Annemin tavrı

80lerde ve 90larda anne olmak.
Evin küçük çocuğu ileri yaşta doğmuşsa diğer evlatlara yapılan muamelelerden muaf tutuluyor sanki. Muhtemelen başlarda katı olma sebepleri; evliliğin ilk yıllarında çile çekmeleri, kendilerini mükemmel ev hanımı olmaya adamaları ve elalemin o zamanki ne der kafası... Son çocuğa kadar da zaman değişince, çocuk ve ev işlerine diğer çocuklar da yardım ettiğinden dolayı omuzlarından yük kalkınca ve anne daha olgunlaşınca haliyle de daha iyi annelik yapılmış evlatlar küçük çocuklar oluyor. Aslında ben küçük çocukların hepsinin de şanslı olduğunu düşünmüyorum. Bir kısmı çok rahat bırakıldıklarından sorumsuz ve müsrif oluyor.

Bana anneniz size karşı sevgisiz gibi gelmedi. Hareketleri bana tipik kuralcı anneleri anımsattı. Annenizi kabul etseniz daha mutlu olursunuz. Neden ve niye diye devamlı düşünmeniz sizi mutsuz ediyor. Geçmişi de değiştiremezsiniz, sadece affederek veya kabullenerek yolunuza devam edebilirsiniz. Şu anki ilişkiniz de daha iyiye gider.

Annenizle ilişkiniz için psikoloğa gittiğinizde psikoloğunuz sizin küçüklüğünüz hakkında bilgiyi annenizden dinlemek isteyebilir. Aslında psikoloğunuzla böyle bir mini oyun oynayarak da psikologla görüştürebilirsiniz. Belki anneniz hatalarını da görür ve ilişkinize olumlu yansır.
 
Kardeşinizin fikri çok mu önemli? Annesini değil ablalarını haklı bulursa ne olacak? Bırakın o anne şevkati sevgisi görsün. 17 yaşında o da hayalkırıklığı yaşamasın. Bırakın annesi iyi mükemmel olsun.
Anneniz sıkışıp kalmış, muhtemelen babanız evle fazla ilgilenmedi bütün sorumluluk annenizde kaldı, o da size yansıttı bunu. Küçük kardeşinizi daha rahat bir dönemde büyüttü, ona ilgisini sevgisini verebildi. Siz de eski günlerden annenize karşı öfke içindesiniz o yüzden anlaşamıyorsunuz.
Biraz uzak durun, mesafeli olun derim.
Evet doğru valla katılıyorum dediklerinize ama mesela annem kardeşimi yanlış büyütüyorsa ya orda sesiz kalmak çok vicdanıma uymuyor örnek kardeşimi elalem ne der diye büyütüyor bana geçen kardeşim diyor ki insanlar hakkımda kötü şey söyler dedi bi cümle içinde çok önemsiz bileydi kızdım dedim ki ne önemi var senin ne hissettiğin ne yaptığın önemli insanların düşüncesini takma diye kızdım annem de hak verdi ona dedi ki sen karışma sen bişey bilmiyorsun diye bana kızdı :
Sustum ama çok aşırı üzüldüm kardeşimin doğru bulduğu şeye bak insanlar kınarmış özel üniye gittiğini söylemeyeck devlet üni diyecekmiş insanlara .o kadar basit ve yalan ihtiyacı olmayan bi mevzu ki .
Yalana teşvik ettiriyor ve birde özgüvensiz elalem dersi ile yetiştiriyor
Basıl sessiz kalayım mesela buna.
Kardeşimin Bana katılması katılmaması mevzu değil doğru ile yanlışı ayırt edemeden gelişiyor beyni .
 
Evet doğru valla katılıyorum dediklerinize ama mesela annem kardeşimi yanlış büyütüyorsa ya orda sesiz kalmak çok vicdanıma uymuyor örnek kardeşimi elalem ne der diye büyütüyor bana geçen kardeşim diyor ki insanlar hakkımda kötü şey söyler dedi bi cümle içinde çok önemsiz bileydi kızdım dedim ki ne önemi var senin ne hissettiğin ne yaptığın önemli insanların düşüncesini takma diye kızdım annem de hak verdi ona dedi ki sen karışma sen bişey bilmiyorsun diye bana kızdı :
Sustum ama çok aşırı üzüldüm kardeşimin doğru bulduğu şeye bak insanlar kınarmış özel üniye gittiğini söylemeyeck devlet üni diyecekmiş insanlara .o kadar basit ve yalan ihtiyacı olmayan bi mevzu ki .
Yalana teşvik ettiriyor ve birde özgüvensiz elalem dersi ile yetiştiriyor
Basıl sessiz kalayım mesela buna.
Kardeşimin Bana katılması katılmaması mevzu değil doğru ile yanlışı ayırt edemeden gelişiyor beyni .
Bir de sanki kimse bilmeyecek duymayacak özel üniye gittiğini bu mevzuda bizde hem fikir olacakmışız en yakın akrabalar da dahil devlet üni diyecekmişiz.kardeşim diyor arkamdan salak derler annemde hak veriyor.buna coşuyorum işte. Ne mantıksız işler diyorum kendi gibi olsun özel ünite gitmek bişey değil burslusun yüzde yirmibeş kendinle gurur duy diyorum onu bile kazanamayan var istediğin bölüm üstelik vs diyorum bu şekilde bu üslupla konuşuyorum annem ise sen sus hayır öyle demeyecek sen ne sanıyorsun çok biliyorsun kınama gibi çeşitli cümleleri
 
Buna benzer bir durum ben de yaşamıştım. Otuz yaşımı geçtikten sonra bir gün ağlayarak sordum ona. "Anne, beni neden sevmedin?" diye.
O da ağladı. İnkar etti, "o nasıl söz, sevdim ben hepinizi" diye savundu kendini.
"Bir kere bile güzel bir söz söylemedin, takdir etmedin, özür dilemedin, gülümsemedin" dedim. O zaman söylediği cümle içimi delip geçti.
"Ben bir insanı nasıl seveceğimi bilmiyorum. Beni de hiç sevmediler ki."
Onu anladıktan sonra değiştim. Ona öğrettim. Keşke annemi en baştan yetiştirme şansım olsaydı.
Benim dedem aksi, kavgacı, dik kafalı ve çocuklarını asla insan yerine koymayan bir adamdı.
Yani sevgili üye; hepimiz karmamızı yaşıyoruz.
 
Bizden bir önceki neslin anneleri, yani bizim annelerimiz, kadının değer görmediği aşağılandığı bir ortamda yetişip anne oldular. Sevilmeden büyüyüp sevmeden büyüttüler.

Benim annem de öyleydi, babaannem geçimsiz bir kadındı ve anneme bariz eziyet ederdi. Saysam şaşırırsınız. Babam iyi bir adam ama o da annemi anlamak yerine sessiz kalırdı. Annem ezik kaldığı için eltileri de halam da üstüne gelirdi. Tabi biz çocukken bunu anlamaz annemi suçlardık. Annem kimseye ses edemez, acısını bazen lafla bazen dayakla bizden çıkarırdı. En çok da ablam yaşadı, çünkü beni her zaman annemden korur, anneme iki kat maruz kalırdı.

Sonrasında büyüyüp aklımız erince annemin yaşadıklarına anlam verir olduk. Ben daha az zarar gördüğüm için anneme destek olmaya başladım, ardından da ablam. Babaannem ve çetesine karşı çıkar olduk, bizden anneme ulaşamaz oldular. Sonrasında da annem bambaşka bir anne oldu.

Babaannem hayatta. Şuan o da diğerleri de ablamla benim olduğumuz ortama desdursuz giremezler. Bilirler ağızlarının paylarını alacaklarını. Düşman olmayın destek olun, hala geç sayılmaz.
 
Anneme destek olamıyorum çünkü bizden gelen herşeye karşı çok nadir akıl ister bazı şeyleri kabul etmez ve hor görerek söyler aşılayarak yüz mimikleriyle hareketleriyle tepki verir bi daha akıl makıl vermek istemezsin zaten . İnatlaşır sürekli ama ona sorsan dünyanın en melek kalpli annesi ne kötülük yapmış . Teyzeme bakıyorum kozları herşeyi söyleyip akıl verdiğinde seviniyor yada teşekkür ediyor destek karşılıklı .bizde biz destek değişiz kösteğiz hep ona göre. Yaptığı yanlışları asla söyleyemeyiz . Si cok mu doğrusunuz vs diye gelişiyor çünkü yani anlaşması konuşması zor. Buarada etrafına karşı asla böyle değil .çok muhabbetli elalemin kızlarını sever öper destekler . Ağzın açık izlersin .anasının beğenmediği kozunu annem öyle bir sever ki pohpohlar ki herkes diyor cok şanslısınız ne iyi anneniz var ..
Dışarıya karşı cok iyimser hoşgörülü.
İnsanlar cok seviyor ama teyzemin kuzu bize kalmaya gelmişti giderken annen cok zor bir insan Allah yardımcısınız olsun demişti. Tanıyan zamanla anlıyor . Huy değişmiyor anneme cok üzülüyorum . Edindiği huylar normal değil .değişime kapalı . Bizim de öyle olmamızı istiyor . Bişeyi diretiyor mesela bir konu hakkında yalan söylememiz gerekiyor yalan söylüyoruz hepimiz millete ve basit şeyler de bile .ağız birliği olması gerekiyor çünkü ve böyle böyle yalanı yalan getiriyor .
Aileden uzaklaşsan da açıp telefonla şey diyor biz böyle dedik haberin olsun sana sorarlarsa böyle de . O kadar iğrenç bir durum ki
Bizden bir önceki neslin anneleri, yani bizim annelerimiz, kadının değer görmediği aşağılandığı bir ortamda yetişip anne oldular. Sevilmeden büyüyüp sevmeden büyüttüler.

Benim annem de öyleydi, babaannem geçimsiz bir kadındı ve anneme bariz eziyet ederdi. Saysam şaşırırsınız. Babam iyi bir adam ama o da annemi anlamak yerine sessiz kalırdı. Annem ezik kaldığı için eltileri de halam da üstüne gelirdi. Tabi biz çocukken bunu anlamaz annemi suçlardık. Annem kimseye ses edemez, acısını bazen lafla bazen dayakla bizden çıkarırdı. En çok da ablam yaşadı, çünkü beni her zaman annemden korur, anneme iki kat maruz kalırdı.

Sonrasında büyüyüp aklımız erince annemin yaşadıklarına anlam verir olduk. Ben daha az zarar gördüğüm için anneme destek olmaya başladım, ardından da ablam. Babaannem ve çetesine karşı çıkar olduk, bizden anneme ulaşamaz oldular. Sonrasında da annem bambaşka bir anne oldu.

Babaannem hayatta. Şuan o da diğerleri de ablamla benim olduğumuz ortama desdursuz giremezler. Bilirler ağızlarının paylarını alacaklarını. Düşman olmayın destek olun, hala geç sayılmaz.
 
Merhaba kızlar
Ben evin ortanca çocuğuyum.arada kalmış sevgiye maruz kalmamış sıkıntı ve dayakla büyümüş çocuğum.annemin eli saçlarıma değsin tarasın diye dua ederdim çocukken .arkadaşlarımın annesine özenir birini annesine sarılırken gördüğümde burnum sızlardı içim tuhaflaşır acırdı. Çocuğuna yavrum kuzum canım diyen anneler e hep Özlem’le baktım .
Oysa ben çocuktum kötülük bilmezdim zaten çok çekingendim annemden izinsiz kimseyle konuşamaz bi yere gidemez.telefonu bile acamazdık. Kim aradı ne dedin ne sordu Ne anlattın . İspat etmeye çalışırdık bişey anlatmadım demedim diye. Ağlayarak kavga ile geçen çocukluk .biz büyüdük şehir dışında okuduk kardeşlerimle unuttuk annem de telde çok değişti yavrum kuzum vs demeye başladı uzaklaştıkça sevgi sözcükleri arttı.
Ama bir araya gelince yine tartışma en ufak şeyde iddialar ben size ne ettim demeler sürekli kendini hastayım diye gösterme .bir araya gelince sürekli huzursuzluk .
Yani şöyle diyeyim ili gün mutluysak on gün huzursuz kavga .
Ve kavgadan sonra küser konuşmaz ben de konuşmam herkes bireysel takılır
Etrafımda anlaşamadığım kimse yok yaşım 33 .kavga etmem tartışmam bile. Ama anlam veremiyorum annem el kavga da sesler çoğalıyor iddialar yeminler annemin bize lafları çok ağırlaşıyor.
Gerçekten çözemiyorum içim huzursuz sürekli
Benden on beş yaş küçük kardeşimle annemin arası çok iyi.o dayak yemedi sevildi saçları okşandı .kuzum canım o benim herşeyim diyerek büyütüldü.kardeşim benle yada ablamla annemin arasındaki bağ kopukluğunu anlamıyor .bize de tabır alıyor herşeyde annemi haklı gösteriyor .üzülüyorum .
Zaten annem en küçük kardeşim büyürken biz ona bişey almak istediğinizde bişey yapmak istediğinizde asla izin vermezdi onlar bilmez onlar anlamaz diyerek set cekti .bunları dahi kabuk etmiyor. Kardeşimi bize önyargılı yetiştirdi.
Nedir annemle aramızdaki sorun ben çözemiyorum neden kavga .annem neden bizi sevmedi çocuğu değilde akranı gibi gördü .sanki kardeşiyim sanki arkadaşıyım.
Herşey mi kötü derseniz değil iyi günlerimiz de var tabi dua eder , güzel ümitler verir hayata dair güzel şeyler de söyler arada .bize destek de olur.
Çocukluktan beri temizlik bakım yemek konusunda herşeyimzle ilgilendi fazlasını yaptı hakkını yiyemem. Ama ben iki güzel laf söyleyip okşamasına tercih ederdim bunları. Annem eşya temiz olsun bişey kirlenmesin düzen olsun aman elalem ne der diye yetiştirdi .
Yoruldum ruhum yorgun bir annenin açtığı yarayı kimse kapatmıyor .kapatamıyor.
Anneme sorsan dünyanın en iyi en temiz düzenli annesi ama diyemiyorum hiç benim özel bir günümü hatırlamıyormusun sor günümde tektim.ağladığımda babamla tartışıp odadan sabaha kadar çıkmadığımda gelip bi başımı okşamadın yada nasihat vermedin .
İstemediği bir kişiyle evlenmek istedim diye bir ay küs kaldılar Alevi diye istemediler ben yemek yemezken ağlarken annem de böyle bir evlat olduğum için ağlıyordu namazında .elaleme rezil olacaklarmış ne diyeceklermiş.
Panik atak krizim sırasında nefes alamaz kriz geçirirken doktora götürün nefes alamıyorum acile gidelim diye ağlarken gidelim de deli diye adın mı çıksın dediler .acilde kim görecek de bunu diyecek bizim oturduğumuz yerde tanıdık bile yok
Şimdi küçük kardeşim bunları hiç yaşamadı bilmiyor onla benim annem farklı sanki.
Benim ablamın maruz kaldığı durumdan haberdar değil dolayısıyla bize karşı da tavır alıyor.

Konunun özeti ben çok üzgünüm kalbim acıyor .kardeşimle arama soğukluk girmesi de üzüyor . Ben konuluyorum onunla ama o mesafeli .annem belli kültür seviyesinde değil aramızda saygı nın da uçurumu var sevginin de.
Mesela Kuzenim el bi konu konuştuk bana yemin ettirdi kimseye söyleme diye .annem sorup duruyor ne olabilir nasıl benden saklarsın ne biçim insansın diye.ya anne çocuk muyuz kadın söyleme dedi kimseye .ne özeli olabilir onun yalan söylüyorsun. Diyor .sana niye desin diyor .onunla aram iyi abana anlatıyor yakın hissediyor ne var bunda diyorum laf sayıyor bana .

Bakın bunlar gerçek .iki taraflı bi anne var iki farklı karakter ikizler Burcu bu arada. Ben Başak Burcu’yum .hayat bakış açılarımız herşeyimiz farklılaştı ben büyüdükçe zerre anlaşamıyorum .
Uzun süredir telde de konuşmuyorum .Herşey tartışmaya dönüyo ben ne yapacağım
Uzun oldu şimdiden kusura bakmayın .
Kız kardeşinizi değiştirebileceğini sanmam. Görmezden gel. Yaşasın annesiyle gül gibi.
 
sevmediğin çocuktan yıllar sonra sevgi beklemek .
Çocukken sarılırdım öperdim sarılmazdı erkek kardeşimi her gece öperdi ben gözlerimi kapayıp uyumuş taklidi yapıp beklerdim gelsin diye ağlayarak uyurdum beni öpmeden giderdi.gözlerimi sımsıkı kapayıp uyumuş taklidi yapardım gelir öper diye belki içimdeki o bitmeyen ümitle .her geve her gece yan yatakta yatan kardeşimi öperdi aramızda 2.5 yaş var .ben de küçüğüm büyük değilim ki .o 3 ben 5-6 yaşındayım. Annem neden onu seviyor onu öpüyor benim üzerimi bile örtmüyor diyerek düşünerek gecti çocukluğum . Çirkinim diye mi kız olduğum için mi .
Okulda sessiz çekingen ağlak bi çocuktum
Arkadaşlarıma karşı çok fedakardım herşeyimi paylaşırdım biri ağlasa gidip onla ağlar derdinde ortak olurdum. Çocukluk fotoğraflarıma bakıyorum aşırı üzgün yalnız hisseden bir çocuk düşünceli bir çocuk .
Yaşım 33 saçlarımın hepsi beyaz çıkıyor arada çok nadir siyah var .kaşlarım dahi beyaz çıkmaya başladı . Annemde babamda hala siyah saç .
Derdim büyüktü yüküm hep ağırdı
 
Merhaba kızlar
Ben evin ortanca çocuğuyum.arada kalmış sevgiye maruz kalmamış sıkıntı ve dayakla büyümüş çocuğum.annemin eli saçlarıma değsin tarasın diye dua ederdim çocukken .arkadaşlarımın annesine özenir birini annesine sarılırken gördüğümde burnum sızlardı içim tuhaflaşır acırdı. Çocuğuna yavrum kuzum canım diyen anneler e hep Özlem’le baktım .
Oysa ben çocuktum kötülük bilmezdim zaten çok çekingendim annemden izinsiz kimseyle konuşamaz bi yere gidemez.telefonu bile acamazdık. Kim aradı ne dedin ne sordu Ne anlattın . İspat etmeye çalışırdık bişey anlatmadım demedim diye. Ağlayarak kavga ile geçen çocukluk .biz büyüdük şehir dışında okuduk kardeşlerimle unuttuk annem de telde çok değişti yavrum kuzum vs demeye başladı uzaklaştıkça sevgi sözcükleri arttı.
Ama bir araya gelince yine tartışma en ufak şeyde iddialar ben size ne ettim demeler sürekli kendini hastayım diye gösterme .bir araya gelince sürekli huzursuzluk .
Yani şöyle diyeyim ili gün mutluysak on gün huzursuz kavga .
Ve kavgadan sonra küser konuşmaz ben de konuşmam herkes bireysel takılır
Etrafımda anlaşamadığım kimse yok yaşım 33 .kavga etmem tartışmam bile. Ama anlam veremiyorum annem el kavga da sesler çoğalıyor iddialar yeminler annemin bize lafları çok ağırlaşıyor.
Gerçekten çözemiyorum içim huzursuz sürekli
Benden on beş yaş küçük kardeşimle annemin arası çok iyi.o dayak yemedi sevildi saçları okşandı .kuzum canım o benim herşeyim diyerek büyütüldü.kardeşim benle yada ablamla annemin arasındaki bağ kopukluğunu anlamıyor .bize de tabır alıyor herşeyde annemi haklı gösteriyor .üzülüyorum .
Zaten annem en küçük kardeşim büyürken biz ona bişey almak istediğinizde bişey yapmak istediğinizde asla izin vermezdi onlar bilmez onlar anlamaz diyerek set cekti .bunları dahi kabuk etmiyor. Kardeşimi bize önyargılı yetiştirdi.
Nedir annemle aramızdaki sorun ben çözemiyorum neden kavga .annem neden bizi sevmedi çocuğu değilde akranı gibi gördü .sanki kardeşiyim sanki arkadaşıyım.
Herşey mi kötü derseniz değil iyi günlerimiz de var tabi dua eder , güzel ümitler verir hayata dair güzel şeyler de söyler arada .bize destek de olur.
Çocukluktan beri temizlik bakım yemek konusunda herşeyimzle ilgilendi fazlasını yaptı hakkını yiyemem. Ama ben iki güzel laf söyleyip okşamasına tercih ederdim bunları. Annem eşya temiz olsun bişey kirlenmesin düzen olsun aman elalem ne der diye yetiştirdi .
Yoruldum ruhum yorgun bir annenin açtığı yarayı kimse kapatmıyor .kapatamıyor.
Anneme sorsan dünyanın en iyi en temiz düzenli annesi ama diyemiyorum hiç benim özel bir günümü hatırlamıyormusun sor günümde tektim.ağladığımda babamla tartışıp odadan sabaha kadar çıkmadığımda gelip bi başımı okşamadın yada nasihat vermedin .
İstemediği bir kişiyle evlenmek istedim diye bir ay küs kaldılar Alevi diye istemediler ben yemek yemezken ağlarken annem de böyle bir evlat olduğum için ağlıyordu namazında .elaleme rezil olacaklarmış ne diyeceklermiş.
Panik atak krizim sırasında nefes alamaz kriz geçirirken doktora götürün nefes alamıyorum acile gidelim diye ağlarken gidelim de deli diye adın mı çıksın dediler .acilde kim görecek de bunu diyecek bizim oturduğumuz yerde tanıdık bile yok
Şimdi küçük kardeşim bunları hiç yaşamadı bilmiyor onla benim annem farklı sanki.
Benim ablamın maruz kaldığı durumdan haberdar değil dolayısıyla bize karşı da tavır alıyor.

Konunun özeti ben çok üzgünüm kalbim acıyor .kardeşimle arama soğukluk girmesi de üzüyor . Ben konuluyorum onunla ama o mesafeli .annem belli kültür seviyesinde değil aramızda saygı nın da uçurumu var sevginin de.
Mesela Kuzenim el bi konu konuştuk bana yemin ettirdi kimseye söyleme diye .annem sorup duruyor ne olabilir nasıl benden saklarsın ne biçim insansın diye.ya anne çocuk muyuz kadın söyleme dedi kimseye .ne özeli olabilir onun yalan söylüyorsun. Diyor .sana niye desin diyor .onunla aram iyi abana anlatıyor yakın hissediyor ne var bunda diyorum laf sayıyor bana .

Bakın bunlar gerçek .iki taraflı bi anne var iki farklı karakter ikizler Burcu bu arada. Ben Başak Burcu’yum .hayat bakış açılarımız herşeyimiz farklılaştı ben büyüdükçe zerre anlaşamıyorum .
Uzun süredir telde de konuşmuyorum .Herşey tartışmaya dönüyo ben ne yapacağım
Uzun oldu şimdiden kusura bakmayın .
anneniz babanızdan çok mu çekmiş?
 
anneniz babanızdan çok mu çekmiş?
Evet babamdan ve ailesinden .ama hepimiz çekiyoruz hayatta bir çok şeyden . Daha beter durumlarda maddi imalnsızlıkta yaşayıp evladını öpüp koklayan anneler de var ben bunun arkasına sığınmayı doğru bulmuyorum .her anne bişeyler cekiyor . En yakın kendi akarmış var kocası inanılmaz sert ve herşeye bağırır herkesin içinde hem de her türlü çekti karın babam öyle değil babam ev işi yapar anneme yardım da eder .ve o kadın çocuklarını yavrum kuzum diye seviyor çocuklarda cok özgüvenli zaten
 
Valla biraz uzun olacak ama.

Benimde 2 tane ablam var. 15 Yaş büyükler. Ben oldukça hareketliydim, yürümeye başladığımdan beri evden filan kaçıyordum. Herkes beni arıyordu halbuki parkta oyun oynuyor oluyordum hep. Yani bir çocuk olarak işim gücüm oyundu. Ortanca ablama çok üzülürdüm. Çünkü ben ne zaman kaçsam veya ödev yapmasam vb. hep azarı o işitirdi annemden. Benim annem 70 küsür yaşında şuan. Görücü usulü evlilik, maddiyat ve ablamlar doğduğu zaman babamın il dışında çalışması, babaannemin anneme her işi yaptırtıp diğer gelinine hiçbir şey yaptırtmaması, doğu kesimde olan bir il'e taşındıklarında orada anneme "bizim burada açık bayan hoş görüşmez diyip" annemin kapanması vs. yaşamış olduğu çok şey var. Ama ben hala kızgın ve kırgınım Anneme. Bende çok zor dönemlerden geçtim. 38 yaşında doğurmuş beni. Bana kendimi korumayı öğretmedi, 1999-2001 li yıllarda öğretmenden, yaşıtlarımdan dayak yedim. Fakat hep sus, karşılık verme, elalem ne derle büyüttü. Psikolojik sorunlarım olmasına rağmen beni "allah korkun yok" diyerek görmezden geldi. Ablamlarda bende yıllarca çektik. Ben yapmadım ama ablamlar cam siler, evi süpürür, toz alır, evi silerdi fakat asla yaranamazlardı, annemin dilinde hep "hiçbir şey yapmıyorlar"(ben ablamlara göre asabiydim. Annem bana küsse bile umurumda olmazdı çünkü kinim vardı ama annem ablamlara küsse, ablamlar dört dolanırdı annemim peşinde affetsin diye). Şimdi hepimiz evlendik uzaktayız. Ablamlarla annem hergün görüntülü konuşur, sohbet eder. Ben haftada 1, bazen 2 hafta 1 arar konuşurum. Yakına gelince mutlaka tartışma ve küslük oluyor(benle değil ablamlarla oluyor).

Tabi ki anlatamadığım çok üzücü ve kötü anılarımız var ama ne kadar kinim olsa da, nefret etsem de evlenmeden önce her gece gizlice annemle babamın yanına gelir nefes alıyorlar mı diye kontrol eder, geceleri uyuyamazdım ya onlara bir şey olursa diye. İçimde onlara karşı tarifi olmayan bir sevgi mevcut. Çünkü kendileri el verdiği müddetçe bizi yetiştirmeye çalıştılar. Bu vakitten sonra senin annen değişmez böyle kabul edip ona göre hareket etmen lazım. Mesela dediğim gibi ben fazla sıkı fıkı olmuyorum, olmadığım içinde ne küslük oluyor ne dargınlık oluyor aramızda.
 
Merhaba kızlar
Ben evin ortanca çocuğuyum.arada kalmış sevgiye maruz kalmamış sıkıntı ve dayakla büyümüş çocuğum.annemin eli saçlarıma değsin tarasın diye dua ederdim çocukken .arkadaşlarımın annesine özenir birini annesine sarılırken gördüğümde burnum sızlardı içim tuhaflaşır acırdı. Çocuğuna yavrum kuzum canım diyen anneler e hep Özlem’le baktım .
Oysa ben çocuktum kötülük bilmezdim zaten çok çekingendim annemden izinsiz kimseyle konuşamaz bi yere gidemez.telefonu bile acamazdık. Kim aradı ne dedin ne sordu Ne anlattın . İspat etmeye çalışırdık bişey anlatmadım demedim diye. Ağlayarak kavga ile geçen çocukluk .biz büyüdük şehir dışında okuduk kardeşlerimle unuttuk annem de telde çok değişti yavrum kuzum vs demeye başladı uzaklaştıkça sevgi sözcükleri arttı.
Ama bir araya gelince yine tartışma en ufak şeyde iddialar ben size ne ettim demeler sürekli kendini hastayım diye gösterme .bir araya gelince sürekli huzursuzluk .
Yani şöyle diyeyim ili gün mutluysak on gün huzursuz kavga .
Ve kavgadan sonra küser konuşmaz ben de konuşmam herkes bireysel takılır
Etrafımda anlaşamadığım kimse yok yaşım 33 .kavga etmem tartışmam bile. Ama anlam veremiyorum annem el kavga da sesler çoğalıyor iddialar yeminler annemin bize lafları çok ağırlaşıyor.
Gerçekten çözemiyorum içim huzursuz sürekli
Benden on beş yaş küçük kardeşimle annemin arası çok iyi.o dayak yemedi sevildi saçları okşandı .kuzum canım o benim herşeyim diyerek büyütüldü.kardeşim benle yada ablamla annemin arasındaki bağ kopukluğunu anlamıyor .bize de tabır alıyor herşeyde annemi haklı gösteriyor .üzülüyorum .
Zaten annem en küçük kardeşim büyürken biz ona bişey almak istediğinizde bişey yapmak istediğinizde asla izin vermezdi onlar bilmez onlar anlamaz diyerek set cekti .bunları dahi kabuk etmiyor. Kardeşimi bize önyargılı yetiştirdi.
Nedir annemle aramızdaki sorun ben çözemiyorum neden kavga .annem neden bizi sevmedi çocuğu değilde akranı gibi gördü .sanki kardeşiyim sanki arkadaşıyım.
Herşey mi kötü derseniz değil iyi günlerimiz de var tabi dua eder , güzel ümitler verir hayata dair güzel şeyler de söyler arada .bize destek de olur.
Çocukluktan beri temizlik bakım yemek konusunda herşeyimzle ilgilendi fazlasını yaptı hakkını yiyemem. Ama ben iki güzel laf söyleyip okşamasına tercih ederdim bunları. Annem eşya temiz olsun bişey kirlenmesin düzen olsun aman elalem ne der diye yetiştirdi .
Yoruldum ruhum yorgun bir annenin açtığı yarayı kimse kapatmıyor .kapatamıyor.
Anneme sorsan dünyanın en iyi en temiz düzenli annesi ama diyemiyorum hiç benim özel bir günümü hatırlamıyormusun sor günümde tektim.ağladığımda babamla tartışıp odadan sabaha kadar çıkmadığımda gelip bi başımı okşamadın yada nasihat vermedin .
İstemediği bir kişiyle evlenmek istedim diye bir ay küs kaldılar Alevi diye istemediler ben yemek yemezken ağlarken annem de böyle bir evlat olduğum için ağlıyordu namazında .elaleme rezil olacaklarmış ne diyeceklermiş.
Panik atak krizim sırasında nefes alamaz kriz geçirirken doktora götürün nefes alamıyorum acile gidelim diye ağlarken gidelim de deli diye adın mı çıksın dediler .acilde kim görecek de bunu diyecek bizim oturduğumuz yerde tanıdık bile yok
Şimdi küçük kardeşim bunları hiç yaşamadı bilmiyor onla benim annem farklı sanki.
Benim ablamın maruz kaldığı durumdan haberdar değil dolayısıyla bize karşı da tavır alıyor.

Konunun özeti ben çok üzgünüm kalbim acıyor .kardeşimle arama soğukluk girmesi de üzüyor . Ben konuluyorum onunla ama o mesafeli .annem belli kültür seviyesinde değil aramızda saygı nın da uçurumu var sevginin de.
Mesela Kuzenim el bi konu konuştuk bana yemin ettirdi kimseye söyleme diye .annem sorup duruyor ne olabilir nasıl benden saklarsın ne biçim insansın diye.ya anne çocuk muyuz kadın söyleme dedi kimseye .ne özeli olabilir onun yalan söylüyorsun. Diyor .sana niye desin diyor .onunla aram iyi abana anlatıyor yakın hissediyor ne var bunda diyorum laf sayıyor bana .

Bakın bunlar gerçek .iki taraflı bi anne var iki farklı karakter ikizler Burcu bu arada. Ben Başak Burcu’yum .hayat bakış açılarımız herşeyimiz farklılaştı ben büyüdükçe zerre anlaşamıyorum .
Uzun süredir telde de konuşmuyorum .Herşey tartışmaya dönüyo ben ne yapacağım
Uzun oldu şimdiden kusura bakmayın .
A benim annem

Ya bizim neslin annesi hep mi aynı hep mi sorunlu

Özbakımı çok iyi yaptı
Yemek temizlik Allah razı olsun bir şeyi eksik etmedi çocukken maddi olarak

Ama manevi sevgi ilgi öpücük her şey mi eksik olur ya
 
Anneme destek olamıyorum çünkü bizden gelen herşeye karşı çok nadir akıl ister bazı şeyleri kabul etmez ve hor görerek söyler aşılayarak yüz mimikleriyle hareketleriyle tepki verir bi daha akıl makıl vermek istemezsin zaten . İnatlaşır sürekli ama ona sorsan dünyanın en melek kalpli annesi ne kötülük yapmış . Teyzeme bakıyorum kozları herşeyi söyleyip akıl verdiğinde seviniyor yada teşekkür ediyor destek karşılıklı .bizde biz destek değişiz kösteğiz hep ona göre. Yaptığı yanlışları asla söyleyemeyiz . Si cok mu doğrusunuz vs diye gelişiyor çünkü yani anlaşması konuşması zor. Buarada etrafına karşı asla böyle değil .çok muhabbetli elalemin kızlarını sever öper destekler . Ağzın açık izlersin .anasının beğenmediği kozunu annem öyle bir sever ki pohpohlar ki herkes diyor cok şanslısınız ne iyi anneniz var ..
Dışarıya karşı cok iyimser hoşgörülü.
İnsanlar cok seviyor ama teyzemin kuzu bize kalmaya gelmişti giderken annen cok zor bir insan Allah yardımcısınız olsun demişti. Tanıyan zamanla anlıyor . Huy değişmiyor anneme cok üzülüyorum . Edindiği huylar normal değil .değişime kapalı . Bizim de öyle olmamızı istiyor . Bişeyi diretiyor mesela bir konu hakkında yalan söylememiz gerekiyor yalan söylüyoruz hepimiz millete ve basit şeyler de bile .ağız birliği olması gerekiyor çünkü ve böyle böyle yalanı yalan getiriyor .
Aileden uzaklaşsan da açıp telefonla şey diyor biz böyle dedik haberin olsun sana sorarlarsa böyle de . O kadar iğrenç bir durum ki
A kesin benim annem

Asla yardım almaz bozulur

Sen ne bilirsin sen ne anlarsın diye aşağılar hala bu yaşımda bile

Sonra kavga ediyoruz
 
sevmediğin çocuktan yıllar sonra sevgi beklemek .
Çocukken sarılırdım öperdim sarılmazdı erkek kardeşimi her gece öperdi ben gözlerimi kapayıp uyumuş taklidi yapıp beklerdim gelsin diye ağlayarak uyurdum beni öpmeden giderdi.gözlerimi sımsıkı kapayıp uyumuş taklidi yapardım gelir öper diye belki içimdeki o bitmeyen ümitle .her geve her gece yan yatakta yatan kardeşimi öperdi aramızda 2.5 yaş var .ben de küçüğüm büyük değilim ki .o 3 ben 5-6 yaşındayım. Annem neden onu seviyor onu öpüyor benim üzerimi bile örtmüyor diyerek düşünerek gecti çocukluğum . Çirkinim diye mi kız olduğum için mi .
Okulda sessiz çekingen ağlak bi çocuktum
Arkadaşlarıma karşı çok fedakardım herşeyimi paylaşırdım biri ağlasa gidip onla ağlar derdinde ortak olurdum. Çocukluk fotoğraflarıma bakıyorum aşırı üzgün yalnız hisseden bir çocuk düşünceli bir çocuk .
Yaşım 33 saçlarımın hepsi beyaz çıkıyor arada çok nadir siyah var .kaşlarım dahi beyaz çıkmaya başladı . Annemde babamda hala siyah saç .
Derdim büyüktü yüküm hep ağırdı
Kız olduğun için

Erkek düşkünü bazı kadınlsr
 
sevmediğin çocuktan yıllar sonra sevgi beklemek .
Çocukken sarılırdım öperdim sarılmazdı erkek kardeşimi her gece öperdi ben gözlerimi kapayıp uyumuş taklidi yapıp beklerdim gelsin diye ağlayarak uyurdum beni öpmeden giderdi.gözlerimi sımsıkı kapayıp uyumuş taklidi yapardım gelir öper diye belki içimdeki o bitmeyen ümitle .her geve her gece yan yatakta yatan kardeşimi öperdi aramızda 2.5 yaş var .ben de küçüğüm büyük değilim ki .o 3 ben 5-6 yaşındayım. Annem neden onu seviyor onu öpüyor benim üzerimi bile örtmüyor diyerek düşünerek gecti çocukluğum . Çirkinim diye mi kız olduğum için mi .
Okulda sessiz çekingen ağlak bi çocuktum
Arkadaşlarıma karşı çok fedakardım herşeyimi paylaşırdım biri ağlasa gidip onla ağlar derdinde ortak olurdum. Çocukluk fotoğraflarıma bakıyorum aşırı üzgün yalnız hisseden bir çocuk düşünceli bir çocuk .
Yaşım 33 saçlarımın hepsi beyaz çıkıyor arada çok nadir siyah var .kaşlarım dahi beyaz çıkmaya başladı . Annemde babamda hala siyah saç .
Derdim büyüktü yüküm hep ağırdı
Ve benden sana tavsiye erkek kardeşinle kötü olma

Bu benim annem kızlara karşı tavrı başka erkek kardeşime bambaşka

Bizi arayıp asla ihtiyacım var demez bir şeye , ben sorsam Yalnız sıkıldın mı bana gel derim mesela sinirlenir bağırır ne sıkılcam be eğleniyorum güne gidiyorum der

Erkek kardeşimi arar ağlar çok yalnızım bana gel der

erkek kardeşimi arayıp ağlar Kızlar benle ilgilenmiyor der

Biz de annem yüzünden iyice kötü oluyorduk , erkek kardeşim büyüdükçe annemin manipülasyonlarını anladı

Seninki daha küçük , üniversite bitince anlar

Ama annen tam bir Ortadoğulu erkek düşkünü anne ıyy
 
Merhaba kızlar
Ben evin ortanca çocuğuyum.arada kalmış sevgiye maruz kalmamış sıkıntı ve dayakla büyümüş çocuğum.annemin eli saçlarıma değsin tarasın diye dua ederdim çocukken .arkadaşlarımın annesine özenir birini annesine sarılırken gördüğümde burnum sızlardı içim tuhaflaşır acırdı. Çocuğuna yavrum kuzum canım diyen anneler e hep Özlem’le baktım .
Oysa ben çocuktum kötülük bilmezdim zaten çok çekingendim annemden izinsiz kimseyle konuşamaz bi yere gidemez.telefonu bile acamazdık. Kim aradı ne dedin ne sordu Ne anlattın . İspat etmeye çalışırdık bişey anlatmadım demedim diye. Ağlayarak kavga ile geçen çocukluk .biz büyüdük şehir dışında okuduk kardeşlerimle unuttuk annem de telde çok değişti yavrum kuzum vs demeye başladı uzaklaştıkça sevgi sözcükleri arttı.
Ama bir araya gelince yine tartışma en ufak şeyde iddialar ben size ne ettim demeler sürekli kendini hastayım diye gösterme .bir araya gelince sürekli huzursuzluk .
Yani şöyle diyeyim ili gün mutluysak on gün huzursuz kavga .
Ve kavgadan sonra küser konuşmaz ben de konuşmam herkes bireysel takılır
Etrafımda anlaşamadığım kimse yok yaşım 33 .kavga etmem tartışmam bile. Ama anlam veremiyorum annem el kavga da sesler çoğalıyor iddialar yeminler annemin bize lafları çok ağırlaşıyor.
Gerçekten çözemiyorum içim huzursuz sürekli
Benden on beş yaş küçük kardeşimle annemin arası çok iyi.o dayak yemedi sevildi saçları okşandı .kuzum canım o benim herşeyim diyerek büyütüldü.kardeşim benle yada ablamla annemin arasındaki bağ kopukluğunu anlamıyor .bize de tabır alıyor herşeyde annemi haklı gösteriyor .üzülüyorum .
Zaten annem en küçük kardeşim büyürken biz ona bişey almak istediğinizde bişey yapmak istediğinizde asla izin vermezdi onlar bilmez onlar anlamaz diyerek set cekti .bunları dahi kabuk etmiyor. Kardeşimi bize önyargılı yetiştirdi.
Nedir annemle aramızdaki sorun ben çözemiyorum neden kavga .annem neden bizi sevmedi çocuğu değilde akranı gibi gördü .sanki kardeşiyim sanki arkadaşıyım.
Herşey mi kötü derseniz değil iyi günlerimiz de var tabi dua eder , güzel ümitler verir hayata dair güzel şeyler de söyler arada .bize destek de olur.
Çocukluktan beri temizlik bakım yemek konusunda herşeyimzle ilgilendi fazlasını yaptı hakkını yiyemem. Ama ben iki güzel laf söyleyip okşamasına tercih ederdim bunları. Annem eşya temiz olsun bişey kirlenmesin düzen olsun aman elalem ne der diye yetiştirdi .
Yoruldum ruhum yorgun bir annenin açtığı yarayı kimse kapatmıyor .kapatamıyor.
Anneme sorsan dünyanın en iyi en temiz düzenli annesi ama diyemiyorum hiç benim özel bir günümü hatırlamıyormusun sor günümde tektim.ağladığımda babamla tartışıp odadan sabaha kadar çıkmadığımda gelip bi başımı okşamadın yada nasihat vermedin .
İstemediği bir kişiyle evlenmek istedim diye bir ay küs kaldılar Alevi diye istemediler ben yemek yemezken ağlarken annem de böyle bir evlat olduğum için ağlıyordu namazında .elaleme rezil olacaklarmış ne diyeceklermiş.
Panik atak krizim sırasında nefes alamaz kriz geçirirken doktora götürün nefes alamıyorum acile gidelim diye ağlarken gidelim de deli diye adın mı çıksın dediler .acilde kim görecek de bunu diyecek bizim oturduğumuz yerde tanıdık bile yok
Şimdi küçük kardeşim bunları hiç yaşamadı bilmiyor onla benim annem farklı sanki.
Benim ablamın maruz kaldığı durumdan haberdar değil dolayısıyla bize karşı da tavır alıyor.

Konunun özeti ben çok üzgünüm kalbim acıyor .kardeşimle arama soğukluk girmesi de üzüyor . Ben konuluyorum onunla ama o mesafeli .annem belli kültür seviyesinde değil aramızda saygı nın da uçurumu var sevginin de.
Mesela Kuzenim el bi konu konuştuk bana yemin ettirdi kimseye söyleme diye .annem sorup duruyor ne olabilir nasıl benden saklarsın ne biçim insansın diye.ya anne çocuk muyuz kadın söyleme dedi kimseye .ne özeli olabilir onun yalan söylüyorsun. Diyor .sana niye desin diyor .onunla aram iyi abana anlatıyor yakın hissediyor ne var bunda diyorum laf sayıyor bana .

Bakın bunlar gerçek .iki taraflı bi anne var iki farklı karakter ikizler Burcu bu arada. Ben Başak Burcu’yum .hayat bakış açılarımız herşeyimiz farklılaştı ben büyüdükçe zerre anlaşamıyorum .
Uzun süredir telde de konuşmuyorum .Herşey tartışmaya dönüyo ben ne yapacağım
Uzun oldu şimdiden kusura bakmayın .
pek çok kisi yorum yazmış, benimki biraz daha farklı olacak. aslında söylenebilecek seyler çok ama benim izlenimlerinden bahsedeyim. öncelikle Boyle anne cocuk konularına temkinli yaklaşmak gerekiyor. cocuklar bazen annelerini ne kadar zorladiklarinin farkında olmayabiliyorlar. ya da sadece kotu anilara odaklanabiliyorlar. o yüzden iki tarafı da etraflıca dinlemek mantıklı. sizinki öyle demiyorum ama, bunu da eklemek istedim.

Ayrica yasiniz 33, ve bana hala anneniz hakkında çok bir fikriniz varmış gibi gelmedi. ikili oynuyor diyorsunuz, ikizler burcu diyorsunuz, yalan söylüyor diyorsunuz ama anlattiklarinizda bütüncül bir resim yok. bu da bana manipüle edilmiş olabileceğinizi düşündürüyor. bu yasa kadar kendiniz hakkında ve anneniz hakkında daha oturmuş fikirlerinizin olması gerekirdi bence. benim annem de sevgisini gösteren biri degildi, ve cok duz bir kadındı, kiskanclik yaptigini, yalan söylediğini, manipüle ettigini, vicdan yaptirdigini, beddua ettigini hiç duymadım, buyurken de bunlara maruz kalmadım. ama yaşım ilerdekce etrafta ne kadar değişik anneler oldugunu gordum. bu huylarının olması bir anneyi salt kotu yapar mi? sanmiyorum. ama sizin annenizle iliskinizde nasıl davranacaginizi etkiler bence. bazı üyeler ama erken evlendirildi, ama şiddet gordu vs demis. Ben buna katilmiyorum. 80lerin 90larin cogu kucuk yasta evlenmedi ki, çok büyük kısmı televizyonlu, camasir makineli evlerdeydi, 2-3 çocuğu vardi cogunun, cocuklar okula gittikten sonra da gunlerde vakit geçiriyorlardı. ben o yüzden çok çile cektiler kısmına katilmiyorum. ayrıca aile çeken insan tahammülsüz olabilir ama bir çocuğunu opup digerini boynu bükük bırakmaz, ya da çocuğunun dis gorunusu ile alay etmez. bence iyi insan olup olmamakla alakalı bu.

bir diğer mevzu da annenizle iliskiniz çok ic ice geldi. ondan çekindiğiniz icin odada konuşmanız, terapiye gitmeMIZ gerekiyor demeniz, bence tam ayrisamadiginiz icin olabilir. bazı anneler erkek çocuğu kayirsa bile, kız çocuğunu kullanmak icin etrafında tutabiliyor, kimi stres topu, kimi erkek çocuğunu kontrol etmek icin kullanabiliyor.

size tavsiyem annenizi bırakıp öncelikle psikologa gidip kendinizi anlamaya calismaniz. annenizin psikologa gitmek isteyip istememsi ona kalmış bir sey.... kardeşinizle olan iliskisi de onları ilgilendiriyor bence. belki de kiskaniyorsunuz kardeşinizi, kendi icinizde onu kabullenmeniz gerek...
 
X