Aşk tesadüfleri sever..yok artık!

pprofiterol .!.:

Hanımlar en başından başlıyorum fakat uzatmayacağım. Ben bir bankada veznedar olarak çalışıyorum. Yaklaşık 3yıldır.(26 yaşındayım) Ben çalışmaya başladıktan yaklaşık 1-1buçuk sene sonra bankaya yeni bir veznedar bayan geldi. Hemen hemen aynı yaşlardayız. İlk geldiğinde ne kadar da sevmiştim oysaki. Hayatımda en nefret edeceğim insan olduğunu nerden bilebilirdim ki..

Bu şahsiyet! bana neler çektirdi. Sadece bana mı? Bankadaki çoğu kişiye. Şöyle anlatayım, biz genelde öğle yemeklerine beraber çıkarız her şeyi beraber yaparız. Arkadaş çevrem de genellikle bankadan zaten. Sadece birkaç yaşlı çalışan bizden ayrı takılır. Neyse, bu kız aramıza girer girmez milletin dedikodusunu yapmaya başladı, bizi gruplaştırmaya çalıştı, saçma sapan şeyler uydurdu. Bana iftiralar attı. O kız yüzünden günlerce ağladığımı bilirim. Çok kaprisli, içten pazarlıklı, iki yüzlü, çok tuhaf bir kız. Bakın ben normalde insanlara böyle ithamlarda bulunmam ama yani o derece siz düşünün artık.
Ayrıca neden bilmiyorum ama en nefret ettiği de benmişim. En sevmediği benmişim. Çok belli ediyor zaten kendisi her davranışıyla..

Velhasıl kelam bir gün bankadaki kızlarla haftasonu planı yaptık. Yemek, sinema... Tabi o X kişisi hariç. Çünkü aramızda artık yeri yoktu. yaşanan şeylerden sonra onu tamamen aramızdan atmıştık.

Neyse cumartesi sabahı buluştuk kızlarla yemeğimizi yedik filme gireceğiz bekliyoruz o da ne birini gördüm ve resmen dondum kaldım. Bir insan bu kadar mı tatlı olur bu kadar mı yakışıklı olur Resmen aşık odum çarpıldım. Film başlayana kadar yaklaşık 25 dakika öylece baktım durdum. Hatta bakıştık. O da bana bakıyodu sürekli. Hatta 2 kez gülümsedi. Filmden çıkarken de arkadaşlarıyla çıktı ama orda durdu biraz bekledi. Sanki beni bekledi gibi ya da bana mı öyle geldi bilmiyorum.

Ne yapıp edip konuşmam lazımdı, ilk defa böyle olmuştum ama ne yapacaktım? İlk başta kızlara da söyleyemedim ne bileyim utandım galiba. Sinemanın yan tarafındaki kafeye oturdular. Kızlara yalavardım resmen biz de oturalım diye. Oturduk yine bakışıyoruz. 10 dakika sonra kalktım yerimden lavaboya gitmek için, belki peşimden gelir diye. Çünkü resmen bakışıyoduk yani. Kızlar da farketti hatta sonradan. Neyse ben kalktım. Hafifçe arkaya bakıyorum tabi geliyor mu diye o da neeee geldi peşimden. Bir saniye bir şey sorabilir miyim dedi. evet ne vardı anlamında kafamı salladım. Sonra aramızda şöyle bi muhabbet geçti

o - Bir saattir beni mi kesiyorsunuz? güldü
ben- Ne münasebet
o- Burdan bakınca hiç öyle görünmüyor ama. güldü yine
ben- Pardon ama yanlış anlamışsınız galiba


Şimdi diyeceksiniz ki hem istiyor hem burun kıvırıyor. İçimden boynuna atamak geldi desem yeridir :) Ama sonuçta bir bayan olarak öyle demem gerektiğini düşündüm. Sonra zaten gülümseyip elini uzattı ve ismini söyledi. Özgüveniniz çok yüksek galiba dedim. Bilmem belki dedi. Sonra biraz bekleyip, "adını söylemen için daha bekleyecek miyim" dedi ve gülümsedi. Allahım o ne güzel bir gülüş eridim resmen ben de koyverdim gülümsedim adımı söyledim. Sonra arkadaşları çağırdı zaten telefonunu uzat dedi. Numarasını yazdı gözümün içine bakıp "beni bul" dedi gitti. Hayatımın en mükemmel dakikaları o dakikalardı sanırım. Nasıl mutlu oldum, o gün nasıl eve gittim hiç bilmiyorum.

Sonra ne mi oldu, elbette ki arayacaktım ama biraz beklemek istedim. Aşırı hevesli gözükmek istemedim.

Bundan tam 3 gün sonra bankanın biraz uzağında o X şahısla aşık olduğum çocuğu beraber gördüm. Konuşuyorlardı yolda. Resmen şok oldum. Bacaklarım titredi. Biraz durdum öylece izledim 15dakika kadar. Sonra beraber yürüyüp gittiler. Takip edemedim sherlock muyum ben nasıl yapayım bakakaldım öyle arkalarından Eve gittiğimde saatlerce ağladm. Sonra biraz sakinleştim. Bir şey olduğu yoktu. Sadece yolda konuşuyorlardı.

Uzun araştırmalar sonucu, pek de uzun değil sosyal medya sağolsun, öğrendim ki bunlar kuzenmiş. Sevinsem mi üzülsem mi şaştım kaldım. Bunu öğreneli 9 gün oluyor. Ben hala arayamıyorum. Elim gitmiyor. Belki diyeceksiniz ki "ne olmuş yani alt tarafı kuzen onlar, arayın tanışın".. ama öyle olmuyor işte. O kızdan neler çektiğimi bir ben bilirim bir Allah.

Sonuç olarak nasıl hareket etmeliyim? Eninde sonunda arayacağımı biliyorum fakat bilmiyor gibi mi davranayım ne yapayım ben offfffff

Genişletmek için tıkla...

pprofiterol .!.:

Hanımlar en başından başlıyorum fakat uzatmayacağım. Ben bir bankada veznedar olarak çalışıyorum. Yaklaşık 3yıldır.(26 yaşındayım) Ben çalışmaya başladıktan yaklaşık 1-1buçuk sene sonra bankaya yeni bir veznedar bayan geldi. Hemen hemen aynı yaşlardayız. İlk geldiğinde ne kadar da sevmiştim oysaki. Hayatımda en nefret edeceğim insan olduğunu nerden bilebilirdim ki..

Bu şahsiyet! bana neler çektirdi. Sadece bana mı? Bankadaki çoğu kişiye. Şöyle anlatayım, biz genelde öğle yemeklerine beraber çıkarız her şeyi beraber yaparız. Arkadaş çevrem de genellikle bankadan zaten. Sadece birkaç yaşlı çalışan bizden ayrı takılır. Neyse, bu kız aramıza girer girmez milletin dedikodusunu yapmaya başladı, bizi gruplaştırmaya çalıştı, saçma sapan şeyler uydurdu. Bana iftiralar attı. O kız yüzünden günlerce ağladığımı bilirim. Çok kaprisli, içten pazarlıklı, iki yüzlü, çok tuhaf bir kız. Bakın ben normalde insanlara böyle ithamlarda bulunmam ama yani o derece siz düşünün artık.
Ayrıca neden bilmiyorum ama en nefret ettiği de benmişim. En sevmediği benmişim. Çok belli ediyor zaten kendisi her davranışıyla..

Velhasıl kelam bir gün bankadaki kızlarla haftasonu planı yaptık. Yemek, sinema... Tabi o X kişisi hariç. Çünkü aramızda artık yeri yoktu. yaşanan şeylerden sonra onu tamamen aramızdan atmıştık.

Neyse cumartesi sabahı buluştuk kızlarla yemeğimizi yedik filme gireceğiz bekliyoruz o da ne birini gördüm ve resmen dondum kaldım. Bir insan bu kadar mı tatlı olur bu kadar mı yakışıklı olur Resmen aşık odum çarpıldım. Film başlayana kadar yaklaşık 25 dakika öylece baktım durdum. Hatta bakıştık. O da bana bakıyodu sürekli. Hatta 2 kez gülümsedi. Filmden çıkarken de arkadaşlarıyla çıktı ama orda durdu biraz bekledi. Sanki beni bekledi gibi ya da bana mı öyle geldi bilmiyorum.

Ne yapıp edip konuşmam lazımdı, ilk defa böyle olmuştum ama ne yapacaktım? İlk başta kızlara da söyleyemedim ne bileyim utandım galiba. Sinemanın yan tarafındaki kafeye oturdular. Kızlara yalavardım resmen biz de oturalım diye. Oturduk yine bakışıyoruz. 10 dakika sonra kalktım yerimden lavaboya gitmek için, belki peşimden gelir diye. Çünkü resmen bakışıyoduk yani. Kızlar da farketti hatta sonradan. Neyse ben kalktım. Hafifçe arkaya bakıyorum tabi geliyor mu diye o da neeee geldi peşimden. Bir saniye bir şey sorabilir miyim dedi. evet ne vardı anlamında kafamı salladım. Sonra aramızda şöyle bi muhabbet geçti

o - Bir saattir beni mi kesiyorsunuz? güldü
ben- Ne münasebet
o- Burdan bakınca hiç öyle görünmüyor ama. güldü yine
ben- Pardon ama yanlış anlamışsınız galiba


Şimdi diyeceksiniz ki hem istiyor hem burun kıvırıyor. İçimden boynuna atamak geldi desem yeridir :) Ama sonuçta bir bayan olarak öyle demem gerektiğini düşündüm. Sonra zaten gülümseyip elini uzattı ve ismini söyledi. Özgüveniniz çok yüksek galiba dedim. Bilmem belki dedi. Sonra biraz bekleyip, "adını söylemen için daha bekleyecek miyim" dedi ve gülümsedi. Allahım o ne güzel bir gülüş eridim resmen ben de koyverdim gülümsedim adımı söyledim. Sonra arkadaşları çağırdı zaten telefonunu uzat dedi. Numarasını yazdı gözümün içine bakıp "beni bul" dedi gitti. Hayatımın en mükemmel dakikaları o dakikalardı sanırım. Nasıl mutlu oldum, o gün nasıl eve gittim hiç bilmiyorum.

Sonra ne mi oldu, elbette ki arayacaktım ama biraz beklemek istedim. Aşırı hevesli gözükmek istemedim.

Bundan tam 3 gün sonra bankanın biraz uzağında o X şahısla aşık olduğum çocuğu beraber gördüm. Konuşuyorlardı yolda. Resmen şok oldum. Bacaklarım titredi. Biraz durdum öylece izledim 15dakika kadar. Sonra beraber yürüyüp gittiler. Takip edemedim sherlock muyum ben nasıl yapayım bakakaldım öyle arkalarından Eve gittiğimde saatlerce ağladm. Sonra biraz sakinleştim. Bir şey olduğu yoktu. Sadece yolda konuşuyorlardı.

Uzun araştırmalar sonucu, pek de uzun değil sosyal medya sağolsun, öğrendim ki bunlar kuzenmiş. Sevinsem mi üzülsem mi şaştım kaldım. Bunu öğreneli 9 gün oluyor. Ben hala arayamıyorum. Elim gitmiyor. Belki diyeceksiniz ki "ne olmuş yani alt tarafı kuzen onlar, arayın tanışın".. ama öyle olmuyor işte. O kızdan neler çektiğimi bir ben bilirim bir Allah.

Sonuç olarak nasıl hareket etmeliyim? Eninde sonunda arayacağımı biliyorum fakat bilmiyor gibi mi davranayım ne yapayım ben offfffff

Genişletmek için tıkla...

pprofiterol .!.:

Hem zaten anlayacak ki. Direk nerde çalıştığımı sorar ve taa taaaaammm. Ama işte aramızda olanları anlatmalı mıyım?

Genişletmek için tıkla...