- 22 Eylül 2014
- 636
- 747
- 103
Valla güzelim 3 yol var. Anneni adamı bırakması için ikna edeceksin ki zor görünüyor. Kardeşlerini yanına alacaksın ama bırakmaz diyorsun. Sen çekip git diyemem. Sende yanlarında kalıp en azından kardeşlerine göz kulak olacaksın o zaman. Çok zor gerçekten. Umarım annenin gözleri açılır ve sağlıklı düşünüp doğru kararı verir çocukları için.Yorumlar için teşekkürler ama şöyle bişi var tamam annem aşırı fedakar bir anne değil belki ki biz onunla babam hayattayken bile hiç anlaşamazdık. Ama bizi seviyor kardeşlerimi de. Ben bizi istememesi hakkındaki korkuları taşıyorum tabi ki ama ona bunu ne zaman yansıtsam bizi bırakmayacağını söyledi. Ki bi hafta önce kendisiyle bu durumun beni çok etkilediğini psikiyatra gittiğimi ilaç yazıldığını anlattım bu konuda çok endişelendi. Ha geri adım da atmıyor o ayrı. Bana dedi ki hayatta neler yaşayanlar var bu kadar kafana takma bunu. Biz 5 yıldır beraberiz o benim sevgilim niye hala alışamıyorsun. Bunlardan ne çıkarmam gerekiyor bilmiyorum ama hadi ben yetişkinim artık görüşmiycem desem çekip gitsem belki elinden bişi gelmez ama sanmıyoeum çocukları bıraksın. Hatta sürekli ben çalışmaya başlayınca benim yaşadığım şehre gelmekten bahsediyo biz de geliriz seninle beraber diyo gerçi ben istemiyorum açıkçası annemi yanımda bu beni nasıl bir evlat yapar bilmiyorum ama travma yaşadım resmen anneme kızgınlığım dinmiyo hiç, kendi psikolojim mahvoluyor