- 20 Şubat 2019
- 1.339
- 2.578
E okuma yorumda yapma çık burdan başka konuya geç ne boş yorumlar ya
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Aşırı aileci eş konusunda fikirlerinize ihtiyacım var..
- Konu Sahibi Sienatan
- Başlangıç Tarihi
- 13 Ocak 2018
- 3.507
- 5.647
Yine birine dert oldu yorumum
Konu sahibine olmadı size oldu dert. - 20 Şubat 2019
- 1.339
- 2.578
Her yerde her konuda var illa hiç kimseye yarari olmayan laf olsun diye olsun yorumlar çünküYine birine dert oldu yorumum
- 13 Ocak 2018
- 3.507
- 5.647
İçimden gelen ne ise onu yazdım.Konu sahibi gayet olgunlukla karşıladı.Ergenlik yapmak size kaldı.Her yerde her konuda var illa hiç kimseye yarari olmayan laf olsun diye olsun yorumlar çünkü
- 30 Kasım 2019
- 11.875
- 37.738
Merhaba Siena. Senin eski konularına çok yorum yapmıştım. Bayadır konu açmayınca dedim sorunları çözdü galiba. Ama olmamış maalesef. Şimdi buradan bakınca eşinin gerçekten psikolojik bir rahatsızlığı olabilir. Ama burada seçenek seninde yaptığın gibi uzmanına yönlendirmek ve destek olmak. Ama o anladığım kadarı ile hastayım kötüyüm diyip mızmızlanıyor ama yerinde saymak istiyor. Hal böyle olunca bir arkadaşında belirttiği gibi hastalıktan çok annesi gibi duygu sömürüsü ile iş yürütmeye çalışıyor. Zira o da aynı yöntemi kullanmaya çalışmış...
Yok ya, kadin turkiyeye gidince anne oglunu stres topu secmistir, ona agliyor.
- 30 Kasım 2019
- 11.875
- 37.738
Haklısın pisekar öyle de olabilir. Annesi habire dolduruyordur oğlunu. O da eşine böyle abuk sabuk şeyler atıp , yazıyordur. Ama harbiden sağlıksız hareketler bunlar. Zaten yazılanlara bakarsak ailecek sağlıksız insanlar... Hatta açık yazayım çocuk falan olsa eve çökerler.
- 22 Haziran 2020
- 599
- 422
Tabiki de sürekli eşinizi kontrol altında tutamazsınız.. Ne kaynanız düzelir, nede görümce.. Kocanız iyi biri ve dolduruşla evlilik sürdürüyor.. Aklınızı kullanın.. Ayrı eve cıkın.. İşe girin orda çalısın. Durup bunlarla ugraşamak yerine kendi hayatınıza odaklanın.. Onlar zaten hic susmaz.. Kimseyi de takmayın boşuna.. Olan size oluyor, boşuna su geri kafalılar icin aranızı bozuyorsunuz.. Asla degmez.. Bu devirde boşanmak cok kolay ama, sonrası hic kolay degildir. Maddi ve manevi olarak... Sanki 2.evlilikte herşey muhteşem mi gidiyor da.. Daha başka problemlerle ugraşıyor insanlar... Ha bu arada burda boşan diyen cok akıllaları da dikkate almayın.. Burda ancak yorum yapılır zaten.. Boşan demek kolay yaşamayanlar bilmez... Sanki size cok mu destek olacaklar.. Bir evlilik de şiddet, aldatma yoksa boşanışmaz.. Hele ki böyle bir devirde.. Bunlar her evlilikte yaşanan çözülebilecek sorunlardır..
Doldurmuyorsa bile cani sikilinca ogluna trip atiyordur, kavga ediyordur, Adam da eski rahat gunlerini ozluyordur, annesinin geline salca olup stres attigi gunleri
- 5 Ekim 2017
- 737
- 1.824
- 39
Eşinizin ağlıyorum şu an demesi ve ağlarken fotoğraf atması çok itici ve çok çocukça.Sizin elinizden geleni yaptığınızı düşünüyorum ama gidince kayınvalideyle son bir kez daha yüzyüze konuşun.Oğlunun arada kaldığını,depresyona girdiğini söylediğini anlatın.Benim buraya gönülsüz geldiğimi bilmek daha mı mutlu edecek seni deyin.Ya da eşinizin izni varsa gelsin tüm tatili sizin ailenizle Türkiye’de geçirsin,bakalım yapabiliyor mu.
O kadar uzun ki okumadım ama aileci eş değişmiyor. Buyumemis ama koca olmuş adamlar degismiyor.Meraba hanımlar,konum biraz uzun bazı detayları vermek zorundayım daha objektif yorum yapabilmeniz icin o yüzden şimdiden belirtmek istedim
Eşimle daha yeni 3. yilimiza girdik evliligimizde.Cocuk yok.Esimin evlendikten sonra aşırı aileci olduğunu anladim.Ailesiyle altli ustlu oturuyoruz.Kv sürekli yemege çağırırdı.Başlarda bu hafta sonlariydi baktim artik h ici de ordayiz.Bir yerde bitecek sandigim bu durum katlanarak devam ediyordu.Kv ile 1 konuştum olmadı 2 konuştum olmadı sanki hiç konusmamisim gibi davet ediyordu hala...3-4-5 derken hala ısrarla davet ediyordu.En son davetini kibarca reddettigimde gitmedigimde eşime şikayet etmişti.Ve biz esimle tartıştık.Baslarda esim karışmasa da sonraki zamanlarda annesinden etkileniyordu artik.Cunku gitmeyince agliyordu cocuk gibi..Esim bir duruş gösteremediği için artik tek başıma mücadele ediyordum biseyleri dengeye oturtabilmek için.Bunun yani sıra bir de sorunlu bir gorumcem vardi.Daha evliligimin ilk başlarında sürekli bana evde yaşlı bakımı,temizlik isi,cocuk bakıcılığı,garsonluk işleri buluyordu benim böyle bir talebim yokken.Turizm ve otel işletmeciliği mezunuyum ve dolayısıyla bu işlerle zaman kaybetmek yerine kendi alanimda çalişmak istiyordum ama yurt dışına yeni yerleştigim için ve esimle de daha yeni evli olduğumuz için biraz daha zamana ihtiyacım olduğunu düşünüyordum.Bu isleri kibarca reddettim,ama sanirim kv ile bu konularda dertlesmis olacaklarki birbirlerini gaza getirmişler bir gün gorumcem bu yüzden bana sürekli telefonla oynuyorsun çalışmıyorsun zaten fln gibi söylenerek üstüme yürümeye kalktı.Hayatimda ilk defa böyle bişeyle karşılaştım normalde evet ailesine karşı saygisizdi annesini sen kilolusun,yaslisin diye aglatirdi babasına da ağza alınmayacak kufurler ederdi hatta her gittiğimiz yemekte bu tartışmalarına maruz kalırdık ama bana kadar sirayet edecegini bu kadar haddini aşacagini dusunememistim.Esim o gün gorumcemin üstüne yürüdü tuttu ailesine de yaptığı terbiyesizliği anlatmış.O günden sonra zaten konuşmadım kardeşiyle.Kv nin eşime yemek davetlerini kabul etmiyorum diye şikayet etmesinden sonra 1 sene görüşmedim.Cunku aşırı bunalmıştım.Yemege gittiğimizde musade isteyip kalkamıyordum.Otur otur şu dizi var çok güzel,bu program çok iyi fln ben zaten normalde de tv izleyen biri değilim ve evde bir sohbetleri yok yemek yendikten sonra tv izliyoruz sadece ve bunalıyordum artik..Gece yarısından önce bırakmıyordu tv başında uyuyakaliyordu uyandiriyordum hala "yok yok icim geçmiş" diyordu.Esim yemek yedikten sonra çalışma odasına geçiyordu kp önceden uyumaya gidiyordu.Gorumcem ayri yaşıyor dolayısıyla biz kv ile başbaşa artik nerdeyse evime gitmek için izin isteyecek hale geliyordum.O zamanlar aman ayıp olur vs diye istediklerimi veya istemediklerimi net bir şekilde ifade edemiyordum.Şuan geldiğim noktada istediğim istemediğim her seyi açıkça ifade edebiliyorum.Iste problem de burda başladı.Esim sürekli onlar seni kizi gibi görüyor çok seviyorlar vs diyerek ailesini bana sevimli göstermeye çalışıyordu.Ama annesi tam tersi tam bir diktatör,yönetmeyi seven, yemege davet ederken bile evet ve hayır seçeneği olur birini yemege cagirirken ya evet der ya hayır ikisine de saygı göstermek zorundasın ama reddedince hemen ağlıyor veya oğluna şikayet ediyordu..Yurt dışındayım o zaman yeni gelmişim ailem yok,arkadaşlarım yok kimseyi tanımıyorum ama dağ gibi problemlerim var içinden cikamadigim.Cok zor bir süreç geçirdim, kimseyle sorunlarını paylaşabilen biri değilimdir kolay kolay..Kendi içimde yaşıyorum ve kendimce çözüm üretmeye çalışıyorum.1 sene kv ile gorusmedikten sonra baktım esim üzülüyor etkileniyor onun hatırı icin tekrar gorusme karari aldim.Bu defa önce esimle anlaştım artik duzenli gitmek yok.Bakarsin bazen ayda 1, bazen ayda 2 veya 2 ayda bir gitmişiz ama öyle artik düzenli gidemem.Ben ailenle konuşacağım ama senin de söylemeni istiyorum dedim.Esim tamam dedi..Ertesi gün öyle yemeğine gittik.Dersimi aldığım için mesafeli davrandım havadan sudan konuştuk.Yemekten sonra "yemek için Teşekkür ederim.Bundan sonraki zamanlarda lütfen eskisi kadar sık olmasin ama ayda 1,2 ayda bir bazen daha çok ne zaman müsait olursak o zaman geliriz dedim.. Kv hic sesini çıkarmadı basini öne egdi bise demedi ama kp tabiki dedi beni onayladi.Kp bu konuda hic israr etmezdi zaten.Tüm sorunumuz kv' ileydi.Neyse ertesi gün değil ondan sonraki gün de uçağım vardi aileme Türkiye'ye ziyarete gidecektim.Yolculuktan konuştuk,annemlerle konuştuk kv ve kp de konuştular.Hersey normaldi.Onu hem de bir veda olarak gordum acikcasi arada çok bir zaman olmadığı için.Ertesi gün de valiz hazırlamakla evi toplamakla uğraştım.Artik arkadaş edinmiştim arkadaşlarım akşam son bir kez görüşmek istedi.Esim bıraktı dönüşte de aldı.23.15 gibi evdeydim.O gün sabahın 5 inde de h limanına doğru yola çıktık uçağım erken saatteydi çünkü.. Ben ailemin yanina geldim.20 gün fln normal konuştuk esimle.Sonra 2 gün yazmadı.Ben de kedimin videosunu istedim.Kediyi mi özledin sadece beni ozlemedin mi dedi.Seni de özledim dedim güldüm.Kedim için beni çok yordu zaten zihinsel olarak yorgunum dedi bir de kedi çok yordu.. Kedim sabahın çok erken saatlerinde uyanır mutfak lavabosundan çeşmeden su içmek istiyor,bahçeye çıkmak istiyor istekleri olana kadar miyavlar.Kedim sana yük mu oldu dedim "çok fazla zihinsel yorgunluk biriktirdim,çok fazla gerginlik ve şimdi hepsini hissediyorum sınava da girmem gerekiyor ve evdeki gerginlikler ve daha bir çok sey " yazmıştı.Ben de bunun benim suçum olmadığını söyledim.
Sonrasında ailesiyle giderken vedalasmadigimi söylemiş ki o yemeğin bir ertesi günü biz zaten yola çıktık tekrardan vedalasmaya gerek duymadım çünkü zaten o gün yolculuktan biletten konuştuk ve vedalaşmak için ayrıca gitmek abartı olurdu zaten o kadar şeyden sonra bir yemek yemişiz ama mesafeliydim.Eger esim söyleseydi zaten 5 dk uğrardık ama ben açıkçası esim de söylemediği için hadi ailenle vedalasalim da demedim çünkü zaten esimin hatri için barıştım eskisi gibi bir sıcaklık hissetmiyorum ailesine çünkü ailesi yüzünden çok yıprandık..
Bana kendimi çok ise yaramaz hissediyorum bazen kendimi senin mutluluğundan sorumlu hissediyorum bazen sana yetmiyormuşum gibi geliyor,çoğunlukla yanlış anlaşılmalar olduğunu düşünüyorum ama bana yük oluyorlar.Bazen kendimi önemsiz hissediyorum bazen depresyonda olduğumu hissediyorum.Dogrudan kimsenin sucu degil ama ben böyle hissediyorum tarzı şeyler yazıyor.Ben de depresyondaysa doktora gitmesi gerektiğini yazdım.Surekli ayni sekilde depresyondayim kalbimde de bir sorun olduğunu hissediyorum tarzı şeyler yazınca peki sana nasil yardim edebilirim dedim.Hala depresyonda olduğunu kendini öldürmekten korktuğunu fln yazıyor ağlarken resmini çekmiş göndermiş.. Açıkçası böyle seyler bana çok çocukça geliyor.Ben net bir insanım.Ben de tek basima orda çok zor günler geçirdim.Ailem varken yok gibiydi çünkü rahatsızlıkları var diye bir de kendi problemlerimi anlatıp üzmek istemedim.Bir noktaya kadar anlattım biliyorlar ama her seyi en ince ayrıntısına kadar anlatıp strese sokmak istemedigim için hep kendimi çok yalnız hissettim.Cunku annemin norolojik problemleri var ve stres yasak.
Eşimin bu tavırlarına kizdigim için bir süre aramalarıma mesajlarına cevap vermedim.Sevgiliyken sarılırken bir foto çekmiştik h limanindan ayrilirken onu göndermişti.Yine cevap vermedim çünkü sürekli depresyondayim fln diye konusuyor ve benim oni doktora yonlendirmekten baska bir çarem yok.Ailemle vedalasmadin diye başlayan bir konu bu kadar uzatılır mi sonu depresyona bağlanır mi bilmiyorum.Bu süreç icinde yaşadıkları onda böyle bir etki yaptıysa peki ben neden depresyona girmiyorum.En büyük depresyonu benim yaşamam lazımdı.Ama kendimi telkin ederek,videolar izleyerek hep kendimi dipten kurtarmaya çalıştım benim sorumlu olduğum bir ailem vardi depresyona bile girmeye hakkım olamazdı çünkü anneme bu süreçte moral verip hem kendimi hem onu ayakta tutmak zorundaydım.
Bugün geldiğimiz noktada nasil olduğunu sordum.Ansiyete panik atak yaşıyorum kalbimde de ağrı var dedi.Doktora gidip gitmediğini sordum.Cunku doktora gideceğim demişti.
"Zaten aylar önce almıştım .Homeopatik ilaçlar alıyorum ama yakında kontrolüm var gece uyuduğumda daha da güçleniyor ve ağlıyorum "dedi.Ne için ağlıyorsun peki ben ne yaptım dedim.
"Evet hepsi bana geri geliyor,bir hiç gibi hissediyorum.Kendimi kötü hissetmemek için kendimi öldürmek istiyorum ,her şeyde başarısız olduğumu hissediyorum.Bunun için ağlıyorum,bana ve aileme söylenen her şey için, annem için, annen için, babam için, gelecek için ağlıyorum… ve ben de ağlıyorum şimdi… Ben de depresyonda hissediyorum…."yazmis(Ailesini eleştirdiğim noktalar oldu ondan bahsediyor)
Ben de bunun sorumlusu ben miyim?En son gün ailenle birlikte yemek yedik ailene kötü ne söyledim dedim.Ekimde dönüş günüm ve eşyalarımı toplayıp ayrılacağımı söyledim en son.Daha bise yazmadı.
Esim aşırı aileci ve ailesiyle benim aramda denge kuramıyor.Ona göre ailesi yaşlı insanlar beni kizi gibi görüyorlar.Ama kizi gibi görseydi kv yemege gitmediğimde beni eşime şikayet etmezdi.Kizi gibi görseydi orda ailemden uzaktım bi birlikte yemek yeme meselesini büyütüp esimle bu konudan tartistigimizi bilip hala bu konuda israr etmezdi veya bir denge bulmaya çalışırdı.
Bu noktada nasil davranmalıyım şuan sağlıklı düşünemiyorum çünkü.Ailem her konuda arkamda olur eminim.Ama üzülmesinler diye tam nihai bir konuşma olmadan aramızda esimle sağlıklı yüz yüze bir iletişim, bise söylemek istemiyorum.Gercekten fikirlerinize çok ihtiyacım varStresten surekli midem bulanıyor yemek yiyemiyorum artik lütfen kirici olmadan yorum yaparsanız çok sevinirim
Çok Teşekkür ederim.
Bana zararı psikolojik olarak sadece.
Eğer annesi sürekli dolduruyorsa arada kaldığı için psikolojisi bozulmuş olabilir diye düşünüyorum.Degisik bir kadin gerçekten normal anne statusunde değerlendiremiyorum.Benim annem de kv ama her zaman oğlum gelinim mutlu olsun da isterse hic gelmesinler der ve çok güzel ilişkileri var.Ama benim kv de tam tersi onlar yüzünden tartışmalarımız olsa da açıkça suan bu konu için tartışıyoruz desem de oralı olmazdı..Yoksa oturup konuşulup halledilmeyecek hicbir sorun yok ama karşınızdaki kendi egolarini herşeyin önünde tutunca kapı duvar gibi sizi duymuyor görmüyor
- 27 Mart 2017
- 16.160
- 65.363
zaten bir onceki gun yemekte gorusmusler, ne geregi var ki. ama problem cikarmak isteyen insan gozunun ustunde kasin var deyip trip yapacak bir sey bulur
1 sene kv ile görüşmedim konu açacak büyük sorunlarım olmamıştı.En son ist'a gelirken barıştım bu defa ne oldu bilmiyorum.Ama esimin dolduruldugunu düşünüyorum..
Esim ilk defa böyle bisey yaşıyor daha önce bana hiç depresyondayim kendimi kötü hissediyorum fln dememişti.Sizin de dediginiz gibi en fazla doktora git diyebilirim destek olabilirim ama daha sorunu bile bilmiyorum..Sorunun kaynağı belli ama bu defaki sorun ne bilmiyorum..
Ben ailesine de kendisine de zaten eskisi gibi sürekli gidemeyecegimi yemekte söyledim.Kp oraya gittiğim için çok mutluydu o da beni onayladı.Surekli yemek boyunca benimle ilgilendi.Kv de bana karşı iyiydi yani öyle görünüyordu.O gün ordan güzel ayrıldık bir sorun yaşamadık.Ist a geldiğimde de esimle iyiydik 20 gün kadar sonra ben kendimi iyi hissetmiyorum,depresyondayim,kalbimde de ağrı var doktora gideceğim diyordu.Sorun ne bilmiyorum sorsam da cevap alamıyorum.Suan sormayı da bıraktım artık kendi söylerse söyler diye düşünüyorum
Vatandaşlık için okula gidiyordum.Suan bitti sınavı geçtim sadece belli bir süre geçmesi gerekiyor sanirim 1 yil kadar.Bu sene çalışmayı düşünüyordum zaten.Hem mental olarak iyi gelir bana hem de para kazanırım.
Esim aslında ordan gelenleri duymasa takmasa ben de hiç takmayacağım.Ben esimin takmasını takıyorum aşırı etki altında kalıyor ki depresyona bile girmiş ki ortada hiçbirşey yok.Tam tersi ailesi ile baristigim için mutluydu ayrılırken..
Eşimle ailesi dışında normalde hicbir problemim yok,suan akışına bıraktım dönünce yüz yüze konuşacağım umarım sorun neyse çözeriz
Evet kim yaparsa yapsın bu esim de olsa bana da çok çocukça ve itici geliyor.
Tabiki çözüm olacaksa konuşurum ama kv asla hatasını kabul eden biri degil.Evliligimizin ilk zamanlarında bu mevzu yüzünden kavga ettiğimizi de açıkça kendisine söyledim hic sesini çıkarmıyor,çok degisik bir kadin.Bunu da anlatsam orali olacağını sanmıyorum ama yine de denerim.
Esim normalde işlerini bitirip 1 ay geliyordu ama benim ailem onun ailesi gibi değil,çok anlayışlilar cebime para koyup dışarda yiyin guzelce esinle gezin tozun derler.Ben senin aileni çok seviyorum ama sen benim ailemi sevmiyorsun der
Ben eşimle severek evlendim ve tam tersi ailem eşimi ist'da yaşamaya ikna etmeye çalıştı.Cunku ist'da otursaydık burda sıfır evimiz vardi.Evlendikten sonra da her zaman birlikte ist'da yaşama fikrini yineledim evlenmek için böyle birşey aklımdan geçmedi.Böyle bir düşüncem olsaydı sözleşmeli evlilik yapmayı düşünürdüm yurt dışında yasamak için evlilik yapmak kumar oynamak gibi bise bu kadar gözü kara biri değilim.Ama tabiki oraya yerleşmişken boş durmadım dil okuluna gittim,vatandaşlık için okula gittim sınavı geçtim ve az bir surem var vatandaşlık almak için.Nerde yaşarsam yasayayım geleceğini düşünüp kendimi garanti altına almak zorundayım bunun yurt dışı sevdalısı olmakla bir alakası yok..
Ben zaten bir ertesi gün uçağım var diye o yemeği de bir vedalaşma şeklinde gördüm.Bilseydim bu kadar sorun olacağını 5 dk uğramak benim için sorun değildi.Ama kendim bunu bu kadar büyütecek bir yapıda olmadigim için belki o kadar önemsemedim.
Konu açarken moralim çok bozuktu nasil yazdigimi bile bilmiyorum,hayatımda hiç bencil bir insan olmadım sadece ben nasil evliyken ailemin düşünceleri degil kendi kimliğimle hareket ediyorsam eşimden de aynısını bekliyorum.Tek derdim bu
- 24 Ekim 2019
- 1.386
- 7.586
Bir bucuk senelik Almanya geliniyim. İlk ay ben de bocalama konusu açmıştım ama şimdi tüm aile dinamikleri istediğim şekilde oturdu çok şükür, hatta konuma da yazmıştınız ve umarım sizin de her şey gönlünüzce olur.
Bu arada konuyla çok alakası yok ama
1 ay sonra oturum yenilemeye gideceğim ve tam 1bucuk yıl olmuş olacak buradaki sürem. B1 ve entegrasyonumu yaptım sizce süresiz gelir mi 
siz ne kadar sürede aldınız? heyecanlıyım ne gelecek diye merak ediyorum vallahi.
Benzer Konular
