bu konuyu daha öncede açmıştın ..ama söyleyeyim annen babandan boşandı...herkesin kendi hayatı var..yaşamayı öğrensin..izin alma çık evine...sen bir bireysin..ama bunun için anneni yerme hakkın yok buna.Arkadaşlar karışık bir hikayem var özet geçicem lütfen yardımcı olun. Annem ve babam boşanma aşamasındaydı. Üniversite okuduğum şehre annemle beraber geldik babam evi terk ettiği için yalnız kalmıştı çünkü. Okuduğum şehirde ev tutmuştuk. Daha sonra da abim Üniyi bitirdi geldi 3ümüz beraber kalıyorduk. Ben üniversiteyi bitirdim. Mezunum kpss ye giricem. Abim de geçen sene girdi askerliğini yaptı bu sene de atandı henüz yeri belli değil. Ama hemen kurdu ortamı ayarladı keyfince. 3 arkadas falan ev tutarım maaşım ilk zamanlar az olcak 1000 lira civarı falan dedi. Şimdi olay şu ki ben artık ayrı eve çıkmak istiyorum. Yani malum abim arkadaslarıyla kalacağı için annem benimle kalmak isticek ama ben istemiyorum. Çünkü beni öyle sıkıyolar ki artık bunaldım. 23 yaşıma giricem hala her şeyi sorgulamalar hesap vermemi beklemeler vs. bizimkiler normal değil aşırı baskıcı. Giydiğim kısa kol tişörtten kot pantolondan olay çıkaran bir ailem var. Annem bütün arkadaşlarıma kafayı takmış durumda. Hepsine bir kulp buluyor. Sırf açık giyiniyor diye insanlardan uzaklaşıp benden de aynısını istiyor. Yaşam tarzı olarak biraz daha rahat yaşayan açık giyinen bir komşu var mesela surekli konumuz o. Ya insanların kendi kararı seni ne ilgilendirir kadının ne giydiği diyorum yok anlatamıyorum. Bütün gün evde zaten dışarı çıkmıyor arkadası yok bu yüzden. Yetmiyor beni de kendi gibi yapmaya çalışıyor.Şortla askılıyla balkona dahi çıkarmaz beni. Hatta çöp atmaya balkona 1 dakikalığına çıkarım bana bildiginiz orospu muamelesi yapiyo. O halde dışarı çıkılır mı sen iyice azıttın falan. Altı üstü kalın askılı bluz ve dizimde şort. Evin içindeyim balkona 1 dk çöp atmaya çıkmışım insanların işi yok çıksa da baksam diye bizim balkonu mu gözleyecek diyorum. Bi yere gidiyorum arayıp kontrol etmeler hatta dışarı çıkıyorum ben diyip çıkınca hemen seslenir dur dur dur bi gel bakayım ne giydin diye. Sınava gidiyorum geç kalmışım. Kendisinin bi gün önce kendi elleriyle aldığı, yanında denediğim ve cok güzel oldu dediği pantolonu çok dar bu diyerek çıkarmaya zorlamış bi insan annem. Sınava geç kaldim diyerek kavga kıyamet çıktım arkamdan aksama görüşücez abine söyliycem tehditleri savurdu. Altı üstü bir kot ne kadar dar olabilir? Duyan sanır el kadar mini etekle çıktım. Ki asla şort etek askılı vs giyemiyorum. Artık gerçekten bıktım. İstediğim gibi giyinmek özgür olmak bi yana özgüven dahi bırakmadı bende. Sürekli tepemde. Öylesine daraldım ki kaçıp kurtulmak istiyorum. Ayrı eve çıkmak istiyorum. Atanırsam da benle gelmek istiyor. Henüz bir şey diyemedim ama benimle gelmesini istemiyorum. Onu asla yalnız bırakmam maddi manevi arkasında olurum gider gelirim ama artık kendi evim olsun kendi ayaklarım üstünde durayım istiyorum. Ama biliyorum bu konuyu açmaya kalksam sülalecek tefe koyarlar beni. Ayılır bayılır şekerim tansiyonum fırladı der ortalığı ayağa kaldırır. Ama benim de sinirlerim yıprandı artık hayattan bezdim. Yeminle içimde yaşama hevesi kalmadi ya. Arkadaşlarım giyinip süslenip geziyor, benimki beni bunaltcak yer arıyor. İşin garibi kendi gençken gayet açık giyinmiş eteğini giymiş makyaj yapmış gezmiş bi insan. Küçükken de bana kısacık şortlar vs giydirirdi hatta. Ortaokul sonrası başladı kısıtlama son zamanlarda iyice arttı. Cidden artık dayanamıyorum psikolojimi bozdu özgüvenim yerle bir. Kendi düzenimi kurmak özgüven kazanmak istiyorum. Kendi yolumu çizmek istiyorum artık. Ama annemi de kırmak üzmek istemiyorum. Onu ikna ederek yapmak istiyorum bunu. Öneriniz var mı?
Arkadaşlar karışık bir hikayem var özet geçicem lütfen yardımcı olun. Annem ve babam boşanma aşamasındaydı. Üniversite okuduğum şehre annemle beraber geldik babam evi terk ettiği için yalnız kalmıştı çünkü. Okuduğum şehirde ev tutmuştuk. Daha sonra da abim Üniyi bitirdi geldi 3ümüz beraber kalıyorduk. Ben üniversiteyi bitirdim. Mezunum kpss ye giricem. Abim de geçen sene girdi askerliğini yaptı bu sene de atandı henüz yeri belli değil. Ama hemen kurdu ortamı ayarladı keyfince. 3 arkadas falan ev tutarım maaşım ilk zamanlar az olcak 1000 lira civarı falan dedi. Şimdi olay şu ki ben artık ayrı eve çıkmak istiyorum. Yani malum abim arkadaslarıyla kalacağı için annem benimle kalmak isticek ama ben istemiyorum. Çünkü beni öyle sıkıyolar ki artık bunaldım. 23 yaşıma giricem hala her şeyi sorgulamalar hesap vermemi beklemeler vs. bizimkiler normal değil aşırı baskıcı. Giydiğim kısa kol tişörtten kot pantolondan olay çıkaran bir ailem var. Annem bütün arkadaşlarıma kafayı takmış durumda. Hepsine bir kulp buluyor. Sırf açık giyiniyor diye insanlardan uzaklaşıp benden de aynısını istiyor. Yaşam tarzı olarak biraz daha rahat yaşayan açık giyinen bir komşu var mesela surekli konumuz o. Ya insanların kendi kararı seni ne ilgilendirir kadının ne giydiği diyorum yok anlatamıyorum. Bütün gün evde zaten dışarı çıkmıyor arkadası yok bu yüzden. Yetmiyor beni de kendi gibi yapmaya çalışıyor.Şortla askılıyla balkona dahi çıkarmaz beni. Hatta çöp atmaya balkona 1 dakikalığına çıkarım bana bildiginiz orospu muamelesi yapiyo. O halde dışarı çıkılır mı sen iyice azıttın falan. Altı üstü kalın askılı bluz ve dizimde şort. Evin içindeyim balkona 1 dk çöp atmaya çıkmışım insanların işi yok çıksa da baksam diye bizim balkonu mu gözleyecek diyorum. Bi yere gidiyorum arayıp kontrol etmeler hatta dışarı çıkıyorum ben diyip çıkınca hemen seslenir dur dur dur bi gel bakayım ne giydin diye. Sınava gidiyorum geç kalmışım. Kendisinin bi gün önce kendi elleriyle aldığı, yanında denediğim ve cok güzel oldu dediği pantolonu çok dar bu diyerek çıkarmaya zorlamış bi insan annem. Sınava geç kaldim diyerek kavga kıyamet çıktım arkamdan aksama görüşücez abine söyliycem tehditleri savurdu. Altı üstü bir kot ne kadar dar olabilir? Duyan sanır el kadar mini etekle çıktım. Ki asla şort etek askılı vs giyemiyorum. Artık gerçekten bıktım. İstediğim gibi giyinmek özgür olmak bi yana özgüven dahi bırakmadı bende. Sürekli tepemde. Öylesine daraldım ki kaçıp kurtulmak istiyorum. Ayrı eve çıkmak istiyorum. Atanırsam da benle gelmek istiyor. Henüz bir şey diyemedim ama benimle gelmesini istemiyorum. Onu asla yalnız bırakmam maddi manevi arkasında olurum gider gelirim ama artık kendi evim olsun kendi ayaklarım üstünde durayım istiyorum. Ama biliyorum bu konuyu açmaya kalksam sülalecek tefe koyarlar beni. Ayılır bayılır şekerim tansiyonum fırladı der ortalığı ayağa kaldırır. Ama benim de sinirlerim yıprandı artık hayattan bezdim. Yeminle içimde yaşama hevesi kalmadi ya. Arkadaşlarım giyinip süslenip geziyor, benimki beni bunaltcak yer arıyor. İşin garibi kendi gençken gayet açık giyinmiş eteğini giymiş makyaj yapmış gezmiş bi insan. Küçükken de bana kısacık şortlar vs giydirirdi hatta. Ortaokul sonrası başladı kısıtlama son zamanlarda iyice arttı. Cidden artık dayanamıyorum psikolojimi bozdu özgüvenim yerle bir. Kendi düzenimi kurmak özgüven kazanmak istiyorum. Kendi yolumu çizmek istiyorum artık. Ama annemi de kırmak üzmek istemiyorum. Onu ikna ederek yapmak istiyorum bunu. Öneriniz var mı?