Merhaba Şuan bir rahatsızlığım sebebiyle annem yanıma geldi ama sürekli eş dost akraba gezmesinde bana moral vermeyi bırakın daha çok laf çakıyor bişeyler ima ederek beni üzüyor
artık dün dayanamadım sen beni üzmeye mi geldin dedim
Anlatayım siz yorumlayın haksız mıyım ?
Kv kb yalnız yaşıyor 5geliniz en çok onlara giden gelen yardımcı olan ben olmama rağmen annem geldiğinden beri “Yaşlılar neden yalnızlar olmaz olsun böyle evlatlar,haftalık temizliğine gitmelisiniz,yok kendinize sıfır ne alıyorsanız ona da almalısınız” bir nebze haklı olabilir ama çalışan biri olarak elimden gelen her şeyi yapmama rağmen en çok haksızlığa uğrayan da benim gelinler içinde..
Her defasında anlatmama rağmen tekrar tekrar açıyor konuyu..
Bir de şu örneği vereyim çocuklar içinde ben çalıştığım için benden beklentisi çok yüksek ama hem ev hem araba kredisi veriyoruz anca kendimize bakabilmemize rağmen (2kızım var eşim asgari ücret alıyor) ona her ay para gönderiyorum,yine de laf batırıyor “şunun kızı annesine altın bilezik almış,şunun oğlu atandığı gibi ailesine ev almış vs vs” Üstüne eşimin iş yerine gittik orda diyor ki telefonumu değiştirmek istiyorum ama param yok diyor, eşim işçi orda ve eşimin ona telefon almasını bekliyor farkı da 8bin.
Eşime hiç söylemedim bile çünkü zar zor adam bize yetiyor
Ha diyeceksiniz ki sen al sen ver (her ay bi para yolluyorum) inanın fakir değiller olsa belki üzülür alırdım,babamın en az 50milyonluk serveti var kaç evleri yazlıkları arabaları arsaları var bilmiyorum ama benim bildiğim 50milyon eder
Dün de kızlarıma aldığım oyuncaklar için yeğenine ver götüreyim diyor ya kızlarım daha kullanmamış diyorum,yenisini alırsınız ya da balkon dolu diyor
İnsan kızını üzecekse neden yanına gider hastasın diye geldim der
Geçen yıl psikoloğa gittim bunlarla mücadele edebilmek için
Psikolog özetle hep “sen değil onlar psikologluk” dedi ama onlara göre ben kötü evladım
Benim ve eşimin tek maaşı var ve daha 5yıllık kredi borcumuz da var
Ne yapabilirim nasıl mücadele edicem bilmiyorum gerçekten