Kızlar günaydın.
Kafam geceden beri allak bullak.
Allah aşkına bu ergenlere nasıl yaklaşmak gerekiyor ya?
Eşimin kızkardeşi var. bu sene 8. Sınıf. Biraz sıkı büyüyor hani bir eli yağda bir eli balda şımarık bir ergen değil. Hani kimse ona baskı yapmaz ama sınırları vardır, aşmaz. Örnek veriyorum sevgilisinin olmasını ailesi kesinlikle kabul etmez, yanında abisi ve ben olmadan araçla gidilecek mesafede yere gidemez. Zaten öyle öf pöf bir ergen de değil, klasik pek insan içine çıkmama olsun, pcden kalkmasın, anayı babayı beğenmesin gibi özellikleri var. Ama had safhada değil.
Eşimin ailesi çok kardeş. En büyükleri eşim, en küçükleri bahsettiğim ergen. Anne saf, her şeye inandırabileceğiniz türden. Baba da höt höt bir tip. Eşim otomatikman vekil baba rolünde ailede.
6 7 ay önce okuldaki öğretmenlerinin annesini araması sonucu okul dışından serseri biri ile takıldığını öğrendik. Babasının haberi olmadı zira babasının haberi olması demek bizim ergenin eğitim hayatının bitmesi, direk bir atölyeye işçi verilmesi demekti. Hatadır olur hangimiz o yaşta hata yapmadık ki dedik. Konuştuk kapandı.
İki hafta önce yine ispiyonlama sonucu sosyal medya kullandığını öğrendik. Eşim sosyal medya kullanmasına karşı değil. Ama lafı geçtiğinde kullanmıyorum diyordu ve ona yalan söylemiş olmasına kızdı. Kullanacaksan insan gibi beni ve slim ablanı ekle, eklemeyeceksen de kapat dedi. Kullanmıyorum dedi, yalan yok bizde hiç araştırmadık. Güvendik.
Geçen hafta eşim "kızım yıl 2016 kullan şu hesaplarını hesabı olmayan mı var bu devirde hadi" dedi. niyetimiz göz önünde olsundu. Yok dedi.
Dün akşam iftar sonrası dışarı çıktık. oturduk kahve falan içiyoruz bir yerde, orada elinde telefondan fbooka girdiğini gördüm. Söylemedim hiçbir şey. Niyetim eşime bile çaktırmadan ayrıca konuşmaktı ama eşim de görmüş.
Eve girmemizle eşimin görümcemi odaya sürüklemesi bir oldu. Neye uğradığımızı şaşırdık. Araya girdik kaynanamla. Oturduk dördümüz konuştuk. Eşim kardeşine ilk defa vurdu, görümcem ilk defa ailede birinden tokat yedi. Kayınvalidem şok ben şok.
Eşimle annem konuşurken babasına haber vereceklerini söylediler. Sonra üçümüz ayrıca konuşunca onları ikna ettim. Yani okkalı dayak yiyip, okula gönderilmeyip, eve kapatılınca ne olacaktı ki? Evet çözüm ama mantıklı bir çözüm değil.
Dün kullandığı hesapları inceledim. Baştan beri hiç kapatmamış, o bahsettiğim serseri çocukla daha mayısta ayrılmışlar. Açıkçası bir şey yakalamadım yani dudak büzmeli selfiesi bile yok da binlerce arkadaşı olan absürd ergen hesapları var. Kötü bir konuşmasına da denk gelmedim. Yanlış bir şey yaptığını düşünmüyoruz ama yalan söylemesine kızıyoruz. Kapattım her şeyini.
Sonra biraz da ben konuştum. Ciddi manada çok ağır konuştum. En son slim abla vur kır ama bu lafları söyleme dedi, öyle ağır konuştum. sadece benim konuşmamda ağladı. Bizi aptal yerine koyduğundan, annesini hepimizin gözünde ne konuma soktuğundan, başına gelebileceklerden ve ona uzun süre güvenmeyeceğimizden bahsettim.
O kadar ağlamanın zırlamanın üzerine başka şeyleri de itiraf etti. Arada sigara kullanımı, kendini kesme vs. Döküldü yani.
Sahurdan sonra çıktık evimize geldik. Kayınvalidem de eşim de slim sen en mantıklımızsın sen ne söylersen onu yapacağız diyor. Nasıl yaklaşmak gerek?
Yani bu konuyu cidden babaya ve diğer abilere yansıtmadan çözmemiz gerekiyor. Duyulursa kızı bir süre eve kapatıp daha sonra da hayatını bitirirler, 6 7 sonra da daha 20 yaşında evlendirip hayatını mahvederler. çünkü onlar için 14 yaşında bir kızın fbook kullanması bile kabul edilebilir değil. Aile buna müsait, eşim bunu istemiyor, kayınvalidem biz ne dersek onu doğru görüyor.
Bu kızı yalan söyleme ve kendine zarar verme huyundan nasıl vazgeçirebiliriz? bir şeyleri yanlış yapıyorsak neyi yanlış yapıyoruz? En basitinden o kapattığım hesapları yeniden açması bile bu sefer sonunun geleceğinin habercisi olacak.
Ne yapmalıyız? Doğru olan ne? Psikolog önerim gereksiz görüldü.
