Aslında o kadar uzun bir konu ki, Birkaç hafta önce annem rahatsızlandı. iki gün hastanede kaldı. şimdi iyi ama tetkikleri sürüyor. Çocuğuma da bakıyordu. hastaneden çıkınca 5 gün onda kaldım. düzenli olarak laboratuvara tahlil verdiği için hastaneeye yakın olması sebebiyle de evinde kalmak istedi. (2 yıldır sürekli bende ve çocuğuma bakıyordu. Biliyorum ki bu zaman zarfında yoruldu, yıprandı, üzüntüler, daha önce yazdığım gibi eşimin ailesinin vefasızlığı ve hiç ilgilenmemesi konuları onu çok yıprattı.) beş gün ben de orda kaldım. ki şimdiye kadar hiç kalmadım evlendiğimden beri, bir gece zoraki eşimi ikna ederek kardeşimin askere gittiği gece kaldık. annem yalnız yaşıyor. erkek kardeşimin de evi ayrı, sağ olsun onlar da yalnız bırakmadılar. geçen hafta evime dönünce onlar da kaldılar. Neyse, cumartesi beni anneme bırakan eşim arabasına binip gitti ve sınavlara çalışacağım diyerek bir daha uğramadı. İş dönüşleri de geç saat oluyor 9 gibi geliyor eve, tamam anlarım ama bu zor zamanlarımda onu yanımda görmek isterdim. Bu Cumartesi gidip annemde bu gece kalayım dedim. Kızımı da bir haftadır çok özlemişti annem, kolay değil iki yılın da emeği var. Hem ona da destek olurum diye düşündüm. Eşim tamam dedi bozularak, sen de gel birlikte kalalım dedim. Ben kalmam dedi. Tamam dedim. biliyorum kalmıyorsun ama biliyor musun dedim. Bir akşam gelip yarım saat görseydim seni ne kadar destek olurdu benim için. vay efendim nasıl cesaret edermişim böyle demeye, neyse fazla uzatmadım alttan alıyorum. Sen benim halimi biliyor musun vs vs dedi..kendince beklentilerin var dedi...Ölüp gideceğim bu beklentilerimi anlayamıyorum dedim..Öl dedi bana....
Gidip yattım...
Ertesi Sabah konuşmuyoruz bir kahve yaptım. İçelim dedim. İstemiyorum hiçbir şeyini dedi. Nedir benimle problemin dedim. Dengesizmişim. Hep annemde kalmak istiyor muşum..ki dediğim gibi haftada bir anneme giderdik iki yıl öncesine kadar üç beş saat kaldığımın bile hesabını yapardı önceki tartışmalarda...ki annem çocuğum olana kadar bende kalmadı. Ben onun ailesine gidince sabredemiyormuşum iki saat zor duruyormuşum...(Eşimin ailesi kötü demem, kalkıp bir gün de bi kavgamız, laf atışmamız olmadı. Sygısızlık etmedim. Kayınvalidem biraz patavatsızdır. Sadece söylediği kelimelerden yüzüm asılmıştır. İnkar etmiyorum.)
Benim annem hep problem oldu size dedim. Vay efendim sen misin söyeleyen uyuyan çocuğu kucağına aldı. Hazırlan senin miyadın dolmuş dedi bana..Dur ne yapıyorsun dememe kalmadan çocuğu alıp indi aşağıya. ben de çıktım tabi, bizi anneme kapıdan bıraktı. gidiş o gidiş...aramadı, sormadı, Pazar günü ben sordum. burada mı kalacağız diye..evet dedi. zaten dört yıldır ordan çıkmadın kal..dedi...
Ewet kabahatim bu arkadaşlar ne diyorsunuz?
