bugün okumuştum mesajını ama evimizin muhasebe sorumlusu anneme danışmadan yazmak istemedim cevabı. Ne yalan söyleyeyim ben banka kartını ya da parayı nakit veririm annem gider halleder işleri, evdeki yeme-içme- fatura onları da hesaplar böler yarıya, ayrıca kredi kartından benim kullandıklarımı hesaplar, ay sonunda değil de vadesiz de biriktikçe 3 aylık galiba, hmm yok yok 1 aydan biraz fazla galiba kırık fazi diyorlar yanılmıyorsam, neyse onu da yarın sorarım.
Şimdi gelelim hesap-ücret vb. olaylara:
1. vadeli hesaplarda işlem ücreti olmuyormuş. (yani en azından yapı kredi ve garanti bankasında öyle)
2. garanti bankasında vadesiz hesaplarımız "elma hesabı" olarak geçiyor ve hiç yoktan çok az da olsa biraz artıyor.
3. yine bu elma hesaplarımızda- vadesiz hesaplar, bankacılar yönlendirmişti bizi, adımıza bir faturayı otomatik ödemeye bağladığımızda vadesiz hesabımız için de işlem ücreti ödemiyoruz artık birkaç yıldırsırnaşık şey Sadece bunun için bütün faturalar annemin üzereydi, bir tanesini benim adıma çevirttik. Kar kardır.
vadeli mi vadesiz mi diye sormuşsun? bu tamamen sana bağlı, yani acil para lazım oluyor mu sık sık, açıkçası bizde ancak acil bir tamirat gerekirse, ya da eskiyen elektronik aletler yolda bırakırsa ya da Allah korusun sağlık için çıkar öyle masraf. Ama en çok sağlık önemli tabii. Bunlar için annem ve ben toplam 2 milyar kadar en fazla vadesiz-elma hesaplarımızda tutarız.
Bunun üstünde hesaplarda birikenleri vadeliye aktarırız vade günlerinde ki az da faizlerden yararlanalım, paramız değerini korusun.
Yani tüm parayı vadeliye bağlayıp, her acil işte vadeyi gününden önce bozarsan hiç faiz alamazsın, o zaman da bir anlamı olmaz, değil mi?
İnsanın az da olsa kenarında güvencesi olması çok önemli. Bizde biraz abartı belki ama ben 6 yaşındayken ilk hesap cüzdanıma kavuşmuştum. Yok yahu zengin falan değildik, çocuklara tasarruf öğretmekte bence en güzel yol bu. Tüm anne-babalara öneririm.
Cep harçlıklarından- bayram paralarından birikenler azıcık da olsa, 6 ayda bir bankaya yatırılırdı. Para azdı ama ben de çocuktum. Hem de her çocukta olmayan bir özelliğim sorumluluğum vardı. Annemlerin maaş aldığı yerde benim de işim oluyordu canım:)
Bir de tabii o zamanlar Kumbara dergisi vardı, hala var mıdır bilmem...
