- 18 Eylül 2015
- 2.420
- 4.615
- 32
İyi dilekleriniz için teşekkür ederim. Mesajlarınızı okurken duygulandım.
Ben artık kendi hayatıma bakıyorum. Kardeşlerim için elimden geleni yapıyorum. Bir kız kardeşim de sonradan güç buldu. Çalıştı kendini geliştirdi. Şimdileree kpss ye hazırlanıyor. İnşallah o da bu evden gidecek. En küçük kardeşim en çok onun için üzülüyorum. 18 yaşında ve cok agresif. Bu sene üniversiteyi kazandı. Onu başka şehre gitmesi farklı bir yaşam oldugunu görmesi için teşvik ettim. maddi manevi destekledim ve o da iyileşiyor değişmeye başladı.
Boşanan kardeşim şimdilerde çalışıyor para biriktirip o da okula devam edecek.
Aynı hayatın farklı versiyonlarıyız ama hepimiz ucundanda olsa hayatı yakaladık.
Annem hala evde her gün babamı çekiyor ama benim elimden bir şey gelmiyor. Tek yapabildiğim daha sağlıklı huzurlu ve mutlu bir hayat yaşayabilmesine yardımcı olmak.
Evlenmeme az kaldı ve başka bir şehire gideceğim. Aslında komple hayatımı herşeyimi geride bırakacakmış gibi hissediyorum. Bu yüzden anneme sıkı sıkı sarılıyorum bir daha bu zamanlar gelmeyecek.
Tek istediğim kendi ailemle mutlu huzurlu bol sevgi ve kahkahanın eksik olmadığı bir evim olsun. Kim bilir belki evliliğimde güzel gitmez yine de ben artık basımın caresine bakabiliyorum. Kimselere muhtaç değilim. Aç açıkta olurum ama cocuklarım ugruna hayatımı feda ederim.
Lütfen sevdiklerinize fırsatınız varken sarılın ve asla pes etmeyin.
Benim de kötü bi çocukluğum oldu senin gibi ilk başlarda bende fark etmedim ama sonra sonra 12 13 yaş dedin mi herşeyi anlamaya başlıyor insan, Annem babam ayrıldı iyi ki de ayrılmışlar orası başka tabi.
Annem ben dahil üç abimi de istemedi ve ben 13 14 yaşlarında hem okula gidip hemde 4 erkekli bi eve annelik yapıyordum derken derken herkes bi yerden vurdu içime kapandıkça tepeme binen çok oldu aradan uzun zaman geçti hayat kötü şeyler gösterdi bana abimler babam gitgide baskıcı oldu önümde annem gibi bi örnek vardı çünkü ,zamanla pencereye balkona bile korkarak çıkar olmuştum.
Daha sonra ne mi oldu? Evden kaçtım - derken derkennnnn öyle böyle şimdi iyiyim bi kızım var.
Ailem mi? Hiç biri yok hayatımda iyi günlerimizi düşünüp özlüyorum abilerimi aslında, başım derde girse üç tane kapı gibi abimnvar diyememek can yakıcı ama alışıyor insan...
Anneniz susmaya devam ettikçe o hayatı çekecek herkes kendini kurtarmak için bişeyler yaparken annenin boş bakışları onu biyere götürmez