- 22 Aralık 2017
- 377
- 121
- Konu Sahibi pozitifkiz59
- #1
Hayatımda 3 kişiyi sevdim. İlk sevdiğim çocukla aramız oldu, çıkmaya başladık ama sonra beni aldattığını öğrendim, gerçek yüzünü gördüm ve ayrıldım. Geç olmadan gerçek yüzünü farkettiğim için şükrettim.
2. sevdiğim kişi ise başkasını seviyordu. Benim onu sevdiğimi öğrenmeden önce bana "Benim sevdiğim yok" demişti, sonra öğrendim ki sevdiği varmış. Ona mesaj atmıştım -atmaz olaydım- terslemediği, sövmediği kaldı. Çocukluk arkadaşına benim hakkımda "Ben onu beğendim olur olmasına aslında ama kız çocukça ve dışarıdan saf gibi duruyor." demiş. Ben bunu aylar sonra öğrendim tabi. Çocuk hovardanın ayran gönüllünün tekiydi. Benim ona olan sevgimi egosunu tatmin etmek için kullandı. Sevdiği kız onu hiç sevmiyordu. Bunun acısını benden çıkardı resmen. Bende vazgeçtim.
3. sevdiğimde başta benden hoşlanıyor gibiydi. Tabi ben öyle sanmış da olabilirim. Onun karakteri hakkında hiç iyi şeyler duymadım. Bu yüzden açıkçası pek yüz vermedim. Çünkü ilk adımı atarsam eğer sevgimi egosunu tatmin etmek için kullanacağını düşündüm Önceki sevdiklerim gibi beni üzeceğini düşündüm. Bu yüzden o bana baksa sahi ben hem utancımdan, hem de yüz vermemek için bakmadım. Sonra ise çocuk başkasıyla konuşmaya başlamış. Ben bunu bilmiyordum, o hafta onu sevdiğimi anladı. Ve ben ise, başkasıyla konuştuğunu araştırdığımda öğrendim Kızla onu bakışıyorken vs. gördüm. Çok canım yandı, ama fazla kafaya takmamaya çalıştım. Çünkü benim panik atağım var. Çocuğu sosyal medyadan engelledim, okulda falan hiç yüzüne bile bakmadım. 1 ay sonra ise ayrıldılar. Sebebi ise; sevdiğim çocuğun sevgilisini seven bir oğlan, sevdiğim çocuğu sıkıştırmış ve "Onunla konuşmayacaksın" demiş. Bu olaydan sonra ise ayrılmışlar. Ayrıldıktan sonra sevdiğim çocuk bana bakmaya başladı, ben ise hiç yüz vermedim. Ben onun yedeği değilim. Şimdilerde ise bakmayı kesti. Yüz bulamadı tabi...
Kimi sevsem üzülüyorum, artık aşka inanmıyorum. Erkekler benden uzak dursunlar. Ben nerede yanlış yapıyorum? Neden sevilmiyorum? Sevdiklerim hep karaktersiz çıktı
2. sevdiğim kişi ise başkasını seviyordu. Benim onu sevdiğimi öğrenmeden önce bana "Benim sevdiğim yok" demişti, sonra öğrendim ki sevdiği varmış. Ona mesaj atmıştım -atmaz olaydım- terslemediği, sövmediği kaldı. Çocukluk arkadaşına benim hakkımda "Ben onu beğendim olur olmasına aslında ama kız çocukça ve dışarıdan saf gibi duruyor." demiş. Ben bunu aylar sonra öğrendim tabi. Çocuk hovardanın ayran gönüllünün tekiydi. Benim ona olan sevgimi egosunu tatmin etmek için kullandı. Sevdiği kız onu hiç sevmiyordu. Bunun acısını benden çıkardı resmen. Bende vazgeçtim.
3. sevdiğimde başta benden hoşlanıyor gibiydi. Tabi ben öyle sanmış da olabilirim. Onun karakteri hakkında hiç iyi şeyler duymadım. Bu yüzden açıkçası pek yüz vermedim. Çünkü ilk adımı atarsam eğer sevgimi egosunu tatmin etmek için kullanacağını düşündüm Önceki sevdiklerim gibi beni üzeceğini düşündüm. Bu yüzden o bana baksa sahi ben hem utancımdan, hem de yüz vermemek için bakmadım. Sonra ise çocuk başkasıyla konuşmaya başlamış. Ben bunu bilmiyordum, o hafta onu sevdiğimi anladı. Ve ben ise, başkasıyla konuştuğunu araştırdığımda öğrendim Kızla onu bakışıyorken vs. gördüm. Çok canım yandı, ama fazla kafaya takmamaya çalıştım. Çünkü benim panik atağım var. Çocuğu sosyal medyadan engelledim, okulda falan hiç yüzüne bile bakmadım. 1 ay sonra ise ayrıldılar. Sebebi ise; sevdiğim çocuğun sevgilisini seven bir oğlan, sevdiğim çocuğu sıkıştırmış ve "Onunla konuşmayacaksın" demiş. Bu olaydan sonra ise ayrılmışlar. Ayrıldıktan sonra sevdiğim çocuk bana bakmaya başladı, ben ise hiç yüz vermedim. Ben onun yedeği değilim. Şimdilerde ise bakmayı kesti. Yüz bulamadı tabi...
Kimi sevsem üzülüyorum, artık aşka inanmıyorum. Erkekler benden uzak dursunlar. Ben nerede yanlış yapıyorum? Neden sevilmiyorum? Sevdiklerim hep karaktersiz çıktı
Son düzenleme: