Arkadaşlar boşanmamiz kesinleşti..

Ara sayfaları okumadım, yorum yapacağım konular daha önce konuşulduysa şimdiden sorry.
Yaşadıklarını okuyunca ilk içime doğan şu oldu. Seni engelleyen, aşağı çeken, mutsuz eden ayrık otlarının hayatından temizlenme sürecini yaşadığını düşündüm. Bu süreç mutlu mesut geçmeyecek tabi. Hangimiz büyük problemler yaşamadan, rahatsız olmadan değişim ister, birilerini hayatımızdan çıkarabiliriz ki. Yaşadıklarına "herkes beni terk etti, kimsem yok" arabeskine bağlamadan "bakalım hayat bana hangi güzellikler için sancı çektiriyor, hangi hayırları şeyleri doğuracak" niyetiyle bakarsan hem bu süreç daha kolay geçecektir hemde sonucu daha güzel olacaktır.
Olumlamalar, olumlu düşünceler gibi konuları oku bu ara. Söz niyettir unutma.

Diğer konularda da tecrübe, deneyim ve gözlemlerime dayanarak yorum yapmak istiyorum. Daha evladınız bu kadar küçükken seni yarı yolda bırakan adamdan kocada olmaz babada. Şimdi her şey yoluna girse bir süre sonra başka şekilde patlak verir. Çünkü eşinde sorumluluk duygusu, vefa, merhamet gibi özellikler yok. Ailenle ilgili konular onu çok yormuş bu yüzden isyan etmişse bile aileni hayatınızdan uzaklaştırarak huzurunuz için bir adım atmışsın zaten. Çabana rağmen yanıt alamadıysan boşanma talebinin bununla ilgisi yok. Bekar ve rahat hayata özendiğini, yeni heyecanlar yaşamak istediğini düşünüyorum eşinin. Bunun içinde engel olarak seni ve çocuğunu görüyor ve sizi çıkartıyor hayatından.

Ev araba konusuna gelince, evi evlenmeden önce almıştım demişsin o zaten senin. Araba talebin içinde eşin tatlı dille kabul etmiyorsa, net konuşacaksın. Daha evliliğin ilk yıllarında sorunlar için hiç çabalamadan üstüne birde çocukla 23 yaşında bir kadını yarı yolda bırakıyorsa bunun bedelini de ödeyecek beyefendi. O tek başına hayatına devam ederken, sen ortak çocuğunuzla yaşından büyük bir sorumluluk ile yaşamaya devam edeceksin çünkü.

Kv ve kp ile ilişkilerinin şimdi ki gibi süreceğini düşünme. Boşanma haberini duyup evlatlarıyla iki kez konuştular mı ona karşı yumuşayıp sana cephe almaya başlayacaklardır. Çünkü bir tarafta kendi doğurup büyüttükleri evlatları diğer tarafta o evlattan dolayı hayatlarına giren bir kadın var.

Ben senin anne babanın da yaşadığın süreci görüp seninle ilişkilerini düzelteceğine inanıyorum. Evlatlarısın çünkü sana çok kırgın olsalar bile yine duyguları ağır basacak yanında ve destekçin olmak isteyeceklerdir. Bunları tamamen olağan akışa göre ve normal psikolojide ki insanları baz alarak yazıyorum. Uç insanlarsa küslük devam edebilir. O haliyle de bir plan oluştur kendine.

Ve tüm bu yaşadıklarından çıkarttığın dersleri aklının bir köşesine silinmeyecek şekilde yaz.
Yaz ki aynı hataları bir daha tekrarlayıp hayatını çözümü zor bir noktaya getirme, kontrol sende olsun her daim.
Eğer önce kendine güvenirsen başkasına güvenmek, yaslanmak gereği hissetmezsin.
O zaman da eşinin yıktığı güven duygunu sorgulama gereği duymayacaksın.
"Ben nelerin üstesinden geldim bunun da üstesinden gelebilirim" kafasını yaşayan birini kimse yıkamaz çünkü.
 
kadin zaten çalışıyor çocuğa, annesi bakmiyor bu durumda. aksam eve canini zor atiyordur. ancak haftasonlari ilgilenbilir. baba da olsa, mecburen babanne bakacak. hatta belki bosanma fikri rafa kalkacak. hafta sonlari doyasiya ilgilenir cocugu ile. annelikten çıksın demiyorum. hafta içi de görebilir pek ala. babaanne iyi niyetli anladığım kadari ile. olayi objektif degerlendirin.

olmadi geri ister yani dunyanin sonu değil.
Sanki hasta bir ebeveyn bakımından bahsetmiş gibi yazmışsınız.
9 aylık bir bebeğin anne sevgisi, kokusu, anne evlat paylaşımlarıyla büyümesi diye bir şeyde var.
Bu ergenlik çağında ki bir çocuk bile olsa önce anne lazım çocuğa.
Olmadı geri ister derken bir eşya değil ki bu bir evlat, bir can.
Çocuğun yaşayacağı karmaşayı, hislerini, travmalarını hiç hesaba katmamışsınız.
Belki anne olmamış genç bir kadınsınız o yüzden mantık çerçevesiyle ele almaya çalışmışsınız.
Ama anne olan biri için imkansız bir düşünce yapısı bu.
 
Ara sayfaları okumadım, yorum yapacağım konular daha önce konuşulduysa şimdiden sorry.
Yaşadıklarını okuyunca ilk içime doğan şu oldu. Seni engelleyen, aşağı çeken, mutsuz eden ayrık otlarının hayatından temizlenme sürecini yaşadığını düşündüm. Bu süreç mutlu mesut geçmeyecek tabi. Hangimiz büyük problemler yaşamadan, rahatsız olmadan değişim ister, birilerini hayatımızdan çıkarabiliriz ki. Yaşadıklarına "herkes beni terk etti, kimsem yok" arabeskine bağlamadan "bakalım hayat bana hangi güzellikler için sancı çektiriyor, hangi hayırları şeyleri doğuracak" niyetiyle bakarsan hem bu süreç daha kolay geçecektir hemde sonucu daha güzel olacaktır.
Olumlamalar, olumlu düşünceler gibi konuları oku bu ara. Söz niyettir unutma.

Diğer konularda da tecrübe, deneyim ve gözlemlerime dayanarak yorum yapmak istiyorum. Daha evladınız bu kadar küçükken seni yarı yolda bırakan adamdan kocada olmaz babada. Şimdi her şey yoluna girse bir süre sonra başka şekilde patlak verir. Çünkü eşinde sorumluluk duygusu, vefa, merhamet gibi özellikler yok. Ailenle ilgili konular onu çok yormuş bu yüzden isyan etmişse bile aileni hayatınızdan uzaklaştırarak huzurunuz için bir adım atmışsın zaten. Çabana rağmen yanıt alamadıysan boşanma talebinin bununla ilgisi yok. Bekar ve rahat hayata özendiğini, yeni heyecanlar yaşamak istediğini düşünüyorum eşinin. Bunun içinde engel olarak seni ve çocuğunu görüyor ve sizi çıkartıyor hayatından.

Ev araba konusuna gelince, evi evlenmeden önce almıştım demişsin o zaten senin. Araba talebin içinde eşin tatlı dille kabul etmiyorsa, net konuşacaksın. Daha evliliğin ilk yıllarında sorunlar için hiç çabalamadan üstüne birde çocukla 23 yaşında bir kadını yarı yolda bırakıyorsa bunun bedelini de ödeyecek beyefendi. O tek başına hayatına devam ederken, sen ortak çocuğunuzla yaşından büyük bir sorumluluk ile yaşamaya devam edeceksin çünkü.

Kv ve kp ile ilişkilerinin şimdi ki gibi süreceğini düşünme. Boşanma haberini duyup evlatlarıyla iki kez konuştular mı ona karşı yumuşayıp sana cephe almaya başlayacaklardır. Çünkü bir tarafta kendi doğurup büyüttükleri evlatları diğer tarafta o evlattan dolayı hayatlarına giren bir kadın var.

Ben senin anne babanın da yaşadığın süreci görüp seninle ilişkilerini düzelteceğine inanıyorum. Evlatlarısın çünkü sana çok kırgın olsalar bile yine duyguları ağır basacak yanında ve destekçin olmak isteyeceklerdir. Bunları tamamen olağan akışa göre ve normal psikolojide ki insanları baz alarak yazıyorum. Uç insanlarsa küslük devam edebilir. O haliyle de bir plan oluştur kendine.

Ve tüm bu yaşadıklarından çıkarttığın dersleri aklının bir köşesine silinmeyecek şekilde yaz.
Yaz ki aynı hataları bir daha tekrarlayıp hayatını çözümü zor bir noktaya getirme, kontrol sende olsun her daim.
Eğer önce kendine güvenirsen başkasına güvenmek, yaslanmak gereği hissetmezsin.
O zaman da eşinin yıktığı güven duygunu sorgulama gereği duymayacaksın.
"Ben nelerin üstesinden geldim bunun da üstesinden gelebilirim" kafasını yaşayan birini kimse yıkamaz çünkü.
En fazla 2 gün zorlanacağım daha sonra o tempoya alışacağım. Hem o kadar zamandır kilo veremiyordum benim için iyi oldu. Eşime bir düzen vermiştim, hayat vermiştim, emin olun bekar olduğu zamanlar da da göçebe gibiydi. Adım gibi eminim bekarlara bakarak hareket ettiğinden ve yanlış yapacağından ama zamanında defalarca kez yapma, düşündüğün gibi olmaz dedim, bu çocuk hergün baba da ister anne de ister. Anne baba varsa çocuk ilgisiz kalmaz. Ama ben elbet evi temizleyeceğim, çamaşır asacağım, illa ağda yapıp kaşımı alaacağım, böyle zmanlarda ilgisiz kalacak. Çocuğum olsa bile boşandıktan sonra hayatımda görmek istemem benim için gayet normal. Benim kimseye ihtiyacım yok. Evet eşim olmasını, biri için fedakarlık yapmayı, biri için emek harcamayı ve karşılığını almayı çok isterdim ki bu yüzden evlendim, aşka sevgiye inandığım için. Ama bu kadar inatla beni bitirdiğini söyleyen insanla olamam. Düzelse bile yapmam dedikten sonra düzeltmeye uğraşamam.
 
En fazla 2 gün zorlanacağım daha sonra o tempoya alışacağım. Hem o kadar zamandır kilo veremiyordum benim için iyi oldu. Eşime bir düzen vermiştim, hayat vermiştim, emin olun bekar olduğu zamanlar da da göçebe gibiydi. Adım gibi eminim bekarlara bakarak hareket ettiğinden ve yanlış yapacağından ama zamanında defalarca kez yapma, düşündüğün gibi olmaz dedim, bu çocuk hergün baba da ister anne de ister. Anne baba varsa çocuk ilgisiz kalmaz. Ama ben elbet evi temizleyeceğim, çamaşır asacağım, illa ağda yapıp kaşımı alaacağım, böyle zmanlarda ilgisiz kalacak. Çocuğum olsa bile boşandıktan sonra hayatımda görmek istemem benim için gayet normal. Benim kimseye ihtiyacım yok. Evet eşim olmasını, biri için fedakarlık yapmayı, biri için emek harcamayı ve karşılığını almayı çok isterdim ki bu yüzden evlendim, aşka sevgiye inandığım için. Ama bu kadar inatla beni bitirdiğini söyleyen insanla olamam. Düzelse bile yapmam dedikten sonra düzeltmeye uğraşamam.
Hayatta herkes seçimlerini yaşar, bu eşin içinde böyle olacak. Sal ipini gitsin yaşasın görsün, bedellerini yaşasın.
Çocuğun şu anda çok küçük babayla bir yaşanmışlıkları alışkanlıkları yok.
Bilinç kazanmaya başladığı yaşlarda ki aile kavramı anne-çocuk olarak başlarsa babayı aramayacaktır.
O konuda da endişen olmasın.
Boşanma olmayan süren evliliklerde bile babalar görevini tam anlamıyla yapıyor sanma.
Her seks yapıp bir kadını hamile bırakan adam baba olamıyor.
Eve ekmek getirmeyi yeterli gören babalarla dolu ülke.
Yine ilgi, sevgi, paylaşım görevi anneye kalıyor.
Kafanda dönüp duran gereksiz ayrıntıları çıkar at.
 
Babalığı en fazla bosandiktan 1 ay sonrasina kadar sürecek. 1 hafta eve gelmedi çocuğu bir kere bile aramadi. Bana ben konuşunca, konuşma cocuktan da sogutma beni diyor. Ama sizde az çok tahmin etmişsinizdir ki bu adam buhranda ve çok pişman olacak, olacak mı dersiniz? Olursa dönmem asla çünkü benimle aynı yatağa bile girmek istemeyen adamı tamam barışalım demesiyle kabul edemem ki benim esim bunu asla yapmaz
siz boşverin pişman olacak mı olmayacak mı mevzularını
ister olur ister olmaz

biran önce bu işten kolay nasıl sıyrılırsınız ona bakın
Allah yardımcınız olsun
 
Okuyanlar bilir okumayanlar da okuyabilir.
Eşim cumartesi belki bir umut barışıriz diye geldi. O da kendi gelmedi ben zorla getirdim. Bebegim 9 aylık olacak. Cumartesi ve pazar gezdik dolaştık ama eşim hiç yanaşmadı. Boşanma davasını kapatmayacagini ve yüzüğü takmayacagini söyledi. Bugün yine konuşmaya çalıştım olmadi. Bu saatten sonra duzelse bile ben istemiyorum. Seninle evli kalmayi istemiyorum dedi. Bosanacagim bilgasayar oynayip sabaha kadar uyuyacağım dedi. Seni istemiyorum falan dedi. Boşanma davasını cekismeli açmış. Anlasmaliya cevirecegimi söyledim. Boşanan veya bu konuda bilgisi olan arkadaşlar bana destek olabilir mi?. Dilekçeyi nasıl yazarim ne yazabilirim. Bu evliliği en çabuk nasıl bitirebilirim. Bebeğim için psikolojik destek almalimiyim. Evimiz ve arabamiz var. Evi ben evlenmeden önce aldim ona dokunamaz. Araba için kredimiz var, bebeğimi aabah bakiciya biraktigim icin satmak istemiyorum. Satarsakta borcu kapatip bana araba almasini istiyorum nasil olacak. Psikoloja gitmelimiyim. Çünkü bu 3 ay içinde yaşadığım 2. Travma annem de babam da esim de beni terk etti. Ne yapmaliyim. Bebegimi iyi bir insan olarak yetistirebilir miyim. Bu kadar olayın ustesinden tek başıma gelebilir miyim. Ne olur yardim edin. Eşi daha önce deliler gibi aşık gibi davrnaipta bu hale gelen var mi. Nasil atlattiniz. Daha çok gencim 23, yasindayim. Bir daha birilerine nasil guvenebilirim. Eşimde bana zamaninda çok sözler verdi. Başkası da verse ne yapacağım. Ben eşime sonsuz guveniyordum anneme de babama da. Ne yapacağım şimdi Allah aşkına yardim edin.
yaşadıklarınıza üzüldüm .
anlamadığım şey geriye dönük tüm paylaşımlarına baktım 2019-2020 yılından beri burdasınız. zaten nişanlı iken bile sürekli kavga eden biriymişsiniz anlaşamadığınız halde evlenmişsiniz. o zamandan beri hep 23 yaşındasınız oda ayrı bi konu 😂 bazı konularda eşinizde hiç kavgalarınızın olmadığını özellikle aile ler için falan yazmışsınız ama asıl aile yüzünden tartışmışsınız . 2020 yılındna beri bi senden boşanacağın diyen koca var . yazdıklarınız ile yaşadıklarınız çok çelişkili
 
Hayır ama kesin. Konuşmaya calistimca cirkeflesiyor. Arabayi alicam falan demeye baskadi yine. Bosanma davasi var ama
Siz hakknizi bir isteyin bakin ne kadar çirkin bir insan haline geliyor. Sizde kararlı olun daha çok küçük yaşınız mutlu olacaksınız illaki ilerde
 
kadin zaten çalışıyor çocuğa, annesi bakmiyor bu durumda. aksam eve canini zor atiyordur. ancak haftasonlari ilgilenbilir. baba da olsa, mecburen babanne bakacak. hatta belki bosanma fikri rafa kalkacak. hafta sonlari doyasiya ilgilenir cocugu ile. annelikten çıksın demiyorum. hafta içi de görebilir pek ala. babaanne iyi niyetli anladığım kadari ile. olayi objektif degerlendirin.

olmadi geri ister yani dunyanin sonu değil.
Olay sadece bebek bakimi degil ki. Oyle olsa verirsin bakiciya o da bakar. Anne bebek iliskisi bambaska bir sey. Bu noktayi kaciriyorsunuz. Olmadi geri ister derken baska bir uyenin de dedigi gibi bir cantadan bahsetmiyoruz burada. Bir insan yavrusu soz konusu. Etrafindaki her seyin farkinda.
 
Nereden vardin peki bu sonuca. Ya bilmiyorum belki bu kindarlik ama yalan değil valla, herşeyi anlattim bunu mu söylemeyeceğim. İstiyorum ki deli gibi pişman olsun. Ameliyat olduğunda onu 1ay boyunca her gün keseleyip yıkadığim gelsin istiyorum aklina. Soğuk havada kendime ne bir pantalon ne bir kilotlu corap almadan altimda incecik bir etekle ise gittiğim zamanlari hatirlasin istiyorum. Evlenirken bes kurus bile istemedigimi hatirlasin istiyorum. Borsaga girip 60000 tl borca girdiğinde hamile olduğum halde ona destek oldumu, her aglsdiginda sakinlestirmek için sabaha kadar konuştuğumu hatırlasın istiyorum. Onun için o geceleri rahat uyusun diye iş yerindekilerle bime para harcarim diye bir bahane uydurup gitmediğimi hatirlasin istiyorum. Çok mu şey istiyorum
İşte tüm bunları yaptığınız için değersiz olmuşsunuz.
Her kim hatalı ise ondan hesap sormanız gerekirdi. Her ne hata yaparsa yapsın kabullenmeniz arkasını toplamanınız sadece şımarmasına yaramış.
Ailenizde hata var mı bilmiyorum ama adamın ak kaşık olmadığı belli
 
Ben eşime bile haksız olduğumu söyledim ki ayrıca emin olun kendi ailemi hiç aramadım. hep durdursun diye onun ailesini aradım. Bak ben haklı olmayı istemiyorum. Haklı olacaksam yine bu durumda kalacaksam bırak olmasın. Ben sıkıntıları aşabileceğim kadar sabırlı olabileceğim bir hayat istedim. Ben sadece seçtiğim insanın doğru insan olduğunu görmek istedim.

Eşiniz kaç yaşında bilmiyorum. Siz 25 yaşında , bazı yönlerden belki de eşinizden daha olgun düşünüyor da olabilirsiniz.

İlişkinizi dürüstçe gözden geçirirseniz belki de kurtarmanın yolunu da bulabilirsiniz.

Ancak burada aslolan samimi istek ve niyetleriniz. Daha önce küçük meselelerde büyük tepkiler verdiyseniz ; birbirinizi sevseniz de , eşinizi bu evlilik bitsin artık noktasına getirmiş olabilirsiniz.

Farkındaysanız eşinizin söylediğiniz onca lafa en büyük tepkisi : boşanıp oyun oynayacağım , uyuyacağım. Gezip tozmak gibi bir derdi olan adamın kuracağı cümle bu olmaz.

Nasıl yaparsınız bilmiyorum , sakince konuşmayı deneyin her şeyi kestirip atmadan. Mesela " ev benim " sözünüz dahi çok ağır gelmiş olabilir.

Konularınızı yeniden okuyun. Bakın vurguladığınız bazı konular :

- Ben evlenmeden evimi aldım. Onun hakkı yok. Ev benim.

- İçgüveysi geldi.

- Babamla çalıştı.

-Ailemin iyi bir yerde yazlık evi var oraya gittik.

- Eşim çocuğa bakıcı baksın istedi , annem bakıyor ; güzel de bakıyor daha ne istiyorsun.

- Borsada para kaybettik babamın arabasını sattık , borçları ödedik.

Bu cümleleri sarf etmeye o kadar alışmışsınız ki belki de ağzınızdan çıktığını dahi fark etmiyorsunuz.

Eşinizin bulunduğunuz şehre yerleşmesi sizin kararınız sanırım.Ya da aynı şehirde miydiniz ? Babanızla çalışması icin de siz mi ısrar ettiniz ? Eşiniz maaşını hak etmeden mi aldı ?

Eşiniz : kendini , sizin de çabanızla değersiz hissediyor olabilir mi ?

Ben okuyunca öyle hissettim mesela. Adamın tek malvarlığını da kucağınızda sallıyorsunuz.
 
Yani bilemedim ki :/ henüz evleneli 1 yıl olmadan, yüzünü bile görmek istemiyorum tarzında bir konu açmışsınız. Çoğu kişi yazmış size sonu belli veya devam etmeyin tarzında.Evlilik öncesi de problemli geçmiş sinyal verilmiş yani.Tabiki hiçbirimiz mükemmel değiliz ama sonrasında da çocuğunuz olmuş ve durum daha da kötüye gitmiş + 1 bebiş🥺Bile bile lades olmuş sanki kusura bakmayın ama.Ne diyeyim umarım daha mantıklı kararlar verip devam edebilirsiniz hayatınıza
 
Okudukça şok oldum bu adam seni kullanıyor
senin de sinirlerin çok yıpranmış
lütfen kendini topla araba ya şerh koydur
bileziklerini ev için harcadığını belirtirsin normalde onu geri vermesi gerekir
eşyaları almaya kalkarsa en azından kanıtın olur
lütfen kendini bu dengesiz adamdan koru
arabayı almak için iyi davranıyor bence
bir terapist ile görüş öncelikle sen her şeyden önemlisin
yalnız olmak zor destek olacak kimsen de yok kend,in ve bebeğin için ayağa kalmalısın
yaşın çok genç emin ol daha güzel şeyler yaşayacaksın
 
Eşiniz kaç yaşında bilmiyorum. Siz 25 yaşında , bazı yönlerden belki de eşinizden daha olgun düşünüyor da olabilirsiniz.

İlişkinizi dürüstçe gözden geçirirseniz belki de kurtarmanın yolunu da bulabilirsiniz.

Ancak burada aslolan samimi istek ve niyetleriniz. Daha önce küçük meselelerde büyük tepkiler verdiyseniz ; birbirinizi sevseniz de , eşinizi bu evlilik bitsin artık noktasına getirmiş olabilirsiniz.

Farkındaysanız eşinizin söylediğiniz onca lafa en büyük tepkisi : boşanıp oyun oynayacağım , uyuyacağım. Gezip tozmak gibi bir derdi olan adamın kuracağı cümle bu olmaz.

Nasıl yaparsınız bilmiyorum , sakince konuşmayı deneyin her şeyi kestirip atmadan. Mesela " ev benim " sözünüz dahi çok ağır gelmiş olabilir.

Konularınızı yeniden okuyun. Bakın vurguladığınız bazı konular :

- Ben evlenmeden evimi aldım. Onun hakkı yok. Ev benim.

- İçgüveysi geldi.

- Babamla çalıştı.

-Ailemin iyi bir yerde yazlık evi var oraya gittik.

- Eşim çocuğa bakıcı baksın istedi , annem bakıyor ; güzel de bakıyor daha ne istiyorsun.

- Borsada para kaybettik babamın arabasını sattık , borçları ödedik.

Bu cümleleri sarf etmeye o kadar alışmışsınız ki belki de ağzınızdan çıktığını dahi fark etmiyorsunuz.

Eşinizin bulunduğunuz şehre yerleşmesi sizin kararınız sanırım.Ya da aynı şehirde miydiniz ? Babanızla çalışması icin de siz mi ısrar ettiniz ? Eşiniz maaşını hak etmeden mi aldı ?

Eşiniz : kendini , sizin de çabanızla değersiz hissediyor olabilir mi ?

Ben okuyunca öyle hissettim mesela. Adamın tek malvarlığını da kucağınızda sallıyorsunuz.
Eşimle aynı şehirdeyiz. Babamın yanında çalıştı ama çalıştı, boşa almadı hiçb parasını, evlenmeden 3 ay önce falan başka iş buldu. Şu an lojjistik müdürü kendi işi var yani. Benim en çok istediğim şey onunla konuşabilmek şu an. Bak yemin ederim hep söylüyorum, sevgi ve aşk ile ilgili bir şüphem olmasa susar bekelrdim kendine gelmesi için. Bu konuda alttan alan ben olurdum. Terapiste gitmeyi teklif etmeye çalıştım, hayır olsa da ben istemiyorum dediği için bir şey yapamıyorum, evet sudan sebeplerden boşanıyor bazen insanlar ama bilmiyorum, sorun annemse veya ona oyun oynatmamamsa annem gitti ve ben de bekar zamanlarında olduğu gibi sabaha kadar dizi izlemiyorum. Evlilik budur zaten. ama biliyorum, şu an kavgalı olduğumuz için herşey tatlı geliyor. Olmuyor olmuyor.
 
Okudukça şok oldum bu adam seni kullanıyor
senin de sinirlerin çok yıpranmış
lütfen kendini topla araba ya şerh koydur
bileziklerini ev için harcadığını belirtirsin normalde onu geri vermesi gerekir
eşyaları almaya kalkarsa en azından kanıtın olur
lütfen kendini bu dengesiz adamdan koru
arabayı almak için iyi davranıyor bence
bir terapist ile görüş öncelikle sen her şeyden önemlisin
yalnız olmak zor destek olacak kimsen de yok kend,in ve bebeğin için ayağa kalmalısın
yaşın çok genç emin ol daha güzel şeyler yaşayacaksın
Gerçekten artık kafayı yiyeceğim. Ne yapacağım bilmiyorum.
 
Bunlari yapiyor ama bir yandan da dün saçımı boyadı. Ve yemin ederim normalde boyadiginin on kati güzel biyadi. El mahtum boyattim ben de. Birde begendin mi diye soruyor. Dün gece yine 4te geldi eve odaya girdi deodarant sikacak duş almış. Deodorantin sesini duyunca korktum geldi sakinlestirmek icin öpüyor. Kendime gelince geri cektim hemen
Ablam bu adam aldatiyo seni, anlamiyo musun, bayagi gözüne sokuyo da
 
Sinirlendiğim de bu zaten, iyi ya da kötü ben bu hayatı da benim sanmıştım. Diğer hayatlar nasıl benim olabilir ki. Neden kendi kaderimi bir başkası yüzünden değiştireceğim.
 
Eşimle aynı şehirdeyiz. Babamın yanında çalıştı ama çalıştı, boşa almadı hiçb parasını, evlenmeden 3 ay önce falan başka iş buldu. Şu an lojjistik müdürü kendi işi var yani. Benim en çok istediğim şey onunla konuşabilmek şu an. Bak yemin ederim hep söylüyorum, sevgi ve aşk ile ilgili bir şüphem olmasa susar bekelrdim kendine gelmesi için. Bu konuda alttan alan ben olurdum. Terapiste gitmeyi teklif etmeye çalıştım, hayır olsa da ben istemiyorum dediği için bir şey yapamıyorum, evet sudan sebeplerden boşanıyor bazen insanlar ama bilmiyorum, sorun annemse veya ona oyun oynatmamamsa annem gitti ve ben de bekar zamanlarında olduğu gibi sabaha kadar dizi izlemiyorum. Evlilik budur zaten. ama biliyorum, şu an kavgalı olduğumuz için herşey tatlı geliyor. Olmuyor olmuyor.

E posta olarak yazsın hissettiklerini. Konuşurken ağızdan çıkanı geri alma şansımız yok.

Önce siz bir e posta yazın. Yalnız lütfen konunuzdaki gibi yazmayın. Paragrafları , satır araları olsun ki ; oturup okusun eşiniz.

Kendi hatalarınızın farkında olduğunuzu , yeniden denemek istediğinizi dürüstçe yazın.

Eşinizden ; evliliğinizde kendisini rahatsız eden , değişmesini istediği konuları yazmasını isteyin.

Şayet barışırsanız ; geçmişi geride bırakın.
 
E posta olarak yazsın hissettiklerini. Konuşurken ağızdan çıkanı geri alma şansımız yok.

Önce siz bir e posta yazın. Yalnız lütfen konunuzdaki gibi yazmayın. Paragrafları , satır araları olsun ki ; oturup okusun eşiniz.

Kendi hatalarınızın farkında olduğunuzu , yeniden denemek istediğinizi dürüstçe yazın.

Eşinizden ; evliliğinizde kendisini rahatsız eden , değişmesini istediği konuları yazmasını isteyin.

Şayet barışırsanız ; geçmişi geride bırakın.
bence böyle birşey yapmasın mahkemede delil olarak kullanır bu adam
sürekli küfür ediyormuş
seni sevmiyorum deyip geceleri geziyormuş
adamın ne sevgisi ne saygısı var
arabayı sana bırakır mıyım ne akıllsın diyormuş
 
X