- 24 Eylül 2013
- 9.830
- 32.157
-
- Konu Sahibi Aneksenamunnn
- #321
Kaynananızı falan çağırın da sizi biraz Yorsun ve üzsün. O zaman annenizin kıymetini anlarsınız. Hem kadını hizmetçi gibi kullan hem de mırın kırın. Keşke burayı okusa da gitse
Kaynananızı falan çağırın da sizi biraz Yorsun ve üzsün. O zaman annenizin kıymetini anlarsınız. Hem kadını hizmetçi gibi kullan hem de mırın kırın. Keşke burayı okusa da gitseDaha önceden de konu açmıştım ama sonra rahatsız olup konunun kapanmasını istemiştim.Ama geçmiyor kafama takışım...Hamileyim ve erken doğum riskim var.Doktor sadece evde yat dedi ve çalışma dedi.Şuan idari izindeyim.Annem evin her şeyiyle ilgileniyor yemek,temizlik,ütü vs vs.Her sabah kahvaltımı hazırlamış oluyor öğle arası meyvemi getiriyor ve akşam eşim geldiğinde bi eşim çay dolduruyor bi annem.Annem biz yalnız kalalım diye hemen odaya çekilse de eşim annemi çağırıyor gel sohbet edelim neredesin sensiz olmuyor diyor.Eşim kendine çerez alıyorsa anneme de getiriyor çayını dolduruyor.Sonra annem kalkıyor eşimin çayını dolduruyor yani demek istediğim çok iyi anlaşıyorlar.Hafta sonları eşim yemek yapıyor biz annemle yardımcı oluyoruz.Eşimin tamamen evde olduğu günler ise annem odasında kitap okuyor sabahtan akşama kadar yanımıza uğramıyor.Ama mesela mutfakta bazı şeylerin yerlerinin değişmesi,eşimin dolabı açınca şu nerede diye sorması,kitaplıgımızın birden annemin odasına taşınmış olması ve dolabı açınca kitapları göremeyişimiz...Eşim bana şimdiye kadar bir şey demedi.Ama nedense bir şeyleri yerinde göremeyince asabım çok bozuluyor.Hele eşim bulamayıp anneme sorarsa aşırı sinir basıyor bana.Yeni koltuk takımı geldi sehpanın berjerlerin arasında olmasını istedim eşim öyle kaldırdı.Annem kenarda daha güzel olacağını söylediğinde ben böyle sevdiğimi söyledim.Bu sabah bir baktım kendi istediği yere getirmiş.Suratım düştü sehpaya bir şey demedin dedi.Ne diyim dedim.Ben sadece temizlikçi miyim koymaya hakkım var ama dimi diye şakaya vurdu.Ama benim suratım düzelmedi.Tartışmak fayda etmiyor bu sefer ben yıpranıyorum zaten sürekli atışıyoruz artık pes ettim.Bebek de olacak ben çalışacağım o zaman kesin daha çok kafayı yicem çünkü kendi düzeninde yapacak.Napayım bilemedim moralim bozuluyor Onun böyle uğraştığını gördükçe bir yandan gece uyurken vicdan azabı çekiyorum.Laf söyleyince ev senin evin haklısın diye laf vuruyor.Sonra bakıyorum yine bir şeyin yeri değişmiş.Bilerek mi yapıyor anlamıyor mu ben anlamadım.Şuan ev ve araba borcu ödüyoruz o yüzden anneme ayrı ev açamam çocuk kreşlik olana kadar nasıl olacak böyle ben bilmiyorum.Bir arkadaşımın hem kv hem kp evinde beraberler ben kendi annemle böyleyken o napıyor anlamadım.Etrafımda çalışan bütün arkadaşlarım ne kadar şanslısın diyor.Eşim de annem var çok şanslıyız diyor.Seneye tatil yapcaz mesela anneme diyor beraber gideceğiz annem diyor benim ne işim var siz gidin karı koca bebek.Eşim diyor sensiz olur mu...Diyorum ben mi kötüyüm ben mi böyleyim sadece.Annemle babam ayrı bu arada annemin bi geliri yok.Kendimi ona karşı hep sorumlu hissettim ve bu bir ömür sürecek.Hala daha hayatımı kolaylaştırıyor kendini hep bana adadı adamaya da devam ediyor.
Olayları bir de anneden dinleme şansımız olsaydı keşke deyip susuyorum.
Siz mesajı aldınız. .
Konusahibi de annesi gibi canım haklı olduğunu duymak istiyor aksini söyleyeni dibine kadar eleştiriyor, çünkü öyle büyütülmüş. Ben onun sorununu ve onu anlıyorum ama üslubunu da hiç beğenmiyorum
burdaki her konuyu tek taraftan dinliyoruz zaten, orasını hiçbirimiz bilemeyiz.
okuduğum kadarıyla çok kavga gürültülü bir evlilik yaşamış, çok sonraları boşanmış. şimdi ön sayfalara bakıyordum da, kendisini ev hanımı sanıyordum meğer mesleği de varmış çalışıyormuş da. kavga gürültülü evliliği devam ettiren, bir de o sinirle evladına kötü davranan çalışan kadınlara artık pek saygı duymuyorum ya. sonuçlarını görüyoruz işte. konu sahibi de bu durumdan mutsuz ama çocukluktan kaçış yok.
Siz kaynananızla yaşamak istediğiniz için kaynanaları pek bi savunasınız gelmiş sanırımÖz annesi değil de kayınvalide olsa katlanmaması normal mi?
Benim kacirdigim bir yer mi var, annesinin neden konu sahibini duygusal olarak istismar ettigini dusundunuz?Konusahibi anneyi bu konuda sürekli övmüş istiyor ki onu yerden yere vuralım annesini övelim, böylece yanlış düşündüğünü hissedip vicdan azabı çeke çeke menfaatlerinden ötürü yaşamaya devam etsin. Konuyla ilgili önceki konu daha objektif aslında anneyi daha iyi anlatıyor,zaten dürüst davrandığı için rahatsız olup o konuyu kapattırmış. İstediğini söyle istediğin kadar annene makyaj yap aslında neyin ne olduğunu çok iyi biliyorsun. Ben mesela annemin benim çocuğuma bakmasını istemem hala kendimle uğraşıyorum,annene çocuğunu nasıl emanet ediceksin. Yine duygusal olarak istismar edicek onu da, ama anneni evden gönderemezsin eşinle karşı karşıya kalman gerekecek vicdansız evlat olacaksın ohoo birsürü şey bunlarla baş edemeyeceğin için kendini gömmek daha kolay geliyor
Ay alemsiniz. Hiç alakası yok şekerim. Görüyorum insanlar artık kendine bile tahammül edemiyorSiz kaynananızla yaşamak istediğiniz için kaynanaları pek bi savunasınız gelmiş sanırımama o işler öyle olmuyor işte
Koca konudan sunucozebilen nadir insanlardansiniz. Tebrik ederim.Aslında kızına hala aynı davranıyor anne fiziksel ihtiyaçlarını karşılıyor duygularını görmezden geliyor. Hayatının da tam içinde, şu düzeni kızı teklif etse o kabul etmemeli. Damat da menfaatleri karşılanıyor diye anne kız arasındaki soğuk savaşı görmezden geliyor. Umrunda değil yemeğine kadar önüne geliyor çünkü..
Çok duygulandım gözlerim doldu ahhh analar ahh canlarAz önce forumda başka bir bölümde okuduğum, vefat eden annesinin ona seslendiğini duyarak uyanan ve sanki gerçekti gibi "sesini,yüzünü, gülüşünü çok özledim. Rabbim orada kavuştursun bizi hayaline kurban olduğum kadın." Diyen bir üye
ve
Forumun bu bölümünde böyle bir konu başlığı.
Hayat ne garip
Diğer konularına çok aşina değilim konu sahibinin.Sadece takıntılı gibi gelmişti.Yazdığınız şekildeyse gerçekten üzüldüm.Yardım al desek psikolog musun diyor.Yemin ediyorum travmatik çocukluklar hiç unutulmuyor,snra hepimiz kalan enkaz halimizle hayata tutunmaya çalışıyoruz işte.Konusahibi anneyi bu konuda sürekli övmüş istiyor ki onu yerden yere vuralım annesini övelim, böylece yanlış düşündüğünü hissedip vicdan azabı çeke çeke menfaatlerinden ötürü yaşamaya devam etsin. Konuyla ilgili önceki konu daha objektif aslında anneyi daha iyi anlatıyor,zaten dürüst davrandığı için rahatsız olup o konuyu kapattırmış. İstediğini söyle istediğin kadar annene makyaj yap aslında neyin ne olduğunu çok iyi biliyorsun. Ben mesela annemin benim çocuğuma bakmasını istemem hala kendimle uğraşıyorum,annene çocuğunu nasıl emanet ediceksin. Yine duygusal olarak istismar edicek onu da, ama anneni evden gönderemezsin eşinle karşı karşıya kalman gerekecek vicdansız evlat olacaksın ohoo birsürü şey bunlarla baş edemeyeceğin için kendini gömmek daha kolay geliyor
Cok haklisiniz. Travmatik cocukluk anilari unutulmuyor. Keske unutulabilseDiğer konularına çok aşina değilim konu sahibinin.Sadece takıntılı gibi gelmişti.Yazdığınız şekildeyse gerçekten üzüldüm.Yardım al desek psikolog musun diyor.Yemin ediyorum travmatik çocukluklar hiç unutulmuyor,snra hepimiz kalan enkaz halimizle hayata tutunmaya çalışıyoruz işte.
Sen dalga mi geciyorsun bizle?Ban yiyecem durduk yere.Annen o senin annennDaha önceden de konu açmıştım ama sonra rahatsız olup konunun kapanmasını istemiştim.Ama geçmiyor kafama takışım...Hamileyim ve erken doğum riskim var.Doktor sadece evde yat dedi ve çalışma dedi.Şuan idari izindeyim.Annem evin her şeyiyle ilgileniyor yemek,temizlik,ütü vs vs.Her sabah kahvaltımı hazırlamış oluyor öğle arası meyvemi getiriyor ve akşam eşim geldiğinde bi eşim çay dolduruyor bi annem.Annem biz yalnız kalalım diye hemen odaya çekilse de eşim annemi çağırıyor gel sohbet edelim neredesin sensiz olmuyor diyor.Eşim kendine çerez alıyorsa anneme de getiriyor çayını dolduruyor.Sonra annem kalkıyor eşimin çayını dolduruyor yani demek istediğim çok iyi anlaşıyorlar.Hafta sonları eşim yemek yapıyor biz annemle yardımcı oluyoruz.Eşimin tamamen evde olduğu günler ise annem odasında kitap okuyor sabahtan akşama kadar yanımıza uğramıyor.Ama mesela mutfakta bazı şeylerin yerlerinin değişmesi,eşimin dolabı açınca şu nerede diye sorması,kitaplıgımızın birden annemin odasına taşınmış olması ve dolabı açınca kitapları göremeyişimiz...Eşim bana şimdiye kadar bir şey demedi.Ama nedense bir şeyleri yerinde göremeyince asabım çok bozuluyor.Hele eşim bulamayıp anneme sorarsa aşırı sinir basıyor bana.Yeni koltuk takımı geldi sehpanın berjerlerin arasında olmasını istedim eşim öyle kaldırdı.Annem kenarda daha güzel olacağını söylediğinde ben böyle sevdiğimi söyledim.Bu sabah bir baktım kendi istediği yere getirmiş.Suratım düştü sehpaya bir şey demedin dedi.Ne diyim dedim.Ben sadece temizlikçi miyim koymaya hakkım var ama dimi diye şakaya vurdu.Ama benim suratım düzelmedi.Tartışmak fayda etmiyor bu sefer ben yıpranıyorum zaten sürekli atışıyoruz artık pes ettim.Bebek de olacak ben çalışacağım o zaman kesin daha çok kafayı yicem çünkü kendi düzeninde yapacak.Napayım bilemedim moralim bozuluyor Onun böyle uğraştığını gördükçe bir yandan gece uyurken vicdan azabı çekiyorum.Laf söyleyince ev senin evin haklısın diye laf vuruyor.Sonra bakıyorum yine bir şeyin yeri değişmiş.Bilerek mi yapıyor anlamıyor mu ben anlamadım.Şuan ev ve araba borcu ödüyoruz o yüzden anneme ayrı ev açamam çocuk kreşlik olana kadar nasıl olacak böyle ben bilmiyorum.Bir arkadaşımın hem kv hem kp evinde beraberler ben kendi annemle böyleyken o napıyor anlamadım.Etrafımda çalışan bütün arkadaşlarım ne kadar şanslısın diyor.Eşim de annem var çok şanslıyız diyor.Seneye tatil yapcaz mesela anneme diyor beraber gideceğiz annem diyor benim ne işim var siz gidin karı koca bebek.Eşim diyor sensiz olur mu...Diyorum ben mi kötüyüm ben mi böyleyim sadece.Annemle babam ayrı bu arada annemin bi geliri yok.Kendimi ona karşı hep sorumlu hissettim ve bu bir ömür sürecek.Hala daha hayatımı kolaylaştırıyor kendini hep bana adadı adamaya da devam ediyor.
Sağ ol canım annemi severler.Benim annemle çok güzel anlarım geçemedi maalesef.Biz ana kız çok anlaşamadık.Annem çocukluğumdan beri bana yemek yemesem bile bağırır çağırır küserdi çaresiz oturur annemin sakinleşmesini beklerdim.Ya da bana yumurta kırmayı öğret dediğimde bana öyle bir bağırmıştı ki ne kadar beceriksizsin bir yumurta kıramıyorsun diye neye uğradığımı şaşırırdım.Galba hep kendimi anneme beğendirmeye çalıştım ama başaramadım.Sehpa konusunda da belki beni zevksiz bulup kendi zevkine göre koyması beni üzdü bilmiyorum.Anneme karşı bir gerginliğim var ama inş aşacağım.Bugün iyi gibiyiz mesela bana karışmasına müsade ettiğimde iyi oluyoruz.Bana hep gittiğimiz düğünlerde aa gelini gördün mü ne kadar güler yüzlüydü ne kadar oynadı öyle diye överdi.Kendi düğünümde annem öyle seviyor diye olacak sırıtıp durdum.Sonra annem bana ne dedi biliyor musun eşimin yanında hiç gelin gibi değildinHep kırılan annem ama benim kırılmaya hakkım yok maalesef.Anlaşamıyoruz çok fedakar her şeyime koşar ama iletişimimiz yok
Yok annem beni zevksiz buluyor.Hep söyler bunu zaten.Sehpayı nereye koyayım diye eşim sorduğunda berjerlerin ortasını gösterdim annem siz de amma dedi sustu.Annemi tanıyorum zevksizsiniz diyecekti eşim var diye vazgeçti aneksenamunun dediği yere koyalım dedi.Eşim koydu.Bugün bi baktım yerini değişmiş.Bi şey demedim sehpaya bir şey demeyecek misin dedi ne diyeyim dedim.O da işte ben temizlikçi değilim koyabilirim diye şakaya vurdu ben sustum öyle kaldı yani.Yaptığım zaten hiçbir şeyi beğenmiyor bir şey bir yerdeyse çok klasiksin çok zevksizsin diyor..öyle.Karışmıyorum zaten artık nasıl isterse öyle olsun
Konusahibi annen seni sürekli eleştirerek aslında duygusal anlamda istismar ederek büyütmüş fiziksel ihtiyaçlarını karşılamış ama ne hissettiğini görmezden gelmiş, yani başka çaresi olmadığı için de şuan kendisini size adıyor olabilir ama bence öyle muhteşem bi anne değil. Şuan mesela eşinle seni yalnız bırakması bile belki eşini takdirini kazanmak içindir senin duygularını önemsese o berjeri kaldırmaz. Bütün bunlar da geriyor seni, annen iyi bir kadın ama ilişkinizi iyi kuramamış
Ben seni şimdi anladım anekse, çocukluğunu anlatınca daha da netleşti konun, uzun uzun anlatamiycam şimdi burda millet sıkılmasın ama sana tüm iyiniyetimle tek tavsiyem doğumdan sonra anneni kırmadan uzaklaştırıp, bakıcı tutman olur. Yakınlarda ev tutma alternatifini bile düşünme, eski düzenine dönsün annen, arada gelsin gitsin torununu görsün yeter.Neden hizmetçilik diyorsunuz ki annem bana yardımcı oluyor doktor kanamam olunca yat dedi o da bana kıyamıyor.Ben anneme ben yapayım diyorum ama ne annem ne eşim kıpırdatmıyor.Ben de annemin her istediğini alıyorum süpriz yapıyorum hediye alıyorum işte karnım ağrısa da hava alsın diye mangala gidiyoruz arada yoksa ben kendime kalsa gitmem çünkü hemen karnım ağrıyor.Sadece ev düzenine takılmıştım ama onda da haksız olduğumu anladım pişmanım şimdi ama kitap konusunu anneme demedim sehpaya da bir şey demedim artık sadece kendi içimde kızdım o da geçti şimdi artık istediğini yapsın