- 19 Mart 2019
- 7.883
- 33.203
Ara sayfaları okumadım, yorum yapacağım konular daha önce konuşulduysa şimdiden sorry.
Yaşadıklarını okuyunca ilk içime doğan şu oldu. Seni engelleyen, aşağı çeken, mutsuz eden ayrık otlarının hayatından temizlenme sürecini yaşadığını düşündüm. Bu süreç mutlu mesut geçmeyecek tabi. Hangimiz büyük problemler yaşamadan, rahatsız olmadan değişim ister, birilerini hayatımızdan çıkarabiliriz ki. Yaşadıklarına "herkes beni terk etti, kimsem yok" arabeskine bağlamadan "bakalım hayat bana hangi güzellikler için sancı çektiriyor, hangi hayırları şeyleri doğuracak" niyetiyle bakarsan hem bu süreç daha kolay geçecektir hemde sonucu daha güzel olacaktır.
Olumlamalar, olumlu düşünceler gibi konuları oku bu ara. Söz niyettir unutma.
Diğer konularda da tecrübe, deneyim ve gözlemlerime dayanarak yorum yapmak istiyorum. Daha evladınız bu kadar küçükken seni yarı yolda bırakan adamdan kocada olmaz babada. Şimdi her şey yoluna girse bir süre sonra başka şekilde patlak verir. Çünkü eşinde sorumluluk duygusu, vefa, merhamet gibi özellikler yok. Ailenle ilgili konular onu çok yormuş bu yüzden isyan etmişse bile aileni hayatınızdan uzaklaştırarak huzurunuz için bir adım atmışsın zaten. Çabana rağmen yanıt alamadıysan boşanma talebinin bununla ilgisi yok. Bekar ve rahat hayata özendiğini, yeni heyecanlar yaşamak istediğini düşünüyorum eşinin. Bunun içinde engel olarak seni ve çocuğunu görüyor ve sizi çıkartıyor hayatından.
Ev araba konusuna gelince, evi evlenmeden önce almıştım demişsin o zaten senin. Araba talebin içinde eşin tatlı dille kabul etmiyorsa, net konuşacaksın. Daha evliliğin ilk yıllarında sorunlar için hiç çabalamadan üstüne birde çocukla 23 yaşında bir kadını yarı yolda bırakıyorsa bunun bedelini de ödeyecek beyefendi. O tek başına hayatına devam ederken, sen ortak çocuğunuzla yaşından büyük bir sorumluluk ile yaşamaya devam edeceksin çünkü.
Kv ve kp ile ilişkilerinin şimdi ki gibi süreceğini düşünme. Boşanma haberini duyup evlatlarıyla iki kez konuştular mı ona karşı yumuşayıp sana cephe almaya başlayacaklardır. Çünkü bir tarafta kendi doğurup büyüttükleri evlatları diğer tarafta o evlattan dolayı hayatlarına giren bir kadın var.
Ben senin anne babanın da yaşadığın süreci görüp seninle ilişkilerini düzelteceğine inanıyorum. Evlatlarısın çünkü sana çok kırgın olsalar bile yine duyguları ağır basacak yanında ve destekçin olmak isteyeceklerdir. Bunları tamamen olağan akışa göre ve normal psikolojide ki insanları baz alarak yazıyorum. Uç insanlarsa küslük devam edebilir. O haliyle de bir plan oluştur kendine.
Ve tüm bu yaşadıklarından çıkarttığın dersleri aklının bir köşesine silinmeyecek şekilde yaz.
Yaz ki aynı hataları bir daha tekrarlayıp hayatını çözümü zor bir noktaya getirme, kontrol sende olsun her daim.
Eğer önce kendine güvenirsen başkasına güvenmek, yaslanmak gereği hissetmezsin.
O zaman da eşinin yıktığı güven duygunu sorgulama gereği duymayacaksın.
"Ben nelerin üstesinden geldim bunun da üstesinden gelebilirim" kafasını yaşayan birini kimse yıkamaz çünkü.
Yaşadıklarını okuyunca ilk içime doğan şu oldu. Seni engelleyen, aşağı çeken, mutsuz eden ayrık otlarının hayatından temizlenme sürecini yaşadığını düşündüm. Bu süreç mutlu mesut geçmeyecek tabi. Hangimiz büyük problemler yaşamadan, rahatsız olmadan değişim ister, birilerini hayatımızdan çıkarabiliriz ki. Yaşadıklarına "herkes beni terk etti, kimsem yok" arabeskine bağlamadan "bakalım hayat bana hangi güzellikler için sancı çektiriyor, hangi hayırları şeyleri doğuracak" niyetiyle bakarsan hem bu süreç daha kolay geçecektir hemde sonucu daha güzel olacaktır.
Olumlamalar, olumlu düşünceler gibi konuları oku bu ara. Söz niyettir unutma.
Diğer konularda da tecrübe, deneyim ve gözlemlerime dayanarak yorum yapmak istiyorum. Daha evladınız bu kadar küçükken seni yarı yolda bırakan adamdan kocada olmaz babada. Şimdi her şey yoluna girse bir süre sonra başka şekilde patlak verir. Çünkü eşinde sorumluluk duygusu, vefa, merhamet gibi özellikler yok. Ailenle ilgili konular onu çok yormuş bu yüzden isyan etmişse bile aileni hayatınızdan uzaklaştırarak huzurunuz için bir adım atmışsın zaten. Çabana rağmen yanıt alamadıysan boşanma talebinin bununla ilgisi yok. Bekar ve rahat hayata özendiğini, yeni heyecanlar yaşamak istediğini düşünüyorum eşinin. Bunun içinde engel olarak seni ve çocuğunu görüyor ve sizi çıkartıyor hayatından.
Ev araba konusuna gelince, evi evlenmeden önce almıştım demişsin o zaten senin. Araba talebin içinde eşin tatlı dille kabul etmiyorsa, net konuşacaksın. Daha evliliğin ilk yıllarında sorunlar için hiç çabalamadan üstüne birde çocukla 23 yaşında bir kadını yarı yolda bırakıyorsa bunun bedelini de ödeyecek beyefendi. O tek başına hayatına devam ederken, sen ortak çocuğunuzla yaşından büyük bir sorumluluk ile yaşamaya devam edeceksin çünkü.
Kv ve kp ile ilişkilerinin şimdi ki gibi süreceğini düşünme. Boşanma haberini duyup evlatlarıyla iki kez konuştular mı ona karşı yumuşayıp sana cephe almaya başlayacaklardır. Çünkü bir tarafta kendi doğurup büyüttükleri evlatları diğer tarafta o evlattan dolayı hayatlarına giren bir kadın var.
Ben senin anne babanın da yaşadığın süreci görüp seninle ilişkilerini düzelteceğine inanıyorum. Evlatlarısın çünkü sana çok kırgın olsalar bile yine duyguları ağır basacak yanında ve destekçin olmak isteyeceklerdir. Bunları tamamen olağan akışa göre ve normal psikolojide ki insanları baz alarak yazıyorum. Uç insanlarsa küslük devam edebilir. O haliyle de bir plan oluştur kendine.
Ve tüm bu yaşadıklarından çıkarttığın dersleri aklının bir köşesine silinmeyecek şekilde yaz.
Yaz ki aynı hataları bir daha tekrarlayıp hayatını çözümü zor bir noktaya getirme, kontrol sende olsun her daim.
Eğer önce kendine güvenirsen başkasına güvenmek, yaslanmak gereği hissetmezsin.
O zaman da eşinin yıktığı güven duygunu sorgulama gereği duymayacaksın.
"Ben nelerin üstesinden geldim bunun da üstesinden gelebilirim" kafasını yaşayan birini kimse yıkamaz çünkü.