- 3 Ekim 2007
- 14.247
- 34.573
- 38
-
- Konu Sahibi nomunomuchua
- #61
Bence bu zamana kadar bu fedakarlıklara alıştırdığınız için sizin üzerinize yakıştıramıyorlar bu davranışları. ondandır siz yapınca zorlarına gitmesi. Benim de bir arkadaşım var şehir dışında, yaşadığım yere gelince otobüsle gelir ben arabayla bırakırım. gelebiliyorsa bana gelir gelemiyorsa onun durduğu yere yakın bir yere ben giderim.Hep ben ya da hep o verici olmaz. En son 2 yıl önce yaşadığım yere geldi olmadı uyduramadık görüşemedik ne o küstü ne ben kızdım. Akışına bırakın ve bu idrakle arkadaşlığınıza ikinci bir şansı verinBen zaten aşırı fedakar olup anormal olduğumu kabul ettim.
Onlar gibi davrandığımda neden zorlarına gidiyor buna anlam veremedim.
Çünkü çevrelerinde pır dönen bir enayi olması güzeldi. Artik olmayacak yazık.
Neden bahane olsun?Bu anlattıklarınız benim için tam olarak bahane.. Yılın pek çok zamanı ailemle birlikteyim senede veya beş senede bir dibine kadar yaklaşmış olduğum arkadaşımı görmek için şartları zorlamazsam, benim için değerlisin demeye utanırım ben.
Çünkü şuna yürekten inanıyorum. İsteyen her şeye bahane bulur.
Görüşmek isteyen bunun bahanesini buluyor istemeyen de onun bahanesini.
Bir olaya bakıp bu cikarimi yapmıyorum.
Bir kaç tutum üzerine çıkardığım bu.
Sizi üzmeden yazmak istiyorum ama nasıl olur emin değilim.
Bakın şu dünya düzeninde hepimizin bir sürü telaşı var: aile, kök aile, çocuklar, iş, patron, ev sahibi, cumhurbaşkanı (!), ekonomi vs vs.
Herkes soluğu başka tarafından alıyorken bir de bu arkadaşlık vs için bu kadar zorlamak çok fazla ve anlamsız. İnsanlar birbirine bu kadar zaman ayırmak zorunda değil. Sosyal medya vs derken zaten adeta her gün birlikteymişiz gibi, yüz yüze görüşmek için bu kadar çaba anlamsız.
Siz çok ekstra zorlamışsınız kendinizi. Yanlış anlamayın ama görüşmek için küçük bür bebekle kendini bu kadar hırpalayan bir arkadaşım beni sadece strese sokar. Bakın sıra kendisine geldinde zaten bebeğimin düzeni vs demiş ki bence de haklı. Salın… İsteyen görüşür istemeyen görüşmez. Bu tarz ilişkilerde hep şunu düşünüyorum, bir bırakın, bir teklif etmeyin bakalım karşı taraf ne zaman arzu edecek? Beklediğin zaman gelmiyorsa üzgünüm, ilişkileri tek kişi ayakta tutamaz.
Kadınlar Kulübü’nde son zamanlarda en sık karşıma çıkan konulardan biri de bu arkadaşlık meseleleri ve genelde kadınlar arkadaşlarının kendilerine bekledikleri ya da hak ettikleri değeri göstermemelerinden çok şikayetçi. Yaşla mı ilgili yoksa benim kişisel garipliğim mi bilemedim ama ben hayatımda bu kadar zaman ve enerji harcayamıyorum insanlara. Görüşmek istemiyor mu? Görüşmem. Bana bir yanlış mı yaptı? Hayatımdan çıkarırım. Her şey yolunda mı? Devam ederim. Ama hayat koşturmacası içinde arkadaşlığı ve arkadaşları bu kadar dert edinmeyi, buna bu kadar üzülmeyi pek anlayamıyorum. Dediğim gibi bu bir eleştiri değil, belki gariplik bendedir.
Ben de senin gibiydim nomu
Sonra baktım karşıdan göremiyorum azalttım bu davranışlarımı
Mesela zamanında hepsinin üniversite mezuniyetlerine gittim başka şehirlerde
Ama kimse benimkine gelmedi
Ben şehir değiştirip gittim onlar şehir dışında olduğu için gelmediler
Artık öyle verici olmuyorum. Ben de zamanında çok yaptım bu bir hata. Boşver zaten senin ittirmenle süren bir arkadaşlıksa bitsin
Bu arada arkadaşlarımı önemsemediğimi ya da çıkar üzerine ilişkiler kurduğumu düşünmeyin, öyle değil. Sadece şu: Akışına bırakıyorum. Olmuyorsa zorlamıyorum ve olmayan ilişkiler için de canımı sıkmıyorum. Bunu bi deneyin. Belki daha az üzülürsünüz.Artik çoğu kişi sizin gibi yapıyor ise gariplik sizde değildir.
Cok iyi yapıyorsunuz.
Sonunda sizin gibi yapanlar mutlu :)
Ay hayır derler miPeki sen haklısın diyorlar mı bari?
Biz senin kadar verici olamadık diyorlar mı?
Bunu bile duyamamak sinirlerimi iyice bozdu.
Benim de iyim aşırı iyi tersim de aşırı pis.
Şimdi mesela çok dolup taştığım, bencillikleri biriken arkadaşlarımın aramalarına bile dönmeyeceğim uzunca bir zaman.
Sonunda yine vayy neden öyle yaptın diyecekler :)
Haklı diyen olmayacak.
Bu arada arkadaşlarımı önemsemediğimi ya da çıkar üzerine ilişkiler kurduğumu düşünmeyin, öyle değil. Sadece şu: Akışına bırakıyorum. Olmuyorsa zorlamıyorum ve olmayan ilişkiler için de canımı sıkmıyorum. Bunu bi deneyin. Belki daha az üzülürsünüz.
Ay hayır derler mi
Herkes kendince en haklı olduğunu düşünüyor
Mesela sen muhtemelen joker arkadaş gibisin onların gözünde. Yani ne zaman ne koşulda olursan ol çağırıldığında, yardıma ihtiyaçları olduğunda, onlar görüşmek istediğinde sen şartları oluşturur, zorlar gidersin, yanlarında olursun. Bu yüzden sen sanki onlara arkadaşlığını sunan onlar da bi zahmet bu arkadaşlığı kabul eder bi pozisyona girmişler.
Sen de önceliklerini gözden geçirmelisin nomucum. Seni öncelik listesine almayanlar sendeki yerini de kaybetmeliler. Yoksa anlamıyorlar öyle konuşmakla falan
Ayy anlamadim :)Siz eşiniz ve ailesine karşı istemediklerinizi yapmaktan imtina edemiyordunuz doğru mu hatırlıyorum? (İnşallah doğru yazmışımdır)
Yani onlara çok karşı gelemiyordunuz??Ayy anlamadim :)
Yani onlara çok karşı gelemiyordunuz??
Yanlış hatırlamışım o zaman. Fedakarlık genel huyunuz mu diyecektim ama değilmişNiye gelemiyormuşum?
Onlardan bıktım.
Bencil ve zor insanlar ama ben de bildiğimden şaşmıyorum.
Kayinpederimle 7 senedir küsüm konuşmuyorum.
Kayinvalidemle 4 sene konuşmadım kanser oldu da o sebeple küsluge son verdim.
Yanlış hatırlamışım o zaman. Fedakarlık genel huyunuz mu diyecektim ama değilmiş