- 2 Eylül 2017
- 3.866
- 8.446
- 158
Karşı taraf suçlu , o su götürmez , ona bişey demiyorum çok haklısın.Bu ses çıkarmaman , önce savcılığa vermeye karar verip vazgeçmen onları da güçlendirmiş.Bu iyiniyet sana zarar verir hale gelmişse eğer vazgeçmelisin.Bunu demek istiyorum.Ki bu aşırı iyiniyetin de o adamın seni tekrar tekrar aramasına ve burda senden şüphe edilmesine yol açtı.Demek ki ölçülü olmak gerekiyor.Bu benim düşüncem.Sen yine de iyiniyetli ol istediğin kadar.aslında işte dönemsel olarak bir şey yapamadım. cenazeler, ev arama vs. zamanım olmadı yani. kendimde de hata aradım aramadım değil, umut mu verdim diye düşündüm de bulamadım.
çirkeflik de yapamıyorum işte ne yapayım..
Aynen hiç normal değil millet elitlikten ölecekErkek degil mi iste diyesim geldi:))
Valla ben sinemaya niye basbasa gittiginize bile takildim.. istersen geri kafali de bana.. cok gereksiz.. sen saf saf yaklasirken o seni nasil kafalarim hesabi yapiyomus demekki.
İyi de durumu hissettiğinizde neden iletişimi kesmediniz, engellemediniz. Zorla mi okuttular yazdıklarını.
Bir nokta var eşi sizin birlikte sinemaya gittiğinizi Ya da yazıştığınızı sizden mi öğrendi Yoksa hep biliyor Ve içten içe rahatsız mı oluyordu ?Neden sizden istedi bu yardımı yazışmalarınızı vs ?Ya da yardım isteyecek kadar yakın hissediyorsa size neden eşi de dahil olmuyordu programlara (belki de ben kaçırdım burayı :)
Başlık “Arkadaşımın mutsuz evliliği “değil! @30 yıllık arkadaşım ş....siz çıktı”. olmalıydı
Davadan vazgeçmeseydiniz keşke size resmen rahatsızlık veriyor ikisi de. Zaten taciz etmiş siz gayet haklısınız. Bence hiç muhattap olmayıp direk davacı olsanız daha iyi olur.
Konu sahibinin 30 yildir arkadasligi varmis ya, onu demek istedim
zaten basbasa gitmediginizi soyleyince garipsemedim olayi. Yani arkadas grubuyla gayette gidilebilir. Ilk yorumum uzerine yorumlar gelince aciklamak zorunda kaldimben 33 yaşımdayım, ben 3 yaşımdayken istanbul'a geldik. arkadaşımla aynı mahallede oturuyorduk. bildiğin kız erkek karışık oyun oynardık. aynı dönemden bir kaç arkadaşım daha var. onlar da bu sinemaya gittiğimiz grupta. bazen ben de bu filmlere o dönemde görüştüğüm biri varsa götürmüşlüğü olmuştur. Ekipte eşini hayatta bırakmayan eşler de var. Eşinden şüphesi olsa bu kadın da bırakmayabilirdi. Zaten gruptaki tek bekar kadın da ben değilim. Neyse bu da bir hayat dersi oldu...
Numarasını engelleyin hepsininArkadaşlar merhaba,
Bir süredir uğraştığım bir derdim var. Nasıl toparlayıp anlatacağım bilemiyorum. Çok uzun olduğu için şimdiden özür dilerim ama bir kaç aydır bununla uğraşıyorum ve artık içimde kalsın istemiyorum.
Öncelikle arkadaşımla ilişkimizi anlamanız için kısa özet geçeyim:
Bir arkadaşım var herhalde 30 yıldır tanışıyoruz, erkek ve evli. Çocukluk arkadaşım. Küçükken hep beraberdik, sonra okul, iş, onun evlenmesi derken görüşmelerimiz sadece ikimizin de sevdiği fantastik filmler çıktığında sinemaya gitmek olarak kaldı.
Bu kadar uzun süreli arkadaş olunca onun şimdiye kadar görüştüğü, hoşlandığı tüm kız arkadaşlarını biliyorum, tanıştım (o da benim erkek arkadaşlarımla tabi), ayrılıklarda birbirimize destek olduk vs. Eşi de beni tanıyor. Bu adamla ben yılda 2-3 defa sinemaya gitmek dışında (o da bizim için rutin olduğundan) görüşmüyorduk, zaten benim de işim yoğun buna zamanım yok.
Ne olduysa bu arkadaşımın eşi hamile kaldıktan sonra oldu. Arkadaşımda bir değişiklikler olmaya başladı. Normalde akşamları falan yazışmazdık, ya da artık çevremiz çok değiştiğinden özel meseleleri fazla konuşmazdık ama bu bana sıkıntılarından bahseder oldu. Neyse dedim, 30 yıllık arkadaşım derdini dinler destek olurum. Ama bir süre sonra işin rengi değişmeye başladı.
Ben evlilik düşünmüyorum, Türk tipi evlilik kadına çok fazla yük bindirdiğinden benim mantığıma uymuyor. Ama ben evliliğe inanmıyorsam da bunu tercih eden insanlara saygım var. Asla bir evli erkek ile, bekarlığından tanışmıyorsam özel hayatıma sokmuyorum. Burada daha fazla detay vermeyeceğim, sadece fikriniz olsun diye yazmak istedim. Arkadaşım da bu fikrimi biliyor.
Ama sanırım benim bu düşüncem onda nasıl olsa evlilik düşünmüyorum diye tek gecelik ya da evlilik dışı ilişki yaşayabileceğim izlenimi uyandırmış. Ya da belki baba olma fikrini kaldıramadığından kafası karıştı bilemiyorum. Bana evde mutsuz olduğunu, ayak bağı hissetmeden bir insanı sevmenin, dokunmanın nasıl olduğunu unuttuğunu falan söyledi. Her şey üstüme üstüme geliyor diye başladı, konu sonunda bağlanmadan, sadece fiziksel ve ruhsal zevk için, gönül bağı ile birlikte bir hayat kurmalara kadar geldi.
Uzun zamandır arkadaşım olduğu için önce inanamadım, sonrasında çok sert bir tepki ile arkadaşlığımı bitirdim. Sonradan öğrendim ki tek teklif ettiği kadın da ben değilmişim.
Sonra neden bilmiyorum bu gitmiş eşine ben mutsuzdum, böyle böyle arayışlarım oldu ama huzuru sende buldum, bak geri döndüm bilmem ne diye açıklamalar yapmış. Eşi de haklı olarak bir sürü kadın ile yazışan kocasını boşamaya karar vermiş.
Gelelim bana dert olan bölüme; ben bu boşanmanın tarafı olmak istemedim. Kadın benden şahitlik etmemi istedi ama ben hem çok yoğun bir dönemde olduğumdan, hem de artık bu insanlar ile bağım olmasını istemediğimden reddettim. Kadın da tuttu kocasının bana yazdıklarını sosyal medyada yayınlamak ve hatta babama ve iş ortağıma göndermekle falan tehdit etti. Ben de işi savcılığa taşımaya karar verdim.
Savcılık işin içine girince de (arkadaşım memur) işte çocuk doğacak, işsiz kalırsam mahvoluruz vs vs diye beni caydırdılar. Ben de ne haliniz varsa görün bir daha benimle görüşmeyin diyerek irtibatımı kestim.
Sonradan duydum ki boşanmaktan vaz geçmişler, bir şans daha vermeye karar vermişler, neyse...
Bu arada ben çok sevdiğim iki yakınımı peş peşe beklenmeyen bir şekilde kaybettim. Oturduğum evde de sorunlar yaşadığımdan taşınmak zorunda kaldım. Her şey üst üste geldiği için epey depresyondaydım.
Ve bu hafta başında bu sefer arkadaşım beni tanımadığım bir numaradan arayarak ve mesajlar atarak, kesinlikle boşanmak istediğini, kadının anlaşmaya yanaşmadığını ve yıllarca dava ile uğraşmak istemediğini falan söyledi. Ayrıca bana ilgisi olduğunu, hep aklımda olduğunu, yaşananları unutamadığını falan söylüyor (şimdiye kadar hiçbir yakınlaşmamız olmadı) Görüşmek istemiyorum diyorum sürekli taciz ediyor. İş o kadar çirkin yerlere gidiyor ki benim evli erkeği ayartmaya çalıştığımı bile iddia ediyor kadının çevresi. Artık bıktım. Yazışmaları bir görseniz evli erkekle ilişki yaşamışım gibi, o kadar uzadı ki birileri görse sadece sonuna bakıp bizim bir yerde yakınlaştığımızı falan düşünebilir.
Son zamanlarda yaşadıklarımdan zaten iyice içime kapandım, bir de bunlar çok fazla geliyor. Sürekli gergin olmaktan, numara engellemekten bıktım.
İçimi buraya dökmek istedim. Uzun oldu kusura bakmayın.
Numarasını engelleyin hepsinin
Ve tek bir mesaj daha gelirse yarım bıraktığım savcılık işini bitireceğim deyin
Bu tiynette biri nasıl oldu da 30 yıl boyunca sana bir kere bile yürümedi de eşi hamile kalınca yürüdü ben anlamadım...Arkadaşlar merhaba,
Bir süredir uğraştığım bir derdim var. Nasıl toparlayıp anlatacağım bilemiyorum. Çok uzun olduğu için şimdiden özür dilerim ama bir kaç aydır bununla uğraşıyorum ve artık içimde kalsın istemiyorum.
Öncelikle arkadaşımla ilişkimizi anlamanız için kısa özet geçeyim:
Bir arkadaşım var herhalde 30 yıldır tanışıyoruz, erkek ve evli. Çocukluk arkadaşım. Küçükken hep beraberdik, sonra okul, iş, onun evlenmesi derken görüşmelerimiz sadece ikimizin de sevdiği fantastik filmler çıktığında sinemaya gitmek olarak kaldı.
Bu kadar uzun süreli arkadaş olunca onun şimdiye kadar görüştüğü, hoşlandığı tüm kız arkadaşlarını biliyorum, tanıştım (o da benim erkek arkadaşlarımla tabi), ayrılıklarda birbirimize destek olduk vs. Eşi de beni tanıyor. Bu adamla ben yılda 2-3 defa sinemaya gitmek dışında (o da bizim için rutin olduğundan) görüşmüyorduk, zaten benim de işim yoğun buna zamanım yok.
Ne olduysa bu arkadaşımın eşi hamile kaldıktan sonra oldu. Arkadaşımda bir değişiklikler olmaya başladı. Normalde akşamları falan yazışmazdık, ya da artık çevremiz çok değiştiğinden özel meseleleri fazla konuşmazdık ama bu bana sıkıntılarından bahseder oldu. Neyse dedim, 30 yıllık arkadaşım derdini dinler destek olurum. Ama bir süre sonra işin rengi değişmeye başladı.
Ben evlilik düşünmüyorum, Türk tipi evlilik kadına çok fazla yük bindirdiğinden benim mantığıma uymuyor. Ama ben evliliğe inanmıyorsam da bunu tercih eden insanlara saygım var. Asla bir evli erkek ile, bekarlığından tanışmıyorsam özel hayatıma sokmuyorum. Burada daha fazla detay vermeyeceğim, sadece fikriniz olsun diye yazmak istedim. Arkadaşım da bu fikrimi biliyor.
Ama sanırım benim bu düşüncem onda nasıl olsa evlilik düşünmüyorum diye tek gecelik ya da evlilik dışı ilişki yaşayabileceğim izlenimi uyandırmış. Ya da belki baba olma fikrini kaldıramadığından kafası karıştı bilemiyorum. Bana evde mutsuz olduğunu, ayak bağı hissetmeden bir insanı sevmenin, dokunmanın nasıl olduğunu unuttuğunu falan söyledi. Her şey üstüme üstüme geliyor diye başladı, konu sonunda bağlanmadan, sadece fiziksel ve ruhsal zevk için, gönül bağı ile birlikte bir hayat kurmalara kadar geldi.
Uzun zamandır arkadaşım olduğu için önce inanamadım, sonrasında çok sert bir tepki ile arkadaşlığımı bitirdim. Sonradan öğrendim ki tek teklif ettiği kadın da ben değilmişim.
Sonra neden bilmiyorum bu gitmiş eşine ben mutsuzdum, böyle böyle arayışlarım oldu ama huzuru sende buldum, bak geri döndüm bilmem ne diye açıklamalar yapmış. Eşi de haklı olarak bir sürü kadın ile yazışan kocasını boşamaya karar vermiş.
Gelelim bana dert olan bölüme; ben bu boşanmanın tarafı olmak istemedim. Kadın benden şahitlik etmemi istedi ama ben hem çok yoğun bir dönemde olduğumdan, hem de artık bu insanlar ile bağım olmasını istemediğimden reddettim. Kadın da tuttu kocasının bana yazdıklarını sosyal medyada yayınlamak ve hatta babama ve iş ortağıma göndermekle falan tehdit etti. Ben de işi savcılığa taşımaya karar verdim.
Savcılık işin içine girince de (arkadaşım memur) işte çocuk doğacak, işsiz kalırsam mahvoluruz vs vs diye beni caydırdılar. Ben de ne haliniz varsa görün bir daha benimle görüşmeyin diyerek irtibatımı kestim.
Sonradan duydum ki boşanmaktan vaz geçmişler, bir şans daha vermeye karar vermişler, neyse...
Bu arada ben çok sevdiğim iki yakınımı peş peşe beklenmeyen bir şekilde kaybettim. Oturduğum evde de sorunlar yaşadığımdan taşınmak zorunda kaldım. Her şey üst üste geldiği için epey depresyondaydım.
Ve bu hafta başında bu sefer arkadaşım beni tanımadığım bir numaradan arayarak ve mesajlar atarak, kesinlikle boşanmak istediğini, kadının anlaşmaya yanaşmadığını ve yıllarca dava ile uğraşmak istemediğini falan söyledi. Ayrıca bana ilgisi olduğunu, hep aklımda olduğunu, yaşananları unutamadığını falan söylüyor (şimdiye kadar hiçbir yakınlaşmamız olmadı) Görüşmek istemiyorum diyorum sürekli taciz ediyor. İş o kadar çirkin yerlere gidiyor ki benim evli erkeği ayartmaya çalıştığımı bile iddia ediyor kadının çevresi. Artık bıktım. Yazışmaları bir görseniz evli erkekle ilişki yaşamışım gibi, o kadar uzadı ki birileri görse sadece sonuna bakıp bizim bir yerde yakınlaştığımızı falan düşünebilir.
Son zamanlarda yaşadıklarımdan zaten iyice içime kapandım, bir de bunlar çok fazla geliyor. Sürekli gergin olmaktan, numara engellemekten bıktım.
İçimi buraya dökmek istedim. Uzun oldu kusura bakmayın.
GeldımErkekle kadın arkadaş olamaz'cılar gelir şimdi
Karaktersiz insanlarmış ikisi de. Benim anlamadığım neden bu kişiyi engellemiyorsunuz? Ya da neden cevap veriyorsunuz? Bundan sonra muhatap almayın, ısrar ederlerse de savcılığa verin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?