ben de böyle düşünüyorum. Asla kızım olmadan plan yapmadım, yapamam, içime sinmez.. Dışarısı bakımından tabi..
3 kişilik zaman geçirebileceğimiz şekilde ayarlıyoruz hafta sonunu. Onun için de oyun parklarına gidiyoruz ya da aktivetelere, sonra da alış veriş yapıyoruz. Ya da babası bekliyor kızım sıkılmasın alış veriş esnasında diye ben şöyle bir tur atıyorum.
anlamıyorum ki park kadın psikopat sanırım çocuğa giriştiğine göre. yoksa insan yavrusunun yavrusuna neden kıysın ki..işte bu
ama kaynanası kızının çocuklarını dövüyomuş öyle yazdı ondan güvenmiyormuş..
annesi surat asıyormuş ama bence bir hediye alsın annesine 3 saat bıraksın çocuğunu surat assada anası istemese de iyi bakarannem duysa yanarım yeminle zopaynan döver beni
ben de öyle düşünüyorum .Yaşlı insanları yormak iyi değil .Kendi isteği ile bakanlar var seve isteye ama kendine zor bakanlar var misal benim annem .Kızım 11 yaşında yaptığı tek şey öğlen okula bırakmak o bile kadını yoruyor .Babam geçen yıl vefat ettiği için yanımızda .Canı sıkılmıyor en azından ama başka türlü olsa kıyamazdım sanırım .Ben cocuklara bakmama kobusunda yaslilara hakveriyorum. O yasa kadar kendi cocuklarina bakmislar bi de torunlar baslarinda. Yazik degil mi ? Biz 5 kardesiz en buyuk 6 yasindayken 5. Yeni dogmus. Yani en buyugu 6 yasind 5 cocugu annem tek basina buyutmus. Ben simdi anneme benm cocufuma da bak nasil derim ? Bizimki uç bi ornek ama bizden onceki nesil hep cok cocuk derdi cekmis,bi de simdi torunlar. Cok zor valla. Annelere de bise diyemiyorum ama cocuk sonucta sizin siz bakmalisiniz. Hanuz cocugum yok simdilik boyle dusunuyorum
Çalışıyor musun sen?bırakıp gitsem
içim rahat etmez aklım onda kalacak
yemek yemeye kalksam bogazımdan geçmeyecek
agladımı acıktımı vs diye düşünene kadar yanımda olması daha iyi
ben hastaneye giderken bile götürüyorum
eşim kızıma hastanede bakıyor
yada çok erken saatteyse annemlerde kalıyoruz
sabah kızım kalkmadan gitmiş gelmiş oluyorum
Rica et canım ne olacak.arada gezmek için her zaman değil kırk yılda bir
Keşke senin gibi akıllı bir kadın bu konuya el atıp , gerçekleştirse..Aslında biri burada bir konu açmıştı. Kadın çok akıllıca anlatmıştı.
Annelerin çocukları saatlik/günlük emanet edebilecekleri bir oyun salonu düşünüyordu.
Ama aktiviteli, öğretmenli falan..
Hatta doğum günleri için organizasyon yapılabilen bir yer..
Bu tür yerlere ihtiyacımız var bence.
Öyle günlük çocuk bakan şirketlere güvenecek anne tanımıyorum ben.
Çalışıyor musun sen?
Ben çalıştığım için bırakamam. Yani onun zamanından çalmış gibi hissederim.
Ama çalışmasaydım ben de rahatlamak adına öyle düşünebilirdim.
Ama konu sahibi hiç bir şeye razı olmuyor. Kvalideye güvenmiyor mesela.
Kocasını büyüttüp de psikopat yapmadıysa kadın nasıl ahlakını bozabilir ki anlayamadım ben.
Ama kadın çalışmıyor. Yani 7/24 çocukla beraber. O kadının da o çocuğa verimli olması için deşarj olması lazım.Valla bana kızan eden olacaktır elbet ama, çocuk büyüyene kadar gezmeyiverin nolacak yani?
Bu şeyleri çocuk yapmadan evvel düşünmek lazım, gezip tozmayı çok seviyorsan, çocuğu biraz ertelemek lazım zannımca. Hevesini iyice alıp sonra ebeveyn olunmalı galiba.
E annesin diye hayattan zevk almayacak mısın? Hayır onu da kastetmedim. Çocukla yapılacak aktiviteleri seçmelisiniz o halde. E olmuyorsa da hiçbir şey, sinema, yemek ve hatta romantizm bebeğinden değerli değil. Oturup bebeğine bakacaksın maalesef.
utandım, accuk şımardım..Keşke senin gibi akıllı bir kadın bu konuya el atıp , gerçekleştirse..
Yaşamadan bilinmez işte.çalışmıyorum
evdeyim rahatlamak için bile bırakmam kolay kolay
anca uyudugu zaman annemlerde kuaföre gider gelirim o kadar
kv güvenmiyorsa bırakmayacak bende güvenmiyorum ve bırakmıyorum
ayda bir kaç saatten bahsediyor, çok abartı değil mi bunlar?26 aydır sinema, tiyarto, konser nedir unuttum. Evde dev bir dvd koleksiyonumuz oldu.
Yıldönümü, doğumgünü vb günlerde yemeğe çıktık ama kızımla. Maksimum 2 saat oturabildik ama aklım kalmadı çocuğumda, yanımdaydı çünkü.
Tatilede gittim, insanlar halimize acıdı, eşimle oturup aynı anda yemek bile yiyemedik çünkü, kızım yürümeyi öğrenmeye çalışıyordu o dönem. Yine dönsem o günlere yine alır kızımı giderim.
Sizin durumunuzda asla bırakmazdım ne kaynanama ne anneme.
Maalesef çocuk olunca biraz kendimizden taviz veriyoruz, sosyal hayat sınırlaniyor ister istemez.
Valla İpek'im benim annem de ev hanımıydı, hem de babaannem yanımızdaydı. Ama annemle babamı bir yere göndermezdi hiç. Bize de öyle annem yokken bakmazdı. Annem de gayet verimli bir anneydi.Ama kadın çalışmıyor. Yani 7/24 çocukla beraber. O kadının da o çocuğa verimli olması için deşarj olması lazım.
Bunu da istiyorsa kadın bazı şeyleri göze alacak. Yani her şey ya da herkes ona uyum sağlamaz, o uyum sağlayacak çevreyi ki gezme fırsatı doğabilsin.
Yaşamadan bilinmez işte.
Ben de şimdi çalışırken bırakmam ama çalışmasaydım yine bırakmazdım belki..
Tabi orası öyle yani madem gezmek istiyor olan malzemeye ağız burun kıvırmayacak.Valla İpek'im benim annem de ev hanımıydı, hem de babaannem yanımızdaydı. Ama annemle babamı bir yere göndermezdi hiç. Bize de öyle annem yokken bakmazdı. Annem de gayet verimli bir anneydi.
Yaşlılar bakmıyorsa zorlayamazsın, o halde bakıcı tutacaksın. E yok ona da güvenemiyorum diyorsa da napacak yani çocuğu mu yok edelim nedir? Çocuk yüzünden gezemiyorum nedir, keyfimi engelliyor gibi bir durum ortaya çıkıyor.
Şimdi neyin önerisini yapalım ki yaşlılar bakmıyorsa bakmaz, tek çözüm bakıcı. Buna nasıl bir öneride bulunabiliriz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?