babamı kaybettim

başınız sağolsun hayattakı tek gerceğimiz...bundan sonrası ıçın sabır dılıyorum....

canım kardeşim, babacığına Allah rahmet eğlesin. (başın sağolsun kelimesinden nefret ettiğim için kullanmıyorum o kelimeyi.)
ben de anneciğimi kaybedeli 7 ay oldu. kalp krizi.. 47 yaşında.. bi anda ne olduysa oldu hayatım tepetaklak oldu..

senin dediklerini ve yaşadıklarını öyle iyi anlıyorum ki canım benim.. ben hala sürünüyorum kıvranıyorum acıyla.. her kelimene defası defasıyla katılıyorum. ben de öleyim diye yalvarıyorum Allah'a.. kıyamet kopsun istiyorum. yok olayım istiyorum.. sanki takvim annemin öldüğü günde kaldı.. ya ben onun gelmesini bekliyorum, ya da onun yanına gitmeyi.. sonuç olarak hayatım şu an beklemekten ibaret.. askıda.. annemsiz hiçbirşeyim artık.. hiçbirşey..

ama en azından sen babanı hiç üzmediğini sölemişsin, ben annemle ölmeden evvel bi tartışma yaşamıştık, şimdi vicdan azaplarıyla boğuşuyorum, ve ihmalliğimin cezalarıyla.. sanki annemi hep üzmüşüm gibi geliyor, onu hiç güldürememişim, ona hiç güzel şeyler yaşatamamışım gibi..ama bak senin en azından vicdan azabın yok canım kardeşim..

sözün bittiği yer kardeşim. gün akşam olur.. yatağa girersin, aklında sadece o.. keşkeler, amalar ve sonra da mecburen neyseler ve uyku.. gün döner devran böle geçer.. ve biz mecburen yaşamaya devam ediyoruz.. acıyla, özlemle de olsa.. insan bu dönemlerde dostunu da öğrenir düşmanını da.. şahsen ben çoğu kişi ile görüşmüyorum, ya da görüşmeye gerek görmüyorum..

babanın fatihasını gönderdim. Allah kabul etsin inşallah. nurlarda uyusun meleklerimiz. Allah'ım sana da dayanma gücü versin.

keske gormeseydım bu konuyu en buyuk korkum benımde onları kaybetmek gece yataga gırıp dusunuyorum dusunuyorum ben naparım nasıl yasarım ve sonra aklıma hep senı onsuzda yasatırım cumlesı gelıyor rabbımın bunu dusunmekten bıle korkuyorum bıkac yıl once babam babasını kaybettı hala cok acı cekıyor o kocaman adam hungur hungur aglıyor bana hep derkı sız her baba dedgınzde ıcım yanıyor ama mecburen yasıyoruz dedemın ona verdıgı cok eskı bı para var cuzdanında cıkarıp koklaya koklaya opup agladıgını defalarca gordum
allah sana aılene senın gıbı herkese sbır sabır versın mekanları cennet olsun

başın sağolsun..

ben babamı kaybedeli 2 ayı biraz geçiyor..çok tuhaf bir duygu..sanki hiç ölmemiş gibi...ve sanki yıllar önce ölmüş gibi...geceleri yatarken ağlıyorum..bazen evde sesleniyorum 'baba' diye, duyar da gelir diye...gelmiyor...rüyalarıma gelsin istiyorum..bir kez daha sarılayım öpeyim diye...daha kısmet olmadı...Allah güç veriyor, dayanıyor insan..yaşıyor...

allah sabır versin..
mekanı cennet olsun babanın...

Allah rahmet etsin babana..Allah sabır versin sana..Ona yapacağın en güzel şey,hayırlı bir insan olmak,babanın hayrına sadaka vermek ve ona kuran okumak..Bu üç şeyin ona faydası olur..Benim de babam vefat etti,ben de senin gibi çok kötü oldum.Hem de boşanma sıralarında oldu,2 kat kötüydüm,kötünün de kötüsü vardır küçüğüm..Herkesin ömrü belirli...çok zor biliyorum..zamanla acısı azalacak..

Belki birgün güvenebileceğin iyi bir eşin olur,hem eşin hem baban yerine seversin onu..

yaşın kaç,abin var mı?
Eğer babam için yasin okursam senin bana da hediye göndereceğim.

Senin acın taze hala.Zamanla toparlanacaksın..Baban öldü ama sen yaşamak zorundasın,senin ömrünle onun ömrü farklı, yaşamdan soyutlanmanı o da istemezdi..O yaşıyormuş gibi yaşa bir süre ;ha ne dersin?Onu unutma yine,onun hatıralrından bahsedin bir süre..Cep tlf na fotosunu koy bir süre,açılışına ondan bahseden bir cümle koy..Başka bir yere gidişini teslimiyetle kabul et ve onu hiç unutmayacağını,yaşam boyu hep baban olarak kalacağını göster kendine.Hem belki ahirette de beraber olursunuz,sen gittiğinde orda karşılar belki seni..Ben öyle düşünmüştüm,öyle yapmıştım ,iyi gelmişti..

Amcamın kızının annesi ölünce çabuk toparlanamadı.Çok kötü oldu.Psikoloğa gitti.Psikolok ona onu hatırlatacak şeyleri ortalıkta tutma demiş.Çünkü normal acını dışında bir acı yaşıyordu.Yoksa hatıralar güzeldir..Bir yıl geçti aradan iyi şimdi..

tulipa .!.:

Allah rahmet etsin babana..Allah sabır versin sana..Ona yapacağın en güzel şey,hayırlı bir insan olmak,babanın hayrına sadaka vermek ve ona kuran okumak..Bu üç şeyin ona faydası olur..Benim de babam vefat etti,ben de senin gibi çok kötü oldum.Hem de boşanma sıralarında oldu,2 kat kötüydüm,kötünün de kötüsü vardır küçüğüm..Herkesin ömrü belirli...çok zor biliyorum..zamanla acısı azalacak..

Belki birgün güvenebileceğin iyi bir eşin olur,hem eşin hem baban yerine seversin onu..

yaşın kaç,abin var mı?
Eğer babam için yasin okursam senin bana da hediye göndereceğim.

Genişletmek için tıkla...

çok saol allh razı olsun.yaşım otuz gecen yıl evlendim.kardeşim var .ben ablayım.iki kardeşiz zaten.

cherry_jam .!.:

canım kardeşim, babacığına Allah rahmet eğlesin. (başın sağolsun kelimesinden nefret ettiğim için kullanmıyorum o kelimeyi.)
ben de anneciğimi kaybedeli 7 ay oldu. kalp krizi.. 47 yaşında.. bi anda ne olduysa oldu hayatım tepetaklak oldu..

senin dediklerini ve yaşadıklarını öyle iyi anlıyorum ki canım benim.. ben hala sürünüyorum kıvranıyorum acıyla.. her kelimene defası defasıyla katılıyorum. ben de öleyim diye yalvarıyorum Allah'a.. kıyamet kopsun istiyorum. yok olayım istiyorum.. sanki takvim annemin öldüğü günde kaldı.. ya ben onun gelmesini bekliyorum, ya da onun yanına gitmeyi.. sonuç olarak hayatım şu an beklemekten ibaret.. askıda.. annemsiz hiçbirşeyim artık.. hiçbirşey..

ama en azından sen babanı hiç üzmediğini sölemişsin, ben annemle ölmeden evvel bi tartışma yaşamıştık, şimdi vicdan azaplarıyla boğuşuyorum, ve ihmalliğimin cezalarıyla.. sanki annemi hep üzmüşüm gibi geliyor, onu hiç güldürememişim, ona hiç güzel şeyler yaşatamamışım gibi..ama bak senin en azından vicdan azabın yok canım kardeşim..

sözün bittiği yer kardeşim. gün akşam olur.. yatağa girersin, aklında sadece o.. keşkeler, amalar ve sonra da mecburen neyseler ve uyku.. gün döner devran böle geçer.. ve biz mecburen yaşamaya devam ediyoruz.. acıyla, özlemle de olsa.. insan bu dönemlerde dostunu da öğrenir düşmanını da.. şahsen ben çoğu kişi ile görüşmüyorum, ya da görüşmeye gerek görmüyorum..

babanın fatihasını gönderdim. Allah kabul etsin inşallah. nurlarda uyusun meleklerimiz. Allah'ım sana da dayanma gücü versin.

Genişletmek için tıkla...

allh razı olsun kardeş.aynı şeyleri yaşıyoruz işte.seninle özel dertleşmek isterim ama ben özelden mail atamıyorum.yeni üye olduğum için herhalde.mail adresini flan gönderirsen özelden ekleyeyim.burdan vermeyelim mail adresleri diye düşündüm.

changing .!.:

ben babamı kaybedeli 2 ayı biraz geçiyor..çok tuhaf bir duygu..sanki hiç ölmemiş gibi...ve sanki yıllar önce ölmüş gibi...geceleri yatarken ağlıyorum..bazen evde sesleniyorum 'baba' diye, duyar da gelir diye...gelmiyor...rüyalarıma gelsin istiyorum..bir kez daha sarılayım öpeyim diye...daha kısmet olmadı...Allah güç veriyor, dayanıyor insan..yaşıyor...

Genişletmek için tıkla...

29 temmuzda kaybettim ben hemen hemen yakın tarihler herhalde.ben istiyorum rüyalarıma gelmesin allha yalvarıyorum.gördüm 3-4 kez ama hiç konuşmadı.allh sabrını veriyor gücünü filan.ben bundan 3 ay önce babam ölse ne yapartım diye düşünürken dayananamam bende ölürüm herhalde diye gelirdi.bak yaşıyorum.yaşıyorsun yaşanıyor acıda olsa allh sabrını veriyor dedikleri bu olsa gerek işte.ama en kahreden duygusu ise o bir daha hiç olmayacak.ömrümüz boyunca ....ne kadar uzaun bir zaman dilimi gibi geliyor.ama sonra düşünüyorum belki ömrüm boyunca dedğim belkide benimde 2-3 yılım var kimin ne z<man öleceği belli değilki ölümün yaşı yokki.işte ölümün yaşı olmaması benim tesellim.her an ölebilirim diye kendimi teseeli ediyorum.çokk uzun sire babamı göremeyeceğim diye çok üzülüyorum,sonrada diyorumki belki çook uzun yaşamassın..işte benim tesellim bu..belkide bende çok yaşamam...

Başınız sağolsun sizin gibi yakınlarını kaybedenlerin yakınlarınızın mekanı cennet olsun.. Allah yardımcınız olsun...

olcay01 .!.:

sağolun arkadaşlar yorumlarınız için.benim babamda 53 yaşındaydı.gizli kalp akşam konuştum sabah yok oldu.yıkım oldu bizim için.gecen yıl aynı ayda temmuz ayında düğün yapmıştım.daha bebeğim yoktu.bu yıl planlıyorduk.ama şimdi ne bebek ne başka bir şey hiç bir şey istemiyorum.söylediklerinizin hepsini mantık olarak kabul ediyorum ama kalbim kabul etmiyor işte.olmuyor.yapamıyorum.destek al diyorlar destekte almak istemiyorum.çünkü ben bu duumdan çıkmak istemiyorum.her gece yatağa yattığımda bu günde ölmedim diyip yatıyorum.sanki bende hemen ölecekmişim gibime geliyor.ve zaten her an bekliyorum.benim ilk aşkım ilk arkadaşım herşeyimdi babam.ve hayatta da en çok beni severdi bunu annemde erkek kardeşimde derlerdi herkes bilirdi.yani hissetiklerimi yaşamayan anlayamaz anlasada yarısını anlarmış.ben yaşamadan yarısını anlıyormuşum çünkü.yaşayanlar beni en iyi anlar ama şu psikoloji ile onlar bile belki yarım anlar.bilmiyorum sanki hiç kimse babasını benim kadar sevemezdi diye geliyor aklıma hiç kimsede benim kadar acı çekmezdi diye...(tabiki yanlış biliyorum ama işte öyle geliyor)
hayattayken onu hiç üzmedim o da beni hiçç ama hiçç üzmedi..iyiki olmamış yoksa şimdi birde bu kadar acının içinde vicdan azabları ile uğraşacaktım....hiç bir sözcük teselli etmiyor kalbimi...beynimi ediyor...ama kalbimi asla...

Genişletmek için tıkla...

Ben annemi kaybetmeden önce zaten tam 4 yıl psikolojimle ugrastım, hala da ugrsamaktayım '' bugünde ölmedim sözü o kadar tanıdık ki '' hatta annem hastalanmadan 2-3 gün önce ben yine yatagıma uzandıgımda, yine ölüm aklıma geldi, kendi ölümüm, sevdiklerimin ölümü falan. Sabaha kadar uyumadım, sonra calar saatin sesini duydum, annem kalkıyordu. O gece uyuyamamamın sebebi de annemi ölmüs gibi hissetmem olmustu, sonra ayak seslerini duyunca iste huzur bu, hayat bu, mutluluk bu deyip Allaha dua etmistim, cünkü tüm sevdiklerim benimleydi, o sekilde uykuya dalmıstım. Unutacaksın, zamanla acın küllenicek, simdi aklından hic cıkmıyor ya, o zaman nadir gelicek diyorlar nasıl kızıyorum bir bilsen, o benim annem nasıl cıkar aklımdan? Nasıl nadiren gelir aklıma? deliriyorum..

Baban annem' den bir yas büyükmüs sadece, benim annem de daha 5 dk. öncesi iyiydi, zaten yemek yapıyordu mutfakta, ama onu buldugumda yerde boylu boyunca yatıyordu.. Anne diye yanına gidince kolunu uzattı bana dogru, konusamadı. Dili tutulmus gibiydi sadece '' bilmiyorum ki, sol tarafım tutmuyor '' diyebildi. Korkuluydu, hatta aglamaklı cıkıyordu sesi, iste cıkmıyor aklımdan bu anlar, hep gözümün önünde tekrar tekrar yasıyorum aynı olayı, ve kalbime her defasında birsey oluyor hızlı hızlı atmaya baslıyor. Kolay mı mutlu olmak, hayattan zevk almak mümkün mü? Ben ve kardeslerim bekar, evlendigimi göremeyecek, torun bilmeyecek.. Cok zor ya, görenler der belki, ayy nasıl yasıyorlar? Bende derdim önceden bu nasıl yasıyor? Annesi ölmüs, babası ölmüs veya kardesi ölmüs? Simdi ögrendim nasıl yasadıklarını, simdi de baskaları benim icin böyle düsünüyordur belki?

Bazen deliricek gibi oluyorum, evde deli gibi dolanıyorum ordaydı annem, burda bunu yapıyordu diyorum, esyalarını kokluyorum biliyor musun? kokusu var hala, nasıl icime cekiyorum görsen, sanki yanımda gibi hissediyorum, kısa süreli de olsa mutlu oluyorum.. Hayat simdi bana o kadar bos ve anlamsız geliyor ki, kim ne derse desin düsünceme engel olamıyorum evet hayat devam ediyor, evet hayatın gercekleri, evet hepimiz ölecegiz ve evet, annem' de benim mutlu olmamı ister! Ama olmuyor, olmuyor yapamıyorum.. Allahım, sen aklıma mukayyet ol, icimdeki fırtına dinmiyor..

olcay01 .!.:

29 temmuzda kaybettim ben hemen hemen yakın tarihler herhalde.ben istiyorum rüyalarıma gelmesin allha yalvarıyorum.gördüm 3-4 kez ama hiç konuşmadı.allh sabrını veriyor gücünü filan.ben bundan 3 ay önce babam ölse ne yapartım diye düşünürken dayananamam bende ölürüm herhalde diye gelirdi.bak yaşıyorum.yaşıyorsun yaşanıyor acıda olsa allh sabrını veriyor dedikleri bu olsa gerek işte.ama en kahreden duygusu ise o bir daha hiç olmayacak.ömrümüz boyunca ....ne kadar uzaun bir zaman dilimi gibi geliyor.ama sonra düşünüyorum belki ömrüm boyunca dedğim belkide benimde 2-3 yılım var kimin ne z<man öleceği belli değilki ölümün yaşı yokki.işte ölümün yaşı olmaması benim tesellim.her an ölebilirim diye kendimi teseeli ediyorum.çokk uzun sire babamı göremeyeceğim diye çok üzülüyorum,sonrada diyorumki belki çook uzun yaşamassın..işte benim tesellim bu..belkide bende çok yaşamam...

Genişletmek için tıkla...

ben de 4 ağustosta kaybettim canım..rüyanda konuşmuyorsa gerçekten kendisiymiş gelen derler...ben hiç görmedim,istiyorum çok..evet canım bizim de ne zaman gideceğimiz belli değil.. zaman çok hızlı akıyor zaten..sevdiklerimiz bizi oralarda bir yerde bekliyor..benim hiç aklıma gelmezdi babamın öleceği..sapasağlamdı, dağ gibi adamdı.. ufak bir öksürükle doktora gitti,akciğer kanseri dediler,1 ay içinde de kaybettik günden güne eridi babacım.. gözümüzün önünde eridi...öyle acı ki sevdiğin insan gözünün önünde eriyor,ve hiç bir şey yapamıyorsun..çok dua ettim allahım benim ömrümden al ona ver diye..olmadı..Allah o gücü veriyor işte..yaşıyoruz.. hayat böyle birşey. herşey yalan..hiçbir şeyi takmamak lazım şu yalan dünyada..her günü iyi değerlendirip, sıramızı beklicez..belki yarın belki 10 sene sonra biz de gidicez..

changing .!.:

ben de 4 ağustosta kaybettim canım..rüyanda konuşmuyorsa gerçekten kendisiymiş gelen derler...ben hiç görmedim,istiyorum çok..evet canım bizim de ne zaman gideceğimiz belli değil.. zaman çok hızlı akıyor zaten..sevdiklerimiz bizi oralarda bir yerde bekliyor..benim hiç aklıma gelmezdi babamın öleceği..sapasağlamdı, dağ gibi adamdı.. ufak bir öksürükle doktora gitti,akciğer kanseri dediler,1 ay içinde de kaybettik günden güne eridi babacım.. gözümüzün önünde eridi...öyle acı ki sevdiğin insan gözünün önünde eriyor,ve hiç bir şey yapamıyorsun..çok dua ettim allahım benim ömrümden al ona ver diye..olmadı..Allah o gücü veriyor işte..yaşıyoruz.. hayat böyle birşey. herşey yalan..hiçbir şeyi takmamak lazım şu yalan dünyada..her günü iyi değerlendirip, sıramızı beklicez..belki yarın belki 10 sene sonra biz de gidicez..

Genişletmek için tıkla...

sabah hastaneye kaldırıldı akşam vefat etti,hiç bir şeyi yoktu ...o gün akşama kadar aynen senin dediğini dedim benden al ona verçok kez defalarca.babaannem ve dedemde aynı şeyi dedi.bize evlat acısı gösterme..olmadı.bizi babasız onları evlatsız bıraktı.ama benim babamın en şanlı yanı neydi biliyormusun hiç kimsenin acısını yaşamadı,annesi babası kardeşleri evlat eş ....ilk önce kendisi gitti çünkü çok duygusaldı kaldıramazdı bunu..ve bana sorsalardı bunu yaşayacağına ölmek istermisin kesinle evet derdim.ama babamdan önce değil beraber.çünkü o buna dayanamzdı bu seferkader işte alın yazısı.yapacak bir şey yok dostlar.ama şu sözü aklıma kazıdım ,o olmadan asla yaşayamam deme seni onsuzda yaşatırım.her zaman derdim ve düşünürdüm .al işte onsuzda yaşıyorum

olcay01 .!.:

sabah hastaneye kaldırıldı akşam vefat etti,hiç bir şeyi yoktu ...o gün akşama kadar aynen senin dediğini dedim benden al ona verçok kez defalarca.babaannem ve dedemde aynı şeyi dedi.bize evlat acısı gösterme..olmadı.bizi babasız onları evlatsız bıraktı.ama benim babamın en şanlı yanı neydi biliyormusun hiç kimsenin acısını yaşamadı,annesi babası kardeşleri evlat eş ....ilk önce kendisi gitti çünkü çok duygusaldı kaldıramazdı bunu..ve bana sorsalardı bunu yaşayacağına ölmek istermisin kesinle evet derdim.ama babamdan önce değil beraber.çünkü o buna dayanamzdı bu seferkader işte alın yazısı.yapacak bir şey yok dostlar.ama şu sözü aklıma kazıdım ,o olmadan asla yaşayamam deme seni onsuzda yaşatırım.her zaman derdim ve düşünürdüm .al işte onsuzda yaşıyorum

Genişletmek için tıkla...

en azından fazla acı çekmediler canım...tesellimiz bu olsun...düşünmemeye çalış , kendini sürekli başka şeylerle oyala,en azından gündüzleri aklına çok gelmesin..:2:

Bir An Sende Kendimi Gördüm..
Babamın Kaybettiğimde Henüz 11 Yaşımdaydım..
5. Sınıfa Gidiyordum..

Okul Çıkışları Sürekli Mezarlığa Gider Saatlerce Ağlardım..
Annem 2.5 Sene Beni Mezarlıktan Çıkaramadı..
Bayramlarda v.s. Ağla Ağlaaa Ortalığı Ayağa Kaldırırdım..

Ama Olmuyor İnan ki Olmuyor..

Bak Büyüdüm, Evlendim, Hamileyim..
Gibi.. Gibi..
Geceleri Aklıma Gelir, Eşim İşten Gelmeden Ağlar Ağlar Susarım..

İnsan Unutamıyor Ama Alışıyor..
Ben Evlendim Gelin Gittim Babam Annemin Yanında Sanıyorum..
Hep Böyle Avuttuyorum Kendimi..

Allah Mekanlarını Cennet Eylesin..
Allah'ım Sabırlar Versin..

Ilk önce basin sag olsun canim, ne desekde bos.
Ben 4 sene oldu abami kaybettim.
Ilk baslarda hep gelecekmis gibi hissettim, sonra kabullenemedim sonra annem üzülmesin diye güclü durmaya calistim ve simdide onun yukarida beni her zaman seyrettigini ve güller cicekler icinde yasadigini hissediyorum.
Aileni düsün geriye kalanlarin bari kiymetini bileleim.
Herkes bu aciyi ne yazikki yasayacak....ama kabullenmesi cok zor, orasi cok dogru...

Bazı acılar vardır ki, onları yaşayanları anlayabilmek için o acıyı tatmaya gerek yoktur.

Sevdiklerimizle ilgili kayıplar, onların bu dünyadan göçmesi konusu da bunlardan biridir sanki.

Bu acıyı yaşayanların acılarının derinliği öylesine yansır ki insana, neredeyse aynı acıları yaşar gibi hissederiz.

Hem sizin, hem de bu sayfada yazan ve sevgili anneciğini veya sevgili babacığını kaybetmiş olan tüm arkadaşlara Allah sabır versin inşallah.

Herkesin anneciğinin ve babacığının toprağı bol, mekanları cennet olsun.

Tesellisi çok zor evet. Bazı arkadaşlarımız o kadar güzel yazmışlar ki, hala ve nasıl oluyor da yaşıyorum işte bir şekilde tarzında, sanırım hayatın en çarpıcı gerçeklerinden biri de bu.

Sonuçta, her ne kadar ömürlerimizin bir gün son bulacağını biliyor olsak da, ne yazık ki bunu yaşadığımız zaman olağan karşılayabilmek mümkün değil.

Dünyanın en kıymetlileri anneciğimiz ve babacığımız söz konusu olduğunda, ister genç olsunlar ister yüz yaşında olsunlar, o acı yine de çöküyor insanın içine.

Belki de onların bizleri nasıl görmek istediklerini çok çok sormalıyız kendimize, bu durumda yapılması gereken en öncelikli şey bu olmalı.

Onların bizleri mutsuz ve üzgün görmelerinin onları ne kadar üzeceğini asla akıldan çıkartmamak lazım, öyle değil mi? Ömrümüz yettiğince, tabi ki hatıralarıyla, kimi zaman hıçkırıklarımızla onları unutamayacağımız kesin olmakla birlikte, diğer yandan bizleri ne halde ve ne şekilde görürlerse mutlu olacaklarsa, kendi hayatımızı bu yönde yaşamayı sürdürmek hem kendimiz adına hem de onlar adına yapılması en doğru şey olsa gerek.

Allah rahmet eylesin ve büyük sabırlar versin inşallah.