öpüp koklamadı.. bır gun bile guzel kelıme söylmedı.. bana hıç"yavrum,kızım,canım" diye hıtap etmedı..
annem dayımın nişanlısını dızlerine yatırıp saçlarını okşadıgında,ona çok güzel kelimeler söyledıgıne diger odaya gıdıp sessızce aglamıştım.. o erkek kardeşinin eşi olacagı için onu en kymetlısı olmuştu.. ( tabı dugunden sonra kardeşi evden kovdu annemı.. konuşmadı. tabı eşide öyle..)

Ondan sonrakı hiç bır bayramda annemın yuzu gulmedı.. arefe gunu bozulan morelı, byram sabahı kus suratı ile kalkr, zorla kahvaltı hazırlatrdı bana.. hıçç bır bayram sabahı öprek uyandırmadı benı/bizi..
annem benı hıç öpmedı... nedense fızıksel teması hıç sevmezdı bızle..

Annem çocuk her zaman olur, ama kardeş asla olmaz tekar diye bize sevmez, kardeşlerin sarılırdı...

Annem almış olduklarını yıyecelerın iyi oldugunu düşündügunu buzluga atar, kardeşleri gelınce pişirirdi.. kurban etını sadce kardeşler gelınce pişirir.. bizi evden gönderır, onlara bol bol ikram eder, kalandan karışık yemek yapar bızı yedırıdı..

Annem benım okulda katılıdgm hıç bır falıyete gelıp alkışlamadı bile..
Annem benı özellıkle kız oldugum için hep, aşagılar, hep hakeret ederdı...
bızım maddı durmumuz hep iyiydi ama annem hep başkalrından aldıklarını bana giydirip, ee ne olacak kız degılmı? iki gun sonra buyur giyemez para boşa gıtmesın derdı..

Annem dayımın metreslerıne altın, kıyafet alıp yolarken bana pazarın en adı kıyafetını bulur giyidirirdi..
Ergenlık dönemınde bırden kılo alıp gelıştıgım için, benımle karşleriyle bır olur alay ederlerdı.. 5 yaşındakı kardşim bile o zaman alay ederdı. ögretırlerdı çocuga.... "memelerini şişirme diye...
evet sonra 36 beden oldum.. incecık oldum.. ama hala aynaya baktıgımda göguzlerımı çok buyuk görüp yakışmadıgını düşünürüm... hamıllıkte aldıgım 6 kılo bile bende takıntı olup dyetısyene gittim..

Annem sırf kız kardeşinin 2 çocuguna bır gunlugune bakmadım diye, benım dugunume, evıme gelmeycegıne, cocuklarımı sevmeyecegıne dair yemın ederektam 4 saat aglamişti.. ve 5 ay konuşmadı.. kardeşinin istegını yapmadım diye...
.....ve bana dunurcu geldıgı gun eve çıkmadı ben hastayım diye... aşagıda dukkanda domates kasasını taşıdı ama...

Annem babama bıle ihanet ettı.. babam bunu görmesıne ragmen hep sustu.. karım gıtmesın diye.. evdekı tum sırları kardeşine anlatır, kardeşide bıze karşı kullanırdı.. babam 3 kez annemın hatırı içı,annemın isteklerını yaptıgı için 3 işini varlıgın, kazancını kaybettı.. ama bunu hep unutmayı tecıh ettı.. bizi ise annenıze söz söylemeyın, yada çıkın gıdın diye bagırırdı hep..

o kadar çok şey oldukı...
ve ben annem yuzundn kacarak evlenmek zorunda kaldım.. çunku benı her gun bıraz daha rezıl ediyordu çevreye...
şimdi ise karnımdakı o masum yavruya bile olmadık hakaretler edıyor..

annemın benı dogurmadıgını bile düşünüyorum bezen..

anne şevkatını hiç bilmedim.. görmedım..
şu an kızımı karnımdayken svıyorum.. süreklı okşuyorum onu yuregımde.. içimdekı duvarları yıkmak için çaba sarfedıyorum...
 
Son düzenleme:
bu kelımenın ne oldugunu yenı yenı hıssetmeye çalişıyorum.. şu an 6 aylık hamıleyım.. hamıl oldugumda oldugumda çok mutlu olmuştum.. ama bazen ben kızıma haksızlık yaparmıyım dıye düşünüpkorkuyorum.. annemle aramıza ördugumuz o kaca çın sedlerını yıkmaya çalışıyorum yuregımde..
annem benı sevmedı... ve bunu hepyuzume söylerdı.. annemle e mutlu oldugumuz ek anlar kardeşlerine çk ıyı dvradıgım, hızmetçılık yaptıgım anlardı.. diger zamanlarda asla yuzume bakmayan konuşmayan bır anneydı..
okudugum romanlarda, hıkayelerde, kızlarının saçlarını okyaşan anneleri okudukça aglardım..
izledigim filimlerde anne-kız sahnelerıne bakamazdım.. bakamıyorum..
kzızını okşayan her anneye imrenerek bakıyorum...
annem benı hıç sevmedı..
köyde evendıgı çin mecburen çocuk yapmakzorunda olan bırıydı.. onun için bız başkalrının çocuguyduk.. onun ası ailesi kendı kardeşlerı ve annesi- babasıydı...
Anneme en son ne zaman gerçekten içten gelrek sarldıgımı hatırlamıyorum..
Annem benım saçlarımı hıç okşamadı.. hıç öpüp koklamadı.. bır gun bile guzel kelıme söylmedı.. bana hıç"yavrum,kızım,canım" diye hıtap etmedı..
annem dayımın nişanlısını dızlerine yatırıp saçlarını okşadgında,ona çok gzel kelimeer söyledıgıne diger odaya gıdıp sessızce aglamaıştım.. o erkek kardeşinin eşi olacagı için onu en kymetlısı olmuştu.. ( tabı dugunden sonra kardeşi evden kovdu annemı.. konuşmadı. tabı şide öyle..)
Ondan sonrakı hiç bır bayramda annemın yuzu gulmedı.. arefe gunu bozulan morelı, byram sabahı kus suratı ile kalkr, zorla kahvaltı hazırlatrdı bana.. hıçç bır bayram sabahı öprek uyandırmadı benı/bizi..
annem benı hıç öpmedı... nedense fızıksel teması hıç sevmezdı bızle..
Annem çocuk her zaman olur, ama kardeş asla olmaz tekar diye bize sevmez, kardeşlerin sarılırdı...
Annem almış olduklarını yıyecelerın iyi oldugunu düşündügunu buzluga atar, kardeşleri gelınce pişirirdi.. kurban etını sadce kardeşler gelınce pişirir.. bizi evden gönderır, onlara bol bol ikram eder, kalandan karışık yemek yapar bızı yedırıdı..
annem benım okulda katılıdgm hıç bır falıyete gelıp alkışlamadı bile..
Annem benı özellıkle kız oldugum için hep, aşagılar, hep hakeret ederdı...
bızım maddı durmumuz hep iyiydi ama annem hep bakalrından aldıklarını bana giydirip, ee ne olacak kız degılmı? iki gun sonra buyur giyemez para boşa gıtmsın derdı..

Annem dayımın metreslerıne altın, kıyafet alıp yolarken bana pazarın en adı kıyafetını bulur giyidirirdi..
Ergenlık dönemınde bırden kılo alıp gelıştıgım için, benımle karşleriyle bır olur alay ederlerdı.. 5 yaşındakı kardşim bile o zaman aly ederdı. ögretırlerdı çocuga.... "memelerini şişirme diye...
evet sonra 36 beden oldum.. incecık oldum.. ama hala aynaya baktıgımda göguzlerımı çok buyuk görüp yakışmadıgını düşünürüm... hamıllıkte aldıgım 6 kılo bile bende takıntı olup dyetısyene gittim..

Annem sırf kız kardeşinin 2 çocuguna bır gunlugune bakmadım diye, benım dugunume, evıme gelmeycegıne, cocuklarımı sevmeyecegıne dair yemın ederektam 4 saat aglamişti.. ve 5 ay konuşmadı.. kardeşinin istegını yapmadım diye...
.....ve bana dunurcu geldıgı gun eve çıkmadı ben hastayım diye... aşagıda dukkanda domates kasasını taşıdı ama...

anne şevkatını hiç bilmedim.. görmedım..
şu an kızımı karnımdayken svıyorum.. süreklı okşuyorum onu yuregımde.. içimdekı duvarları yıkmak için çaba sarfedıyorum...

tatlııım şeker anne adayı senii :) inanıyorum ki sen kızına mükemmel bir anne olacaksın hiç şüphen olmasın ki harika bir anne olacaksın bak nasıl keyfin yerine gelecek ozaman annen sana bakıp öyle bir iç çekecek ki... ben de baba nedir bilmiyorum bi garip bişey :)) sakın üzülme olur mu sen çok tatlı çok cici bir anne olacaksın kızın için unutacaksın sonra yaşadıklarını minik kızına baktıkça :))):1hug:
 
Hayatımda ki en değerli varlık..Beni koşulsuz şartsız seven TEK varlık annem die düşünüyorum çoğu zaman..Bizim için çok fedakarlıkta bulunmuştur.. son 10 yıl hem anne oldu hem de baba..Babamın yokluğunu nerede ise hiç hissettirmedi..Öyle mükemmel bir kadın ki hakkını asla ödemem mümkün değil..Asla..Canım annem benim kocaman kız olmama rağmen hastalandığımda hep başımda beklerdi..En çok dizinde uzanıp saçlarımı okşamasını cennet kokusunu özlüyorum..Canımmm annemi çoook seviyorum ve çok özlüyorum..Telefonda konuşmak yetmiyor :( çok ama çooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooookkk özlüyorummm
 
anne ne yazacağımı bile bilmiyorum benim annem ben bebekken ayrıldı bababmdan ve hiç görüşmedik bi daha 3 kardeşiz aslında yani annem babamla 4 yıl kadar evli kalmış 13 er ay arayla 3 çocuk doğurmuş ve arkasına bir sefer dahi bakmadan çekip gitmiş bizim görüşme taleplerimizi reddetti hep değişik yani benim annem hiç anne demedim ben annem hiç sevmedi beni şimdi evliyim dünya tatlısı bir kızım var ve hergün onlarca kez sarılıyorum ona bazen bebeğime sarılıyor gibi sarılıyorum bazen anneme sarılıyor gibi ha sorarsanız aynı ilçede aynı sitede oturuyoruz bu kadar yakınız yani sevmiyorum ben annemi hiç sevmiyorum ve artık yüzünü dahi görmek istemiyorum ama ben şanslı insanlardanım kardeşlerimde öyle halamız büyüttü bizi anne dedik biz ona çünkü annelik yaptı bize yıllarca şimdide bebeğime annanelik yapıyor allah razı olsun ama kendi annemden nefret ediyorum anne olunca anlarsın diyenlere asıl şimdi anlamıyorum diyorum ben bebeğimi uyuyorken bile özlüyorken o yıllarca 3 tane evladını görmeden nasıl yaşıyor bilmiyorum değerini bilin annelerinizin en azından hep yanınızdalardı
 
annem beni hep öpüp koklar prensesim diye sarılır ama tek yaptığı budur....

evlenmeden önce adet sancısı çektiğim gecelerde annemle babamın yanına giderdim karnım ağrıyo diye babam hemen anlar ayşee kızıma sıcak su hazırla diye annemi uyandırdır...ertesi sabah işe gidicek olan baba üşenmeden kalkar bacaklarımı sıcak su ile ova karnıma ve ayaklarıma masaj yapar ama öğlene kadar yatacak olan annem "öfff bıktım senin bu sancılarından" diye babamın zoruyla kalkardı..

sözüm oldu eşimi ailesiyle birlikte otururken kayınvalidemin "ee nasıl işten çıktın annene yardım ediyomusun sorusuna ben "tabi ediyorum"cevabını vermiş olmama rağmen "hıı ne yardımı sabaha kadar oturuyo akşama kadar yatıyo"cevabını veren bi anne benimki

hamileliğimde bir kere evime gelmeyen
bir kere arayıpta bi ihtiycın varmı demeyen
doğum yaptıktan sonra "kalıcakmısın anne" soruma "ne kalıcam kocan var" diye cevap veren (sanki kocam çorba yapabilicek)
kayınvalidemin "ben çocuğa bakarım annen sana"demesine rağmen ne var onada baksın diyen

doğum yaptıktan sonra değil evime gelmek bi kere bile aramayan bi annem var

şimdi kızım 4 alık oldu toplasan 4 kere görmüştür oda benim ailecek çağırmalarımda.
ablamla aynı semte oturuyorz ablam kuaföre bile gitse annemi çağırır çocuklarıma bak diye koşarak gelir, oraya gelmişken bana uğramak aklına gelmez
bende diğer arkadaşlarım gibi anne olunca anlayamayanlardanım....

her kadın çocuk doğurur ama her kadın anne olamaz.......
 
[B]Dört yaşındaydım annem öldüğünde.Kapının önüne tabutunun gelişini hatırlıyorum.ona son kez balkon demirleri arasından bakmıştım.anne sevgisi görmeden geçen tam yirmi dört yılım geçti.küçükken geceleri ağlardım anne diye.sonra acı gerçekleri hep bildim.annem benden çok abimi sevmişti.son nefesinde bile babama onunla ilgili vasiyet etti.sanki ben çocuğu değilmişim gibi.en önemliside bir resmimiz bile yok.beni hiç kucağına aldığı yada elimden tuttuğu...tek bir resim ve ben bebeğim ama komşu kucağındayım. o ise iki yaşındaki abime sarılıyor sıkı sıkı.komşu ise beni tutuyor...
ben daha bebekken abimide alıp çeşitli gezilere giderlermiş.bir sürü yerde çekilmiş resimleri var abimin her anı.her yerdeler.konya,bursa,niğde,artvin...bense hiçbirinde yokum.acaba beni kime bıraktı.hangi komşuya.acaba şimdi mutlu mu?anne kelimesinde gözleri dolan kalbi kırık bir kızı var...rahat uyu anne ben hergün ağlıyorum...[/B]
 
canımmmmmmmm
bitanem
herşeyim
can yoldaşım o benim
sırdaşım
dert ortağım
bütün hatalarıma rağmen
onu çokçok üzmeme rağmen hiç elimi bırakmayan herzaman bana sımsıkı sarılan
canım annnem
onu çok seviyorum
Allahım başımdan hiç bir zaman eksik etmesin onu
yazacak okadar çok şey varki daha anlatamam yazmakla bitmez ANNEM

bu mesajımı 12 eylül 2009 da yazmışım
bugün 16 eylül 2010
ve bende bir anne adayıyım 27 gün snra bir KIZIM olcak
hani derlerdi ya anne olunca anlarsın diye anneni
cidden öyle daha hamileyim ama şuanda anlıyorum annemiiiii
canım o benim yaaa
ptesi doğum için geliyor
çok özledim onu...
Allah onu başımızdan eksik etmesin :Saruboceq:
 
pis kadınlar erkeklere aşık. iyiki oğulları var. onların her yaptığını affederler. herşeyin suçlusu ya kızkardeşleridir yada eşleridir. erkekler çooook önemli :(

annemi çok seviyorum çok iyi anlaşıyorum. ama annem bir (EKDB) Erkekleri Koruma Derneği Başkanı çok faal çalışır kesinlikle :)
 
[B]Dört yaşındaydım annem öldüğünde.Kapının önüne tabutunun gelişini hatırlıyorum.ona son kez balkon demirleri arasından bakmıştım.anne sevgisi görmeden geçen tam yirmi dört yılım geçti.küçükken geceleri ağlardım anne diye.sonra acı gerçekleri hep bildim.annem benden çok abimi sevmişti.son nefesinde bile babama onunla ilgili vasiyet etti.sanki ben çocuğu değilmişim gibi.en önemliside bir resmimiz bile yok.beni hiç kucağına aldığı yada elimden tuttuğu...tek bir resim ve ben bebeğim ama komşu kucağındayım. o ise iki yaşındaki abime sarılıyor sıkı sıkı.komşu ise beni tutuyor...
ben daha bebekken abimide alıp çeşitli gezilere giderlermiş.bir sürü yerde çekilmiş resimleri var abimin her anı.her yerdeler.konya,bursa,niğde,artvin...bense hiçbirinde yokum.acaba beni kime bıraktı.hangi komşuya.acaba şimdi mutlu mu?anne kelimesinde gözleri dolan kalbi kırık bir kızı var...rahat uyu anne ben hergün ağlıyorum...[/B]


yok yok oyle degıldır ısın gorunmeyen baska bir yüzü mutlaka vardır,aslında öyle değildir.annenızde herkesın annesı gıbı bır melektır emınım..Basınız sagolsun..
 
annem.. koruyucu bir annem vardir benim.ergenlik donemi pek arkadas gibi olamadik ama sunu cok iyi biliyorum ki gecesini gunduzune katan sacimizin teline zarar gelmesinden korkan bi annem var.anne olduktan sonra daha iyi anliyorum kibenim annem super bi anne.bizim egitimimiz icin babam yurtdisindayken istanbul gibi biyerde hem annelik hem bablik yapan yurekli bi anne.erkeksiz yasadigimiz icin korkularimi paylastigimda nedenkorkacakmisimki bize zarar vermeye gelenin gorecegide vardir diyerek cesaret gosteren ama genede geceleri yillarca kapi pencere ozleyerek yasayan bi insan.hastaligimizda bi an olsun basimizdan ayrilmaz
genc kizlik doneminde herseyi dogru agizdan ogrenmemiz icin evlilige dair konularda bilgilendiren yurekli bi kadin
su an tek sorunumuz ben onun gibi super bi anne olamiyorum.bu konuda asla elestiri kabul etmiyor.hele cocugun fiziksel ihtiyaclari konusunda mukemmellik ilkesi var.o haklidir.cunku benim annem bi melek
 
Back