Annemin bana yaptığı haksızlık mı değil mi?

ya benim anlamadığım ve konu sahibine hak verdiğim noktalar hiç olmadı değil aslında
şimdi kardeş bipolar durumunu bilmiyoruz tabi ki ama
çalışamayacak kadar hasta ama hemen çocuk yapacak kadar iyi olması bir tek bana mı garip geldi?
sanırım @samantha da bir yerde bipolar olduğunu söylemişti ama kadın yabancı memlekette iş kuracak kadar da azimli.
hani kurslara da yazdırmışlar kızı, sanki kız kardeşte de biraz hastalığı kullanıyor durumu olabilir mi?

bende kardeşin hastalığını kullandığını düşünüyorum..evlenip çocuk sahibi olabiliyor ama bir işe girip çalışmaya gelince hasta!
 
Benimki de diyor ki ona bakarsan sen yıllarını okumaya vermissin, onların emeklerini boşa çıkarmamışsn o zaman senin hakkını da sana vermelilerdi. Öldükten sonra ne malum yasayacagin diyor
eşiniz anne babanızın ölümünü nasil ağzına alabiliyor, hiç mi sizin üzüleceğinizi düşünmüyor. sanki saksı bitkisinden bahseder gibi öldükten sonra senin yaşayacağın ne belli diyor öyle mi?

ölüm hak miras helal tamam ama daha ölmeden miras peşine düşmek, hatta ölümden sonra ne olacak diye plan yapmak çok acımasızca
 
Bipoları anlattım da konuya dair yorum yapmamıştım çünkü benim tanıdığım türden bir kardeşlik ilişkisi değil sizinkisi. Aranıza bir ev, bir kira parası filan girebiliyor mesela. Bipolar kardeşinizle kendinizi, konu maddiyat olunca "En çok ben çabaladım" diyerek yarıştırıyorsunuz.

Kendi kardeşlik ilişkimi anlatmak istiyorum, neden sizinki farklı, kabul edilemez geldi bana, daha açıklayıcı olur:

Kardeşimle apayrı bir bağımız var. Hastalığım değil bizi rakip haline getirmek, hayatlarımızı birbirimiz içine geçecek halde şekillendirdi.

İlk atağıma kanlı canlı şahit olmak durumunda kalan ve yıkılışımı gören kardeşim, tedavimde bir rolü olabilmesi için mesleğini, idealini bipolar hastalığım üzerinden şekillendirdi ve benim ilk atakta kapatılıp 1 ayı orada hemşirelerden şikayet ede ede geçirdiğim "Bir güler yüz aradım hastane içinde" diyerek ona anlattığım hastaneye üniversitesini ilk üçün içinde tamamlayarak psikiyatri hemşiresi olup ilk senesinde atandı.

Kardeşim, benim için, bendeki hastalığın beni vuruşunu ve hayatımı 6 sene aktif tepetaklak edişini gördüğü için sağlık okudu, psikiyatri bölümünü seçti ve klinikte aktif yer alabilmek için hemşire oldu.

Hayatımı ona gözüm kapalı emanet ederim. Ailemin 10 evi de, 20 evi de onun olsun. Bilirim ki almaz. Çünkü her eşitlikte adalet olmadığını gözeten bir çocuk. Ailemiz bize eşit davrandı, eşit imkanlar sağladı. Ancak hayat kartlarını dağıtırken bize eşit genler vermedi.

Bana, yer yer enerjimi bitirecek ve kılımı kıpırdatamayacağım kadar hareketsiz kalmama, yer yer parlak zekamı kullanamayacağım atakları içeren bir hastalık yazıldı. Kardeşimin ise böyle bir engeli yok, o ise kendi hayatını, yeteneklerini işlerken "Ablamın da elinden tutarım" diye işledi.

Çocuk, benim ambulansla hasta kapısından girdiğim hastaneye, psikiyatri acil hemşiresi olarak girdi. :)
Bu bağı değil bir kira parası, trilyonlar yıkamaz.

Anlatabildim sanıyorum.
Bu yüzden sizin kardeşinize tavrınız, benim anlayabileceğim türden değil.
Benim kardeşlik dendi mi lügatımda olan bir hırs değil.
 
ya eş de çabuk bulunmaz şimdi ailem için eşimi silerim mantığı da yanlış; çünkü kocanın yaptığını destekler nitelikte ki ben onu da doğru bulmuyorum. Aile ailedir, eş eştir ikisi de ayrı ayrı çok kıymetlidir. Arada dengeyi bulacak olan biziz. Bu dengeyi aştıkça aşan taraf sınırını bilemez, aşıp durur hatta aştığını fark etmeyebilir bile.

Benim annemle beraber yaşadığımız zorlukları, bana yaptıklarını eşim nereden bilebilir ki? Onun gördüğü evlendikten sonra çok ufak bir kısmı. Annem atıyorum bana evlendikten sonra hiç yardım etmese eşim "annen sana hiç yardımcı olmuyor..." diyebilir de benim orada pardon da sen 26 yıldır yoksun neyi biliyorsun demek lazım.
Maalesef bu arkadaş bu ayrımı yapamamış. Eş yüzünden aileyle kötü olma yolunda ki eşini hiç ilgilendirmeyen bir durum yüzünden .Gözünü ailesinin mal varlığına dikmiş ve bunlarıda açık bir şekilde ifade ediyor bu tavırda bir adam kolay bulunur.
 
ya annenizde de konuyu ele alışta bir sıkıntı var bence
kendimi sizin değil annenizin yerine koyduğumda da oturmamış bir şeyler seziyorum aslında.
ben ölünce evi o alsın falan muhabbetleri bilemedim çok çiğ, gereksiz. Durduk yere ölüm ne alaka?
Ya da iki çocuğum var bir evim var orada otur diyorum, çocuğum diyor ki yok burada oturmayalım...
ben o zaman demem ki gidin kirada "boğulun"
neden boğulsun neden bu şekilde çirkin bir ifade? Zorluk çekecek kişi benim çocuğum, canım yani...
Madem kira almamayı göze almışsam en kötü ihtimalle "kızım her zaman değil ama elim bollaştıkça sana da veririm" de geç kenara yani.
Ailede bir birlik yok, herkes birbirine düşman gibi çok garip.
Ya herro ya merro kafasında herkes.
 
Bipoları anlattım da konuya dair yorum yapmamıştım çünkü benim tanıdığım türden bir kardeşlik ilişkisi değil sizinkisi. Aranıza bir ev, bir kira parası filan girebiliyor mesela. Bipolar kardeşinizle kendinizi, konu maddiyat olunca "En çok ben çabaladım" diyerek yarıştırıyorsunuz.

Kendi kardeşlik ilişkimi anlatmak istiyorum, neden sizinki farklı, kabul edilemez geldi bana, daha açıklayıcı olur:

Kardeşimle apayrı bir bağımız var. Hastalığım değil bizi rakip haline getirmek, hayatlarımızı birbirimiz içine geçecek halde şekillendirdi.

İlk atağıma kanlı canlı şahit olmak durumunda kalan ve yıkılışımı gören kardeşim, tedavimde bir rolü olabilmesi için mesleğini, idealini bipolar hastalığım üzerinden şekillendirdi ve benim ilk atakta kapatılıp 1 ayı orada hemşirelerden şikayet ede ede geçirdiğim "Bir güler yüz aradım hastane içinde" diyerek ona anlattığım hastaneye üniversitesini ilk üçün içinde tamamlayarak psikiyatri hemşiresi olup ilk senesinde atandı.

Kardeşim, benim için, bendeki hastalığın beni vuruşunu ve hayatımı 6 sene aktif tepetaklak edişini gördüğü için sağlık okudu, psikiyatri bölümünü seçti ve klinikte aktif yer alabilmek için hemşire oldu.

Hayatımı ona gözüm kapalı emanet ederim. Ailemin 10 evi de, 20 evi de onun olsun. Bilirim ki almaz. Çünkü her eşitlikte adalet olmadığını gözeten bir çocuk. Ailemiz bize eşit davrandı, eşit imkanlar sağladı. Ancak hayat kartlarını dağıtırken bize eşit genler vermedi.

Bana, yer yer enerjimi bitirecek ve kılımı kıpırdatamayacağım kadar hareketsiz kalmama, yer yer parlak zekamı kullanamayacağım atakları içeren bir hastalık yazıldı. Kardeşimin ise böyle bir engeli yok, o ise kendi hayatını, yeteneklerini işlerken "Ablamın da elinden tutarım" diye işledi.

Çocuk, benim ambulansla hasta kapısından girdiğim hastaneye, psikiyatri acil hemşiresi olarak girdi. :)
Bu bağı değil bir kira parası, trilyonlar yıkamaz.

Anlatabildim sanıyorum.
Bu yüzden sizin kardeşinize tavrınız, benim anlayabileceğim türden değil.
Benim kardeşlik dendi mi lügatımda olan bir hırs değil.
Nasıl duygulandım okurken, bu yorumunuzla günümüzü aydınlattınız, artık bu bencillik kokan konulardan içimiz kararmıştı. Sizi yetiştiren anne babanın ellerinden öperim.
 
Kızlar biz iki kız kardeşiz ve yeni evliyiz ikimizde. Annemle babam da emekliler ve üç daireleri var. Bir daire bana iki daire ise kız kardeşime çünkü annem diyor ki " kardeşin bipolar bozukluk yüzünden okula gidemedi, kurslara yazdırdık gitmedi ve okumadı. Ama sen okudun, her kursa gidebildin hatta sana burun estetiği yaptırdık, gözüne lazer yaptırdık ve masrafa girdik" diyorlar. Nasıl böyle kıyaslama yaparlar anlamıyorum. Ben kendi başarım ve emeklerimle özel üniversitede full burslu ve masrafsız okudum. Bir iki ameliyatın lafını yaptılar ve kıyasa girdiler. Asıl olaya geliyorum. Kız kardeşimle ben on gün arayla evlendik ve annem üç dairenin bir katını kız kardeşime verdi yukarı kata gelmek şartı ile. Bana ise alt kata oturma şartı koştu. Yani ben 1. Kata gelicem, annem ikinci katta, kardeşim 3. Katta. Ama ben ve eşim istemedik ve başka bir evde kiraya çıktık. Annem güle güle ozaman dedi. Böyle iyilik mi olur sizce? Kira paramı verebilirdi en azından! Ama o dedi ki "ya benim alt katımda kira vermeden oturursunuz ya da uzakta kendi kiranizla boğulursunuz". Eşim de diyor annen senin ev hakkini vermese de en azından aldığı kirayı sana verebilirdi diye. Sizce bu haksızlık değil mi?
Sanki rahatsızlığı olduğu için daha muhtaç olduğunu düşünüyorlar.Mesela herhangi birşey olsa, Evin birinde oturur, diğerinde kiraya verip geçinebilir diye düşünüyorlar sanırım. O okumamış iş bulamaz, sen üniversite bitirmişsin iş kolay bulursun onlara göre ben bunu anladım.
 
ya annenizde de konuyu ele alışta bir sıkıntı var bence
kendimi sizin değil annenizin yerine koyduğumda da oturmamış bir şeyler seziyorum aslında.
ben ölünce evi o alsın falan muhabbetleri bilemedim çok çiğ, gereksiz. Durduk yere ölüm ne alaka?
Ya da iki çocuğum var bir evim var orada otur diyorum, çocuğum diyor ki yok burada oturmayalım...
ben o zaman demem ki gidin kirada "boğulun"
neden boğulsun neden bu şekilde çirkin bir ifade? Zorluk çekecek kişi benim çocuğum, canım yani...
Madem kira almamayı göze almışsam en kötü ihtimalle "kızım her zaman değil ama elim bollaştıkça sana da veririm" de geç kenara yani.
Ailede bir birlik yok, herkes birbirine düşman gibi çok garip.
Ya herro ya merro kafasında herkes.
İşte bunu anlatmaya çalıştım. Çok doğru yorum yaptınız sağ olun. Maalesef çoğunluk bana yürüdü.
 
Sanki rahatsızlığı olduğu için daha muhtaç olduğunu düşünüyorlar.Mesela herhangi birşey olsa, Evin birinde oturur, diğerinde kiraya verip geçinebilir diye düşünüyorlar sanırım. O okumamış iş bulamaz, sen üniversite bitirmişsin iş kolay bulursun onlara göre ben bunu anladım.
Evet aynen öyle. Ama çoğu yorum yazana bakarsanız ne kadar farklı bakmışlar görürsünüz. İnsan yasayinca anlıyor tabii ve bu arkadaşlar yaşamadan yazıyor basitce
 
Burslu okuduğunuz özel üni e5 kenarı süs üniversiteleri mi? Koç, Bilkent değilse tabi ki torpil lazım siz de haklısınız.
Hayır değil çok iyi bir üniversite. Ayrıca ben torpili o arkadaşa laf olsun diye söyledim. Çünkü önceki mesajlarımı okusaydi torpilsiz işe girip taciz sonrası çıktığımı bilseydi böyle ileri geri konuşmazdı
 
Hayır değil çok iyi bir üniversite. Ayrıca ben torpili o arkadaşa laf olsun diye söyledim. Çünkü önceki mesajlarımı okusaydi torpilsiz işe girip taciz sonrası çıktığımı bilseydi böyle ileri geri konuşmazdı
Sevindim, inşallah gönlünüze göre olur, iş bulursunuz. Çalışmanız taraftarıyım.
 
Aileniz kimin daha çok ihtiyacı var gözüyle bakmış olabilirler olaya. Bir taraftan okumuş, çalışıp kendi ayakları üzerinde durabilen bir kız diğer taraftan bipolar sebebiyle zor zamanlar geçirmiş, eğitim, çalışma hayatı sekteye uğramış bir kız. Ben olsam her halükarda eşitliği savunurdum ama bu yönden bakınca da onlara kızamazdım. Bence kıyaslayıp, haksızlık yapıldığı için üzülmek yerine bardağın dolu tarafına bakın derim. Ülke şartları malum ne güzel ailenizin, kardeşinizin ve ihtiyaç halinde sizin başınızı sokacak bir eviniz var ve ev sahibi olmak için yıllarınızı harcayıp borca girmek zorunda değilsiniz.
 
Size ne ? Vaktiniz boş ve çok galiba. Bana sarıp duruyorsunuz.
Bence onu da annenizden isteyeceksiniz o yüzden sordum ,normalde evlatlar annelerinden bu konuda destek ister tabi ama siz dün annenize de bipolar iması yaptığınız için sordum.Vaktim gerçekten baya var ,yuksek lisansımi da bitireli baya oldu ,en iyisi doktora yapayim
 
X