Babamın vefatı ve eşimin ailesi

Basın sağolsun canım BABA kelimesi benim kanayan yaram zamanla atlatırsın diyemem çünkü ben kaybedeli 15 sene oldu 10 yaşında olduğum için çok hatırlamıyorum sadece hastalığı var gözümün önünde zamanla atlatırsın vs vs laflari etmeyecem burda en büyük destek annene olacak gerekirse ikizlerinde olacakmış Allah bağışlasın onların doğumuna seninde toparlanma yardımcı olsa bu nebze ona iyi geLir diye düşünüyorm kayinvalide konusunda biraz alınganlık var gibi oda çok yeni olması acının zamanla atlatırsınız ama şu şişme bilmem ne muhabbetine çok gıcık oldum bende ona ne ki istediğin kadar kilo al . Kayinpedere hitabında sizli konusuyosan bi süre hitap etmeden konuşabilirsin çok eski olmasına rağmen ben telefon rehberime B diye kaydetmiştim babam yazamadım. Çok fazla baba kelimesini de kullanmam . Burda en büyük destek olacağınız kişi anneniz kendinizi bile toparlayıp ona destek olmaya çalışın tekrardan başınız sağolsun 😕😕
 
Merhaba hanımlar..
2 ay önce babamı kaybettik... Henüz 55 yaşındaydı. 20 yıldan fazladır kalp hastasıydı. Sık sık hastaneye yattigi olurdu. Ama hep iyilesirdi. Yani hastaydi ama vefatını beklemiyorduk. Hayatımda tanıdığım en harika insandı. Etrafındaki her insan için kurulmuş dünyası vardı ve o dünyanın en önemli insanının karşısındaki insan olduğunu hissettirdi. Hastalığına rağmen çok aktif, pozitif, hayatı da ölümü de düşüne düşüne yaşayan bir insandi. Velhasıl vefatı onu tanıyan herkesi çok üzdü hele de biz ailesini ... Geçmeyen kocaman bir boşluk, ara ara gelen ağlama krizleri ve genel olarak bir düşünmemeye, dua etmeye çalışma halindeyim.. bütün kardeşler evliyiz, annem çok zorlandi babamın eksikligiyle. Hemen yakinimiza taşıdık elimiz hep üstünde... Hepimiz babamın yokluguyla üşümüş civcivler gibi birbirimize sokulduk işte..

Bu durum bizi de biraz daha alıngan yaptı sanıyorum..

Kayınvalidem ve kayinpederim kendi hallerinde hoş insanlar. Ama babamın sosyalliginin tam tersi kayinpederim sessiz sakin, sosyal becerileri çok olmayan ama inanılmaz iyi niyetli çok hoş bir insandir. Kayınvalidemde kendi kültüründe büyümüş ama akıllı bir kadın, baskın bir karakterdir. Severiz birbirimizi. Hiç bir sıkıntımız yok her zorlukta yanımda olmaya çalışır.

Ama işte saniyorum bizim alinganligimizin etkisi var. Babam vefat ettiğinde gelmişti sağolsun başka şehirde yaşamalarına rağmen anneme de iyi niyetle 'evini sakın kapatma' demiş. Ben yoktum o sırada annemlerde. Annemi aradım nasıl ağlıyor. Çok usteleyince ,biri bana evini kapatma dedi çok üzüldüm ben zaten öyle düşünmüyorum ki evimde kalırım ben, dedi. Kim olduğunu da hiç söylemedi. Israr etmeme rağmen demedi.

Yani şu cenaze işlerinde lütfen ama lütfen insanlar boş bogazlik edip abuk sabuk konuşmasınlar. Kimin ne yapacağından kime ne. Acını paylaşıyorum de, iyi dileklerde bulun ve sus! bunu herkes için diyorum. Gerçekten öyle saçma sapan konuşmalarla muhatap olduk ki haddi hesabı yok. "Ay ben eşim şehir dışındayken bile yemeden içmeden kesiliyorum, sen ne yapcan şimdi diyen" kadınlar bile oldu. Amaç nedir yani, zaten kocaman bir acı var ortada. Niye, ne oldu da vefat etti, nesi vardi bile demeyin. Bilmeyin yahu. Ölen ölmüş, giden gitmis. Çok samimi değilseniz sormayın. Samimi olan da zaten ne olduğunu bilir. Öyle büyük bir acı ki tekrar tekrar yaşıyorsun anlatırken. Anlattirmayin acılı insanlara tekrar ve tekrar... Hoş görün onları biraz. İyi dilek yeterli.

Her neyse. Eşime söyledim biri böyle böyle evini kapatma filan demiş canını sıkmış annemin. Kime ne, abuk sabuk konuşuyorlar vs dedim. Eşim birşey demedi. Sonraki gün eşime annem de kim olduğunu soylemiyor canını sıkan kişinin, önemli de değil ama üzüldüm dedim. Bu kez eşim "annem demiş olabilir, onun ifadesine benziyor bu" dedi. Sonra da annesine sordu. Annesi de ,üzülmesin herkese gitsin gelsin ama evi olsun hep diye dedim, dedi. Ben gitmedim onlar bunu konuşurken.muhatap olmak istemedim. Sonra kardeşimden öğrendim ki annem zaten kayinvalidemin yanında ağlamış, yüzü düşmüş onun sözüne. Muhtemelen eşimle de konuştu kayınvalidem benim yanımda da kendilerince konu açtılar ama ben durmadım ortamda.
Bu duruma gıcık oldum gıcık. Başkası dese bu kadar koymaz da, sanki oğlumun evine yerleşme der gibi olmamış mı? Eminim annem de o yüzden alınmıştır. O niyetle kayınvalidem asla demez bilirim, hatta eşime de anneme karsi iyi olması için sürekli tembihliyor. Eşim de gerçekten annesinden ayırt etmez. Ama ben cok alındım bu söze. Hoş olmamış. :KK43:

Şimdi de haftaya eşim gidip alıp getirecek. (Onlar da biz de hiç evden çıkmıyoruz. Toplu taşıma kullanmasinlar diye de eşim alıp getirecek yaşadıkları şehirden.) Bana da sürekli telefonda (ikizlere 7 aylık hamileyim. Allah isteyen herkese de nasip etsin en güzel şekilde sahip olmayı) inşallah şişmemişsindir, komşum ikizlere hamileydi kız artık tanınmayacak hale gelmişti. İnşallah öyle olmazsın deyip duruyor. Sinir oluyorum. Kamera açıyoruz bir karnına bakayım, ay aman şişmemişsin, geçen biraz şiş gibiydin diyor. Diyorum ikizlere hamileyim şişe de bilirim, elimde olan birşey değil. Sağlıkla doğsunlar umurumda da değil dedim kaç kez.. yine de lafını ediyor. Aman ikizler doğsun seve seve bakarım diyor (bakar, oğlumda da sağolsun bir yıl ben ise başlamıştım bakmıştı. Annem, babam hasta diye onla ilgilendiği icin bakamazdi çünkü) şimdi içi içini yiyor. Annemdense kendi olmak istiyor biliyorum. Bense kimseyi istemiyorum. Kendimi sirk maymunu gibi hissediyorum. İkizlerin hamileliği, onları emzirirken, onlarla uğraşırken eminim gözü üstümde olacak. Çünkü farklı geliyor..

Kısaca aramın normalde iyi olduğu kayınvalideme hafif hafif alinganliklar yapıyorum :KK43:
Geldiklerinde samimi olmak istemiyorum. İçimden gelmiyor. Bir de kayınpederime baba demek çok ağır geliyor. Bunla ilgili hiç sıkıntı yaşamamıştım bu zamana kadar. Ama babama hiç benzemeyen, o duyguyu azıcık bile hissettirmeye birine artık baba demek istemiyorum. Ayıp mı olur? Eşim de desem daha mutlu olacak gibi..

Çok uzattım kusura bakmayın. Birazda içimi dökmek gibi oldu.. umarım okuyup, yorumlarimlarinizla yardımcı olursunuz. Teşekkürler.
Siz de farkındasınız hem hamilelik hem vefat etkilemiş sizi. Kayınvalidenizin sözlerinde bir şey yok. Ben de babamı kaybettim, anne tarafı akrabalarımızdan aman evini kapatma diyen oldu. O diyen kişi de geliniyle oturmuştu (kız kendi istedi, kira vermemek için) ve zorluklarını biliyordu. Kayınvaliden de annen sığıntı gibi olmasın bir evi olsun diye söylemiştir. Çünkü ne olursa olsun hiçbir yer evi gibi değil insanın.
şiştin mi şişmedin mi muhabbeti de hamileyle yapılan klasik muhabbet, “şiştin mi” “kilo mu aldın” “şundan ye bundan ye” herkes yaşamıştır. Ne güzel seni düşünen, istediğinde yardım eden insanlar var.
 
Merhaba hanımlar..
2 ay önce babamı kaybettik... Henüz 55 yaşındaydı. 20 yıldan fazladır kalp hastasıydı. Sık sık hastaneye yattigi olurdu. Ama hep iyilesirdi. Yani hastaydi ama vefatını beklemiyorduk. Hayatımda tanıdığım en harika insandı. Etrafındaki her insan için kurulmuş dünyası vardı ve o dünyanın en önemli insanının karşısındaki insan olduğunu hissettirdi. Hastalığına rağmen çok aktif, pozitif, hayatı da ölümü de düşüne düşüne yaşayan bir insandi. Velhasıl vefatı onu tanıyan herkesi çok üzdü hele de biz ailesini ... Geçmeyen kocaman bir boşluk, ara ara gelen ağlama krizleri ve genel olarak bir düşünmemeye, dua etmeye çalışma halindeyim.. bütün kardeşler evliyiz, annem çok zorlandi babamın eksikligiyle. Hemen yakinimiza taşıdık elimiz hep üstünde... Hepimiz babamın yokluguyla üşümüş civcivler gibi birbirimize sokulduk işte..

Bu durum bizi de biraz daha alıngan yaptı sanıyorum..

Kayınvalidem ve kayinpederim kendi hallerinde hoş insanlar. Ama babamın sosyalliginin tam tersi kayinpederim sessiz sakin, sosyal becerileri çok olmayan ama inanılmaz iyi niyetli çok hoş bir insandir. Kayınvalidemde kendi kültüründe büyümüş ama akıllı bir kadın, baskın bir karakterdir. Severiz birbirimizi. Hiç bir sıkıntımız yok her zorlukta yanımda olmaya çalışır.

Ama işte saniyorum bizim alinganligimizin etkisi var. Babam vefat ettiğinde gelmişti sağolsun başka şehirde yaşamalarına rağmen anneme de iyi niyetle 'evini sakın kapatma' demiş. Ben yoktum o sırada annemlerde. Annemi aradım nasıl ağlıyor. Çok usteleyince ,biri bana evini kapatma dedi çok üzüldüm ben zaten öyle düşünmüyorum ki evimde kalırım ben, dedi. Kim olduğunu da hiç söylemedi. Israr etmeme rağmen demedi.

Yani şu cenaze işlerinde lütfen ama lütfen insanlar boş bogazlik edip abuk sabuk konuşmasınlar. Kimin ne yapacağından kime ne. Acını paylaşıyorum de, iyi dileklerde bulun ve sus! bunu herkes için diyorum. Gerçekten öyle saçma sapan konuşmalarla muhatap olduk ki haddi hesabı yok. "Ay ben eşim şehir dışındayken bile yemeden içmeden kesiliyorum, sen ne yapcan şimdi diyen" kadınlar bile oldu. Amaç nedir yani, zaten kocaman bir acı var ortada. Niye, ne oldu da vefat etti, nesi vardi bile demeyin. Bilmeyin yahu. Ölen ölmüş, giden gitmis. Çok samimi değilseniz sormayın. Samimi olan da zaten ne olduğunu bilir. Öyle büyük bir acı ki tekrar tekrar yaşıyorsun anlatırken. Anlattirmayin acılı insanlara tekrar ve tekrar... Hoş görün onları biraz. İyi dilek yeterli.

Her neyse. Eşime söyledim biri böyle böyle evini kapatma filan demiş canını sıkmış annemin. Kime ne, abuk sabuk konuşuyorlar vs dedim. Eşim birşey demedi. Sonraki gün eşime annem de kim olduğunu soylemiyor canını sıkan kişinin, önemli de değil ama üzüldüm dedim. Bu kez eşim "annem demiş olabilir, onun ifadesine benziyor bu" dedi. Sonra da annesine sordu. Annesi de ,üzülmesin herkese gitsin gelsin ama evi olsun hep diye dedim, dedi. Ben gitmedim onlar bunu konuşurken.muhatap olmak istemedim. Sonra kardeşimden öğrendim ki annem zaten kayinvalidemin yanında ağlamış, yüzü düşmüş onun sözüne. Muhtemelen eşimle de konuştu kayınvalidem benim yanımda da kendilerince konu açtılar ama ben durmadım ortamda.
Bu duruma gıcık oldum gıcık. Başkası dese bu kadar koymaz da, sanki oğlumun evine yerleşme der gibi olmamış mı? Eminim annem de o yüzden alınmıştır. O niyetle kayınvalidem asla demez bilirim, hatta eşime de anneme karsi iyi olması için sürekli tembihliyor. Eşim de gerçekten annesinden ayırt etmez. Ama ben cok alındım bu söze. Hoş olmamış. :KK43:

Şimdi de haftaya eşim gidip alıp getirecek. (Onlar da biz de hiç evden çıkmıyoruz. Toplu taşıma kullanmasinlar diye de eşim alıp getirecek yaşadıkları şehirden.) Bana da sürekli telefonda (ikizlere 7 aylık hamileyim. Allah isteyen herkese de nasip etsin en güzel şekilde sahip olmayı) inşallah şişmemişsindir, komşum ikizlere hamileydi kız artık tanınmayacak hale gelmişti. İnşallah öyle olmazsın deyip duruyor. Sinir oluyorum. Kamera açıyoruz bir karnına bakayım, ay aman şişmemişsin, geçen biraz şiş gibiydin diyor. Diyorum ikizlere hamileyim şişe de bilirim, elimde olan birşey değil. Sağlıkla doğsunlar umurumda da değil dedim kaç kez.. yine de lafını ediyor. Aman ikizler doğsun seve seve bakarım diyor (bakar, oğlumda da sağolsun bir yıl ben ise başlamıştım bakmıştı. Annem, babam hasta diye onla ilgilendiği icin bakamazdi çünkü) şimdi içi içini yiyor. Annemdense kendi olmak istiyor biliyorum. Bense kimseyi istemiyorum. Kendimi sirk maymunu gibi hissediyorum. İkizlerin hamileliği, onları emzirirken, onlarla uğraşırken eminim gözü üstümde olacak. Çünkü farklı geliyor..

Kısaca aramın normalde iyi olduğu kayınvalideme hafif hafif alinganliklar yapıyorum :KK43:
Geldiklerinde samimi olmak istemiyorum. İçimden gelmiyor. Bir de kayınpederime baba demek çok ağır geliyor. Bunla ilgili hiç sıkıntı yaşamamıştım bu zamana kadar. Ama babama hiç benzemeyen, o duyguyu azıcık bile hissettirmeye birine artık baba demek istemiyorum. Ayıp mı olur? Eşim de desem daha mutlu olacak gibi..

Çok uzattım kusura bakmayın. Birazda içimi dökmek gibi oldu.. umarım okuyup, yorumlarimlarinizla yardımcı olursunuz. Teşekkürler.
Başınız sağ olsun mekanı cennet olsun inşallah. Hamilelik ve baba kaybı alıngan etmiş ama sizde hak verdim biraz annenize öyle demmemeliydi acıkı insana denmez sorulmaz ben çok dikkat ederim böyle şeylere, birde hamilesin iz şişersiniz normal yani buna takmak nedir yahu
 
Başınız sağolsun. Mekanı cennet olsun inşallah babanızın.
Ama alınganlık etmişsiniz, kadın düşüncesizce konuşmuş sadece. Cenazelerde böyle konuşanlar çok olur. Birazda teselli vermek ama ne diyeceğini bilmediğinden kaynaklanıyor. Keşke başsağlığı dileyip sussalar ama yapmiyorlar işte.
Ben art niyet hele hele evinde otur, oğlumun evine yerleşme gibi algılamadım. Siz daha iyi tanıyorsunuz, nasıl kafada bir kv olduğunu bilirsiniz. Yinede geldiği zaman bu sözüne kırldığınızı, anneniz istediği taktirde tabikide sizinle yaşabileceğini belirtebilirsiniz.
Bebekleriniz sağlıkla gelsinler inşallah. Şişmişsin şişmemişsin gibi laflara verin cevabınızı içinize atmayın.
Bi süre baba demeyin kp’e. Hitapdan uzak durun, çok mecbur kalırsanız x baba diyebilirsiniz, zamanla acınız hafifleyecektir.
 
Merhaba hanımlar..
2 ay önce babamı kaybettik... Henüz 55 yaşındaydı. 20 yıldan fazladır kalp hastasıydı. Sık sık hastaneye yattigi olurdu. Ama hep iyilesirdi. Yani hastaydi ama vefatını beklemiyorduk. Hayatımda tanıdığım en harika insandı. Etrafındaki her insan için kurulmuş dünyası vardı ve o dünyanın en önemli insanının karşısındaki insan olduğunu hissettirdi. Hastalığına rağmen çok aktif, pozitif, hayatı da ölümü de düşüne düşüne yaşayan bir insandi. Velhasıl vefatı onu tanıyan herkesi çok üzdü hele de biz ailesini ... Geçmeyen kocaman bir boşluk, ara ara gelen ağlama krizleri ve genel olarak bir düşünmemeye, dua etmeye çalışma halindeyim.. bütün kardeşler evliyiz, annem çok zorlandi babamın eksikligiyle. Hemen yakinimiza taşıdık elimiz hep üstünde... Hepimiz babamın yokluguyla üşümüş civcivler gibi birbirimize sokulduk işte..

Bu durum bizi de biraz daha alıngan yaptı sanıyorum..

Kayınvalidem ve kayinpederim kendi hallerinde hoş insanlar. Ama babamın sosyalliginin tam tersi kayinpederim sessiz sakin, sosyal becerileri çok olmayan ama inanılmaz iyi niyetli çok hoş bir insandir. Kayınvalidemde kendi kültüründe büyümüş ama akıllı bir kadın, baskın bir karakterdir. Severiz birbirimizi. Hiç bir sıkıntımız yok her zorlukta yanımda olmaya çalışır.

Ama işte saniyorum bizim alinganligimizin etkisi var. Babam vefat ettiğinde gelmişti sağolsun başka şehirde yaşamalarına rağmen anneme de iyi niyetle 'evini sakın kapatma' demiş. Ben yoktum o sırada annemlerde. Annemi aradım nasıl ağlıyor. Çok usteleyince ,biri bana evini kapatma dedi çok üzüldüm ben zaten öyle düşünmüyorum ki evimde kalırım ben, dedi. Kim olduğunu da hiç söylemedi. Israr etmeme rağmen demedi.

Yani şu cenaze işlerinde lütfen ama lütfen insanlar boş bogazlik edip abuk sabuk konuşmasınlar. Kimin ne yapacağından kime ne. Acını paylaşıyorum de, iyi dileklerde bulun ve sus! bunu herkes için diyorum. Gerçekten öyle saçma sapan konuşmalarla muhatap olduk ki haddi hesabı yok. "Ay ben eşim şehir dışındayken bile yemeden içmeden kesiliyorum, sen ne yapcan şimdi diyen" kadınlar bile oldu. Amaç nedir yani, zaten kocaman bir acı var ortada. Niye, ne oldu da vefat etti, nesi vardi bile demeyin. Bilmeyin yahu. Ölen ölmüş, giden gitmis. Çok samimi değilseniz sormayın. Samimi olan da zaten ne olduğunu bilir. Öyle büyük bir acı ki tekrar tekrar yaşıyorsun anlatırken. Anlattirmayin acılı insanlara tekrar ve tekrar... Hoş görün onları biraz. İyi dilek yeterli.

Her neyse. Eşime söyledim biri böyle böyle evini kapatma filan demiş canını sıkmış annemin. Kime ne, abuk sabuk konuşuyorlar vs dedim. Eşim birşey demedi. Sonraki gün eşime annem de kim olduğunu soylemiyor canını sıkan kişinin, önemli de değil ama üzüldüm dedim. Bu kez eşim "annem demiş olabilir, onun ifadesine benziyor bu" dedi. Sonra da annesine sordu. Annesi de ,üzülmesin herkese gitsin gelsin ama evi olsun hep diye dedim, dedi. Ben gitmedim onlar bunu konuşurken.muhatap olmak istemedim. Sonra kardeşimden öğrendim ki annem zaten kayinvalidemin yanında ağlamış, yüzü düşmüş onun sözüne. Muhtemelen eşimle de konuştu kayınvalidem benim yanımda da kendilerince konu açtılar ama ben durmadım ortamda.
Bu duruma gıcık oldum gıcık. Başkası dese bu kadar koymaz da, sanki oğlumun evine yerleşme der gibi olmamış mı? Eminim annem de o yüzden alınmıştır. O niyetle kayınvalidem asla demez bilirim, hatta eşime de anneme karsi iyi olması için sürekli tembihliyor. Eşim de gerçekten annesinden ayırt etmez. Ama ben cok alındım bu söze. Hoş olmamış. :KK43:

Şimdi de haftaya eşim gidip alıp getirecek. (Onlar da biz de hiç evden çıkmıyoruz. Toplu taşıma kullanmasinlar diye de eşim alıp getirecek yaşadıkları şehirden.) Bana da sürekli telefonda (ikizlere 7 aylık hamileyim. Allah isteyen herkese de nasip etsin en güzel şekilde sahip olmayı) inşallah şişmemişsindir, komşum ikizlere hamileydi kız artık tanınmayacak hale gelmişti. İnşallah öyle olmazsın deyip duruyor. Sinir oluyorum. Kamera açıyoruz bir karnına bakayım, ay aman şişmemişsin, geçen biraz şiş gibiydin diyor. Diyorum ikizlere hamileyim şişe de bilirim, elimde olan birşey değil. Sağlıkla doğsunlar umurumda da değil dedim kaç kez.. yine de lafını ediyor. Aman ikizler doğsun seve seve bakarım diyor (bakar, oğlumda da sağolsun bir yıl ben ise başlamıştım bakmıştı. Annem, babam hasta diye onla ilgilendiği icin bakamazdi çünkü) şimdi içi içini yiyor. Annemdense kendi olmak istiyor biliyorum. Bense kimseyi istemiyorum. Kendimi sirk maymunu gibi hissediyorum. İkizlerin hamileliği, onları emzirirken, onlarla uğraşırken eminim gözü üstümde olacak. Çünkü farklı geliyor..

Kısaca aramın normalde iyi olduğu kayınvalideme hafif hafif alinganliklar yapıyorum :KK43:
Geldiklerinde samimi olmak istemiyorum. İçimden gelmiyor. Bir de kayınpederime baba demek çok ağır geliyor. Bunla ilgili hiç sıkıntı yaşamamıştım bu zamana kadar. Ama babama hiç benzemeyen, o duyguyu azıcık bile hissettirmeye birine artık baba demek istemiyorum. Ayıp mı olur? Eşim de desem daha mutlu olacak gibi..

Çok uzattım kusura bakmayın. Birazda içimi dökmek gibi oldu.. umarım okuyup, yorumlarimlarinizla yardımcı olursunuz. Teşekkürler.
Basın sağolsun. İkizlerine sağlıkla kavuşmak nasıp olsun cnm. Kaynanam kötü değil diosun. İnan bana alınganlık yapiosun. Benim babam vefat etti. Annem ne zaman gelse kaynanam kendi kocasının iyiliklerini anlatıyor. Beyim şöyle beyim böyle. 🥺 O kadar düşüncesiz davranıyor ki. Çok kızıyorum. Ama bundan dolayı tavır yapmıyorum. Çünkü daha sert dönüş yapar. Asla empati kurmaz çünkü. Sizin durum farklı bence. Sırf bı laf yüzünden tavır alınmaz. Birde ben doğum yaptım ama annem psikolojik olarak berbatti. Bana hiç yardımı olmadı. Bebeği zor tutuyodu. Kafası gidip geliyo. Ne söylesem ağlama haline giriyor. Bende ne zaman istersen gel dedim. Arada geldi işte ama bana pek faydası olmadı. Kaynanam da ben bı haftalık lohusa sezeryanli halimle bıraktı gitti. İnan muhtaç durumdaydım. Eşim izin almıştı işten. İzni iptal ettiler. İki çocuk la bı haftalık sezeryanli halimle yalnız kaldım. Demem o ki. Kaynanam kötü bişey dememiş. Bunun için tavır yapma. Annen iyi olmadığı için elinden çok iş gelmez büyük ihtimalle. Yani kaynanana ihtiyaç duycaksin. İki bebek bı de büyük çocuk. Anladığım kadarıyla kaynanan hiç laf sokan bı insan değil ki bı lafa bu kadar alindiniz. Benim kaynanam her ortamda laf sokma özelliği olduğu için alıştım demeyim de üç maymun oynuyorum artk. İyi olunca çok iyi oluyo. Ama kötüyse herkesten nefret ediyor gibi davranıyor. Bende o zaman sessizce mesafe koyuyorum. Yapacak bişey yok. Lütfen çok üzülme. Bebeklerini düşün. Baba acısı çok büyük. Üç sene olcak bizim hala taze. Hayata devam ediyoruz ama hep bı yerde. Her yerde. Dua edip kuran okuyoruz. Hayrına sadaka vs veriyoruz. Allah hepsine rahmet eylesin.
 
Öncelikle başınız sağ olsun. Her cenazede böyle zamanı olmayan konuşmalar yapılıyor maalesef. Kayınvalidenizi tanımlarken güzel şeyler yazmışsınız. Bence bu konuyu içinizde büyütmeyin daha fazla.
Ben böyle ana-oğulu karşı karşıya getirmeyi de sevmiyorum.
İlk evlendiğimiz sene eşim gidip görümceme saçma sapan basit bir diyalogdan dolayı güya hesap sormuştu ama maksadı benim haksız olduğumu ortaya çıkarmaktı o zamanlar. Gerçekten saçma bir konuydu ve ben bir hissiyatımı açmıştım eşime, sorgulanacak bir şey yoktu.
Şimdi olsa karışmaz.
Bence siz de, eşinize sorduracağınıza, anneme böyle söylemişsin ama alındım, üzüldüm diye söyleyebilirdiniz kayınvalidenize.
Hamilelikte ve lohusalıkta laf söylememiş kayınvalide var mıdır bilemiyorum.
Bana söylenenler burdan Fizan'a yol olur :)
Duymayın bu tarz şeyleri. Yaşamı zorlaştırmaktan içimizi doldurmaktan başka bir işe yaramıyor.
 
Şimdi kv olunca alınılmış

Ben de bol bol yazdım bunu konularınıza

Yanımda olsaydı ona da söylerdim

Geçen bir başka konuda da vardı kv sine oğullarına gidersin artık demişler vs

Yani bu konu cenaze evlerinde konuşulur ve anneniz profilindeki ( diğer konularda ayrıntılı anlattınız bağımsız bir yaşamı olduğunu) bir kadına aman kapatma evini barkını, kafana göre yaşa denir

Ben yakınınıza taşınması fikrini civciv gibi sokulma fikrinizi de makul bulmuyorum ama bu sizin hayatınız sorduğunuz konuda söyledim fikrini bu aşamada söylemek gereksiz

Lakin kv ye kinlenmeyin basit bir lakırdı işte
 
Başınız sağolsun. Ben babamı kaybedeli 10 sene oldu. Babanız yaşındaydı ve aynen kalp hastasıydı.

Atandığımı, evlendiğimi hiç bir şeyi göremedi.
Iyiki de böyle çirkin insanlara karistigimi görmemiş gerçi.

Berbat, gerçekten çok kötü bir kp e sahibim. 2 buçuk senedir konuşmuyorum. Rezil insanın tekidir.

Kv ise ondan iyidir ama yine kötü kategorisinden çıkmaya zorlasam da çıkamıyor.

Bayağı çirkin insanlarla muhattabım anlayacağınız.

Hoş insanlar dediniz.
Anlattiklarinizda bariz kötü niyet görmedim.
Alinganliginizi anlıyorum ama bunun için ilişkinizi bozmayın derim.

Şimdi kp e baba demeyi bıraksanız haklı olarak kırılır. Demek yalanmış tüm ilişkimiz. Hiç bir kötülük yapmadan babaliktan atıldım olur.

Kaçı anne baba sözünü hak ediyor ki?
Es hatrına evlilik kurumu zart zurt diye söylemek gerektiğinde söyledik söylüyoruz.

Sizinkiler yine hak ediyormuş inanın.

Acınızı yaşarken fazla iletişim kurmayın bence.
Içinizden gelmeyen şeyleri söylememiş olursunuz ama açık bir tavır takınmak sizi ancak haksız yapar.
 
Başın sağolsun bende babamı kaybedeli yarın tam iki ay oluyor. Benim kaynanamla hiç aram iyi olmadı en başından beri beni istemedi istediği kızı eşime alamadı diye ve babam vefat edince aramadı beni başsağlığı dilemedi. Her insan kalbinin ekmeğini yer dedim çekildim ne yapayım. Halam mesela babamın öz kardeşi babam yoğun bakımdayken iyileşeceğine hiç ihtimal vermiyorum çıkamaz ordan diyordu şifasına değilde ölmemiş adamın ruhuna yasin okuyodu. Öldükten sonra anneme onun yeri orasıydı şimdi rahat dedi. Babam hasta düşkün yatalak değildi birdenbire kalp kriziyle oldu ve insanlar onu aniden gözden çıkardılar. Bende başta alınganlık yapıyorum sandım ama ateş düştüğü yeri yakıyor kimse eşi evlatları kadar yanmıyor maalesef. Bence sizinkide bebekler olacağı için annenizin yanınızda kalacağını düşünüp kıskanıyor
 
Evini kapatma lafı kotu bisey değil ki. Benim çevremde de sık sık duyduğum bi laftır. Evladın bile olsa zamanla kendini yük görürsün bu bi gerçek. Ama kendi evin kendi duvarların her zaman senindir. Bundan yanlış bisey göremedim. Siz su an ki acıyla alınganlık yapıyorsunuz
 
Ben ikizler konusunda cevap vereyim. Benim de ikizlerim var 15 gün kayınvalidem kaldı herşeye karışması sebebiyle istemiyorum dedim 🙊 tek daha rahat ve daha güzel büyüttüm. Zorlandım evet ama kimseye muhtaç olup laf ettirmedim. Kafam rahat büyüttüm. Baba deme mecburiyetiniz de yok. Çok kişi var anne baba demeyen.
 
Öncelikle başınız sağılsun, Allah sizlere sabır versin.Dedem vefat edeceğini anlayınca bunu babaaneme vasiyet etmiş mesela, sakın evi ocağı kapatma diye. O da ölene kadar evinde yalnız yaşadı, bize kısa kısa gelip kaldı o da artık yaşı sekseni geçince kışları... öyle kötü kırıcı bir şey olsaydı dedem karısına söylemezdi herhalde diye düşündüm aklıma bu geldi
 
Sizi çok iyi anlıyorum. 9 yıl önce babamı kaybettim ve sizin deyiminizle hala üşüyen bir civcivim.
Hiç geçmeyen bir acı bu.
Rabbim sizlere dayanma gücü versin 😔
Rabbim yavrularınızı hayırlısıyla, sağlıcakla kucağınıza alıp büyütmeyi nasip etsin 🤲
Böyle zamanlarda herkes her şeyi söylüyor malesef ama siz de diyorsunuz ya "biliyorum kötü niyetle söylememiştir" diye. Eminseniz niyetinin kötü olmadığından, sıkmayın canınızı.
Babanızın kaybından dolayı alınmanız gayet normal, Rabbim yar ve yardımcınız olsun. Gerçekten dayanma gücü versin, çok zor 😔
 
Merhaba hanımlar..
2 ay önce babamı kaybettik... Henüz 55 yaşındaydı. 20 yıldan fazladır kalp hastasıydı. Sık sık hastaneye yattigi olurdu. Ama hep iyilesirdi. Yani hastaydi ama vefatını beklemiyorduk. Hayatımda tanıdığım en harika insandı. Etrafındaki her insan için kurulmuş dünyası vardı ve o dünyanın en önemli insanının karşısındaki insan olduğunu hissettirdi. Hastalığına rağmen çok aktif, pozitif, hayatı da ölümü de düşüne düşüne yaşayan bir insandi. Velhasıl vefatı onu tanıyan herkesi çok üzdü hele de biz ailesini ... Geçmeyen kocaman bir boşluk, ara ara gelen ağlama krizleri ve genel olarak bir düşünmemeye, dua etmeye çalışma halindeyim.. bütün kardeşler evliyiz, annem çok zorlandi babamın eksikligiyle. Hemen yakinimiza taşıdık elimiz hep üstünde... Hepimiz babamın yokluguyla üşümüş civcivler gibi birbirimize sokulduk işte..

Bu durum bizi de biraz daha alıngan yaptı sanıyorum..

Kayınvalidem ve kayinpederim kendi hallerinde hoş insanlar. Ama babamın sosyalliginin tam tersi kayinpederim sessiz sakin, sosyal becerileri çok olmayan ama inanılmaz iyi niyetli çok hoş bir insandir. Kayınvalidemde kendi kültüründe büyümüş ama akıllı bir kadın, baskın bir karakterdir. Severiz birbirimizi. Hiç bir sıkıntımız yok her zorlukta yanımda olmaya çalışır.

Ama işte saniyorum bizim alinganligimizin etkisi var. Babam vefat ettiğinde gelmişti sağolsun başka şehirde yaşamalarına rağmen anneme de iyi niyetle 'evini sakın kapatma' demiş. Ben yoktum o sırada annemlerde. Annemi aradım nasıl ağlıyor. Çok usteleyince ,biri bana evini kapatma dedi çok üzüldüm ben zaten öyle düşünmüyorum ki evimde kalırım ben, dedi. Kim olduğunu da hiç söylemedi. Israr etmeme rağmen demedi.

Yani şu cenaze işlerinde lütfen ama lütfen insanlar boş bogazlik edip abuk sabuk konuşmasınlar. Kimin ne yapacağından kime ne. Acını paylaşıyorum de, iyi dileklerde bulun ve sus! bunu herkes için diyorum. Gerçekten öyle saçma sapan konuşmalarla muhatap olduk ki haddi hesabı yok. "Ay ben eşim şehir dışındayken bile yemeden içmeden kesiliyorum, sen ne yapcan şimdi diyen" kadınlar bile oldu. Amaç nedir yani, zaten kocaman bir acı var ortada. Niye, ne oldu da vefat etti, nesi vardi bile demeyin. Bilmeyin yahu. Ölen ölmüş, giden gitmis. Çok samimi değilseniz sormayın. Samimi olan da zaten ne olduğunu bilir. Öyle büyük bir acı ki tekrar tekrar yaşıyorsun anlatırken. Anlattirmayin acılı insanlara tekrar ve tekrar... Hoş görün onları biraz. İyi dilek yeterli.

Her neyse. Eşime söyledim biri böyle böyle evini kapatma filan demiş canını sıkmış annemin. Kime ne, abuk sabuk konuşuyorlar vs dedim. Eşim birşey demedi. Sonraki gün eşime annem de kim olduğunu soylemiyor canını sıkan kişinin, önemli de değil ama üzüldüm dedim. Bu kez eşim "annem demiş olabilir, onun ifadesine benziyor bu" dedi. Sonra da annesine sordu. Annesi de ,üzülmesin herkese gitsin gelsin ama evi olsun hep diye dedim, dedi. Ben gitmedim onlar bunu konuşurken.muhatap olmak istemedim. Sonra kardeşimden öğrendim ki annem zaten kayinvalidemin yanında ağlamış, yüzü düşmüş onun sözüne. Muhtemelen eşimle de konuştu kayınvalidem benim yanımda da kendilerince konu açtılar ama ben durmadım ortamda.
Bu duruma gıcık oldum gıcık. Başkası dese bu kadar koymaz da, sanki oğlumun evine yerleşme der gibi olmamış mı? Eminim annem de o yüzden alınmıştır. O niyetle kayınvalidem asla demez bilirim, hatta eşime de anneme karsi iyi olması için sürekli tembihliyor. Eşim de gerçekten annesinden ayırt etmez. Ama ben cok alındım bu söze. Hoş olmamış. :KK43:

Şimdi de haftaya eşim gidip alıp getirecek. (Onlar da biz de hiç evden çıkmıyoruz. Toplu taşıma kullanmasinlar diye de eşim alıp getirecek yaşadıkları şehirden.) Bana da sürekli telefonda (ikizlere 7 aylık hamileyim. Allah isteyen herkese de nasip etsin en güzel şekilde sahip olmayı) inşallah şişmemişsindir, komşum ikizlere hamileydi kız artık tanınmayacak hale gelmişti. İnşallah öyle olmazsın deyip duruyor. Sinir oluyorum. Kamera açıyoruz bir karnına bakayım, ay aman şişmemişsin, geçen biraz şiş gibiydin diyor. Diyorum ikizlere hamileyim şişe de bilirim, elimde olan birşey değil. Sağlıkla doğsunlar umurumda da değil dedim kaç kez.. yine de lafını ediyor. Aman ikizler doğsun seve seve bakarım diyor (bakar, oğlumda da sağolsun bir yıl ben ise başlamıştım bakmıştı. Annem, babam hasta diye onla ilgilendiği icin bakamazdi çünkü) şimdi içi içini yiyor. Annemdense kendi olmak istiyor biliyorum. Bense kimseyi istemiyorum. Kendimi sirk maymunu gibi hissediyorum. İkizlerin hamileliği, onları emzirirken, onlarla uğraşırken eminim gözü üstümde olacak. Çünkü farklı geliyor..

Kısaca aramın normalde iyi olduğu kayınvalideme hafif hafif alinganliklar yapıyorum :KK43:
Geldiklerinde samimi olmak istemiyorum. İçimden gelmiyor. Bir de kayınpederime baba demek çok ağır geliyor. Bunla ilgili hiç sıkıntı yaşamamıştım bu zamana kadar. Ama babama hiç benzemeyen, o duyguyu azıcık bile hissettirmeye birine artık baba demek istemiyorum. Ayıp mı olur? Eşim de desem daha mutlu olacak gibi..

Çok uzattım kusura bakmayın. Birazda içimi dökmek gibi oldu.. umarım okuyup, yorumlarimlarinizla yardımcı olursunuz. Teşekkürler.
Başınız sagolsun.Alinganlik yapiyorsunuz suan hissettiklerinizden,ruh halinizden kaynaklikli normal ama zamanla geçmese de hafifleyecek.Şükrunuz annenizin varlığı olsun.Ayrica sismeyeceksiniz belki normal gebelikten biraz daha farkli olacaktir.(Ben şismemistim)Dediginiz gibi farkli bir şey sanıyorlar 😊Rabbim gönlünuze refahlik versin.Kendinizi sikmayin ağlamak istiyorsaniz aglayin her sey Allah dan elden gelen bir sey yok duaya sarilin
 
Başınız sağolsun, Allah sabır versin.
Kayınvalideniz kötü bir şey dememiş. Benim çevremde eşi vefat edince evini kapatıp sonra pişman olan çok yaşlı akrabam var. Ne yazık ki ne kadar el üstünde de tutsan kendi düzeninin yerini tutmuyor. Yaşlandıkça kendi düzenini arıyor insan. Yeri zamanı yanlış bir söz olmuş, ama annenizi düşündüğü için demiş bence. Onlara karşı doldurmayın kendinizi.
 
Öncelikle başınız sağolsun. Mekanı cennet olsun babanızın. Alınganlık yapmışsınız, büyütülecek kin beslenecek bir söz değil. Aslında doğru da. Çünkü muhtemelen anneniz daha gençtir evli olan çocuklarının yanında rahat edemez. Benim annem doğumuma geldi pandemide yasaklar çıkınca kaldı toplamda 4 ay kaldı kendini yük olarak görüyordu. Ne desek diyelim öyleler, ki benim eşim kal diye bendem çok ısrar eden biri.

Babanızla kayınpederinizi niye kıyaslıyorsunuz anlamadım, insanlar birbirine benzemek zorunda mı? Kp daha iyi bir insan bile olsa size babanız daha iyi gelir, anne kv için de geçerli.
 
X