Babam yoğun bakımda ve hamileyim

kuyash .!.:

Yakın zamanda anneannemi kaybettim, bugüne kadar sevdiğim kimseyi kaybetmemişim meğer, ne zaman ölüm haberi duysam,okusam kim olursa olsun gözlerimden yaş akıyor. Abinizin 17 yaşında ölmesi anne babanız için hayal edemedim. Çok acı cidden. Anneyim diye kendinizi sıkmayın üzülmek, ağlamak sizin de hakkınız. Üzülmek geliyorsa içinizden ağlayın. Umarım çabucak toparlanırsınız. Acil şifalar diliyorum.

Genişletmek için tıkla...

Dodine .!.:

Nerden başlasam bilmiyorum ama bodozlama giricem.
3 çocuklu bir ailenin en küçüğüyüm. Abim17 yaşında kazada vefat etti ben 5 yaşındayken. Annem babam acısına hastalandılar. Senelerce bu acıyla çok çektik birbirimize sımsıkı sarıldık. 5 yaşından beri anne babasının nefesini uyurlarken kontrol eden biri oldum hep. Evlendim bir kızım oldu. 6 yaşında. Şuanda da 23 haftalık hamileyim. Babam bu seneler süren süreçte çokça yoğun bakıma girdi çıktı şeker hastası. Şuan 72 yaşında. En son 1 ay önce idrarda kan sebebiyle acile kaldırdık ve yoğun bakıma aldılar. 1 hafta önce servise çıkmıştı kustu kustuğu ciğerlerine kaçınca müdahale edip yoğun bakıma geri aldılar. Bugün ben girdim yanına ağzı açık ağzının içi kurumuş kan yara, gözler tavanda. Bilinci açık ama ne bana baktı ne konuştu. En son sürem bitti baba çıkmak zorundayım dedim yarım yamalak beni bırakma dedi. O andan beri kendimde değilim. 1 aydır güçlü durmaya çalışıyodum anneme ablama kızıma güç olabilmek için karnımdaki yavrum için ama bugün kendime gelemiyorum. Ne ağlamamı durdurabiliyorum ne kendime gelebiliyorum. Karnında evladın var yapma üzülme sakin ol diyo herkes ama daha çok ainirleniyorum çünkü elimde değil elimde olsa bende bu halde olmam.
Babamı öyle görmek, bana beni bırakma demesi, bittim resmen nefes alamıyorum. Babam kalbim canım ciğerim ama karnımdakide evladım canım ciğerim biliyorum dikkat etmem gerek ama bu acıyla başedemiyorum. Çok korkuyorum bu acımın üstüne evladımın acısıda eklenir diye. Tavsiyelerinize, allah yavrunu korur korkma demenize, tecrübelerinize çok ihtiyacım var. İçimi dökmek istedim sadece. Çünkü çok acı çekiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Onseem .!.:

Yazdım yazdım sildim. kendi yaşadıklarımı hatırladım çok zor süreç gerçekten Allah yardımcınız olsun.. diyecek anlatacak çok şeyler var aslında ama ne desek boş Rabbim tez zamanda şifasını versin inşallah..
Sizde girmeyin birdaha yoğun bakıma hamilesiniz, yapmayın bunu kendize ve bebeğinize.. ilerleyen zamanlarda daha çok etkileneceksiniz. 8 yıl oldu hala o anları unutamadım

Genişletmek için tıkla...

Monoceto .!.:

Çok çok geçmiş olsun. Çok zor bir süreç. Benimde 10 yaşımdan beri babam kalp hastasıydı. Çok ağır ameliyatlar oldu çocukluğum aynı dediğiniz gibi gece kalkıp nefes dinlemekle gecerdi. Gece ağlaya ağlaya Allah'ım ne olur babam ölmesin diye dualar eder sabahları hala gözüm yaşlı dilimde aynı duayla uyanirdim.4 yıl önce babam çok ağırlaştı. Henüz 55 yaşındaydı babacığım. Annesi babası bile hayattaydi oysa... 40 gün kadar yoğun bakımda kaldı. Öncesinde sık sık hastaneye yattı çıktı. Kendisi arabasını sürdü en son hastaneye gidişinde de. Hatta vefat ettikten aylar sonra bile maskesi arabada asılıydı. Ama çıkamadı hastaneden. O süreçte ikizlerime 5 aylık hamileydim 6 yaşında da büyük oğlum vardı. Sürekli ama sürekli hatimler yaptık, kurbanlar kestirdik babam iyileşsin diye. Ama yoğun bakımda kaybettik. Ailenin en büyük cocuguyum. Annem psikolojik olarak beter haldeydi. Bize acımadı bile hep kendi açısına odakliydi. Ben yalnız kaldım deyip duruyordu. Kardeşlerimi ve annemi toparlama görevi de bana kaldı. Vefat günü hiç aglamadim. Sadece Allah'ım hayatımın 30 yılını harika bir babayla geçirmeyi nasip ettiğin için teşekkür ediyorum demekle ve ailemi toparlama cabasiyla geçti. Oğlum babama çok düşkündü onla ilgilendim. İnşallah babanız iyileşir sağ salim bebeginizi sevmesi nasip olur. Ama demem o ki ölüm de hastalık da hepimiz için. Sadece bu dünyalık düşünmeyin. Bol bol dua edin. Dua etmek size de babanıza da ailenize de karnınızdaki bebeğe de çok iyi gelecek. Aynı yollardan geçmiş ve malesef babasini kaybetmiş biri olarak tavsiyem güzel anilari düşünün. Bol bol dua edin. Güçlü olmaya çalışın. Benim babam bizleri çok güçlü olacak şekilde yetiştirdi. Eminim sizin babanız da bu şekilde uzulmenizi asla istemez. Allah kolaylık versin. Şifa versin inşallah.

Genişletmek için tıkla...

Monoceto .!.:

Çok çok geçmiş olsun. Çok zor bir süreç. Benimde 10 yaşımdan beri babam kalp hastasıydı. Çok ağır ameliyatlar oldu çocukluğum aynı dediğiniz gibi gece kalkıp nefes dinlemekle gecerdi. Gece ağlaya ağlaya Allah'ım ne olur babam ölmesin diye dualar eder sabahları hala gözüm yaşlı dilimde aynı duayla uyanirdim.4 yıl önce babam çok ağırlaştı. Henüz 55 yaşındaydı babacığım. Annesi babası bile hayattaydi oysa... 40 gün kadar yoğun bakımda kaldı. Öncesinde sık sık hastaneye yattı çıktı. Kendisi arabasını sürdü en son hastaneye gidişinde de. Hatta vefat ettikten aylar sonra bile maskesi arabada asılıydı. Ama çıkamadı hastaneden. O süreçte ikizlerime 5 aylık hamileydim 6 yaşında da büyük oğlum vardı. Sürekli ama sürekli hatimler yaptık, kurbanlar kestirdik babam iyileşsin diye. Ama yoğun bakımda kaybettik. Ailenin en büyük cocuguyum. Annem psikolojik olarak beter haldeydi. Bize acımadı bile hep kendi açısına odakliydi. Ben yalnız kaldım deyip duruyordu. Kardeşlerimi ve annemi toparlama görevi de bana kaldı. Vefat günü hiç aglamadim. Sadece Allah'ım hayatımın 30 yılını harika bir babayla geçirmeyi nasip ettiğin için teşekkür ediyorum demekle ve ailemi toparlama cabasiyla geçti. Oğlum babama çok düşkündü onla ilgilendim. İnşallah babanız iyileşir sağ salim bebeginizi sevmesi nasip olur. Ama demem o ki ölüm de hastalık da hepimiz için. Sadece bu dünyalık düşünmeyin. Bol bol dua edin. Dua etmek size de babanıza da ailenize de karnınızdaki bebeğe de çok iyi gelecek. Aynı yollardan geçmiş ve malesef babasini kaybetmiş biri olarak tavsiyem güzel anilari düşünün. Bol bol dua edin. Güçlü olmaya çalışın. Benim babam bizleri çok güçlü olacak şekilde yetiştirdi. Eminim sizin babanız da bu şekilde uzulmenizi asla istemez. Allah kolaylık versin. Şifa versin inşallah.

Genişletmek için tıkla...

Spizella .!.:

Öncelikle çok çok geçmiş olsun.
Ailenizle ve sağlıkla sınanmışsınız hep.
Bunu size söylemem acımasızca gelmesin (ben de 56 yaşındaki annesini uzun ve çok acılı bir hastalık sürecinden sonra kaybetmiş biriyim.
bazen bazı şeyleri olduğu gibi kabullenmek gerekiyor. babanız inşallah en kolay şekilde iyileşsin dilerim ama anlattığınız süreçlerden sonra o da çok yorgun ve tükenmiş olabilir. ben yoğun bakımda annemi ziyaret edip o durumu gördükten sonra artık gitmesini ve acılarının dinmesini istedim. Belki bu çoğu insanın garipsediği ve beni kınayabileceği bir şey ama gerçekten artık bitsin ve kurtulsun istedim. O da çok yorgundu, ben de yılların mücadelesi ve onun acısıyla acı çekmekten çok yorgundum.. hayat ileri doğru akıyor, bir yanda 72 yıllık yaşanmış bir hayat var, yaşamda amacına ulaşmış ya da bir şekilde yaşanmışlıkları olan bir hayat. Bir yanda ise daha dünyaya gözlerini açmamış ama her şeyi hissetmeye başlamış bir can var. Hayatın getirdiklerini değiştirmeye gücümüz yoksa bazen kabul etmek, güçlü olup yapabileceklerimizin kontrolünü alabilmek gerektiğini düşünüyorum. Siz de eminim ebeveyninizi çok seviyor ve onun için kalpten üzülüyorsunuz, ama şu an tüm dünyası siz olan doğmuş ve doğmamış yavrularınız da size muhtaç.

acil şifalar dilerim

Genişletmek için tıkla...

Spizella .!.:

Öncelikle çok çok geçmiş olsun.
Ailenizle ve sağlıkla sınanmışsınız hep.
Bunu size söylemem acımasızca gelmesin (ben de 56 yaşındaki annesini uzun ve çok acılı bir hastalık sürecinden sonra kaybetmiş biriyim.
bazen bazı şeyleri olduğu gibi kabullenmek gerekiyor. babanız inşallah en kolay şekilde iyileşsin dilerim ama anlattığınız süreçlerden sonra o da çok yorgun ve tükenmiş olabilir. ben yoğun bakımda annemi ziyaret edip o durumu gördükten sonra artık gitmesini ve acılarının dinmesini istedim. Belki bu çoğu insanın garipsediği ve beni kınayabileceği bir şey ama gerçekten artık bitsin ve kurtulsun istedim. O da çok yorgundu, ben de yılların mücadelesi ve onun acısıyla acı çekmekten çok yorgundum.. hayat ileri doğru akıyor, bir yanda 72 yıllık yaşanmış bir hayat var, yaşamda amacına ulaşmış ya da bir şekilde yaşanmışlıkları olan bir hayat. Bir yanda ise daha dünyaya gözlerini açmamış ama her şeyi hissetmeye başlamış bir can var. Hayatın getirdiklerini değiştirmeye gücümüz yoksa bazen kabul etmek, güçlü olup yapabileceklerimizin kontrolünü alabilmek gerektiğini düşünüyorum. Siz de eminim ebeveyninizi çok seviyor ve onun için kalpten üzülüyorsunuz, ama şu an tüm dünyası siz olan doğmuş ve doğmamış yavrularınız da size muhtaç.

acil şifalar dilerim

Genişletmek için tıkla...

Monoceto .!.:

Kesinlikle katılıyorum. Yoğun bakıma hiç gitmedim zaten korona zamanıydı kimseyi almak istemiyorlardı. Benim kardeşlerim doktor diye aldılar istesem beni de bir şekilde yanına sokarlardi. Esim girmisti çünkü. Ama ben babamı sağlıklı hatırlamak istedim. Zaten hep de çıkacağına inanıyordum. Konu sahibi arkadaşım sen de girme yanına dua et. Allah'a emanet et. İnşallah toparlayacaktir babanız

Genişletmek için tıkla...

Dodine .!.:

Okadar benzer bir hayat yaşamışızki.. Yaşadıklarınızı en iyi anlayanlardan biri olabilirim. Çok çok zor. Rabbim size dayanma gücü versin geride kalan tüm sevdiklerinize uzun sağlıklı ömür nasip etsin inşallah benim babam şuan böyle ağladığımı görse kahrolurdu ve bana çok kızardı. Çünkü bana hiç kıyamazdı. Ama işte bazen öyle anlar geliyoki duygularını bastıramıyosun. Bugün o gün benim için. Güzel anıları düşündükçe o günleri bi daha yaşayamıycak olmak dahada kahrediyor. Çünkü doktoru güle oynaya buradan çıkamıycak en normal şartta taburcu etmek en büyük temennimiz ama çıksa dahi yatağa bağımlı size bağımlı olucak dedi. Onada şükür inşallah çıksın yine sarılabileyim bi şekilde bakılır ama bir evlat için en zoru "allahım nefesi bittiyse sen acı çektirme tez yanına al" Cümlesini içinden geçirmek. Kendimi hem suçluyorum hem çaresiz hissediyorum. Allah yüreklerimizi ferahlatsın inşallah duadan başka birşey gelmiyor elden

Genişletmek için tıkla...

Monoceto .!.:

Bize de aynı sekild çıksa da kaslari uzun süre kullanılmadi yatalak olur denmişti. Hatta biraz düzelme olsa büyük bir ameliyatla yapay kalp takilacakti onu araştırıyorum sürekli. Herşeyin hayırlısı arkadaşım. Bu günler de geçiyor. İnşallah babanız sağ salim evine döner. Kendinizi üzmeyin. Sanıyorum entube su an. Ve çok ilginç entube insanlar sandığımız gibi acı içinde değiller çok güzel anilarda yaşıyor oluyorlar. Bir yakınım entubeyken defalarca umre yaptığını görmüş. Başka bir yakınım tatillerde gezmelerdeydim diyordu. Acı cekiyor diye düşünüp kendinizi üzmeyin. Sandığımız gibi değil durumları.

Genişletmek için tıkla...

Dodine .!.:

Bugün bende düşündüm bir daha girmesem mi iyi halleriyle hafızamda kalsa diye ama ya son görüşüm olursa korkusuna dayanamıyorum son kez belki sarılıp öperim korkusu yaşıyorum bilmiyorum çok karmaşığım hangisi doğru bilmiyorum hiç

Genişletmek için tıkla...

cinnabon .!.:

Bunun doğrusu yanlışı yok. Her insanın yapısı farklıdır. Ben babamı 1,5 sene önce kaybettim. Son zamanlarında ablam görmek istemedi ben iyi hatırlamak istiyorum dedi bense onun aksine hep yanında olup elini tutmak istedim.
Sen sana ne iyi gelecekse öyle davran

Genişletmek için tıkla...

Dodine .!.:

Bugün bende düşündüm bir daha girmesem mi iyi halleriyle hafızamda kalsa diye ama ya son görüşüm olursa korkusuna dayanamıyorum son kez belki sarılıp öperim korkusu yaşıyorum bilmiyorum çok karmaşığım hangisi doğru bilmiyorum hiç

Genişletmek için tıkla...

Monoceto .!.:

Kesinlikle katılıyorum. Yoğun bakıma hiç gitmedim zaten korona zamanıydı kimseyi almak istemiyorlardı. Benim kardeşlerim doktor diye aldılar istesem beni de bir şekilde yanına sokarlardi. Esim girmisti çünkü. Ama ben babamı sağlıklı hatırlamak istedim. Zaten hep de çıkacağına inanıyordum. Konu sahibi arkadaşım sen de girme yanına dua et. Allah'a emanet et. İnşallah toparlayacaktir babanız

Genişletmek için tıkla...

merve .!.:

Mekanı cennet olsun.

Genişletmek için tıkla...

cinnabon .!.:

Bunun doğrusu yanlışı yok. Her insanın yapısı farklıdır. Ben babamı 1,5 sene önce kaybettim. Son zamanlarında ablam görmek istemedi ben iyi hatırlamak istiyorum dedi bense onun aksine hep yanında olup elini tutmak istedim.
Sen sana ne iyi gelecekse öyle davran

Genişletmek için tıkla...

Dodine .!.:

Amin amin allah razı olsun. Şuan entübe değil çok şükürki.. Doktoru mehmet amca sandığımızdan çok daha güçlü nefesini kendi alıyor tansiyonunu kendi yönetiyor dedi. Ama işte amalar var. Rabbim hayırlısını yaşamayı nasip etsin nerde benim gibi canı yanan varsa kalbini ferahlatsın

Genişletmek için tıkla...

Monoceto .!.:

Ben son kez kefenlenmisken gördüm babamı. Pişman değilim. Canlı ama kötü halde görmeyi ve ikizlere hamileyken o üzüntüyü yaşamayı istemezdim. Vefat ettikten sonra görmek de iyi geldi yoksa vefatına kendimi inandiramazdim. Allah'ım ne kadar yücesin, Allah'ım ne kadar buyuksun Allah'ım demek ki sabrı veren gerçekten de Sensin diye diye babamı yolculadim. Hayat böyle birşey işte. Allah hayırlı ömür ve sıralı hayırlı ölüm versin. Doğum kadar hayatın gerçeği. Biz şimdi hep Kevser havuzunun başında buluşacağız diyoruz. Buluşma yerimiz belli inşallah hayatı güzel yaşar güzel ölürüz. Çocuklarımızın bize ihtiyacının kalmadığı, bizim de onlara yük olmadığımız zamanda güzel anılara doymuş şekilde olsun ins diyorum... Ama siz yinede şifaya duaya devam. Hemen karamsar olmayın

Genişletmek için tıkla...