- 15 Mayıs 2009
- 3.349
- 6
- 156
bu kelımenın ne oldugunu yenı yenı hıssetmeye çalişıyorum.. şu an 6 aylık hamıleyım.. hamıl oldugumda oldugumda çok mutlu olmuştum.. ama bazen ben kızıma haksızlık yaparmıyım dıye düşünüpkorkuyorum.. annemle aramıza ördugumuz o kaca çın sedlerını yıkmaya çalışıyorum yuregımde..
annem benı sevmedı... ve bunu hepyuzume söylerdı.. annemle e mutlu oldugumuz ek anlar kardeşlerine çk ıyı dvradıgım, hızmetçılık yaptıgım anlardı.. diger zamanlarda asla yuzume bakmayan konuşmayan bır anneydı..
okudugum romanlarda, hıkayelerde, kızlarının saçlarını okyaşan anneleri okudukça aglardım..
izledigim filimlerde anne-kız sahnelerıne bakamazdım.. bakamıyorum..
kzızını okşayan her anneye imrenerek bakıyorum...
annem benı hıç sevmedı..
köyde evendıgı çin mecburen çocuk yapmakzorunda olan bırıydı.. onun için bız başkalrının çocuguyduk.. onun ası ailesi kendı kardeşlerı ve annesi- babasıydı...
Anneme en son ne zaman gerçekten içten gelrek sarldıgımı hatırlamıyorum..
Annem benım saçlarımı hıç okşamadı.. hıç öpüp koklamadı.. bır gun bile guzel kelıme söylmedı.. bana hıç"yavrum,kızım,canım" diye hıtap etmedı..
annem dayımın nişanlısını dızlerine yatırıp saçlarını okşadgında,ona çok gzel kelimeer söyledıgıne diger odaya gıdıp sessızce aglamaıştım.. o erkek kardeşinin eşi olacagı için onu en kymetlısı olmuştu.. ( tabı dugunden sonra kardeşi evden kovdu annemı.. konuşmadı. tabı şide öyle..)
Ondan sonrakı hiç bır bayramda annemın yuzu gulmedı.. arefe gunu bozulan morelı, byram sabahı kus suratı ile kalkr, zorla kahvaltı hazırlatrdı bana.. hıçç bır bayram sabahı öprek uyandırmadı benı/bizi..
annem benı hıç öpmedı... nedense fızıksel teması hıç sevmezdı bızle..
Annem çocuk her zaman olur, ama kardeş asla olmaz tekar diye bize sevmez, kardeşlerin sarılırdı...
Annem almış olduklarını yıyecelerın iyi oldugunu düşündügunu buzluga atar, kardeşleri gelınce pişirirdi.. kurban etını sadce kardeşler gelınce pişirir.. bizi evden gönderır, onlara bol bol ikram eder, kalandan karışık yemek yapar bızı yedırıdı..
annem benım okulda katılıdgm hıç bır falıyete gelıp alkışlamadı bile..
Annem benı özellıkle kız oldugum için hep, aşagılar, hep hakeret ederdı...
bızım maddı durmumuz hep iyiydi ama annem hep bakalrından aldıklarını bana giydirip, ee ne olacak kız degılmı? iki gun sonra buyur giyemez para boşa gıtmsın derdı..
Annem dayımın metreslerıne altın, kıyafet alıp yolarken bana pazarın en adı kıyafetını bulur giyidirirdi..
Ergenlık dönemınde bırden kılo alıp gelıştıgım için, benımle karşleriyle bır olur alay ederlerdı.. 5 yaşındakı kardşim bile o zaman aly ederdı. ögretırlerdı çocuga.... "memelerini şişirme diye...
evet sonra 36 beden oldum.. incecık oldum.. ama hala aynaya baktıgımda göguzlerımı çok buyuk görüp yakışmadıgını düşünürüm... hamıllıkte aldıgım 6 kılo bile bende takıntı olup dyetısyene gittim..
Annem sırf kız kardeşinin 2 çocuguna bır gunlugune bakmadım diye, benım dugunume, evıme gelmeycegıne, cocuklarımı sevmeyecegıne dair yemın ederektam 4 saat aglamişti.. ve 5 ay konuşmadı.. kardeşinin istegını yapmadım diye...
.....ve bana dunurcu geldıgı gun eve çıkmadı ben hastayım diye... aşagıda dukkanda domates kasasını taşıdı ama...
anne şevkatını hiç bilmedim.. görmedım..
şu an kızımı karnımdayken svıyorum.. süreklı okşuyorum onu yuregımde.. içimdekı duvarları yıkmak için çaba sarfedıyorum...
canımmmmmmmm
bitanem
herşeyim
can yoldaşım o benim
sırdaşım
dert ortağım
bütün hatalarıma rağmen
onu çokçok üzmeme rağmen hiç elimi bırakmayan herzaman bana sımsıkı sarılan
canım annnem
onu çok seviyorum
Allahım başımdan hiç bir zaman eksik etmesin onu
yazacak okadar çok şey varki daha anlatamam yazmakla bitmez ANNEM
[B]Dört yaşındaydım annem öldüğünde.Kapının önüne tabutunun gelişini hatırlıyorum.ona son kez balkon demirleri arasından bakmıştım.anne sevgisi görmeden geçen tam yirmi dört yılım geçti.küçükken geceleri ağlardım anne diye.sonra acı gerçekleri hep bildim.annem benden çok abimi sevmişti.son nefesinde bile babama onunla ilgili vasiyet etti.sanki ben çocuğu değilmişim gibi.en önemliside bir resmimiz bile yok.beni hiç kucağına aldığı yada elimden tuttuğu...tek bir resim ve ben bebeğim ama komşu kucağındayım. o ise iki yaşındaki abime sarılıyor sıkı sıkı.komşu ise beni tutuyor...
ben daha bebekken abimide alıp çeşitli gezilere giderlermiş.bir sürü yerde çekilmiş resimleri var abimin her anı.her yerdeler.konya,bursa,niğde,artvin...bense hiçbirinde yokum.acaba beni kime bıraktı.hangi komşuya.acaba şimdi mutlu mu?anne kelimesinde gözleri dolan kalbi kırık bir kızı var...rahat uyu anne ben hergün ağlıyorum...[/B]
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?