Başınız sağ olsun.ben de babamı kayb ettim yakın zamanda.anlattıklarınızın çoğunu ben de yaşadım.cenaze evine gelip abuk sabuk konuşan insanlar,sana akıl vermeye kalkanlar,nerde olduğunu unutup bi şey anlatıp gülenler hepsi sinir ediyor insanı.hatta bir akrabam bana şey demişti.işte x in de babası öldü de o feryat figan nasıl ağladı sen hiç öyle ağlayamadın babanı.ben günlerce şoktan çıkamadım ki,kimseyi görmedi gözüm.o yüzden sizi anlıyorum.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Babamın vefatı ve eşimin ailesi
- Konu Sahibi Monoceto
- Başlangıç Tarihi
- 22 Kasım 2010
- 11.052
- 19.337
kötü niyet olmasa da hakkaten densizce bir laf. ona mı kalmış annenin evinin derdine düşmek?kapatır kapatmaz ona neymiş? haddini bilse keşke biraz insanlar. ama çok da üzerinde durmayın. kendisine sorsanız iyi niyetle söyledim der. ki öyledir büyük ihtimalle. yalnız kp ye bu zamana kadar baba dediyseniz bundan sonra dememeniz pek yakışık almaz gibi. tabii ki kendinizi tuhaf hissedebilirsiniz ama zamanla baba demek istememe durumu geçmeli diye düşünüyorum
Bazen insanlar düşünmeden konuşur karşısındakinin ne hiss ettiğini umursamadan.yaşayan bilir acısını.başınız sağ olsun.
- 24 Nisan 2015
- 6.871
- 7.060
Sadece hormonla durum ve kaybınızdan ötürü aşırı alınganlık yapıyorsunuz bir art niyet yok ortada. Başınız sağ olsun ama şunu unutmayın hayat devam ediyor acısını sadece siz yaşıyorsunuz eşiniz dahil diğerleri için hayatta değişen bir durum yok o nedenle sizde toparlanın zaten bir çocuğunuz varmış 2. side yolda onlara odaklanın sadece...Merhaba hanımlar..
2 ay önce babamı kaybettik... Henüz 55 yaşındaydı. 20 yıldan fazladır kalp hastasıydı. Sık sık hastaneye yattigi olurdu. Ama hep iyilesirdi. Yani hastaydi ama vefatını beklemiyorduk. Hayatımda tanıdığım en harika insandı. Etrafındaki her insan için kurulmuş dünyası vardı ve o dünyanın en önemli insanının karşısındaki insan olduğunu hissettirdi. Hastalığına rağmen çok aktif, pozitif, hayatı da ölümü de düşüne düşüne yaşayan bir insandi. Velhasıl vefatı onu tanıyan herkesi çok üzdü hele de biz ailesini ... Geçmeyen kocaman bir boşluk, ara ara gelen ağlama krizleri ve genel olarak bir düşünmemeye, dua etmeye çalışma halindeyim.. bütün kardeşler evliyiz, annem çok zorlandi babamın eksikligiyle. Hemen yakinimiza taşıdık elimiz hep üstünde... Hepimiz babamın yokluguyla üşümüş civcivler gibi birbirimize sokulduk işte..
Bu durum bizi de biraz daha alıngan yaptı sanıyorum..
Kayınvalidem ve kayinpederim kendi hallerinde hoş insanlar. Ama babamın sosyalliginin tam tersi kayinpederim sessiz sakin, sosyal becerileri çok olmayan ama inanılmaz iyi niyetli çok hoş bir insandir. Kayınvalidemde kendi kültüründe büyümüş ama akıllı bir kadın, baskın bir karakterdir. Severiz birbirimizi. Hiç bir sıkıntımız yok her zorlukta yanımda olmaya çalışır.
Ama işte saniyorum bizim alinganligimizin etkisi var. Babam vefat ettiğinde gelmişti sağolsun başka şehirde yaşamalarına rağmen anneme de iyi niyetle 'evini sakın kapatma' demiş. Ben yoktum o sırada annemlerde. Annemi aradım nasıl ağlıyor. Çok usteleyince ,biri bana evini kapatma dedi çok üzüldüm ben zaten öyle düşünmüyorum ki evimde kalırım ben, dedi. Kim olduğunu da hiç söylemedi. Israr etmeme rağmen demedi.
Yani şu cenaze işlerinde lütfen ama lütfen insanlar boş bogazlik edip abuk sabuk konuşmasınlar. Kimin ne yapacağından kime ne. Acını paylaşıyorum de, iyi dileklerde bulun ve sus! bunu herkes için diyorum. Gerçekten öyle saçma sapan konuşmalarla muhatap olduk ki haddi hesabı yok. "Ay ben eşim şehir dışındayken bile yemeden içmeden kesiliyorum, sen ne yapcan şimdi diyen" kadınlar bile oldu. Amaç nedir yani, zaten kocaman bir acı var ortada. Niye, ne oldu da vefat etti, nesi vardi bile demeyin. Bilmeyin yahu. Ölen ölmüş, giden gitmis. Çok samimi değilseniz sormayın. Samimi olan da zaten ne olduğunu bilir. Öyle büyük bir acı ki tekrar tekrar yaşıyorsun anlatırken. Anlattirmayin acılı insanlara tekrar ve tekrar... Hoş görün onları biraz. İyi dilek yeterli.
Her neyse. Eşime söyledim biri böyle böyle evini kapatma filan demiş canını sıkmış annemin. Kime ne, abuk sabuk konuşuyorlar vs dedim. Eşim birşey demedi. Sonraki gün eşime annem de kim olduğunu soylemiyor canını sıkan kişinin, önemli de değil ama üzüldüm dedim. Bu kez eşim "annem demiş olabilir, onun ifadesine benziyor bu" dedi. Sonra da annesine sordu. Annesi de ,üzülmesin herkese gitsin gelsin ama evi olsun hep diye dedim, dedi. Ben gitmedim onlar bunu konuşurken.muhatap olmak istemedim. Sonra kardeşimden öğrendim ki annem zaten kayinvalidemin yanında ağlamış, yüzü düşmüş onun sözüne. Muhtemelen eşimle de konuştu kayınvalidem benim yanımda da kendilerince konu açtılar ama ben durmadım ortamda.
Bu duruma gıcık oldum gıcık. Başkası dese bu kadar koymaz da, sanki oğlumun evine yerleşme der gibi olmamış mı? Eminim annem de o yüzden alınmıştır. O niyetle kayınvalidem asla demez bilirim, hatta eşime de anneme karsi iyi olması için sürekli tembihliyor. Eşim de gerçekten annesinden ayırt etmez. Ama ben cok alındım bu söze. Hoş olmamış.
Şimdi de haftaya eşim gidip alıp getirecek. (Onlar da biz de hiç evden çıkmıyoruz. Toplu taşıma kullanmasinlar diye de eşim alıp getirecek yaşadıkları şehirden.) Bana da sürekli telefonda (ikizlere 7 aylık hamileyim. Allah isteyen herkese de nasip etsin en güzel şekilde sahip olmayı) inşallah şişmemişsindir, komşum ikizlere hamileydi kız artık tanınmayacak hale gelmişti. İnşallah öyle olmazsın deyip duruyor. Sinir oluyorum. Kamera açıyoruz bir karnına bakayım, ay aman şişmemişsin, geçen biraz şiş gibiydin diyor. Diyorum ikizlere hamileyim şişe de bilirim, elimde olan birşey değil. Sağlıkla doğsunlar umurumda da değil dedim kaç kez.. yine de lafını ediyor. Aman ikizler doğsun seve seve bakarım diyor (bakar, oğlumda da sağolsun bir yıl ben ise başlamıştım bakmıştı. Annem, babam hasta diye onla ilgilendiği icin bakamazdi çünkü) şimdi içi içini yiyor. Annemdense kendi olmak istiyor biliyorum. Bense kimseyi istemiyorum. Kendimi sirk maymunu gibi hissediyorum. İkizlerin hamileliği, onları emzirirken, onlarla uğraşırken eminim gözü üstümde olacak. Çünkü farklı geliyor..
Kısaca aramın normalde iyi olduğu kayınvalideme hafif hafif alinganliklar yapıyorum
Geldiklerinde samimi olmak istemiyorum. İçimden gelmiyor. Bir de kayınpederime baba demek çok ağır geliyor. Bunla ilgili hiç sıkıntı yaşamamıştım bu zamana kadar. Ama babama hiç benzemeyen, o duyguyu azıcık bile hissettirmeye birine artık baba demek istemiyorum. Ayıp mı olur? Eşim de desem daha mutlu olacak gibi..
Çok uzattım kusura bakmayın. Birazda içimi dökmek gibi oldu.. umarım okuyup, yorumlarimlarinizla yardımcı olursunuz. Teşekkürler.
Bizim bir komşumuz eşini kayb etmişti o zaman oğlu gelini de yurt dışındaydı.ona da o zaman bie kişi söylemiş kimseyi yanına alıştırma yalnız uyumaya alış diye.şimdi kardeşi söyler iyi ki yalnızlığa alışmışım diyormuş.aslında yalnız kalmak o kadar da kötü değil.kendi evin kendi düzenin daha iyi.biz de de kimse evini kapatmaz ama bir yakının yanında kalmasını isterler.gelen giden de bunu söyler işte x kalsın senle diye.yani cenaze evi kapatılmazmış.
Kadinin annenize karsi kurduğu o cümleyi ben de sevmedim. Maksadını aşmış bir ifade. Kendinizi hissettikleriniz yuzunden suçlu hissetmeyin. O an sozunun nereye gidecegini dusunmemis belli ki. Kendince teselli etti saniyordur. Niyet ölçülemez hic kafanızda kurmayin yersiz olmus deyip geçin.
Çocuklarınızı düşünün cok takilmayin buna. Saglicakla kucağınıza alırsınız insallah.
Çocuklarınızı düşünün cok takilmayin buna. Saglicakla kucağınıza alırsınız insallah.
- 7 Ekim 2009
- 7.049
- 11.811
Haklısın anlıyorum seni bende 10 yıl oldu babamı kaybedeli sanki hiç babam ölmez gibi gelirdi, Hiç yakınımı kaybetmemiştim o ana kadar bir de en ölümsüz sandığım kişinin vefatı çok derinden sarsmıştı çok zor bi süreç şimdi kabullendim yapacağım şey duasını yapmak, hayrını yapmak, ziyaretini yapmak. Önceden kabullenemiyordum şimdi kabullendim ama üzüntü geçmiyor fakat ilk zamanlarda ki gibi de olmuyor.
- 5 Ekim 2017
- 737
- 1.823
- 39
Genelde evi kapatma denir eşi ölen insana.Işığı yanmaya devam etsin,bacası tütsün diye.Kötü niyet göremedim ben,siz fazla hassas davranmışsınız.Şiştin mi diye sorması da laf olsun diye,samimiyetten diye düşünüyorum.Kaybınız ve hamileliğinizin sizi ekstra hassas yapması normal.Bunlar için huzurunuzu bozmayın
- 17 Aralık 2015
- 3.802
- 15.740
Başınız sağolsun. Bu dönemde onların bu gereksiz sözü dışında daha önemli gündemleriniz var sanki. Acıyı dindirmek ve evladınızla güzel günler biriktirmek gibi.Merhaba hanımlar..
2 ay önce babamı kaybettik... Henüz 55 yaşındaydı. 20 yıldan fazladır kalp hastasıydı. Sık sık hastaneye yattigi olurdu. Ama hep iyilesirdi. Yani hastaydi ama vefatını beklemiyorduk. Hayatımda tanıdığım en harika insandı. Etrafındaki her insan için kurulmuş dünyası vardı ve o dünyanın en önemli insanının karşısındaki insan olduğunu hissettirdi. Hastalığına rağmen çok aktif, pozitif, hayatı da ölümü de düşüne düşüne yaşayan bir insandi. Velhasıl vefatı onu tanıyan herkesi çok üzdü hele de biz ailesini ... Geçmeyen kocaman bir boşluk, ara ara gelen ağlama krizleri ve genel olarak bir düşünmemeye, dua etmeye çalışma halindeyim.. bütün kardeşler evliyiz, annem çok zorlandi babamın eksikligiyle. Hemen yakinimiza taşıdık elimiz hep üstünde... Hepimiz babamın yokluguyla üşümüş civcivler gibi birbirimize sokulduk işte..
Bu durum bizi de biraz daha alıngan yaptı sanıyorum..
Kayınvalidem ve kayinpederim kendi hallerinde hoş insanlar. Ama babamın sosyalliginin tam tersi kayinpederim sessiz sakin, sosyal becerileri çok olmayan ama inanılmaz iyi niyetli çok hoş bir insandir. Kayınvalidemde kendi kültüründe büyümüş ama akıllı bir kadın, baskın bir karakterdir. Severiz birbirimizi. Hiç bir sıkıntımız yok her zorlukta yanımda olmaya çalışır.
Ama işte saniyorum bizim alinganligimizin etkisi var. Babam vefat ettiğinde gelmişti sağolsun başka şehirde yaşamalarına rağmen anneme de iyi niyetle 'evini sakın kapatma' demiş. Ben yoktum o sırada annemlerde. Annemi aradım nasıl ağlıyor. Çok usteleyince ,biri bana evini kapatma dedi çok üzüldüm ben zaten öyle düşünmüyorum ki evimde kalırım ben, dedi. Kim olduğunu da hiç söylemedi. Israr etmeme rağmen demedi.
Yani şu cenaze işlerinde lütfen ama lütfen insanlar boş bogazlik edip abuk sabuk konuşmasınlar. Kimin ne yapacağından kime ne. Acını paylaşıyorum de, iyi dileklerde bulun ve sus! bunu herkes için diyorum. Gerçekten öyle saçma sapan konuşmalarla muhatap olduk ki haddi hesabı yok. "Ay ben eşim şehir dışındayken bile yemeden içmeden kesiliyorum, sen ne yapcan şimdi diyen" kadınlar bile oldu. Amaç nedir yani, zaten kocaman bir acı var ortada. Niye, ne oldu da vefat etti, nesi vardi bile demeyin. Bilmeyin yahu. Ölen ölmüş, giden gitmis. Çok samimi değilseniz sormayın. Samimi olan da zaten ne olduğunu bilir. Öyle büyük bir acı ki tekrar tekrar yaşıyorsun anlatırken. Anlattirmayin acılı insanlara tekrar ve tekrar... Hoş görün onları biraz. İyi dilek yeterli.
Her neyse. Eşime söyledim biri böyle böyle evini kapatma filan demiş canını sıkmış annemin. Kime ne, abuk sabuk konuşuyorlar vs dedim. Eşim birşey demedi. Sonraki gün eşime annem de kim olduğunu soylemiyor canını sıkan kişinin, önemli de değil ama üzüldüm dedim. Bu kez eşim "annem demiş olabilir, onun ifadesine benziyor bu" dedi. Sonra da annesine sordu. Annesi de ,üzülmesin herkese gitsin gelsin ama evi olsun hep diye dedim, dedi. Ben gitmedim onlar bunu konuşurken.muhatap olmak istemedim. Sonra kardeşimden öğrendim ki annem zaten kayinvalidemin yanında ağlamış, yüzü düşmüş onun sözüne. Muhtemelen eşimle de konuştu kayınvalidem benim yanımda da kendilerince konu açtılar ama ben durmadım ortamda.
Bu duruma gıcık oldum gıcık. Başkası dese bu kadar koymaz da, sanki oğlumun evine yerleşme der gibi olmamış mı? Eminim annem de o yüzden alınmıştır. O niyetle kayınvalidem asla demez bilirim, hatta eşime de anneme karsi iyi olması için sürekli tembihliyor. Eşim de gerçekten annesinden ayırt etmez. Ama ben cok alındım bu söze. Hoş olmamış.
Şimdi de haftaya eşim gidip alıp getirecek. (Onlar da biz de hiç evden çıkmıyoruz. Toplu taşıma kullanmasinlar diye de eşim alıp getirecek yaşadıkları şehirden.) Bana da sürekli telefonda (ikizlere 7 aylık hamileyim. Allah isteyen herkese de nasip etsin en güzel şekilde sahip olmayı) inşallah şişmemişsindir, komşum ikizlere hamileydi kız artık tanınmayacak hale gelmişti. İnşallah öyle olmazsın deyip duruyor. Sinir oluyorum. Kamera açıyoruz bir karnına bakayım, ay aman şişmemişsin, geçen biraz şiş gibiydin diyor. Diyorum ikizlere hamileyim şişe de bilirim, elimde olan birşey değil. Sağlıkla doğsunlar umurumda da değil dedim kaç kez.. yine de lafını ediyor. Aman ikizler doğsun seve seve bakarım diyor (bakar, oğlumda da sağolsun bir yıl ben ise başlamıştım bakmıştı. Annem, babam hasta diye onla ilgilendiği icin bakamazdi çünkü) şimdi içi içini yiyor. Annemdense kendi olmak istiyor biliyorum. Bense kimseyi istemiyorum. Kendimi sirk maymunu gibi hissediyorum. İkizlerin hamileliği, onları emzirirken, onlarla uğraşırken eminim gözü üstümde olacak. Çünkü farklı geliyor..
Kısaca aramın normalde iyi olduğu kayınvalideme hafif hafif alinganliklar yapıyorum
Geldiklerinde samimi olmak istemiyorum. İçimden gelmiyor. Bir de kayınpederime baba demek çok ağır geliyor. Bunla ilgili hiç sıkıntı yaşamamıştım bu zamana kadar. Ama babama hiç benzemeyen, o duyguyu azıcık bile hissettirmeye birine artık baba demek istemiyorum. Ayıp mı olur? Eşim de desem daha mutlu olacak gibi..
Çok uzattım kusura bakmayın. Birazda içimi dökmek gibi oldu.. umarım okuyup, yorumlarimlarinizla yardımcı olursunuz. Teşekkürler.
- 4 Aralık 2010
- 3.381
- 6.076
- 35
Mümkün değil zaten öyle bir hayat. Aslında kayinvalidemin dediğinin absurtlugu de biraz orada. Annem üniversite okumuş, kendince hayatı olan, arabasına atlayıp istediği zaman istediği yere gidebilecek bir kadın. Yani zaten evi kapatacagi filan yoktu ki. O yüzden sinir oldum ben de sanırım. Ama o da kendi penceresinden bakıyor işte hayata..
- 31 Temmuz 2011
- 2.955
- 8.987
Annenizin kendine has bir hayatının olması çok güzel. Kv deniz kendi penceresinden bakmıştır olaya
- 4 Aralık 2010
- 3.381
- 6.076
- 35
Allah sabır versin gerçekten çok zorlu süreçlermis bunlar. Benim annem evini kapatabilecek bir.kadin değil. Kendine göre düzeni olan ve bunu seven biri kendi başına da hayatını idame ettirebilecek biri çok şükür. Ama.millet bı garip. Mesela annemlerin önceki evi cooook büyüktü. 5 oda 2 salon 2 mutfak vs cidden büyüktü yani. Annemi taşıdık 4+1 eve. Anca sigildi yani. Evin içinden iki üç takim eşya çıktı. Millet diyor ki sana çok büyük değil mi o ev. Ya hu sadece babam vefat etti, annem ve babamın bütün eşi dostu arkadaşı evlatları torunları mezara girmedi ya! Herkese laf söyleyen insanlari anlayamıyorum.
- 4 Aralık 2010
- 3.381
- 6.076
- 35
İnsan kendi kendine iyi gelecek şeyler düşünmeye calisiyor bizde bazen babamın yaptığı espirileri yapıp gülüyorduk. İçimiz kan ağlıyor ama oturup kendini yerlere ata ata ağlamanın kime ne faydası var. Ayrıca kim uzulebilir bizim kadar. Ama bilse ki biz arkasından feryat figan olmuşuz yakistirir mıydı bize... Bunun eğitimi verilmeli kesinlikle.
- 7 Mayıs 2015
- 426
- 557
- 10 Haziran 2010
- 84.676
- 355.215
- 27 Haziran 2017
- 4.035
- 8.527
Başın sağ olsun. Hissettiklerinde çok haklısın ve bu yüzden nasıl davranmak istiyorsan öyle davran. Saygısızlık etmediğin sürece kimse boyunlarına atlamanı beklemesin. Zaten gelmelerine de bir anlam veremedim ikiz hamileliği daha zor çünkü. İnsan rahat etmek istiyor hamileyken zaten.
- 24 Aralık 2020
- 442
- 512
Öncelikle başınız sağolsun 
Bence kayınvalideniz kötü birsey dememiş.
Bu benim cenazelerde hep duyduğum sözlerden biridir.
Evini kapatıp gidersen birdaha evinden soğursun geri gelemezsin anlamında derler
Yani kayınvalidenizin acısı olan annenize gelip bile bile kötü niyetle söyleyeceğini sanmıyorum
Tabi en iyi siz tanıyorsunuz
Ama ben bir kötülük göremedim bence biraz alıngansınız
Bence kayınvalideniz kötü birsey dememiş.
Bu benim cenazelerde hep duyduğum sözlerden biridir.
Evini kapatıp gidersen birdaha evinden soğursun geri gelemezsin anlamında derler
Yani kayınvalidenizin acısı olan annenize gelip bile bile kötü niyetle söyleyeceğini sanmıyorum
Tabi en iyi siz tanıyorsunuz
Ama ben bir kötülük göremedim bence biraz alıngansınız
- 24 Eylül 2013
- 9.830
- 32.153
Bana alıngan gelmediniz. Kv utanmadan torunlara bakmak istiyor ama sizin anneniz bakmasın diye de yol yapıyor. Cenaze evinde evini kapatma demek millete yük olma otur oturduğun yerde demek. Ben olsam ben de sinir olurdum. Gayet patavatsız birine benziyorMerhaba hanımlar..
2 ay önce babamı kaybettik... Henüz 55 yaşındaydı. 20 yıldan fazladır kalp hastasıydı. Sık sık hastaneye yattigi olurdu. Ama hep iyilesirdi. Yani hastaydi ama vefatını beklemiyorduk. Hayatımda tanıdığım en harika insandı. Etrafındaki her insan için kurulmuş dünyası vardı ve o dünyanın en önemli insanının karşısındaki insan olduğunu hissettirdi. Hastalığına rağmen çok aktif, pozitif, hayatı da ölümü de düşüne düşüne yaşayan bir insandi. Velhasıl vefatı onu tanıyan herkesi çok üzdü hele de biz ailesini ... Geçmeyen kocaman bir boşluk, ara ara gelen ağlama krizleri ve genel olarak bir düşünmemeye, dua etmeye çalışma halindeyim.. bütün kardeşler evliyiz, annem çok zorlandi babamın eksikligiyle. Hemen yakinimiza taşıdık elimiz hep üstünde... Hepimiz babamın yokluguyla üşümüş civcivler gibi birbirimize sokulduk işte..
Bu durum bizi de biraz daha alıngan yaptı sanıyorum..
Kayınvalidem ve kayinpederim kendi hallerinde hoş insanlar. Ama babamın sosyalliginin tam tersi kayinpederim sessiz sakin, sosyal becerileri çok olmayan ama inanılmaz iyi niyetli çok hoş bir insandir. Kayınvalidemde kendi kültüründe büyümüş ama akıllı bir kadın, baskın bir karakterdir. Severiz birbirimizi. Hiç bir sıkıntımız yok her zorlukta yanımda olmaya çalışır.
Ama işte saniyorum bizim alinganligimizin etkisi var. Babam vefat ettiğinde gelmişti sağolsun başka şehirde yaşamalarına rağmen anneme de iyi niyetle 'evini sakın kapatma' demiş. Ben yoktum o sırada annemlerde. Annemi aradım nasıl ağlıyor. Çok usteleyince ,biri bana evini kapatma dedi çok üzüldüm ben zaten öyle düşünmüyorum ki evimde kalırım ben, dedi. Kim olduğunu da hiç söylemedi. Israr etmeme rağmen demedi.
Yani şu cenaze işlerinde lütfen ama lütfen insanlar boş bogazlik edip abuk sabuk konuşmasınlar. Kimin ne yapacağından kime ne. Acını paylaşıyorum de, iyi dileklerde bulun ve sus! bunu herkes için diyorum. Gerçekten öyle saçma sapan konuşmalarla muhatap olduk ki haddi hesabı yok. "Ay ben eşim şehir dışındayken bile yemeden içmeden kesiliyorum, sen ne yapcan şimdi diyen" kadınlar bile oldu. Amaç nedir yani, zaten kocaman bir acı var ortada. Niye, ne oldu da vefat etti, nesi vardi bile demeyin. Bilmeyin yahu. Ölen ölmüş, giden gitmis. Çok samimi değilseniz sormayın. Samimi olan da zaten ne olduğunu bilir. Öyle büyük bir acı ki tekrar tekrar yaşıyorsun anlatırken. Anlattirmayin acılı insanlara tekrar ve tekrar... Hoş görün onları biraz. İyi dilek yeterli.
Her neyse. Eşime söyledim biri böyle böyle evini kapatma filan demiş canını sıkmış annemin. Kime ne, abuk sabuk konuşuyorlar vs dedim. Eşim birşey demedi. Sonraki gün eşime annem de kim olduğunu soylemiyor canını sıkan kişinin, önemli de değil ama üzüldüm dedim. Bu kez eşim "annem demiş olabilir, onun ifadesine benziyor bu" dedi. Sonra da annesine sordu. Annesi de ,üzülmesin herkese gitsin gelsin ama evi olsun hep diye dedim, dedi. Ben gitmedim onlar bunu konuşurken.muhatap olmak istemedim. Sonra kardeşimden öğrendim ki annem zaten kayinvalidemin yanında ağlamış, yüzü düşmüş onun sözüne. Muhtemelen eşimle de konuştu kayınvalidem benim yanımda da kendilerince konu açtılar ama ben durmadım ortamda.
Bu duruma gıcık oldum gıcık. Başkası dese bu kadar koymaz da, sanki oğlumun evine yerleşme der gibi olmamış mı? Eminim annem de o yüzden alınmıştır. O niyetle kayınvalidem asla demez bilirim, hatta eşime de anneme karsi iyi olması için sürekli tembihliyor. Eşim de gerçekten annesinden ayırt etmez. Ama ben cok alındım bu söze. Hoş olmamış.
Şimdi de haftaya eşim gidip alıp getirecek. (Onlar da biz de hiç evden çıkmıyoruz. Toplu taşıma kullanmasinlar diye de eşim alıp getirecek yaşadıkları şehirden.) Bana da sürekli telefonda (ikizlere 7 aylık hamileyim. Allah isteyen herkese de nasip etsin en güzel şekilde sahip olmayı) inşallah şişmemişsindir, komşum ikizlere hamileydi kız artık tanınmayacak hale gelmişti. İnşallah öyle olmazsın deyip duruyor. Sinir oluyorum. Kamera açıyoruz bir karnına bakayım, ay aman şişmemişsin, geçen biraz şiş gibiydin diyor. Diyorum ikizlere hamileyim şişe de bilirim, elimde olan birşey değil. Sağlıkla doğsunlar umurumda da değil dedim kaç kez.. yine de lafını ediyor. Aman ikizler doğsun seve seve bakarım diyor (bakar, oğlumda da sağolsun bir yıl ben ise başlamıştım bakmıştı. Annem, babam hasta diye onla ilgilendiği icin bakamazdi çünkü) şimdi içi içini yiyor. Annemdense kendi olmak istiyor biliyorum. Bense kimseyi istemiyorum. Kendimi sirk maymunu gibi hissediyorum. İkizlerin hamileliği, onları emzirirken, onlarla uğraşırken eminim gözü üstümde olacak. Çünkü farklı geliyor..
Kısaca aramın normalde iyi olduğu kayınvalideme hafif hafif alinganliklar yapıyorum
Geldiklerinde samimi olmak istemiyorum. İçimden gelmiyor. Bir de kayınpederime baba demek çok ağır geliyor. Bunla ilgili hiç sıkıntı yaşamamıştım bu zamana kadar. Ama babama hiç benzemeyen, o duyguyu azıcık bile hissettirmeye birine artık baba demek istemiyorum. Ayıp mı olur? Eşim de desem daha mutlu olacak gibi..
Çok uzattım kusura bakmayın. Birazda içimi dökmek gibi oldu.. umarım okuyup, yorumlarimlarinizla yardımcı olursunuz. Teşekkürler.
- 4 Aralık 2010
- 3.381
- 6.076
- 35
Aslında bunla ilgili bir olayimiz daha var... Kayınvalidem üzgün bir şekilde artık annesi bakmak ister herhalde bebeklere demiş. Eşim de (cidden dediği gibidir aslında) bakmak istemez kendine ait dünyası var, yoğun olur korona da biterse demiş annemden için. ( Annem çok aktif bir kadın, babamın hastalığında bile kendince yoğunluğu olurdu hep. Yeni şeyler öğrenmeyi çok sever, yazarlıkla ilgilendiği bir grubu var mesela ve daha nicesi. Tamamen çocuk bakımını üstüne almak istemez. Haftada bir anneanne günü yapardı oğlumla babam iyiyken. Tiyatro, sinema, müze, konser ve daha nicesi ne götürürdü. Oğluma ayirirdi gününü, eğlenirlerdi. ben de hak veriyorum anneme. Kimse kimseye güvenip çocuk düşünmemeli)
Kayınvalidem biz o acının içindeyken sen git arada derede anneme de ki ikizler doğunca onlarla ilgilenirsin, sana iyi gelir demiş. Annem acı içinde kafasını iki yana sallamış. Yani kim olsa babamın yerini tutamaz anlamında. Akşam kayınvalidem eşime demiş ki herhalde dediğin gibi cidden bakmak istemiyor demiş. Gözlerinin içi gülüyordu diyor eşim. Bana bunu eşim bir de annesi bakacak diye sevinir şekilde anlatıyor. Ben de kimse bakmayacak. Senin ve benim çocuğumuz senle ben bakacağız dedim.
Ne bileyim bu tarz şeyler biraz uzaklaştırıyor. Bir de bir insan niye bu kadar bebek bakma heveslisi olur onu da anlamıyorum. Oğluma bir yıl sağolsun ben çalışırken baktı. Ama düzenim alt üst oldu. Asla TV izlemeyen çocuğum TV karşısında yemek yemeye başladı. Kayınvalideme de zaten yoruluyor diye birşey diyemedim öyle gitti
şimdi benim düzenim olsun istiyorum. Korkutuyor beni onun çocuk bakma aşkı.... Bu defa iki yıl ücretsiz iznin yanında bir yıl da memuriyette ücretsiz izne ayrilma hakkım.var artık. Kreşe kadar kendim bakarım.diyorum.insallah... kimseye ihtiyaç duymadan...
