Annem titizlik hastası. Artık Dayanamıyorum... Lütfen Bir Akıl Verin...

ssusam · Cumartesi 11:02

sonundaoldu .!.:
Bu yanlış bir yöntem! Panik atağım için psikiyatriye gittim. Verdiği ilaç karaciğerime dokundu az kalsın organ iflas ediyordu. Hastaneye zor yetiştim çok zor günler yaşadım.

Bence psikiyatristten iyi bilemezsiniz burda bahsedilen küçük çapta psikolojik rahatsızlıklar olmuyor ve kişi tedaviyi reddediyor. Zaten konu sahibine kendi kendinize ilaç alın verin diye bir tavsiye vermemişim doktor ile görüşün en azından tedaviye başlamak için ikna olana kadar uygun görürse ilaç yazabilir. Bunun dışında da zaten doktorun yazdığı ilaçlar ile daha sakinleşeceği için tedaviyi kabul etme ihtimali artar. Ayrıca babam çok fazla şiddet uyguluyordu o ilaçları vermesek belki şuan annem hayatta bile olmayabilirdi

konu sahibinin yaşadığı şeyler de çok zor annesini bırakıp gidemiyor da ama hayatını bu şekilde geçiremez. Ben benzer şeyler yaşıyor olsam ya zorla ya da dediğim yöntem ile tedavi almasını sağlarım. Psikolojik rahatsızlıklar çevre için daha zor olabiliyor

Patlayansekerr · Cumartesi 11:18

ameliq28 .!.:
Merhaba ben 22 yaşında bir genç kızım. Kendimi bildim bileli aşırı boyuttaki bir titizlik takıntısı - hastalığı- olan bir anneyle yaşıyorum. Anne babam ayrı ve annemin takıntılarının boyut atlama sebebi de babam tarafından uğradığı ihanetler ve ayrılığı... Basit bir titizlik hastalığı değil en ufak örnekleri vermek gerekirse; dışarıdan eve girdiğimde; dış kapı kapandığı an da önünde tüm üstümü çıkarıp çırılçıplak bir halde duşa girerim ve yaşıma rağmen beni annem kendi elleriyle yaklaşık 40 dk yıkar. Kendimi yıkamama müsaade yok, banyom bittiğinde annemin belirlediği yerlere sadece dokunarak odama; evin içerisinde ise sadece annemin müsaade ettiği alanlarda oturup yemek yeme vakit geçirme hakkım var. Mutfağa girme iznim neredeyse hiç yok, yemeğim suyum önüme gelir. Dışarıdan gelen şeyler silinmez direkt yıkanır. Eve beyaz ekmek bile sokulmaz çünkü o yıkanamaz ya da silinemez. Telefonum elime geçmeden önce annem tarafından 20 dk silinir ve elime öyle verilir. Artık dayanamayacak boyutlardayım. Her titizlik hastalığı geçti dediğimde tekrardan daha da artarak senelerdir devam ediyor. Dışarıdan evimize misafir asla gelmez. Annem sene de max acil durumlar olmadıkça beş kere çıkar. Senelerdir gıkım bile çıkmadı bu konularda elimden geldiği kadar onu ve kurallarını destekleyip uydum ama artık 22 yaşında olup onun tarafından yıkanmak diken üstünde yaşamak zoruma gidiyor. Ayrı eve çıkmam imkansız çünkü benden başka kimsesi yok. Psikologa götürmek imkansız asla istemiyor. Zorla dışarı çıkarmam bile imkansız. Ne yapacağım hayatımı nasıl düzelteceğim onu bırakmak istemek bencillik mi bilmiyorum... Dışarıdan geldiğimde yediğim azarlar ve her şeyin suçluusu benmişim gibi "sen hayatı yaşıyorsun ben bu cehennemi" sitemleri zoruma gidiyor. Bencil miyim yoksa vicdanım sonunda bana geriye baktığımda büyük pişmanlıklar mı yaşatacak bilmiyorum.

Konu pek geçmedi bana. 22 yaşındasınız anneniz sizi her gün 40 dk yıkıyor aynen. Mutfağa hiç girmediniz aynen. Keşke az biraz ufak atsaydınız

nilufersu · Cumartesi 11:38

Patlayansekerr .!.:
Konu pek geçmedi bana. 22 yaşındasınız anneniz sizi her gün 40 dk yıkıyor aynen. Mutfağa hiç girmediniz aynen. Keşke az biraz ufak atsaydınız

Hasta bir anne babanın büyüttüğü çocuklar da çok sağlıklı yetişmiyor ne yazık ki. Çocuk daha normal düşünse bile karşı koyma, kendini koruma, aksiyon alma gibi adımları atamıyor..

sonundaoldu · Cumartesi 11:49

ssusam .!.:
Bence psikiyatristten iyi bilemezsiniz burda bahsedilen küçük çapta psikolojik rahatsızlıklar olmuyor ve kişi tedaviyi reddediyor. Zaten konu sahibine kendi kendinize ilaç alın verin diye bir tavsiye vermemişim doktor ile görüşün en azından tedaviye başlamak için ikna olana kadar uygun görürse ilaç yazabilir. Bunun dışında da zaten doktorun yazdığı ilaçlar ile daha sakinleşeceği için tedaviyi kabul etme ihtimali artar. Ayrıca babam çok fazla şiddet uyguluyordu o ilaçları vermesek belki şuan annem hayatta bile olmayabilirdi konu sahibinin yaşadığı şeyler de çok zor annesini bırakıp gidemiyor da ama hayatını bu şekilde geçiremez. Ben benzer şeyler yaşıyor olsam ya zorla ya da dediğim yöntem ile tedavi almasını sağlarım. Psikolojik rahatsızlıklar çevre için daha zor olabiliyor

Bu dediğini asla yapmaz şimdi doktorlar asla! Kardeşim de hekim eskiden yanlış olmuşsa şimdi de yanlış devam etmez. Ben karaciğerimde sorun yaşadığımda psikiyatriye gittim ilaçlardan olabilir mi diye o da yok olmaz ondan dedi. Sonra ilaca devam edelim edince tekrar başladı problemim. Araştırıldım ve ilaçtan olduğu ortaya çıktı. İlacı kesince bitti herşey. Neyse işte psikiyatristten daha iyi bilemem ama her bildikleri de doğru değil. Bu yöntem de yasal değil zaten.

HepmigencizHepmiguzel · Cumartesi 11:49

Patlayansekerr .!.:
Konu pek geçmedi bana. 22 yaşındasınız anneniz sizi her gün 40 dk yıkıyor aynen. Mutfağa hiç girmediniz aynen. Keşke az biraz ufak atsaydınız

Konu sahibinin annesi gibi benim de böyle bir yakınım vardı, 3 sene tedavi gördü, daha normal sayilabilecek düzeye geldi.

Benim kvdem de biraz kendini tutmus yoksa konu sahibi annesi gibi olurmus. Geçen pasaport çıkarmaya gitti kv dem parmak izi bulamamis görevli, parmak izi yerine ailesi hakkında sorular yoneltmis
Bu bahsettigim tedavi gören yakinimda da aynı durum söz konusu olmus , parmak izi bulunmamis maalesef. Çok yoğun kimyasal kullanımı sonucunda böyle olabilirmis.
Yani böyle durumlar yasanabiliyor.

Donya · Cumartesi 11:53

Ben olsam zorla hastaneye yatırırdım. Mümkün değil.

Gocmenturna · Cumartesi 12:26

Donya .!.:
Ben olsam zorla hastaneye yatırırdım. Mümkün değil.

Bence de en iyi seçenek düzgün bir hastaneye yatırmak

Donya · Cumartesi 12:27

Gocmenturna .!.:
Bence de en iyi seçenek düzgün bir hastaneye yatırmak

Aynen kabul etmez tabi. Kadın yakında kendini de çamaşır suyuyla yıkar. Bir danışılıp akıl hastalıklarına yatırılmalı.

FloppyDisk · Cumartesi 12:51

Üniversiteye gidiyor musunuz? Çalışıyor musunuz ? Aslında yatarak tedavi görmesi gerek gibi. Aile ve sosyal politikalar il müdürlüğü ile görüşebilir misiniz? Yol göstersinler. Zorla tedavi görmesi için yol göstersinler

ameliq28 · Cumartesi 13:13

Patlayansekerr .!.:
Konu pek geçmedi bana. 22 yaşındasınız anneniz sizi her gün 40 dk yıkıyor aynen. Mutfağa hiç girmediniz aynen. Keşke az biraz ufak atsaydınız

umarım inanmadığınız bu hayat hikayelerini bir gün yaşamak zorunda kalmazsınız

ronua · Cumartesi 14:22

piraye .!.:
Böyle bir anneden ayrılıp ayri eve çıkmak niye ahlaken yanlış oluyormuş? Bırak aynı evde yaşamayı konu sahibinin yıllar once sosyal hizmetler tarafından korumaya alınması gerekiyordu. Hiçbir çocuk ruh hastası anne babasını zorla tedavi ettirmek zorunda değil. Abartmayın artık.

Aynen canım her zor anda terk edelim birbirimizi. Anneler de engelli doğarsa çocukları bıraksınlar. Nereye gidiyoruz ya ?? Sizin gibi düşünen insanlar dört duvar arasında yalnız ölecekler biliyor musunuz

akrephanim · Cumartesi 14:29

Patlayansekerr .!.:
Konu pek geçmedi bana. 22 yaşındasınız anneniz sizi her gün 40 dk yıkıyor aynen. Mutfağa hiç girmediniz aynen. Keşke az biraz ufak atsaydınız

Etrafınızda böyle biri yoksa inanmamanız çok normal. Eşimin teyzesi de böyle maalesef. Kimseye misafirliğe gitmez. Kimsenin evine gelmesini de istemez. Eskaza mecbur kalır da evine gidersek kapıda çamaşır suyu ile ayakkabıları falan siler, elleri yıkatır, sadece onun izin verdiği bir yoldan üstüne örtü serili yerlerde oturur çıkarız. Asla tuvaletini kullanamayız. Böyle insanlar var maalesef.

Konu sahibi, gerçekten ne yaşadığını biliyorum ve anlıyorum. Çok zor. Eşimin teyzesinin iki çocuğu var, ikisi de evden ayrıldı. Teyze psikiyatriye de gitti fakat fayda etmedi. İleri derece okb denmişti, başka teşhisler de vardı. O yüzden ne yap et evden kurtulmaya bak. Üniversiteye mi gidersin, çalışıp kendi evini mi tutarsın bilemem. Ancak böylesine temizlik hastalarının sonu kanser ben sana söyleyeyim.

remedioslabelle · Cumartesi 14:29

ronua .!.:
Aynen canım her zor anda terk edelim birbirimizi. Anneler de engelli doğarsa çocukları bıraksınlar. Nereye gidiyoruz ya ?? Sizin gibi düşünen insanlar dört duvar arasında yalnız ölecekler biliyor musunuz

Yalnız ölecek ama hayatını istediği gibi özgürce yaşayacak. Öldükten sonra geç bulunmak inan umrumuzda değil, önemli olan yaşarken gönlünce yaşamak. Bu boş duygu sömürüsü ile senelerce insanları manyak ailelerine mahkum ettiniz.

akrephanim · Cumartesi 14:31

ronua .!.:
Aynen canım her zor anda terk edelim birbirimizi. Anneler de engelli doğarsa çocukları bıraksınlar. Nereye gidiyoruz ya ?? Sizin gibi düşünen insanlar dört duvar arasında yalnız ölecekler biliyor musunuz

Böyle bir insan var mı hayatınızda bilmiyorum ama böyle bir insanla yaşamak zor, konuşmak kolay.

Ruzgarli Tepe · Cumartesi 14:38

Asyaseyit .!.:
Rabbim sabir versin...üzgünüm ama anneniz sizi cürütüyor dur demekten baska careniz yok

Konu sahibi bu yorum çok doğru, hayatınızı mahvediyor anneniz. Siz evden gidince bir şekilde sosyalleşmek zorunda kalacak. Ne kendinize ne de ona iyilik yapıyorsunuz. 22 yaşında sanki 5 yaşında çocuk gibi anne tarafından yıkanmak çok utanç verici olmalı. Bunu kendinize yapmayın.

Ruzgarli Tepe · Cumartesi 14:42

heft .!.:
Klasik bir okb. Kendi de çok zordadır, siz de çok zordasınız. Ama şöyle söyleyeyim bütün söylediklerini yaptıkça daha da ilerleyecektir takıntıları. Tecrübeyle sabit. Kişinin kendi istemesi lazım psikoloğa ya da psikiyatra gitmeyi. Anneniz için dışarı çıkmak işkencedir anlayabiliyorum. Ama online olarak hem psikiyatr ile hem de psikolog ile görüşebilir. Önce psikiyatri ile görüşme olursa daha iyi olur, çok yüksek ihtimal okbde yaygın kullanılan ilaçlardan birini reçete eder. Sonra psikolog ile terapiye başlamalı. Dediğim gibi süreci artık online yönetmek mümkün. Özelden bana yazarsanız daha ayrıntılı bir bilgi de verebilirim.

Klasik bir okb değil. Kadın okb'nin en uç noktasında. Okb görmesem inanacağım yorumunuza.

opheliiaaa · Cumartesi 16:07

ameliq28 .!.:
Merhaba ben 22 yaşında bir genç kızım. Kendimi bildim bileli aşırı boyuttaki bir titizlik takıntısı - hastalığı- olan bir anneyle yaşıyorum. Anne babam ayrı ve annemin takıntılarının boyut atlama sebebi de babam tarafından uğradığı ihanetler ve ayrılığı... Basit bir titizlik hastalığı değil en ufak örnekleri vermek gerekirse; dışarıdan eve girdiğimde; dış kapı kapandığı an da önünde tüm üstümü çıkarıp çırılçıplak bir halde duşa girerim ve yaşıma rağmen beni annem kendi elleriyle yaklaşık 40 dk yıkar. Kendimi yıkamama müsaade yok, banyom bittiğinde annemin belirlediği yerlere sadece dokunarak odama; evin içerisinde ise sadece annemin müsaade ettiği alanlarda oturup yemek yeme vakit geçirme hakkım var. Mutfağa girme iznim neredeyse hiç yok, yemeğim suyum önüme gelir. Dışarıdan gelen şeyler silinmez direkt yıkanır. Eve beyaz ekmek bile sokulmaz çünkü o yıkanamaz ya da silinemez. Telefonum elime geçmeden önce annem tarafından 20 dk silinir ve elime öyle verilir. Artık dayanamayacak boyutlardayım. Her titizlik hastalığı geçti dediğimde tekrardan daha da artarak senelerdir devam ediyor. Dışarıdan evimize misafir asla gelmez. Annem sene de max acil durumlar olmadıkça beş kere çıkar. Senelerdir gıkım bile çıkmadı bu konularda elimden geldiği kadar onu ve kurallarını destekleyip uydum ama artık 22 yaşında olup onun tarafından yıkanmak diken üstünde yaşamak zoruma gidiyor. Ayrı eve çıkmam imkansız çünkü benden başka kimsesi yok. Psikologa götürmek imkansız asla istemiyor. Zorla dışarı çıkarmam bile imkansız. Ne yapacağım hayatımı nasıl düzelteceğim onu bırakmak istemek bencillik mi bilmiyorum... Dışarıdan geldiğimde yediğim azarlar ve her şeyin suçluusu benmişim gibi "sen hayatı yaşıyorsun ben bu cehennemi" sitemleri zoruma gidiyor. Bencil miyim yoksa vicdanım sonunda bana geriye baktığımda büyük pişmanlıklar mı yaşatacak bilmiyorum.

Çalışıyor musunuz, okudunuz mu?
Ayrı eve çıkamam, tek bırakamam demişsiniz ama karşınızda iyileşmek isteyen bir insna yok. Hayatınızı annenizin sizi zorla çitilemesiyle mi geçireceksiniz. Annenizi psikoloğa götürmeyi deneyin, gitmez demişsiniz. Belki psikologla siz görüşüp tavsiye almabilirsiniz. Ama bunlardan biri işe yaramazsa ve ayrı eve çıkacak durumunuz varsa kesinlikle çıkın. Anneniz kendi kendine düzelmeyecek ve acımasızca gelse de kendi için çabalamayan birine sizin yardımınız dokunamaz. Ahlaken doğru değil demişler ama ben böyle düşünemedim

Mihrimah Sultann · Cumartesi 16:26

ameliq28 .!.:
Merhaba ben 22 yaşında bir genç kızım. Kendimi bildim bileli aşırı boyuttaki bir titizlik takıntısı - hastalığı- olan bir anneyle yaşıyorum. Anne babam ayrı ve annemin takıntılarının boyut atlama sebebi de babam tarafından uğradığı ihanetler ve ayrılığı... Basit bir titizlik hastalığı değil en ufak örnekleri vermek gerekirse; dışarıdan eve girdiğimde; dış kapı kapandığı an da önünde tüm üstümü çıkarıp çırılçıplak bir halde duşa girerim ve yaşıma rağmen beni annem kendi elleriyle yaklaşık 40 dk yıkar. Kendimi yıkamama müsaade yok, banyom bittiğinde annemin belirlediği yerlere sadece dokunarak odama; evin içerisinde ise sadece annemin müsaade ettiği alanlarda oturup yemek yeme vakit geçirme hakkım var. Mutfağa girme iznim neredeyse hiç yok, yemeğim suyum önüme gelir. Dışarıdan gelen şeyler silinmez direkt yıkanır. Eve beyaz ekmek bile sokulmaz çünkü o yıkanamaz ya da silinemez. Telefonum elime geçmeden önce annem tarafından 20 dk silinir ve elime öyle verilir. Artık dayanamayacak boyutlardayım. Her titizlik hastalığı geçti dediğimde tekrardan daha da artarak senelerdir devam ediyor. Dışarıdan evimize misafir asla gelmez. Annem sene de max acil durumlar olmadıkça beş kere çıkar. Senelerdir gıkım bile çıkmadı bu konularda elimden geldiği kadar onu ve kurallarını destekleyip uydum ama artık 22 yaşında olup onun tarafından yıkanmak diken üstünde yaşamak zoruma gidiyor. Ayrı eve çıkmam imkansız çünkü benden başka kimsesi yok. Psikologa götürmek imkansız asla istemiyor. Zorla dışarı çıkarmam bile imkansız. Ne yapacağım hayatımı nasıl düzelteceğim onu bırakmak istemek bencillik mi bilmiyorum... Dışarıdan geldiğimde yediğim azarlar ve her şeyin suçluusu benmişim gibi "sen hayatı yaşıyorsun ben bu cehennemi" sitemleri zoruma gidiyor. Bencil miyim yoksa vicdanım sonunda bana geriye baktığımda büyük pişmanlıklar mı yaşatacak bilmiyorum.

Tedavi olmuyorsa ayrıl o evden , yurt vs ne olursa olsun ayrıl, sen de hasta olacaksin yoksa...

piraye · Cumartesi 16:44

ronua .!.:
Aynen canım her zor anda terk edelim birbirimizi. Anneler de engelli doğarsa çocukları bıraksınlar. Nereye gidiyoruz ya ?? Sizin gibi düşünen insanlar dört duvar arasında yalnız ölecekler biliyor musunuz

Anne baba çocuğuna kendi ayaklari üzerinde durmayı öğreterek, kendi basina hayatta kalana kadar bakmak zorundadır, çocuklar ise anne babalarına bakmak zorunda değildir hanımefendi....

Konu sahibinin annesi zor durumda olsa, hasta olduğunu kabul etse amenna , ama kendi öz çocuğuna 22 yıldır hergun zevki için psikolojik ve fiziksel işkence yapan kadını burda savunanların çocukları da acilen bı kontrol edilmeli bence....

Ayrıca iyi bildiniz , evladima eziyet ederek bir gün fazla yasamaktansa tez elden dört duvar arasında yalniz ölmeyi tercih ederim, başka sorunuz?

gisla · Cumartesi 16:49

Baban neden bu kadınla bıraktı seni? Acilen meslek edin ve o evden ayrıl

Annem titizlik hastası. Artık Dayanamıyorum... Lütfen Bir Akıl Verin...

Aktif Üye

Aktif Üye

Guru

Nirvana

Popüler Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Yeni Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Aktif Üye

Guru

Aktif Üye

Guru

Guru

Üye

Nev-i şahsına münhasır 🦋

Nirvana

Aktif Üye

Benzer Konular