Annemin bizle yaşaması ve anlaşamıyor oluşumuz😞

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Anneler biraz böyle maalesef. Ben küçükken ananem bize geldiğince bütün evi ayağa kaldırdı, koltukların, televizyonun, benim odamdaki esyalarin yeri değişirdi. Şimdi 24 yaşındayım, çalıştığım dönem annem bana geldiği zaman her gelişimde evde biseyin yeri değişmiş oluyordu :) ben kizmiyodum çünkü kadın kendi evi gibi temizliyo, yemek yapıyo, eşyaları kendince güzel yerleştirmeye çalışıyo. Annenize sert çıkmayın ama açıkça söyleyin, ben o koltuğun burda durmasını istiyorum diye eşinize de söyleyin koltuğun yerini değiştirsin.
 
Siz diyince noluyo saygınlık mı kazanıyorsunuz hanımefendi.Bana takıntılı diyorsunuz kendiniz sen diyince triplere giriyorsunuz.
 
Konu sahibi annen gerçekten iyi bir insan. Eksileriyle kabul et onu ve sıkıca sarıl. Hem anne hem baba olmuş sana. Bazen uyardın olmadı bırak kafasına göre takılsın. Eşin de güzel adammış. Mutlu mesut yaşayın gidin. Takıntılarını kenara bırak. Annenin ellerinden öperim valla sevdim ben onu
 
Inşallah öyle olur . Sizde bebisinizle birlikte daha önceden annenizle yaşadığınız olumsuzluklara bir sünger çekin istemediğiniz seyleri güzellikle söyleyin zamanla oda bu konularda kendini torpuleyecektir benim annemde her geldiğinde birşeylerin yerini değiştirmeye kalkar onlar bizi hala küçük bu konulardan anlamaz görüyorlar galiba ondan oluyor böyle şeyler sanırım
 
Eşim o kadar sıcak kanlı ki Allah nazarlardan saklasın korona zamanı gece nöbette olmasına rağmen annem yasaklarda buraya gelemezse diye 18 saatlik yolu gidip gelmeyi göze alıyordu kim kimin için bunu yapar.Eşim asla kendi ailesini de benim ailemden ayırmaz.Kuzenime baldız der onlar aramasa bile arar.Kendi ailesi de gelse benim ailem de gelse her yeri gezdirir yedirir içirir asla bir fark hissetmedim kendi ailesine özel davranmaz.Üvey annesini bile çok kollar korur ama kendi annesini hep anar.Annemi de çok sever kendi annesini patavatsız bulur.Ve hatta annem için şöyle dedi.Annem böyle her şeye karışan bir kadın olsaydı ya da patavatsız olsaydı belki yapamazdım aşkım ama ben annemi çok seviyorum der.Mesela annem odasına gider eşim kapısını tıklar napıyosun tek başına anne gel lütfen beraber oturalım yalnız kalma der.İçinden gelmeyen insan bunları nereye kadar yapabilir.Mesela et yapar annem kuzu yiyemez bunu öğrenir öğrenmez koşar anneme dana alır ona ayrı yapar.Ben bundan o kadar mutlu oluyorum ki anlaşamasalardı ben arada kalsaydım napardım eşimle aram çok bozulurdu Allah korusun tek tesellim ikisinin iyi anlaşması
 
Canim senin baska streslerin var bence çünkü annen konusunda anlattıkların büyük şeyler degil. Ben ds böyleydim basks seylerden kaynaklı psikolojim bozuk olunca sehpanın yerinin degistigine bile sinirlenebiliyor insan. Bence o sorunlarını düzelt gerekirse destek al. Annene mecbursun unutma
 
Söylüyorum canım da sonra yine bakıyorum kendi beğendiği gibi yapmış.Geçen eşimin yanında bana amma zevksizsin dicekti amma dedi sustu tmm aneksenamunun istediği gibi olsun tabi dedi eşim sehpayı ortaya koydu.Beni zaten zevksiz buluyor annem.Sonra zaten kendi istediği yere koymuş bugün.Artık varsın koysun napayım zevksiz olan ben oluvereyim annemi bunun için üzmeyeceğim
 
Kusura bakmayın Aşırı bencil ve aşırı kötüsünüz... bu Yazdıklarınız gerçek mi ben Mi yanlış okuyorum diye defalarca okudum dediğim tek şey PES . O kadına siz sığıntı gözüyle bakıyorsunuz tek düşüncem bu . Eşinize kocaman bir maşallah ama Size kocaman bir SIFIR
 
Anneniz çok düşünceli görünüyor. Ne bileyim birlikte yaşamanıza rağmen tatile tek başınıza gidin diyor, odasına çekiliyor, mümkün olduğunca rahatsızlık vermemeye çalışıyor. Söylediğiniz detaylar ufacık şeyler. Mutfakta o kadar çalışıyor elinin altındaki bir iki şeyi kendi istediği yere koymak en doğal hakkıdır. Sehpanın yalnızca nasıl duracağını merak etmiş ve görmek, size göstermek istemiş olabilir. Kötü niyetinin olduğunu sanmıyorum. İstese kendi eski haline getirir diye düşünmüştür, ki bu kadar kafaya takılacak yerde anne beğenmedim denilerek eski haline getirilebilirdi.
Ortada hiç bir şey yok bence. Üstelik o kadar yardım alıyorsunuz annenizden.
Acaba birlikte yaşamak mı sizi rahatsız ediyor? Siz rahat edemiyor olabilir misiniz?
 
Sağ ol canım annemi severler.Benim annemle çok güzel anlarım geçemedi maalesef.Biz ana kız çok anlaşamadık.Annem çocukluğumdan beri bana yemek yemesem bile bağırır çağırır küserdi çaresiz oturur annemin sakinleşmesini beklerdim.Ya da bana yumurta kırmayı öğret dediğimde bana öyle bir bağırmıştı ki ne kadar beceriksizsin bir yumurta kıramıyorsun diye neye uğradığımı şaşırırdım.Galba hep kendimi anneme beğendirmeye çalıştım ama başaramadım.Sehpa konusunda da belki beni zevksiz bulup kendi zevkine göre koyması beni üzdü bilmiyorum.Anneme karşı bir gerginliğim var ama inş aşacağım.Bugün iyi gibiyiz mesela bana karışmasına müsade ettiğimde iyi oluyoruz.Bana hep gittiğimiz düğünlerde aa gelini gördün mü ne kadar güler yüzlüydü ne kadar oynadı öyle diye överdi.Kendi düğünümde annem öyle seviyor diye olacak sırıtıp durdum.Sonra annem bana ne dedi biliyor musun eşimin yanında hiç gelin gibi değildinHep kırılan annem ama benim kırılmaya hakkım yok maalesef.Anlaşamıyoruz çok fedakar her şeyime koşar ama iletişimimiz yok
 
Ya ben anlayabiliyorum annen ağzıyla kuş da tutsa aslında istemiyorsun onu evde, siz bekarken eviniz düzeniniz yok muydu neden aynı eve geçtiniz ki? Bi kira parası ödeyip evini yakınına taşısaydınız keşke böyle yürüme mesafesi ama aynı ev değil. Benim kızkardeşim bana yardıma gelir anneniz kadar yardımcı olur ama gidince bi ohh derim yani çok zorda kalmadıkça da kimseyi evime çağırmam çünkü eşim çocuklarım dışında kimseyi evimde istemiyorum bu beni kötü biri yapmaz bence o yüzden sizi gerçekten anlıyorum
 
Zeki kadınsın sorunu da çözümü de sen biliyorsun. Taktığın şeylerin geçmişin gölgesinde kalmaktan ortaya çıkan davranışlar olduğunu biliyor olmana sevindim. Biraz destek bence. Çünkü biz aştığımızı sanıp üzerine sünger çektiğimiz her sorunun etkisinde bir hayata bakış geliştirdiğimizi çok geç fark edebiliyoruz. Uzman desteği çok iyi gelecektir, ve gerçekten annen iyi bir kadın iletişim kuramıyor oluşunuz yaşanmışlıklardan..
 
Bebeğim doğduğunda annemler kardeşlerim bizdeydi, annemler sürekli eşimin ailesini de çağırdı iyi geçinirler çünkü ,bizim ev pazar yeri gibiydi , herkes mutlu bana yardımcı ve iyi de anlaşıyorlar ama bana geldiler. Eşime dedim ayarla bebek mevlitini , yapalım herkes evine gitsin, çocuklarla senle yalnız kalmayı özledim kimseyi istemiyorum evde. Eşim benden hevesli çıktı 9. Güne mevliti organize ettik onuncu günde herkes evine gitti,bi ohh be deyip çekirdek ailemizle kaldık
 
Yok annem beni zevksiz buluyor.Hep söyler bunu zaten.Sehpayı nereye koyayım diye eşim sorduğunda berjerlerin ortasını gösterdim annem siz de amma dedi sustu.Annemi tanıyorum zevksizsiniz diyecekti eşim var diye vazgeçti aneksenamunun dediği yere koyalım dedi.Eşim koydu.Bugün bi baktım yerini değişmiş.Bi şey demedim sehpaya bir şey demeyecek misin dedi ne diyeyim dedim.O da işte ben temizlikçi değilim koyabilirim diye şakaya vurdu ben sustum öyle kaldı yani.Yaptığım zaten hiçbir şeyi beğenmiyor bir şey bir yerdeyse çok klasiksin çok zevksizsin diyor..öyle.Karışmıyorum zaten artık nasıl isterse öyle olsun
 
Çalışınca öyle olmuyor maalesef
 
Konusahibi annen seni sürekli eleştirerek aslında duygusal anlamda istismar ederek büyütmüş fiziksel ihtiyaçlarını karşılamış ama ne hissettiğini görmezden gelmiş, yani başka çaresi olmadığı için de şuan kendisini size adıyor olabilir ama bence öyle muhteşem bi anne değil. Şuan mesela eşinle seni yalnız bırakması bile belki eşini takdirini kazanmak içindir senin duygularını önemsese o berjeri kaldırmaz. Bütün bunlar da geriyor seni, annen iyi bir kadın ama ilişkinizi iyi kuramamış
 
Bazı insanların kendini psikolog sanmasına ve bunu olabildiğince ciddiyetle yapmasına çok gülüyorum
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…