- 21 Temmuz 2015
- 550
- 439
- 31
-
- Konu Sahibi Deniz Mavisiyim
- #21
Öncelikle anne ve babana maşşallah canım Allah bozmasın.Bazı eşker gerçekten çok güzel muhabbet ediyor birbirlerine yetiyor,bazıları da birlikte oldukları az vakitte ne yapacaklarını bilmiyor sıkılıyor eşiniz de öyle sanırım.Herkese merhaba,
Ben 5 yıllık evliyim annemlere hafta sonu 2 3 saatlik gelirim öyle uzun mesafe koymam araya.
Ta ki içinde bulunduğum 3 haftaya kadar. Çalışmıyorum normalde, eski iş yeri 3 haftalık iş teklifi yaptı kabul ettim elime param geçsin diye. 3 yaşında kızımla annemlere geldik ben işe gidince annem bakıyor zaten 3 hafta uzun zamanlı değil. Garip duygulara gelince 6 da evde oluyorum annem, babam kız kardeşim yaşıyor, işten geliyorum ailece yemek yeriz, (normalde kızımla yeriz akşam yemeğini) sonrası sohbet, ortak izlenen film yada yapılacak bişeyler, hep birlikte içilen kahve muhabbeti kaybettiğim duygular sanki. Bazen bi köşede annem babamı sohbet ederken izliyorum birbirlerini dikkatli dinliyor aynı anda kahkaha atıyorlar. Babam çok esprili anneme meyve soyup eliyle yedirir kendimi bildim bileli öyle❤ canlarım onlar ama bu 3 hafta bitince üzerimde burukluk olacak. Çünkü eşimle öyle bir ortamımız yok birbirimize saygı duyarız ama sohbet etmeyiz çünkü kendisi bişeylere sahip olalım diye şehir dışı işleri olur. Bazen gitme sadece sabah 8:00 akşam 19:00 iş teklifi oluyor kabul et hiçbirşey için vakit olmuyor desem de 40 yaşına kadar bu tempoda çalışmam lazım araba almam lazım diyor suç değil güzel düşünüyor belki ama okadar kısa zaman geçiriyoruz ki ne zaman sohbet ettik, film izledik pek hatırlamıyorum. Film zevkimiz aynı değil olabilir ama izlediğim filmler ona saçma gelir onun izlediği kavga dövüş filmleride bana keyifli gelmiyor. Bekarken benim sevdiğim filmleri izlerdi severdi ben her zaman dövüş filmlerini sevmiyorum bilir demem o ki birlikte yapılan şeyler film bahane karı koca sıcaklığı diyorum ama iş iş.
Sabah kızımla kahvaltı öğlen kızımın uyku saati, ev temizliği, bulaşık yemek yap döngüsünde dönüyor ev halim pazar günü bile kızımla kahvaltı yapıyoruz son zamanlarda akşama kadar uyumak istiyor eşim bi pazar günüm var diye, tamam 12 1 e kadar uyu diyorum birlikte kahvaltı yapalım akşam 4e kadar uyumayı tercih eder. Fark ettim ki huzur, mutluluk denilen şeyden uzak kalmışım annem babam balkonda kahve içerken nekadar mutlu aslında. Bazen diyorum şöyle balkonda bi sohbet edelim kahve içelim ben kahve sevmiyorum biliyorsun diyor mesele kahve değil anlatamıyorum. Bize ayıracak vakti yok ve şu an içten içe şu 3 hafta bitmese diyorumyine yalnızlık sadece kızımla ilgilen ev sorumluluğu. İş bul çalış deseniz kızım zaten babayla yarım saat ancak geçiriyor benim çalışmamı kaldıramaz şu an biliyor farkında eve döneceğiz yeniden birlikte vakit geçireceğiz. Annem baksa yine olmaz çok uzağız mevki olarak gece hiçbirşekilde bensiz uyumaz. Çok karışık yazdım farkındayım okuyup anlaya bildiyseniz bana fikir verin
Şuan huzurlu mutlu olduğum gibi evime geçincede yalnızlık sıkılmak istemiyorum ne yapmam gerekiyor. Sadece çocuk bakıp temizlik yapıp yemek yapan biri olmak istemiyorum. Anlattım eşime bunu defalarca sadece dinliyor uygulamıyor ondan ev, araba istemiyorum kira zorluğumuz yok çok şükür daha saati uyan iş bul diyorum oda sende beni anlamıyorsun diyor. Gerçekten anlamıyormuyum? Evlilik zaten buna benzer şeylerden ibaret mi?
Korkum da bu yüzden sürüp gitmesi bu hırsınBekarken o birikimi yapıp bişeylere sahip olup evlenebilirdi çok istiyorsa. Çalışıp çalışıp istediği arabayı aldıktan sonra belki enerjiniz, hevesiniz kalmayacak. Giden zaman boşa gitmiş olacak. Gücünüzün yettiğini alırsınız hırs yapıp çok lüks bişey alacaksa da ve kararlıysa bu tempo sürüp gidecek gibi
Doğru yazdıklarınız ama ondan fazlasını istemiyorum ki saati uyan iş imkanı oluyor ama daha fazla kazanç olsun varsın sohbet muhabbet olmasın. Böyle bir durumu düzeltmek istiyorum sadeceBiz de bu haftasonu eşimin memleketine gittik..
Sabah 5'lere kadar oturup muhabbet ettik, TV hiç açılmadı.. Telefonumun şarjı hiç bitmedi..
Evde 20 kişi vardık, eltim, kayınbiraderler, görümcemin çocukları...
5 yaşındaki çocuk bir şey anlatırken herkes sözünü kesmeden onu dinliyordu.. Ben de dönmek istemedim.
İşten gelir gelmez yemek yiyip 9'da uyuyan bir adamla beraberim çünkü..
O 2 saatlik süreçte de elimizde telefon ya da bilgisayar..
Ben de ondan farksızım.
Akşama kadar kedimle sohbet etmekten yakında miyavlamaya ve tuvaletimi kuma yapmaya başlayacağım diye korkuyorum =))
Çoğumuzun yaşadığı şeyler aslında.. Adamlar da haklı.. Yoruluyor, akşama kadar kırk kişinin kahrını çekiyor. Bütün yaşam enerjisini tüketip öyle geliyor eve..
Bence her imkanda gidin ailenize. Evet insan eşiyle oturup derin derin sohbet etmek istiyor ama olmuyorsa da güzel yönlerini düşünmek lazım..
Sorumsuz da olabilirdi.. Çalışmayı sevmeyebilirdi. Bu daha kötü bence..
Nasıl yaniMesele şu sizin hayata bakışlarınız en önemlisi paraya bakışınız farklı. Ortak hayaller söz konusu olmayınca sohbet de olmuyordur diye düşünüyorum maalesef
Geleceğin garantisi yok diyorum anın tadını çıkarmadığın için hayat akıp gidiyor. 5 yıl sonra için plan yapılırmı? yapıyor konuşuyorum değişmiyor ki düşüncesi hep gelecek diyor 5 yıllık evliyim 1 defa dışında ailece kahvaltı yaptık ondanda hastane randevusu için gitmiştik anı diyemiyorum ama sen beni hiç anlamıyorsun bugünü bugün yaşayalım mantığıyım ben ona göre.Benim esim de cok yogun calisiyor. Haftanin birkac gunu 24 saat nobet tutup ertesi gun maksimum 4 saat uykuyla duruyor ama benimle ve cocuklariyla gecirecek vakit yaratiyor. Oyle olmasaydi bu tempoya dayanamazdim. Tabi ki gelecegimizi garanti altina almaliyiz ama bunun arkasina siginarak en sevdiklerimizi ihmal etmemeliyiz. Pazar gunu 4e kadar uyumak nedir? Tamam 11e kadar yatsin, sonra alsin seni, kizini disariya kahvaltıya gotursun. En olmadi evde birlikte kahvalti hazirlayin sohbet ederek. Bu en guzel terapi ciftler icin. Butun hafta ne kadar guzel gecer bunu yapinca. Esin varla yok arasi. Yani sanki olmasa daha iyi, o zaman kafaya takacak bir durumun da olmazdi. Bence ciddi ciddi konus, seni kaybedecegini anlasin, belki kafasina dank eder.
evlilik asla bunlardan ibaret değil.Herkese merhaba,
Ben 5 yıllık evliyim annemlere hafta sonu 2 3 saatlik gelirim öyle uzun mesafe koymam araya.
Ta ki içinde bulunduğum 3 haftaya kadar. Çalışmıyorum normalde, eski iş yeri 3 haftalık iş teklifi yaptı kabul ettim elime param geçsin diye. 3 yaşında kızımla annemlere geldik ben işe gidince annem bakıyor zaten 3 hafta uzun zamanlı değil. Garip duygulara gelince 6 da evde oluyorum annem, babam kız kardeşim yaşıyor, işten geliyorum ailece yemek yeriz, (normalde kızımla yeriz akşam yemeğini) sonrası sohbet, ortak izlenen film yada yapılacak bişeyler, hep birlikte içilen kahve muhabbeti kaybettiğim duygular sanki. Bazen bi köşede annem babamı sohbet ederken izliyorum birbirlerini dikkatli dinliyor aynı anda kahkaha atıyorlar. Babam çok esprili anneme meyve soyup eliyle yedirir kendimi bildim bileli öyle❤ canlarım onlar ama bu 3 hafta bitince üzerimde burukluk olacak. Çünkü eşimle öyle bir ortamımız yok birbirimize saygı duyarız ama sohbet etmeyiz çünkü kendisi bişeylere sahip olalım diye şehir dışı işleri olur. Bazen gitme sadece sabah 8:00 akşam 19:00 iş teklifi oluyor kabul et hiçbirşey için vakit olmuyor desem de 40 yaşına kadar bu tempoda çalışmam lazım araba almam lazım diyor suç değil güzel düşünüyor belki ama okadar kısa zaman geçiriyoruz ki ne zaman sohbet ettik, film izledik pek hatırlamıyorum. Film zevkimiz aynı değil olabilir ama izlediğim filmler ona saçma gelir onun izlediği kavga dövüş filmleride bana keyifli gelmiyor. Bekarken benim sevdiğim filmleri izlerdi severdi ben her zaman dövüş filmlerini sevmiyorum bilir demem o ki birlikte yapılan şeyler film bahane karı koca sıcaklığı diyorum ama iş iş.
Sabah kızımla kahvaltı öğlen kızımın uyku saati, ev temizliği, bulaşık yemek yap döngüsünde dönüyor ev halim pazar günü bile kızımla kahvaltı yapıyoruz son zamanlarda akşama kadar uyumak istiyor eşim bi pazar günüm var diye, tamam 12 1 e kadar uyu diyorum birlikte kahvaltı yapalım akşam 4e kadar uyumayı tercih eder. Fark ettim ki huzur, mutluluk denilen şeyden uzak kalmışım annem babam balkonda kahve içerken nekadar mutlu aslında. Bazen diyorum şöyle balkonda bi sohbet edelim kahve içelim ben kahve sevmiyorum biliyorsun diyor mesele kahve değil anlatamıyorum. Bize ayıracak vakti yok ve şu an içten içe şu 3 hafta bitmese diyorumyine yalnızlık sadece kızımla ilgilen ev sorumluluğu. İş bul çalış deseniz kızım zaten babayla yarım saat ancak geçiriyor benim çalışmamı kaldıramaz şu an biliyor farkında eve döneceğiz yeniden birlikte vakit geçireceğiz. Annem baksa yine olmaz çok uzağız mevki olarak gece hiçbirşekilde bensiz uyumaz. Çok karışık yazdım farkındayım okuyup anlaya bildiyseniz bana fikir verin
Şuan huzurlu mutlu olduğum gibi evime geçincede yalnızlık sıkılmak istemiyorum ne yapmam gerekiyor. Sadece çocuk bakıp temizlik yapıp yemek yapan biri olmak istemiyorum. Anlattım eşime bunu defalarca sadece dinliyor uygulamıyor ondan ev, araba istemiyorum kira zorluğumuz yok çok şükür daha saati uyan iş bul diyorum oda sende beni anlamıyorsun diyor. Gerçekten anlamıyormuyum? Evlilik zaten buna benzer şeylerden ibaret mi?
Bu kadar yoğun çalıştığına göre ev araba vardır, bu ikisi varsa çokta kasmaya gerek yok. Kızınızın babaya ihtiyacı varGeleceğin garantisi yok diyorum anın tadını çıkarmadığın için hayat akıp gidiyor. 5 yıl sonra için plan yapılırmı? yapıyor konuşuyorum değişmiyor ki düşüncesi hep gelecek diyor 5 yıllık evliyim 1 defa dışında ailece kahvaltı yaptık ondanda hastane randevusu için gitmiştik anı diyemiyorum ama sen beni hiç anlamıyorsun bugünü bugün yaşayalım mantığıyım ben ona göre.
Yani siz anı biriktirmek istiyorsunuz o ev almak,araba almak istiyor öle değil mi ?Sizin için para bir ihtiyaç yani araç ama onun için amaç. Kendisinin değişeceğini sanmıyorum ya saygı duyup.yalniz.da keyif alacaksınız hayattan ya da sonrası malum...Nasıl yani
Sevgililik nişanlılık sürecinde öyle hedefi yoktu böyle olacağını anlayamadım. Ben ona destek oldum altınlarımı verdim, tazminatımı verdim elimde olanı verdim anlamında lafını hiç yapmadım çocuk olduktan sonra iş değiştirdi, daha fazla daha fazla kazanayım diye hep biz ihmal edildikYani siz anı biriktirmek istiyorsunuz o ev almak,araba almak istiyor öle değil mi ?Sizin için para bir ihtiyaç yani araç ama onun için amaç. Kendisinin değişeceğini sanmıyorum ya saygı duyup.yalniz.da keyif alacaksınız hayattan ya da sonrası malum...
Zaman akıp geçiyor bi şekilde evlenirken bunlara çok dikkat etmeye çalıştım ben açıkçası ilişkimde beni ne mutlu eder ne etmez tabi siz belki genç.evlenmissinizdir bana göre.
Teşekkür ederimAnne babaniz gercekten imrenilecek bir cift.Eşiniz de.fazla tamahkar gibi.Hızli kosup, hızlı sahip olacak bir şeylere bu anlasılabilir ama bu aileyi ihmal ederek olmaz.Bu yalnizliginiz bir yerden bir gün bir patlak verir mutlaka.
Bi gün kıracağım bilmiyor. Açık açık diyorum yalnızlığa alışıyorum sensizliğe alışıyorum soğukluk olsun istemiyorumAnne babaniz gercekten imrenilecek bir cift.Eşiniz de.fazla tamahkar gibi.Hızli kosup, hızlı sahip olacak bir şeylere bu anlasılabilir ama bu aileyi ihmal ederek olmaz.Bu yalnizliginiz bir yerden bir gün bir patlak verir mutlaka.
Anneye ihtiyacı olan bir çocuğu bırakıp kendi mutluluğum için çalışmak istemiyorum.Bence eşiniz sizle vakit gecirmek istemiyor ve usi de bahame ediyor isteyen her turlu zaman gecirir bence calisin çocuğunuz aksama kadar sizi gormezse olmez benim çocuklarım 2 aydir babalarini görmüyorlar ve cok buyuk bir sorun teskil etmiyor yok cocuktu yok su bu dite kendi hayatınızdan mutlulugunuzdan vazgecmeyin keske bakan olsa da bende calissam
Nasıl düzelecek bilmiyorum konuşuyorum anlatıyorum farkına varacağı zaman gelecek illakievlilik asla bunlardan ibaret değil.
gerçekten ailesine, eşine kıymet veren insan vakit geçirmek için fırsat yaratır, pazar gününü uyuyarak geçirmez.
akşamları yemekten sonra çayın yanında bi hoş sohbet, sonra ortak izlenilen bi dizi çok zor olmasa gerek.
eşimle bazı dizi/film zevklerimiz aynı değil ama yine de ortak bişeyler bulup muhakkak izliyoruz, izlediğimiz şeylerle ilgili muhabbet ediyoruz. ayrı ayrı takip ettiğimiz diziler de var.
yatak sohbetleri yapabilirsiniz, akşam uyumadan önce birbirinize gününüzü anlatırsınız, çocuğunuzdan bahsederseniz..
İnşallahEn dolu dolu geçirmek istenilen zamanlar hep yalnız geçmiş sanırım.. Allah kolaylık versin eşinizinde içime merhamet versin..
Kizacaksiniz ama evde 20 kisi vardi bu hastalik doneminde.buyuk cesaret vallaBiz de bu haftasonu eşimin memleketine gittik..
Sabah 5'lere kadar oturup muhabbet ettik, TV hiç açılmadı.. Telefonumun şarjı hiç bitmedi..
Evde 20 kişi vardık, eltim, kayınbiraderler, görümcemin çocukları...
5 yaşındaki çocuk bir şey anlatırken herkes sözünü kesmeden onu dinliyordu.. Ben de dönmek istemedim.
İşten gelir gelmez yemek yiyip 9'da uyuyan bir adamla beraberim çünkü..
O 2 saatlik süreçte de elimizde telefon ya da bilgisayar..
Ben de ondan farksızım.
Akşama kadar kedimle sohbet etmekten yakında miyavlamaya ve tuvaletimi kuma yapmaya başlayacağım diye korkuyorum =))
Çoğumuzun yaşadığı şeyler aslında.. Adamlar da haklı.. Yoruluyor, akşama kadar kırk kişinin kahrını çekiyor. Bütün yaşam enerjisini tüketip öyle geliyor eve..
Bence her imkanda gidin ailenize. Evet insan eşiyle oturup derin derin sohbet etmek istiyor ama olmuyorsa da güzel yönlerini düşünmek lazım..
Sorumsuz da olabilirdi.. Çalışmayı sevmeyebilirdi. Bu daha kötü bence..
Mesele is yogunlugu gibi gelmedi bana pazar günü 4 e kadar yatması hayat enerjisinin düşük olduğunu gösteriyor. Çok haklısınız tabiHerkese merhaba,
Ben 5 yıllık evliyim annemlere hafta sonu 2 3 saatlik gelirim öyle uzun mesafe koymam araya.
Ta ki içinde bulunduğum 3 haftaya kadar. Çalışmıyorum normalde, eski iş yeri 3 haftalık iş teklifi yaptı kabul ettim elime param geçsin diye. 3 yaşında kızımla annemlere geldik ben işe gidince annem bakıyor zaten 3 hafta uzun zamanlı değil. Garip duygulara gelince 6 da evde oluyorum annem, babam kız kardeşim yaşıyor, işten geliyorum ailece yemek yeriz, (normalde kızımla yeriz akşam yemeğini) sonrası sohbet, ortak izlenen film yada yapılacak bişeyler, hep birlikte içilen kahve muhabbeti kaybettiğim duygular sanki. Bazen bi köşede annem babamı sohbet ederken izliyorum birbirlerini dikkatli dinliyor aynı anda kahkaha atıyorlar. Babam çok esprili anneme meyve soyup eliyle yedirir kendimi bildim bileli öyle❤ canlarım onlar ama bu 3 hafta bitince üzerimde burukluk olacak. Çünkü eşimle öyle bir ortamımız yok birbirimize saygı duyarız ama sohbet etmeyiz çünkü kendisi bişeylere sahip olalım diye şehir dışı işleri olur. Bazen gitme sadece sabah 8:00 akşam 19:00 iş teklifi oluyor kabul et hiçbirşey için vakit olmuyor desem de 40 yaşına kadar bu tempoda çalışmam lazım araba almam lazım diyor suç değil güzel düşünüyor belki ama okadar kısa zaman geçiriyoruz ki ne zaman sohbet ettik, film izledik pek hatırlamıyorum. Film zevkimiz aynı değil olabilir ama izlediğim filmler ona saçma gelir onun izlediği kavga dövüş filmleride bana keyifli gelmiyor. Bekarken benim sevdiğim filmleri izlerdi severdi ben her zaman dövüş filmlerini sevmiyorum bilir demem o ki birlikte yapılan şeyler film bahane karı koca sıcaklığı diyorum ama iş iş.
Sabah kızımla kahvaltı öğlen kızımın uyku saati, ev temizliği, bulaşık yemek yap döngüsünde dönüyor ev halim pazar günü bile kızımla kahvaltı yapıyoruz son zamanlarda akşama kadar uyumak istiyor eşim bi pazar günüm var diye, tamam 12 1 e kadar uyu diyorum birlikte kahvaltı yapalım akşam 4e kadar uyumayı tercih eder. Fark ettim ki huzur, mutluluk denilen şeyden uzak kalmışım annem babam balkonda kahve içerken nekadar mutlu aslında. Bazen diyorum şöyle balkonda bi sohbet edelim kahve içelim ben kahve sevmiyorum biliyorsun diyor mesele kahve değil anlatamıyorum. Bize ayıracak vakti yok ve şu an içten içe şu 3 hafta bitmese diyorumyine yalnızlık sadece kızımla ilgilen ev sorumluluğu. İş bul çalış deseniz kızım zaten babayla yarım saat ancak geçiriyor benim çalışmamı kaldıramaz şu an biliyor farkında eve döneceğiz yeniden birlikte vakit geçireceğiz. Annem baksa yine olmaz çok uzağız mevki olarak gece hiçbirşekilde bensiz uyumaz. Çok karışık yazdım farkındayım okuyup anlaya bildiyseniz bana fikir verin
Şuan huzurlu mutlu olduğum gibi evime geçincede yalnızlık sıkılmak istemiyorum ne yapmam gerekiyor. Sadece çocuk bakıp temizlik yapıp yemek yapan biri olmak istemiyorum. Anlattım eşime bunu defalarca sadece dinliyor uygulamıyor ondan ev, araba istemiyorum kira zorluğumuz yok çok şükür daha saati uyan iş bul diyorum oda sende beni anlamıyorsun diyor. Gerçekten anlamıyormuyum? Evlilik zaten buna benzer şeylerden ibaret mi?
Kizacaksiniz ama evde 20 kisi vardi bu hastalik doneminde.buyuk cesaret valla