ben babamı kaybedeli 2 ayı biraz geçiyor..çok tuhaf bir duygu..sanki hiç ölmemiş gibi...ve sanki yıllar önce ölmüş gibi...geceleri yatarken ağlıyorum..bazen evde sesleniyorum 'baba' diye, duyar da gelir diye...gelmiyor...rüyalarıma gelsin istiyorum..bir kez daha sarılayım öpeyim diye...daha kısmet olmadı...Allah güç veriyor, dayanıyor insan..yaşıyor...
mideme bir taş oturdu sanki tekrardan kendim tekrar yaşarmışcasına..[/QUOT
aynı durumu bende geçen yıl yaşadım ocak ayının ilk gününde..
53 yaşında sapasağlam babamla ameliyat öncesi konuştuk gülüştük ve bu son olmuş bizim için..
bunların hepsini ölünce anlıyorsun keşkelerle dolu liste..
herşeyin daha da kötüsü olabileceğini daha sonra anlıyorsun tatlım..
mesela beni baz al..babam öldüğünde ben 2 aylık evliydim yıkıldım..
keşke evlenmeseydim dedim babamla daha çok birlikte olsaydım..
sonra dedim herzaman dede olmayı çok isterdi..şimdi bebeğim olsa da dedesi olmayacak diyorum
belki de hala o yüzden bebek düşünmüyorum..
kısacası tatlım çok ama çok zor bi süreç ama dualarla daha rahatlıyorsun ona ulaştığını düşündükçe..
sende böyle yap inan daha da rahatlıcaksın..Allah sabır versin babana da rahmet eylesin..
bende daha 1 yılık evliyim.bende hep babam nasıl dede olur acaba diye hayal kurardım.en byük cocuk benim ve babam hiç dede olmadı.keşkelerden bendede çok kardeş.dua ediyorum..etmezmiyim.ama anlık rahatlatıyor.sonra yine karamsarlık.ee birde evlisin.evde yaşayan ölü gibi dolaşıyorum.bir taraftan eşimin yerine koyuyorum kendimi onada yazık.ne olacak bilmiyorum.hayat çok boş ve anlamsız ...allh bu acıyı yaşayan herkese sabır versin.
bundan 2 bucuk ay önce ansızın bir anda kaybettim babamı.oysa yıllarca ona bişey olursa ben ne yaparım korkusuyla yaşardım hep.gitti.inanamıyorum.kabullenemiyorum.gitmiş olamaz bizi bırakıp bir yere gitmemeli.dayanamıyorum.2 bucuk ay oldu zamanla unutursun diyorlar ama ggün geçtik daha kötü oluyorum.bende yaşamak istemiyorum
ben de babamı 2 ekimde kaybettim o gün bugündür yaşayan ölü gibiyim.seninle o kadar çok benziyoruz ki kardeş yaşadıklarımız o kadar aynı ki şaşırdım doğrusu.ben 19 yaşındayım benden küçük kardeşlerim var babam 47 yaşındaydı gizli kalp varmış sapasağlamdı bir anda kaybettim neye uğradığımı şaşırdım nasıl iyileşirim bilmiyorum.ben de aynı senin gibi öleceğim günü sabırsızlıkla bekliyorum.herkese bana böyle dua etsinler diye yalvarıyorum.eğer bir teselli bulursan veya biriyle yaptığın bir konuşma seni iyi ederse ne olur benimle de paylaş.öyle ihtiyacım var ki!
bundan 2 bucuk ay önce ansızın bir anda kaybettim babamı.oysa yıllarca ona bişey olursa ben ne yaparım korkusuyla yaşardım hep.gitti.inanamıyorum.kabullenemiyorum.gitmiş olamaz bizi bırakıp bir yere gitmemeli.dayanamıyorum.2 bucuk ay oldu zamanla unutursun diyorlar ama gUn geçtik daha kötü oluyorum.bende yaşamak istemiyorum
Konu baba olunca kayitsiz kalamadim. Sanki bir cehennem azabidir bu aci. Once yanarsin yanarsin izdirabin bitince de icin icin yanarsin. 1 yil 7 ayyyyy kolay mi gel yuregime sor. Kolay mi gozlerim neler anlatir aglamaktan. Odada resmi duruyor surekli kullanmadigim bir oda ama her girisimde yuzumu baska yere cevirerek giriyorum 1 defa bile unutup dalmadim iceri ne ordan kaldirabiliyorum ne de bakabiliyorum. Aslinda yazacak o kadar cok seyim var ki yaralarim kaniyor hergunnnn. Unuttugum tek bi an yok. Senin yine evlendigini gormus benim babaciim hic bi evladinin muradini alamadi torun sevemedi. Anneme derdi bizim de torunumuz olsun da sevelim diye derken bile cocuk gibi sevinirdi babam. Ama olmadi Gecen gun annem namaz kilarken onu seyrettim o an annem olarak degilde babamin sevdigi kadin onun yadigari bana diyerek baktiiiiimmm durdum. İste anneni bile an gelio yabanci yapiyor bu aci. Ben hep hanimlarin seslerini yukselterek aglamalarini eshefle karsilardim ama aylarca sesim kisilana kadar babaaaamm diye bagirdim aglarken.. Acinin siddeti boylece ysul adimlarla gitti. Kolum olsa agriyan keser atardim kokunden disim olsa kendi elimle cekerdim ama elimin ulasamadigi yerde kaldi hem acim hem babam. Allah herkese sabir versin.
Başınız sağolsun, toprağı bol mekanı cennet olsun inşallah, sizin rahmetli babacığınızın ve tüm babaların ve ennelerin.
Ben de babacığımı bir başka severim. Yazdıklarınızı okuyunca duygulanmamak, üzüntünüzü ve rahmetli babacığınızın sizdeki yerini anlayamamak mümkün değil zaten.
Öyle güzel dillendirmişsiniz ki, yine de bu satırlara aksettirebildiğiniz kadarı eminim ki içinizdekilerin tamamının yanında belki de zerrecik bile değildir.
Benim canım anneciğim ve canım babacığım hayattalar ve Allah herkesin anne ve babasına uzun ömürler versin. Sizin de sevgili anneciğinize ve aynı zamanda babanızın sevdiği kadın, babanızdan emanet, babanızın hayat arkadaşı kimlikleriyle de ayrı bir ehemmiyeti olan sevgili anneciğinize uzun ve sağlıklı ömürler versin inşallah.
Belirttiğiniz gibi, bazı insanlar çocuklarının mürrüvetlerine tanıklık edemiyorlar, torunlarını dizlerine alıp sevmeye yetmiyor hayatları, o insanlara nasip olmuyor, bu dünyadan erken ayrılabiliyorlar.
Bu noktada hiçbirimizin elinden bir şey gelmiyor ne yazık ki? Bu durumları değiştirebilmek mümkün olamıyor. Gerçi, her ölüm erken ölümdür diye bir söz vardır ya, galiba bu söz işin özünü en iyi tanımlayan söz olsa gerek. Çünkü sözkonusu olan sevdiklerimiz olunca, paylaşmayı ve görmelerini istediğimiz süreçlerin biri bitse biri başlıyor.
Mesela, diyelim ki siz evlenmiş olsaydınız, diyelim ki bebeğiniz olsaydı sevebilseydi, inan o zaman da eğer erkek çocuksa sünnetini göremedi gibi bir şey alacaktı yukarıda belirttiğinizin yerini.
Olsun, ahirette inşallah sonsuza dek sevdiklerimizle birlikte olabileceğimizin müjdeleri veriliyor bizlere,Yüce Rabbim tarafından.
Söylediğim gibi, inşallah Allah anneciğinize uzun ömür versin, inşallah önce sizin muradınızı görsün, ardından da torununu veya torunlarını sevmek nasip olsun.
İleride, inşallah sizin çocuğunuz, bakamadığınız o fotoğrafıyla ve sizin anlattıklarınızla, aynı sizin gibi elimizin erişemediği o güzel yüreğinde yaşatacaktır dedesini. Görüşmek üzere, iyi akşamlar, Allah üzüntünüzü hafifletsin.
Cok buyuk ve siddetli bir sokk. Yillardir yaninda, ya da yaninda olmasada yakininda. Ozel gunlerde etrafinda olan onsuz bisey yapilmayan o var ise hersey tam olan birinin aniden gitmesi ve ben gidiyorum demeden gitmesi ne siddet ne gaflet neyin gazabi. Kardesim nisanlandi ben evlendim vs. Her gelen konugun arkasindan da babam mi geliyor umidiyle kisi onumden gecene kadar heyecanli umitli beklemek anlamsiz belki ama elimde degilllllll kalbim anlamiyor yedi kat yabancilar benim nikahima geldi bitek kizinin nikahina gelir nerde olursa olsun gelir umidi hep vardi. Merasim bitene kadar beklemistimmmm sanki buralarda da ben rastlayamiyorum gibi kendimi avuttumm. Sonra biten nikahh atilan imzalar. Ben ana evinden ayrildigima aglamiyordum kii. Herkesi kovma istegi deli gibi icimde bas kaldirdi defoluuunnn diye bagirmak ne aci birgun gozlerimin gulmesi gerektigi anlarda bile yandimm. Benim siddetim hala ayni gucuyle vuruyor yuregime alismadim alismammmm alisamamm ki. Sen gelmedin ama ben geldim yattigin yere gordun mu ki acaba duvagimla sarildim ama topragina hissettin miii o hazirlik o sus o makyajjj hiicc umurumda degildi ve zaten senden sonra oje bile surmedim ellerim bozulcak umurumda degil. Cok yaslandim kremlere bal baglamiyorum. Cirkinlesiyim nolur yaa. Makyaj aklima gelmiyor. Bunlara sira gelmiyor aklimdan cikmayan onca sahne varken.. Simdi dusmanima vermesin sozunun ehemniyeti bi baska benim icin. Dunyamin yorungesi degisti. Ozlemeyi boyle bilmezdim. Sanki su zannedip ictigim sivi bir baska simdi. Sen orda 1 damla suya hasretken. Yatagim yorganim hic bu kadar rahatsiz etmedi. Ozledim.kimsenin kollarinda olmek falan istemiyorumm babaciiimin ayak ucuna gomuluyum yeter. Mekanim cennet olur o zaman..
hatta çokçok beğendim...bugün 24 kasım öğretmenler günü babam emekli oldu ben o yıl öğretmen oldum.şimdiye kadar o emekli oluncaya kadar her yıl ben onunkini ,ben öğretmen olduktan sonrada her yıl o benimkini kutlardı telefonla.bu gün aradı yine herkes ama babam aramadı bir tek.babam arardı hep kutlardı anneme verirdi annem kutlardı,bugün annem aradı öğretmenler günün kutlu olsun dedi ,o an gözlerim doldu babam dedim içimden saol anne demeden tlf şak diye kapandı.baktım hat gitmemiş tlf kapanmış yani pin kodu girerek açtım tlf ,ve şimdiye kadar hiç böyle bir sorun yapmamışt tlf.ve o an hissetim zaten babam dedimm babam sinyal verdi banabende babamdan sonra hiç oje sürmedim dünya kadar makyaj malzemem vardı bir tek bir şey sürmedim,dünya kadar krem vardı göz altı üstü filan falan yüzüme nemlendirici bile sürmüyorum,öyle ki değil saç kestirmek için kaş aldırmak için bile kuaföre gitmiyorum almıyorum bile.evet bende hayattan hiç bir şey istemiyorum babamın yanına gömüleyim yeter...bende gecen yıl evlenmiştim zaten,benim babamda torun göremedi...geçmiyor,seninki 1,5 yıl olmuş geçmemiş benimki 4 ayda geçer mi...geçmez zaten gün geçtilçe daha kötü oluyorum..etrafımdaki herkesten herşeyden rahatsız olduğum gibi aldığım nefesten bile rahatsızım...mekanları cennet olsun ...
hatta çokçok beğendim...bugün 24 kasım öğretmenler günü babam emekli oldu ben o yıl öğretmen oldum.şimdiye kadar o emekli oluncaya kadar her yıl ben onunkini ,ben öğretmen olduktan sonrada her yıl o benimkini kutlardı telefonla.bu gün aradı yine herkes ama babam aramadı bir tek.babam arardı hep kutlardı anneme verirdi annem kutlardı,bugün annem aradı öğretmenler günün kutlu olsun dedi ,o an gözlerim doldu babam dedim içimden saol anne demeden tlf şak diye kapandı.baktım hat gitmemiş tlf kapanmış yani pin kodu girerek açtım tlf ,ve şimdiye kadar hiç böyle bir sorun yapmamışt tlf.ve o an hissetim zaten babam dedimm babam sinyal verdi banabende babamdan sonra hiç oje sürmedim dünya kadar makyaj malzemem vardı bir tek bir şey sürmedim,dünya kadar krem vardı göz altı üstü filan falan yüzüme nemlendirici bile sürmüyorum,öyle ki değil saç kestirmek için kaş aldırmak için bile kuaföre gitmiyorum almıyorum bile.evet bende hayattan hiç bir şey istemiyorum babamın yanına gömüleyim yeter...bende gecen yıl evlenmiştim zaten,benim babamda torun göremedi...geçmiyor,seninki 1,5 yıl olmuş geçmemiş benimki 4 ayda geçer mi...geçmez zaten gün geçtilçe daha kötü oluyorum..etrafımdaki herkesten herşeyden rahatsız olduğum gibi aldığım nefesten bile rahatsızım...mekanları cennet olsun ...
annemi toprağa verli tam 3 yıl oldu. Banada dediler unutursun alışırsın diye. Unutulmuyo ama zor da olsa insan alışıyor. dün gibi hala gözümün önünde anılarımız. Bazen rüyalarımda görüyorum, bazen görmek için uyuyorum. teyzem demişti bana şimdi senin içinde 40 tane mum yanar kavrulur için zamanla teker teker söner o mumlar ama 1 tanesi hep kalır sızlatır sol tarafını diye. aynen öyle oldu . yaşayamam diyodum. tutuyım babamın elinden atlayalım bi uçurumdan da kavuşalım diyordum. bir sürü mektup yazdım annem le başlayıp seni çok özledimle biten. okutamadım . her bayramda gittim mezar taşını öptüm bir ardak su veremedim toğrağını suladım. saçlarını okşayamadım mezarına gül diktim. Ağladım , bağırdım , çağırdım , kırdım, döktüm hiç biri çare olmadı yangınıma. ne uyuduğumu bildim ne uyadığımı. kimse annem hakkında konuşmasın istedim ama biri konuşsada onu dinlesem dedim. kimseye tahammülüüm kalmadı : ananemden teyzlerim yengelerimden bütün annelerde nefret ettim . Elime bir bıçak alıp hepsini kesmek istedim. Herkes annesiz kalsın istedim. sonra gidip onların kucağında ağladım. küçücük bebekleri kıskandım. kimseye saçımı okşatmadım elletmedm bile. 3 ay babam elele tuuşup uyudum. çocuğu olan kadınlarla görüşmedim. kimseye yanımda anne dedirtmedim . günlerce evden çıkmadım. Sonra acıktım ve farkına vardım ki yaşıyorum yaşamak zorundayım sonra güdüm bigün belki aylarca sonra ama güldüm.okula gitmeye başladım . insanlarla konuşmaya başladım sonra sevdim ve hayat bana ne getirdiyse onu yaşadım. Hala ağlıyorum hala kıskanıorum annesi yanına olan küçük çocukları bile ama hayat yaşıyorum işte. Snde yaşamak zorundasın. Babacığın duysa bunları kahrolur onun için yaşayıp hemde çok güzel yaşayıp onu sevindirmek mutlu etmek zorundasın . Bak ben annem hastayken üni. sınavına hazırlanıyordum. doktorlar ona ölüceksin ecelini bekle dediklerinde 2 ay vardı snava ve o çok istemişti bnm okumamı. Ben ağlaya ağlaya ders çalıştım. Girdimde üniverstye ama 1 sene gç kalsaydım annem göremeyecekti. hayatta en çok istedği şeyi ona veremeden gidecekti.Babacığın için yaşa düşünme bile ölümü onun için en güzeel şekilde yaşa çünkü onları artık sadece böyle mutlu edebiliriz. Allah gani gani rahmet eylesin mekanı cennet olsun...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?