Annemin tavrı

Jessicaas

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
28 Aralık 2018
223
287
35
Merhaba kızlar
Ben evin ortanca çocuğuyum.arada kalmış sevgiye maruz kalmamış sıkıntı ve dayakla büyümüş çocuğum.annemin eli saçlarıma değsin tarasın diye dua ederdim çocukken .arkadaşlarımın annesine özenir birini annesine sarılırken gördüğümde burnum sızlardı içim tuhaflaşır acırdı. Çocuğuna yavrum kuzum canım diyen anneler e hep Özlem’le baktım .
Oysa ben çocuktum kötülük bilmezdim zaten çok çekingendim annemden izinsiz kimseyle konuşamaz bi yere gidemez.telefonu bile acamazdık. Kim aradı ne dedin ne sordu Ne anlattın . İspat etmeye çalışırdık bişey anlatmadım demedim diye. Ağlayarak kavga ile geçen çocukluk .biz büyüdük şehir dışında okuduk kardeşlerimle unuttuk annem de telde çok değişti yavrum kuzum vs demeye başladı uzaklaştıkça sevgi sözcükleri arttı.
Ama bir araya gelince yine tartışma en ufak şeyde iddialar ben size ne ettim demeler sürekli kendini hastayım diye gösterme .bir araya gelince sürekli huzursuzluk .
Yani şöyle diyeyim ili gün mutluysak on gün huzursuz kavga .
Ve kavgadan sonra küser konuşmaz ben de konuşmam herkes bireysel takılır
Etrafımda anlaşamadığım kimse yok yaşım 33 .kavga etmem tartışmam bile. Ama anlam veremiyorum annem el kavga da sesler çoğalıyor iddialar yeminler annemin bize lafları çok ağırlaşıyor.
Gerçekten çözemiyorum içim huzursuz sürekli
Benden on beş yaş küçük kardeşimle annemin arası çok iyi.o dayak yemedi sevildi saçları okşandı .kuzum canım o benim herşeyim diyerek büyütüldü.kardeşim benle yada ablamla annemin arasındaki bağ kopukluğunu anlamıyor .bize de tabır alıyor herşeyde annemi haklı gösteriyor .üzülüyorum .
Zaten annem en küçük kardeşim büyürken biz ona bişey almak istediğinizde bişey yapmak istediğinizde asla izin vermezdi onlar bilmez onlar anlamaz diyerek set cekti .bunları dahi kabuk etmiyor. Kardeşimi bize önyargılı yetiştirdi.
Nedir annemle aramızdaki sorun ben çözemiyorum neden kavga .annem neden bizi sevmedi çocuğu değilde akranı gibi gördü .sanki kardeşiyim sanki arkadaşıyım.
Herşey mi kötü derseniz değil iyi günlerimiz de var tabi dua eder , güzel ümitler verir hayata dair güzel şeyler de söyler arada .bize destek de olur.
Çocukluktan beri temizlik bakım yemek konusunda herşeyimzle ilgilendi fazlasını yaptı hakkını yiyemem. Ama ben iki güzel laf söyleyip okşamasına tercih ederdim bunları. Annem eşya temiz olsun bişey kirlenmesin düzen olsun aman elalem ne der diye yetiştirdi .
Yoruldum ruhum yorgun bir annenin açtığı yarayı kimse kapatmıyor .kapatamıyor.
Anneme sorsan dünyanın en iyi en temiz düzenli annesi ama diyemiyorum hiç benim özel bir günümü hatırlamıyormusun sor günümde tektim.ağladığımda babamla tartışıp odadan sabaha kadar çıkmadığımda gelip bi başımı okşamadın yada nasihat vermedin .
İstemediği bir kişiyle evlenmek istedim diye bir ay küs kaldılar Alevi diye istemediler ben yemek yemezken ağlarken annem de böyle bir evlat olduğum için ağlıyordu namazında .elaleme rezil olacaklarmış ne diyeceklermiş.
Panik atak krizim sırasında nefes alamaz kriz geçirirken doktora götürün nefes alamıyorum acile gidelim diye ağlarken gidelim de deli diye adın mı çıksın dediler .acilde kim görecek de bunu diyecek bizim oturduğumuz yerde tanıdık bile yok
Şimdi küçük kardeşim bunları hiç yaşamadı bilmiyor onla benim annem farklı sanki.
Benim ablamın maruz kaldığı durumdan haberdar değil dolayısıyla bize karşı da tavır alıyor.

Konunun özeti ben çok üzgünüm kalbim acıyor .kardeşimle arama soğukluk girmesi de üzüyor . Ben konuluyorum onunla ama o mesafeli .annem belli kültür seviyesinde değil aramızda saygı nın da uçurumu var sevginin de.
Mesela Kuzenim el bi konu konuştuk bana yemin ettirdi kimseye söyleme diye .annem sorup duruyor ne olabilir nasıl benden saklarsın ne biçim insansın diye.ya anne çocuk muyuz kadın söyleme dedi kimseye .ne özeli olabilir onun yalan söylüyorsun. Diyor .sana niye desin diyor .onunla aram iyi abana anlatıyor yakın hissediyor ne var bunda diyorum laf sayıyor bana .

Bakın bunlar gerçek .iki taraflı bi anne var iki farklı karakter ikizler Burcu bu arada. Ben Başak Burcu’yum .hayat bakış açılarımız herşeyimiz farklılaştı ben büyüdükçe zerre anlaşamıyorum .
Uzun süredir telde de konuşmuyorum .Herşey tartışmaya dönüyo ben ne yapacağım
Uzun oldu şimdiden kusura bakmayın .
 
Anneniz sizi birey olarak görmüyor stres topu olarak görüyor mesafeli olun daha az üzülürsünüz tamamen kopmayin ama anneniz kuzeninizle konuştuğunuzu nerden biliyor 33 yasindaki biri ailesine herseyi anlatmamali benim ozelim saygi duyacaksin bir iki bir iki laf arasinda soyleyin ya alisir yada siz uzaklasirsiniz
 
Anneniz sizi birey olarak görmüyor stres topu olarak görüyor mesafeli olun daha az üzülürsünüz tamamen kopmayin ama anneniz kuzeninizle konuştuğunuzu nerden biliyor 33 yasindaki biri ailesine herseyi anlatmamali benim ozelim saygi duyacaksin bir iki bir iki laf arasinda soyleyin ya alisir yada siz uzaklasirsiniz
Telefon hoparlörde konuşurken kuzenimle özel mevzuya girdiği anda hoparlörü kapattım annem niye kapattın aç ben duyuyordum dedi ben de özel bi mevzusu var kimseye söyleme demişti ondan ayıp olur dedim .annem de aç ben de dinlicem der kimle konuşsam .ben de odamda gizli konuşuyorum o olaydan sonra hep
 
Çocukluk travmalarınız için üzgünüm. Ama bizim nesilde el bebek gül bebek anlayışı pek yokmuş. Tabiki bu annenizin hatalarını geçerli kılmıyor ama herkes ve herşey değişiyor.
Emin olun ki hataları için anneniz de pişmandır. Şuan sevgi sözcükleri kullanması, tavırlarının eskiye göre iyileşmesi küçük kardeşinize hatalarını telafi etmek istercesine güzel davranması bunun ispatı.

Sorsanız aynen dediğiniz gibi eskiden de mükemmel bir anneydim der. Hatalarla yüzleşmek çok zordur insanlar için, ama bu hatalarını kabul etmedikleri anlamına gelmez.
Siz kendiniz olun, affedici olun geçmişle olan negatif bağlarınızı koparın. İnanarak uygulayın bunu hayatınızda. Anneniz dahil herkesi olduğu gibi kabul edin. Can çıkar ama huy çıkmaz çok klişe ama çok da doğru bir tespit gerçekten.

Kavga anında gülün geçin, annenizin yapısı böyle demek ki, kişisel algılamayın. Bunlar altın kurallar bence. Uygularsanız herşey daha kolay ve yaşanabilir hale gelir diye düşünüyorum 🌸
 
Anneme söylediğimde kızıyor bir de bana psikolojisi bozuk diyorsunuz diyor ben çok kez gittim psikoloğa yine gitmeyi düşünüyorum .ama annem açısından faydalı olurmu
Tabikide olur
geçmişinde neler yaşadı kim bilir
Küçük yaşta evlenip baskı şiddete maruz kalmış, hemen bide arkasından çocuk destek veren hep eşetiren olduysa anneniz de elinde olmadan aynısını size yapmış üstüne gitmeyin eleştirmeyin bence
Anneniz tedavi olursa size daha farklı yaklaşır
 
Sizlik bir durum yok, anneniz evlat ayrımı yapıyor ve ezilen siz olmuşsunuz. Evladın da anne babada hakkı var. Bunu unutmayın, anneniz sizi yok sayıyor maalesef.
Ablam da ne yazık ki benim gibi büyüdü onun psikolojisi daha kötü asosyal oldu.kendine güveni yok .bağırıyor sinirlenince ağlıyor .tartışıyor sürekli herkesle anlaşamıyor .sevgi eksikliğin var beraber psikoloğa gidelim biz iyi değiliz diyorum o da gelmiyor
 
Telefon hoparlörde konuşurken kuzenimle özel mevzuya girdiği anda hoparlörü kapattım annem niye kapattın aç ben duyuyordum dedi ben de özel bi mevzusu var kimseye söyleme demişti ondan ayıp olur dedim .annem de aç ben de dinlicem der kimle konuşsam .ben de odamda gizli konuşuyorum o olaydan sonra hep
Evde bir daha hoparlör ile konuşmayın benim annemde tlf gelince cok meraklidir arkadsim derim ne yapacan aramızdakini derim çizgiyi cekin evde tlf la konusmayin is cikisi yada bakkala gidin bence annenizi dr götürün
 
Tabikide olur
geçmişinde neler yaşadı kim bilir
Küçük yaşta evlenip baskı şiddete maruz kalmış, hemen bide arkasından çocuk destek veren hep eşetiren olduysa anneniz de elinde olmadan aynısını size yapmış
Annem gelmez ki ben gitsem annem için de faydası olur mu demek istedim. Benim gittiğimi annem biliyor ben de panik atak var ilaç da kullanıyorum.baya azaldı çok şükür atak yok artık ilaca devam .arada bunları da konuluyoruz .ama bunlarla ilgili yol alamıyoruz
 
Sizlik bir durum yok, anneniz evlat ayrımı yapıyor ve ezilen siz olmuşsunuz. Evladın da anne babada hakkı var. Bunu unutmayın, anneniz sizi yok sayıyor maalesef.
Çok haklısınız iyiliği fedakarlığı da çok annemin onları söylemezsem olmaz ama öyle can yakıcı şeyler yapıyor ki bütün herşeyi yıkıyor .evlatlıktan Reddetme sütü haram etme .ben be edeyim demeler . Küçükken burnum büyüktü diye dalga gecer geçerdi koca burun vs diye bütünle ameliyat olmamayım diye sana yakışıyor yaptırma diyordu .
İki farklı karakter var annemde bunun örneğini vermeye çalışıyorum arada .iyilik gibi görünen sahtekar sözler olarak geliyor artık onlar bana inandırıcı gelmiyor ki.
 
Annem gelmez ki ben gitsem annem için de faydası olur mu demek istedim. Benim gittiğimi annem biliyor ben de panik atak var ilaç da kullanıyorum.baya azaldı çok şükür atak yok artık ilaca devam .arada bunları da konuluyoruz .ama bunlarla ilgili yol alamıyoruz
Siz gidin doktor size annenize ne yapmanız gerektiğini anlatır bakış açınız değişir
Anneniz gitmezse yapacak bişey yok eleştirmeden öyle kabul edeceksiniz
 
Bence olayları değerlendirirken her zaman insanların yetiştiği, yetiştirildiği zamanın şartlarını düşünmeniz lazım. Mesela ben burada annenizin size karşı aşırı sınırsız, saygısız ve evliliğinize dahi karışmasını asla tahammül edilemez bulduğumu söyleyebilirdim ama söyleyemiyorum. Çünkü sizden bu kadar büyük bir çocuğu daha olduğuna göre yaş olarak ileride bir yerde anneniz. O zamanın şartlarında aynen böyle yetiştikleri için size de böyle davranmış. Çünkü iyi anne olmak kontrolü ele almak demekmiş onlarda. Bence o neslin genel algısı o (istisnaları elbette var). Anne babası belirli bir yaşın üzerinde olup anlayış perisi olan çok nadir insan vardır. Kardeşinize davranışının farklı olması sanıyorum ki artık günümüz şartları ve çocuklarının daha serbest dünyaları olduğunu görmesinden kaynaklı. Mesela kardeşinizin yaşıtlarının da anneleri tarafından eskisi kadar sıkıldığını görmüyordur. Ve buna binaen onu daha rahat bırakıyor olabilir. Psikolojik destek almalısınız, ama ben anneniz için psikolojik destek de alsa aynı kalır diye düşünüyorum. Ona karşı biraz daha müsamahakâr olmakta fayda var anlaşmak istiyorsanız. Mesela kuzeninizle konuşmanızı bilmek isteyeceği bellidir karakterinden, ona bunu hiç söylememiş olmanız lazımdı. Her şeyi anlatmak zorunda değilsiniz. Aranızda sorun olabilecek şeyleri hiç dile getirmeyin derim.
 
Bence olayları değerlendirirken her zaman insanların yetiştiği, yetiştirildiği zamanın şartlarını düşünmeniz lazım. Mesela ben burada annenizin size karşı aşırı sınırsız, saygısız ve evliliğinize dahi karışmasını asla tahammül edilemez bulduğumu söyleyebilirdim ama söyleyemiyorum. Çünkü sizden bu kadar büyük bir çocuğu daha olduğuna göre yaş olarak ileride bir yerde anneniz. O zamanın şartlarında aynen böyle yetiştikleri için size de böyle davranmış. Çünkü iyi anne olmak kontrolü ele almak demekmiş onlarda. Bence o neslin genel algısı o (istisnaları elbette var). Anne babası belirli bir yaşın üzerinde olup anlayış perisi olan çok nadir insan vardır. Kardeşinize davranışının farklı olması sanıyorum ki artık günümüz şartları ve çocuklarının daha serbest dünyaları olduğunu görmesinden kaynaklı. Mesela kardeşinizin yaşıtlarının da anneleri tarafından eskisi kadar sıkıldığını görmüyordur. Ve buna binaen onu daha rahat bırakıyor olabilir. Psikolojik destek almalısınız, ama ben anneniz için psikolojik destek de alsa aynı kalır diye düşünüyorum. Ona karşı biraz daha müsamahakâr olmakta fayda var anlaşmak istiyorsanız. Mesela kuzeninizle konuşmanızı bilmek isteyeceği bellidir karakterinden, ona bunu hiç söylememiş olmanız lazımdı. Her şeyi anlatmak zorunda değilsiniz. Aranızda sorun olabilecek şeyleri hiç dile getirmeyin derim.
Haklısınız çok doğru
 
Ve çocukluğumun tartışma kavga ile geçtiğine asla ikna değil .biz çok huzurlu büyümüşüz nankörmüşüz .
 
Kardeşinizin fikri çok mu önemli? Annesini değil ablalarını haklı bulursa ne olacak? Bırakın o anne şevkati sevgisi görsün. 17 yaşında o da hayalkırıklığı yaşamasın. Bırakın annesi iyi mükemmel olsun.
Anneniz sıkışıp kalmış, muhtemelen babanız evle fazla ilgilenmedi bütün sorumluluk annenizde kaldı, o da size yansıttı bunu. Küçük kardeşinizi daha rahat bir dönemde büyüttü, ona ilgisini sevgisini verebildi. Siz de eski günlerden annenize karşı öfke içindesiniz o yüzden anlaşamıyorsunuz.
Biraz uzak durun, mesafeli olun derim.
 
Anneniz, Ortadoğuda doğma talihsizliğine yakalanmış, karşı cinsle birlikte kendi hemcinsi tarafından daima hor görülmüş, doğruyu ve yanlışı ayırt etme algısı bu toplum içinde güvenirliğini kaybetmiş 50 sene öncesinin travmalarını üstünden atamamış zavallı bir kadından başka bir şey değil.

Bu coğrafyada bugün bile bizim asabımız bozuk. 50 sene öncesini tahayyül bile etmek istemiyorum.

O zamanlar eğitim dayaktı mesela. Bizler de dayak yedik. Bakın benim annem babam cahil değil. Gözü açık ve modern insanlar. Ama ben annemden dayak yedim. Hemen hepimiz yedik.

Ben de annemden güzel bir kelime duymadım. Benim de saçım oksanmadi. Bu platform da dahil şimdi bir sokak araştırması yapsak, rastgele yakaladığımız, yaslari 25_30 dan fazla olan her 100 kadından 90 tanesi benzer şekilde büyüdü.

Travma mı bu? Evet sayılabilir. Bugünkü çocuklar kadar sansli değildik. Ve annelerimiz de bizim kadar şanslı değildi.

Burasi bi 3.dünya ülkesi. Her kuşak bir sonraki kuşaktan daha şanssız. Bir sonraki kuşaktan daha çok çekmiş.

Şimdi ben 34 yaşındayım. Artık güç annemden bana geçmiş durumda. Şimdi annem beni her gördüğünde varlığıma dua ediyor. Kızım evladım diye üstüme titriyor.

Ben de annemi herhangi bir şey için suçlamıyorum. Yine de bizi mutlu etmek için bize elbise alirdi, bizi gezmeye götürürdü. Elinden en fazla bu gelirdi ve bunu yaptı. Bu kadarını biliyordu. Fazlasini bilmiyordu.

Ben öğretmenim. Tarih dersinde her zaman ön koşul şudur " ele alınan olay ve durumları içinde bulunduğumuz zamana göre degerlendirirsek yanlış çıkarımlar yapariz. Olayları daima kendi zamanına göre ele almak zorundayız"

Olaya annenizin olduğu yerden bakmaya çalışın.

Belki o da pişmandır. Belki vicdanı rahatsızdır. Ama bir pişmanlığı dile getirmek, bir elemi zikretmek bir başka elem olduğu için kolayca dile getirilmez.

Annenizi içinizde affedin. Allah sıralı ölüm versin eğer onu kaybederseniz vicdaniniza dokunacak hicbir sey yapmayin . Bunu anneniz için değil kendin vicdaniniz icin yapin.

Vicdana yapilan yatirim bu dünyadaki en kârlı yatırımdır.

Sizi ve benzer travmalari yaşayan bütün hemcinslerimi kucaklıyorum.
 
Ablanız ve siz annenizin rakipleri kız kardeşleriydiniz aslında sizinle hep mucadele ile geçmiş hayatı belliki. Kardesinize böyle davranmamasinin sebebi ise onun annesi olması. Sizi muhtemelen genç yaşta doğurmuş hayat zorken kendine de size de zorlaştırmış. Annelik bile öğrenilen bir şey bence bu yüzden kardeşinize geldiğinde anneniz anne olmayı öğrenmişti artık kendine göre kendini geliştirmişti. Malesef kendinizi üzmek yerine bu durumu kabul edip siz kendi hayatınıza bakin. Kabul etmek bazen en önemlisidir
 
X