Bilirsiniz daha önceki konularımdan , abim evlenecek fakat bizi darmadağın ederek. Psikolojim bozuldu artık. İşler gittikçe daha da sarpa sarıyor maalesef. Annem ve babamı düşman gibi görüyor, tabi bizi de. Tam düzeldi derken yine sorunlar başladı. Durup dururken babamı suçlamaya yer arıyor resmen. İki hafta önce tv izliyorduk babam yoktu. Ve bir konuşma yokken dedi ki mobilya da istemiyorum. Biz şaşırdık ne oldu dedik. ( Olay Salı günü oluyor , abim o cumartesi günü mobilya almak için Bursa'ya gitmek istediklerini söyledi. Babam da tamam dedi . ) Babam rakam olarak ne civarda olur diye sormuş , abim de uçuk bir fiyat söyleyince normal fiyatlar bunlar demiş babam. Daha öncesinde konuştuk zaten istedikleri olur demişti, ben bunu söyledim.Bu defa bana başladı söylenmeye. Sana da düğününe de bee yeter dedim. Ben odama çıktım. Annem yetti artık diye bağırmaya başladı. Ömrümü yedin, bıktırdın hepimizi diye. Abimin niyeti babamı zorlamak birazda. Neyse o gece anneme babama beddualar Allah belanızı versin köpekler v.s herşeyi saydı. Kızı da istemiyorum sizin yüzünüzden oldu diye. Aslında karda kışta gönderdi annemleri kimsenin de baskısı olmadı. Bunlar kendileri anlaşamıyorlar annemlere atıyor tüm suçu günahı. Neyse yine gittiler mobilya almaya aldılar babam hiç karışmamış. Fakat ( Yengem demiyorum artık ) abimin nişanlısı annemi küçümseyen laflar söylemiş. Annem de karşılığını vermiş.
Mobilya aldıklarında oturma odasını kız tarafı alıyor indirimi bizden yapın diye tutturması da cabası. Firmanın sorumlusu da erkek tarafından olacak size o kadar indirim yeter dedikçe bizden olacak diye tutturmuş. Annem zor sabrettim diyor , siz-biz dememesi gerekiyor diye düşünüyorum. Alınanlar zaten onun olacak. Her neyse babam oturacakları evi aylar öncesinden tanıdığımız birine söyledi. Uzun zamandır tanıyoruz hem güvenli olur diye. Normalde kiraya vermiyorlar evlerini. O gün abimin nişanlısı gidip eve bakmış. Sırf klozet yok diye istemiyorum demiş. Eee aylar öncesinden zaten tutuldu , kirası yüksek olmasın dediler normal bir ücrete anlaşıldı , tutulduğundan bu yana kira da istenmedi. Eşya gelince başlanacak diye söylendi. Babam ben aylar öncesinden söyledim değiştiremem isterlerse bir iki ay sonra çıksınlar . Yıllardır tanıyorum adam ben söylüyorum diye kabul etti sözümden dönemem dedi. Kızın babası aradı olmaz diye babamda olan biten her şeyi söylemiş. Normalde istemeye giderken aynı evde oturacağız diye anlaşmışlar abimle. Ailesi istemediği için ayrı ev tutuldu. Abimle anlaştıklarını falan söylememiş nişanlısı babası ilk kez duyuyor. Asıl sorun bizmişiz kardeşimle. İki kız olan eve gelemezmiş. Babamda kızlarımı sokağamı atayım ben demiş. Tutulan evde oturacaklar sonrasında ne yaparsa yapsınlar diye söylemiş. Ve benim bir arkadaşım genelde gelir bize onu kıskanıyor nişanlısı arkadaşım evli bebeği var. Abimden kıskanıyor desem, geldiğinde yine mi burda gibi sözleri olmuş. Daha çok fazla ayrıntı var uzun yazdım diye kesiyorum. Ben benim abim yok diyorum artık. Sevmiyorum , nefret ediyorum hatta. Anneme babama ettiği bedduaları da unutamıyorum. Daha öncesinde evlilik stresi diye barıştım ama şimdi herkes konuşsa da ben konuşmayacağım diyorum. Gün sayıyorum bitsin bu düğün, gitsin diye..
Arkadaşlar şunu da ekleyeyim abim bizle yaşamak istedi kira vermemek için. Ev tutulmadan önce de tutulsun diye sorun çıkardı. Aylardır gelip bakılmadı. Gelip bakabilirlerdi, eşyalar yakın bir zaman da geliyor. Babamın asıl kızdığı oyuncak gibi bir o yana bir bu yana çekmeleri. Sonra da her dediklerini yapmasına rağmen suçlu olması. Umarım anlatabilmişimdir.
