Ama olmuyor diye de böyle 25-37 yaş fazla bir fark bu anlamda birini tanımak için bile ama kafam karıştı biraz. Yaş farkı önemli mi sizce?
Eğer sende aşıksan,seviyorsan,onun sana karşı olan sadakatından,merhametinden,anlayışlı halinden,birbirinize uyumluluğundan eminsen bir yola çık. Çünkü aradaki yaş farkı önemli. Ama bazı şeyler yolunda ilerleyince göz ardı edilebilir.25 yaşındayım bu zamana kadar sevgilim olmadı. Tanışmak isteyenlerden hoşlanamadım, hoşlanabileceklerimle de tanışamadan bitti. Flört modunda birisi de olmadığım için çok çabalamadım birileri olsun diye. Ama şöyle bir durum var. Birisi tanışmak istediğinde çok stres oluyorum çünkü genelde direkt evlilik düşüncesiyle yaklaşıyorlar. Bu durumda da ben yalnızlığa alışkın olduğum için beynim bir anda kabul etmiyor bu tarz bir ilişkiyi. Yani bir duygusal bağ olur , alışma süreci olur sonrasında bu konular açılır. Direkt konuya dalındığında uzaklaşıyorum ister istemez. Plancı bir yönüm var ve hayat da hep bu plana göre gidemeyebiliyor bu sorunum da bununla mı ilgili acaba. Mesela gittiğim kurstan bir arkadaşım vardı arada yazıyordu bana arkadaşca Dün bana karşı duyguları olduğunu,kendisi için artık ciddi düşündüğünü,benim çok iyi birisi olduğum tarzında şeyler söyledi.
Bakınca kariyerli,durumu iyi, ben henüz atanamadığımı hedeflerimin olduğunu bahane edince atanma konusunun onun için sorun olmadığını,kendisi için karakterin önemli olduğunu söyleyen birisi ama benden 12 yaş büyük. Yani kabul edip konuyu ilerletirsem tamamen mantığa dayalı bir şey olacak gibi. Bu aralar duygusal boşluk yaşadığım bir dönem. İstediğim tarzda,aşık olabileceğim bir ilişkim olsun istiyorum ama o da olmuyor. Ama olmuyor diye de böyle 25-37 yaş fazla bir fark bu anlamda birini tanımak için bile ama kafam karıştı biraz. Yaş farkı önemli mi sizce? Şu an bir zorunluluğum yok yaşım gençken hayatımın aşkını bulmak için acele etmem yanlış mı olur ?
Fazla tabi ki, 25 yaşında genç bir kız neden illa bir şeyler olsun diye kasar ki? Zamana bırakın, beklemek yanlış bir karar almaktan daha iyi.25 yaşındayım bu zamana kadar sevgilim olmadı. Tanışmak isteyenlerden hoşlanamadım, hoşlanabileceklerimle de tanışamadan bitti. Flört modunda birisi de olmadığım için çok çabalamadım birileri olsun diye. Ama şöyle bir durum var. Birisi tanışmak istediğinde çok stres oluyorum çünkü genelde direkt evlilik düşüncesiyle yaklaşıyorlar. Bu durumda da ben yalnızlığa alışkın olduğum için beynim bir anda kabul etmiyor bu tarz bir ilişkiyi. Yani bir duygusal bağ olur , alışma süreci olur sonrasında bu konular açılır. Direkt konuya dalındığında uzaklaşıyorum ister istemez. Plancı bir yönüm var ve hayat da hep bu plana göre gidemeyebiliyor bu sorunum da bununla mı ilgili acaba. Mesela gittiğim kurstan bir arkadaşım vardı arada yazıyordu bana arkadaşca Dün bana karşı duyguları olduğunu,kendisi için artık ciddi düşündüğünü,benim çok iyi birisi olduğum tarzında şeyler söyledi.
Bakınca kariyerli,durumu iyi, ben henüz atanamadığımı hedeflerimin olduğunu bahane edince atanma konusunun onun için sorun olmadığını,kendisi için karakterin önemli olduğunu söyleyen birisi ama benden 12 yaş büyük. Yani kabul edip konuyu ilerletirsem tamamen mantığa dayalı bir şey olacak gibi. Bu aralar duygusal boşluk yaşadığım bir dönem. İstediğim tarzda,aşık olabileceğim bir ilişkim olsun istiyorum ama o da olmuyor. Ama olmuyor diye de böyle 25-37 yaş fazla bir fark bu anlamda birini tanımak için bile ama kafam karıştı biraz. Yaş farkı önemli mi sizce? Şu an bir zorunluluğum yok yaşım gençken hayatımın aşkını bulmak için acele etmem yanlış mı olur ?
Evet çok haklısınızDaha önceki ilişkilerinizi bilemiyorum , sizi iten ya da çeken ne oldu . Ama bu ilişki ihtimalini gönlünüzün istemediği çok belli . Mantıklı düşüneyim, niyeti ciddi diye hemen olmaz demek istemiyorsunuz ama size şunu hatırlatayım , mantık evlenip aynı yatağa girdiğinizde bir işe yaramıyor. Sevip , sevişebileceğiniz birini bulun. Daha çok gençsiniz , atanıp kendinize güveniniz gelip , para kazanınca çıkacak talipleri hem sevgi hem mantık süzgecinden geçirip değerlendirirsiniz. Herşeyin hayırlısı . Yaşamadığınız evlilik sizi bitirmez, ama mutsuz bir evlilik yaşama sevinci bırakmaz.
Evet acele etmem hata olurmerhaba, yasitiz seninle ve bence bu yas icin mantik evliligi yanlis. daha citirsiniz ya siz erkek mi yok? acele edilecek bir durum yok illa ki istediginiz gibi bir bag kurucaksiniz birisiyle.
Çıtırsın yol ver beybi, yaş farkı çok25 yaşındayım bu zamana kadar sevgilim olmadı. Tanışmak isteyenlerden hoşlanamadım, hoşlanabileceklerimle de tanışamadan bitti. Flört modunda birisi de olmadığım için çok çabalamadım birileri olsun diye. Ama şöyle bir durum var. Birisi tanışmak istediğinde çok stres oluyorum çünkü genelde direkt evlilik düşüncesiyle yaklaşıyorlar. Bu durumda da ben yalnızlığa alışkın olduğum için beynim bir anda kabul etmiyor bu tarz bir ilişkiyi. Yani bir duygusal bağ olur , alışma süreci olur sonrasında bu konular açılır. Direkt konuya dalındığında uzaklaşıyorum ister istemez. Plancı bir yönüm var ve hayat da hep bu plana göre gidemeyebiliyor bu sorunum da bununla mı ilgili acaba. Mesela gittiğim kurstan bir arkadaşım vardı arada yazıyordu bana arkadaşca Dün bana karşı duyguları olduğunu,kendisi için artık ciddi düşündüğünü,benim çok iyi birisi olduğum tarzında şeyler söyledi.
Bakınca kariyerli,durumu iyi, ben henüz atanamadığımı hedeflerimin olduğunu bahane edince atanma konusunun onun için sorun olmadığını,kendisi için karakterin önemli olduğunu söyleyen birisi ama benden 12 yaş büyük. Yani kabul edip konuyu ilerletirsem tamamen mantığa dayalı bir şey olacak gibi. Bu aralar duygusal boşluk yaşadığım bir dönem. İstediğim tarzda,aşık olabileceğim bir ilişkim olsun istiyorum ama o da olmuyor. Ama olmuyor diye de böyle 25-37 yaş fazla bir fark bu anlamda birini tanımak için bile ama kafam karıştı biraz. Yaş farkı önemli mi sizce? Şu an bir zorunluluğum yok yaşım gençken hayatımın aşkını bulmak için acele etmem yanlış mı olur ?
Bu kişiyle bu süreçte arkadaş olarak konuşmaya devam ettim. Bana karşı tavırları çok ilgili ve iyi birisi. Bilemiyorum kafam karışık. Duygusal boşluğumdan mı yararlanıyor yoksa gerçekten iyi biri mi anlayamıyorum. Ve yaş konusu yine kafamı karıştıyor. Çok takılacak bir sorun mu yaş ? Bu kişiyle olmazsa sonrasında karşıma bana karşı böyle anlayışlı birisi çıkmazsa diye de düşünüyorum biraz. Malum şu anki erkekler biraz prenses modunda.25 yaşındayım bu zamana kadar sevgilim olmadı. Tanışmak isteyenlerden hoşlanamadım, hoşlanabileceklerimle de tanışamadan bitti. Flört modunda birisi de olmadığım için çok çabalamadım birileri olsun diye. Ama şöyle bir durum var. Birisi tanışmak istediğinde çok stres oluyorum çünkü genelde direkt evlilik düşüncesiyle yaklaşıyorlar. Bu durumda da ben yalnızlığa alışkın olduğum için beynim bir anda kabul etmiyor bu tarz bir ilişkiyi. Yani bir duygusal bağ olur , alışma süreci olur sonrasında bu konular açılır. Direkt konuya dalındığında uzaklaşıyorum ister istemez. Plancı bir yönüm var ve hayat da hep bu plana göre gidemeyebiliyor bu sorunum da bununla mı ilgili acaba. Mesela gittiğim kurstan bir arkadaşım vardı arada yazıyordu bana arkadaşca Dün bana karşı duyguları olduğunu,kendisi için artık ciddi düşündüğünü,benim çok iyi birisi olduğum tarzında şeyler söyledi.
Bakınca kariyerli,durumu iyi, ben henüz atanamadığımı hedeflerimin olduğunu bahane edince atanma konusunun onun için sorun olmadığını,kendisi için karakterin önemli olduğunu söyleyen birisi ama benden 12 yaş büyük. Yani kabul edip konuyu ilerletirsem tamamen mantığa dayalı bir şey olacak gibi. Bu aralar duygusal boşluk yaşadığım bir dönem. İstediğim tarzda,aşık olabileceğim bir ilişkim olsun istiyorum ama o da olmuyor. Ama olmuyor diye de böyle 25-37 yaş fazla bir fark bu anlamda birini tanımak için bile ama kafam karıştı biraz. Yaş farkı önemli mi sizce? Şu an bir zorunluluğum yok yaşım gençken hayatımın aşkını bulmak için acele etmem yanlış mı olur ?
Evet çok haklısınız. Çalışmama konusu atanamama durumumla ilgili. Yani atandığım durumda çalışma demez. Yaş farkı konusu benim de aklımı karıştırıyor. Biraz zamana bıraksam şu an değil de birkaç yıl için de çok daha bana göre uyumlu birisi çıkacak belki de. Ama genel bir sabırsızlığa düştüğüm için kararsız kaldım sadeceHayattaki en kötü ilişkiler duygusal boşluktayken kurulmaya çalışılan ilişkilerdir emin ol. Yaşlarımız yakın sayılır. Öncelikle şunu bil ki 12 yaş gerçekten fazla. İleriki dönemlerde sıkıntı yaratabilir. Benim için çalışmaman sorun değil ben kişiliğe bakıyorum zaten eşimi çalıştırmam vs diyen erkeklere de çok güvenme çiçeğim. İstisnalar kaideyi değiştirmez, böyle diyen erkeklerin evliliğinde genelde üzülen ve mağdur olan taraf hikayenin sonunda kadın oluyor. Sen yine de özellere de bir bak tekrar kpss dene. Biliyorum hiç kolay süreçler değil ama kendi ayaklarının üzerinde dur, kimseye güven olmaz. Yaşın çok genç bu devirde okuldu kariyerdi iş güç derken evliliği adamakıllı 30'lardan sonra düşünmeye başlıyor çoğu kişi. Acele etme, toplumun çürümüş ön yargıları istemesek de bizim de dna'mıza işlemiş. Bu devirde 10 kere düşünmeden evet demek çok riskli. Evleneceksen bu gerçekten seni hak eden, kıymetini bilen, huyunu suyunu iyice test ettiğin, sağlıklı bir zihin ve ruh yapısıyla başlanmış bir ilişkinin neticesi olsun. İçinde bulunduğun durumda kırılgansın, belki hassas bir dönemden geçiyorsun, şefkate sarıp sarmalanmaya ihtiyacın var ve karşındakine çok objektif yaklaşamıyor olabilirsin. Ha zaten her şey normalken bile aşk insanın gözünü bir miktar kör eder bu ayrı bir mesele ama duygusal boşukta karşımızdaki kişiye bağlanma şeklimiz daha sakıncalı oluyor. Bu geçici bir dönem aman diyim fevri kararlar verme iyice düşün taşın kendine zanan ver. Acele ettirmelerine kanma kimsenin bir yere kaçtığı yok. Beklesinler biraz. Hissettiklerinin geçici hisler mi yoksa derin bağlar mı oluşturacağını zaman göstersin. Duygular biraz demlensin. İçinde bulunduğun sis bulutu dağıldığında karşındaki kişinin kafanda idealize ettiğin kişi olmadığını gördüğünde üzülürsün yoksa.
Aynı durumlardan geçtim ben de uzun zaman evvel. Çok iyi anlıyorum sizi. Duygusal boşluktayken o kişiyi kaybetmek istemiyoruz sanki daha iyisi karşımıza çıkmazmış gibi. Emin ol çıkıyor:) Bir de erkekler çok oyuncu ve manipülatif. Ben böyle birine denk gelmedim şükür ama yakın çevremde çok gördüm. Başta love bombing düzgün erkek imajları sonra gerçek yüzünü göstetiyor. Dediğim gibi acele etme çok gençsin o kendisi geç kaldığından seni kaybetmeden hemen oldubittiye getirmeye çalışıyor gibi. Zaman ver kendine. Biraz kendine odaklan sen kendi yolundayken emin ol doğru kişi çıkacaktır karşına. Bu yaş farkı biraz sıkıntılı. Yine de her şey güzel olsun senin için:)Evet çok haklısınız. Çalışmama konusu atanamama durumumla ilgili. Yani atandığım durumda çalışma demez. Yaş farkı konusu benim de aklımı karıştırıyor. Biraz zamana bıraksam şu an değil de birkaç yıl için de çok daha bana göre uyumlu birisi çıkacak belki de. Ama genel bir sabırsızlığa düştüğüm için kararsız kaldım sadece