• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annelik Hakkında Herşey !!!

megryann

Aşkımın aşkı....
Kayıtlı Üye
20 Mart 2009
5.905
38
358
Ankara
Merhaba Arkadaşlar Anne olmak isteyen yada şu an anne olan anne olmayı bekleyen tüm arkadaşlarımızla annelik sorunları hakkında herşeyi burda paylaşmak isteyen herkesi bekleriz...

Anne olduktan sonra hayatımızda neler değişti?

Örneğin ben ilk zamanlar kendime çok bakamadım.Hele ilk 3 ay kızımın gaz sorunları yüzünden 2 saat deliksiz uyumak bile lüks oldu hayatımda.Çok şükür sonra düzeldi her şey.Kızım şu an 9,5 aylık diş yüzünden çok huysuz altta iki dişi var ama 15 gündür üst dişleri yüzünden zor günler geçiriyoruz.Çok huysuz sürekli kucak istiyor ağlıyor benimle oyna diyor yanımdan gitme diyor.Wc de mutfakta her yerde beraberiz.Gece uykusunda bile elleriyle beni arıyor.Sağlıklı olsunlarda yeterki onlar için her şeye dayanıyoruz.

Ben bu arada şu sıralar kendime daha çok bakmaya başladım sıkıldım cildimi solgun renkle görmekten.Bu nedenle biten yeni cilt ürünlerimin yenisini alacağım... Artık akşamları yatmadan önce kendime bir kaç dakika ayırmaya çalışıyorum.

Sizlerde durum nasıl?
 
Merhaba Arkadaşlar Anne olmak isteyen yada şu an anne olan anne olmayı bekleyen tüm arkadaşlarımızla annelik sorunları hakkında herşeyi burda paylaşmak isteyen herkesi bekleriz...

Anne olduktan sonra hayatımızda neler değişti?

Örneğin ben ilk zamanlar kendime çok bakamadım.Hele ilk 3 ay kızımın gaz sorunları yüzünden 2 saat deliksiz uyumak bile lüks oldu hayatımda.Çok şükür sonra düzeldi her şey.Kızım şu an 9,5 aylık diş yüzünden çok huysuz altta iki dişi var ama 15 gündür üst dişleri yüzünden zor günler geçiriyoruz.Çok huysuz sürekli kucak istiyor ağlıyor benimle oyna diyor yanımdan gitme diyor.Wc de mutfakta her yerde beraberiz.Gece uykusunda bile elleriyle beni arıyor.Sağlıklı olsunlarda yeterki onlar için her şeye dayanıyoruz.

Ben bu arada şu sıralar kendime daha çok bakmaya başladım sıkıldım cildimi solgun renkle görmekten.Bu nedenle biten yeni cilt ürünlerimin yenisini alacağım... Artık akşamları yatmadan önce kendime bir kaç dakika ayırmaya çalışıyorum.

Sizlerde durum nasıl?


valla ben kendimi unutmuş durumdayım.gündüzleri oğlumla uğraşmak ,peşinde koşturmak resmen spor oldu benim için.acaba hangi çekmeceyi karıştırsam,nereyi dağıtsam,hangi yaramazlıkları yapabilirim diye düşünürken o ,bende yapma,gitme,düşersin,kırarsın demekle akşamı ediyoruz. uyuyuncada ev işi,temizlik,yemek yetiştirmeye çalışıyorum.(ha arada sırada da fırsat buldukçada buraya giriyorum.zaten tek sosyal aktivitemde bu:) ) ama onun bi gülmesi herşeye değer........
 
Son düzenleme:
ah canım ben işte şimdi o en zor ilk üç aylık dönemi yaşıyorum,kızım henüz iki aylık ve en kötü sorunumuz kızım geceyi gündüzü bilmiyor,sabah ablamızı okula gönderip öyle bir iki saat uyuyabiliyorum sadece...bebiş gündüz uyuyor,nasıl düzelteceğimide bilmiyorum....
ben haftada bir kaç kere kuaföre giderdim...şimdi kaşlarımı aldırmak lüks oldu...ilk kızımla arasında sekiz yaş fark var,rahatada alışmıştım yani,birde havalar soğuk ,koyup arabasına gezdiremiyorsunda,ev hapsi gibi....tam bunalım halindeyim yani....biraz toparlansaydık...
annelik çok zor,zaten bu yüzden bu kadar değerli ya....
 
3 aydan sonra gerçekten biraz düzelecek mi acaba. 2 aylık bir oğlum var, tüm zamanım onunla geçiyor. o biraz uyuyunca da evi toplayayım diyorum, hatta itiraf ediyorum arada aman deyip tembellik de ettiğim oluyor. uzun yıllar çalıştım evde yeni yeni kalıyorum, yani ev hanımlığını da anneliği de yeni öğreniyorum. acaba hayatımı daha düzenleyebilecek miyim yoksa böyle kör topal mı gideceğim?
 
valla ben kendimi unutmuş durumdayım.gündüzleri oğlumla uğraşmak ,peşinde koşturmak resmen spor oldu benim için.acaba hangi çekmeceyi karıştırsam,nereyi dağıtsam,hangi yaramazlıkları yapabilirim diye düşünürken o ,bende yapma,gitme,düşersin,kırarsın demekle akşamı ediyoruz. uyuyuncada ev işi,temizlik,yemek yetiştirmeye çalışıyorum.(ha arada sırada da fırsat buldukçada buraya giriyorum.zaten tek sosyal aktivitemde bu:) ) ama onun bi gülmesi herşeye değer........

Kaç aylık oğlun?
Benimde gün içerisindeki aktivitem burası ama onun dışında birde akşamları arada bir markete gidiyoruz işte en büyük sosyalleşmem budur bir kaç aydır... Hayatımın hiç bir döneminde markete gitmek için bu kadar can atacağımı düşünmemiştim.Siz markete gitmiyor musunuz?
 
ah canım ben işte şimdi o en zor ilk üç aylık dönemi yaşıyorum,kızım henüz iki aylık ve en kötü sorunumuz kızım geceyi gündüzü bilmiyor,sabah ablamızı okula gönderip öyle bir iki saat uyuyabiliyorum sadece...bebiş gündüz uyuyor,nasıl düzelteceğimide bilmiyorum....
ben haftada bir kaç kere kuaföre giderdim...şimdi kaşlarımı aldırmak lüks oldu...ilk kızımla arasında sekiz yaş fark var,rahatada alışmıştım yani,birde havalar soğuk ,koyup arabasına gezdiremiyorsunda,ev hapsi gibi....tam bunalım halindeyim yani....biraz toparlansaydık...
annelik çok zor,zaten bu yüzden bu kadar değerli ya....

Allah yardımcın olsun arkadaşım büyük kızın yardımcı oluyordur ama sana değilmi? Kıskanma durumları olmamıştır diye düşünüyorum 8 yaşında değilmi? Hem biraz büyüsün ablalıkta yapar inan onları seyrettikçe keyiflenirsin.Gazı için neler yapıyorsun ? Uyku olayı zamanla düzene girer çünkü gündüz daha az uyuyorlar zaman ilerledikçe haliylede gündüz oynayıp yorulup gece uyuyorlar.Hem ablasıyla oyun oynarlar yorulur gün içerisinde.Bizim bir arkadaşın oğluda ilk zamanlar gece uyumuyor gündüz uyuyordu şimdi alıştı artık gece uykularına...
 
Allah yardımcın olsun arkadaşım büyük kızın yardımcı oluyordur ama sana değilmi? Kıskanma durumları olmamıştır diye düşünüyorum 8 yaşında değilmi? Hem biraz büyüsün ablalıkta yapar inan onları seyrettikçe keyiflenirsin.Gazı için neler yapıyorsun ? Uyku olayı zamanla düzene girer çünkü gündüz daha az uyuyorlar zaman ilerledikçe haliylede gündüz oynayıp yorulup gece uyuyorlar.Hem ablasıyla oyun oynarlar yorulur gün içerisinde.Bizim bir arkadaşın oğluda ilk zamanlar gece uyumuyor gündüz uyuyordu şimdi alıştı artık gece uykularına...


o market işine epey güldüm:9:aynı durum bendede var,ama şehriyelerle ,makarnalarlada konuşulmuyor ki be güzelim...
büyük kızım yardımcı oluyor,ama içten içe kıskanıyor gibide geliyor bana,bu dahada kötü ,belli etmemeye çalışıyor,yüzüne gözüne bulaştırıyor...onun yerinde bende olsam kıskanırdım,8 yıllık hükümdarlığına ortak oldu,birde hayatını kısıtladı,malum bir yere çıkamıyoruz,kendine çok zaman ayıramıyoruz...
gazı için rezene veriyorum birde nurse harveys diye ilacımız var,bu ayda çıksa epey rahatlarız gibi geliyor...
ilk kızımda bendede hiç bir daha kendim için yaşayamayakmışım gibi gelirdi ama,gitgide değişiyor,bunu bilmek benim için teselli oluyor tabi,gitgide bağımlılık bağlılığa dönüşüyor,gerçek rahatlıksa 4 yaşında...ilk kızımda bunu doktoru söylemişti ,gerçektende öyleymiş ,yaşadım gördüm...
 
3 aydan sonra gerçekten biraz düzelecek mi acaba. 2 aylık bir oğlum var, tüm zamanım onunla geçiyor. o biraz uyuyunca da evi toplayayım diyorum, hatta itiraf ediyorum arada aman deyip tembellik de ettiğim oluyor. uzun yıllar çalıştım evde yeni yeni kalıyorum, yani ev hanımlığını da anneliği de yeni öğreniyorum. acaba hayatımı daha düzenleyebilecek miyim yoksa böyle kör topal mı gideceğim?

Yok canım öyle olmuyor bende başta karamsardım ama zamanla düzeldi.Hatta 6 aylıkken kızım karadeniz turu bile yaptık.Ben sanıyordumki hep böyle sürecek ama çok şükür büyüdükçe güzelleşiyorlar ve düzene giriyor hayatın... Geçecek az kaldı canım...
 
benimde tam olarak gununu bilmiyorum ama 2 bucuk haftalik bebegm var.
ama ben dunyaya kustum sanki
hayattim bitmis gibi geliyo
ha uynadi ha uyanacak diye gozumde hic uyku yok
artik basim donuyo ayaka duramiyorum..
hele ciglik cigiliga agladimi elim ayagim karisiyo
dun ona kizarken buldum kendimi
esim korkusundan beni onla yalniz birakip ise gidemedi
noluyo bana yaaa
olcek gibi hissediyorum kendimi
hele cocuk ciglik atip agladimi onu olece birakip disari kacasim var
kotu bi anneyim
onu opmek bile istemiyorum
emziriyorum goguslerim hep yara bide uzerine cenesiyle isiriyo aglayarak emziriyorum
yurt disindayim yanimda kimsem yok
icimden bi ses cocugu anneme birak diyo
tr ye gidip onu anneme birakmak geliyo icimden o baksin ben yapamicam galibaa
surekli kalbim carpiyo
napcam ben?
 
Kaç aylık oğlun?
Benimde gün içerisindeki aktivitem burası ama onun dışında birde akşamları arada bir markete gidiyoruz işte en büyük sosyalleşmem budur bir kaç aydır... Hayatımın hiç bir döneminde markete gitmek için bu kadar can atacağımı düşünmemiştim.Siz markete gitmiyor musunuz?

oğlum 14 aylık.
birde biz ailelerden uzakta başka bi şehirdeyiz iş dolayısıyla,burda hiç bi akrabamız arkadaşımız falan yok.o yüzden tek gittiğimiz yer market zaten :((
akşamları yada haftasonları markete falan gidiyoruz.ama her markete gitmemiz bir olay:)
reyonlarda ilgisini çeken ne varsa almak,incelemek istiyor.ben yine peşinde koşturuyorum tabiki:14:
 
benimde tam olarak gununu bilmiyorum ama 2 bucuk haftalik bebegm var.
ama ben dunyaya kustum sanki
hayattim bitmis gibi geliyo
ha uynadi ha uyanacak diye gozumde hic uyku yok
artik basim donuyo ayaka duramiyorum..
hele ciglik cigiliga agladimi elim ayagim karisiyo
dun ona kizarken buldum kendimi
esim korkusundan beni onla yalniz birakip ise gidemedi
noluyo bana yaaa
olcek gibi hissediyorum kendimi
hele cocuk ciglik atip agladimi onu olece birakip disari kacasim var
kotu bi anneyim
onu opmek bile istemiyorum
emziriyorum goguslerim hep yara bide uzerine cenesiyle isiriyo aglayarak emziriyorum
yurt disindayim yanimda kimsem yok
icimden bi ses cocugu anneme birak diyo
tr ye gidip onu anneme birakmak geliyo icimden o baksin ben yapamicam galibaa
surekli kalbim carpiyo
napcam ben?

canım aynısını bende yaşadım.uyanmasın diye dua ederdim.ama geçiyor biraz sabır.yanına birileri gelebiliyorsa gelsin yardım etsinler yada onların yanına git sen.bu lohusalık sendromu.benimki hala sürüyor.ama azaldı.süt vermeyi bırakınca depresyon hapına başladım.oda iyi geldi gibi bir psikologdanda yardım alırsan daha iyi olur.bende ylanız kalamıyordum bebeğimle hoş halada çok kalamıyorum ama azaldı.ben annemin yanına gitmekte buldum çözümü.
 
benimde tam olarak gununu bilmiyorum ama 2 bucuk haftalik bebegm var.
ama ben dunyaya kustum sanki
hayattim bitmis gibi geliyo
ha uynadi ha uyanacak diye gozumde hic uyku yok
artik basim donuyo ayaka duramiyorum..
hele ciglik cigiliga agladimi elim ayagim karisiyo
dun ona kizarken buldum kendimi
esim korkusundan beni onla yalniz birakip ise gidemedi
noluyo bana yaaa
olcek gibi hissediyorum kendimi
hele cocuk ciglik atip agladimi onu olece birakip disari kacasim var
kotu bi anneyim
onu opmek bile istemiyorum
emziriyorum goguslerim hep yara bide uzerine cenesiyle isiriyo aglayarak emziriyorum
yurt disindayim yanimda kimsem yok
icimden bi ses cocugu anneme birak diyo
tr ye gidip onu anneme birakmak geliyo icimden o baksin ben yapamicam galibaa
surekli kalbim carpiyo
napcam ben?

Canım benim seni çok iyi anlıyorum. Hepimiz geçtik o günlerden. Lohusalık zor bir dönem. Ama geçecek, buna emin ol. Şu kırkınız bir çıksın herşey düzene girecek. Sonra da nasıl düşünmüşüm onu anneme bırakmayı diyeceksin. Ben ki 5 yıllık bir çocuk özleminden sonra bebek sahibi oldum, ben de bile aynı duygular oldu. Bir de sen yurtdışındasın son derece normal. Sadece SABIR!!! Göreceksin herşey yakın zamanda düzelecek...
 
o market işine epey güldüm:9:aynı durum bendede var,ama şehriyelerle ,makarnalarlada konuşulmuyor ki be güzelim...
büyük kızım yardımcı oluyor,ama içten içe kıskanıyor gibide geliyor bana,bu dahada kötü ,belli etmemeye çalışıyor,yüzüne gözüne bulaştırıyor...onun yerinde bende olsam kıskanırdım,8 yıllık hükümdarlığına ortak oldu,birde hayatını kısıtladı,malum bir yere çıkamıyoruz,kendine çok zaman ayıramıyoruz...
gazı için rezene veriyorum birde nurse harveys diye ilacımız var,bu ayda çıksa epey rahatlarız gibi geliyor...
ilk kızımda bendede hiç bir daha kendim için yaşayamayakmışım gibi gelirdi ama,gitgide değişiyor,bunu bilmek benim için teselli oluyor tabi,gitgide bağımlılık bağlılığa dönüşüyor,gerçek rahatlıksa 4 yaşında...ilk kızımda bunu doktoru söylemişti ,gerçektende öyleymiş ,yaşadım gördüm...

İnan kiminle konuşsam bu durumda.Akşam dışarı çıktık diyorlar naptınız diyorum.İşte markete gittik öyle dolandık alışveriş yaptık geldik diyorlar.Hayatımız market ve ev arasında geçiyor.3 yıldır oturuyorum bu semtte kimse tanımazdı beni yada sima olarak çok az görmüşlerdir belki.Ama kızım doğduktan sonra nerdeyse nüfus kaydımızı çıkaracaklar market çalışanları şefler diğer mağazadakiler.Hele şekerci bir ablamız var sağolsun kızımı her gördüğünde koluna bir balon bağlar gönderir.Herkes kızıma ismiyle sesleniyor... Tanımayan kalmadı bizi... :42:
 
benimde tam olarak gununu bilmiyorum ama 2 bucuk haftalik bebegm var.
ama ben dunyaya kustum sanki
hayattim bitmis gibi geliyo
ha uynadi ha uyanacak diye gozumde hic uyku yok
artik basim donuyo ayaka duramiyorum..
hele ciglik cigiliga agladimi elim ayagim karisiyo
dun ona kizarken buldum kendimi
esim korkusundan beni onla yalniz birakip ise gidemedi
noluyo bana yaaa
olcek gibi hissediyorum kendimi
hele cocuk ciglik atip agladimi onu olece birakip disari kacasim var
kotu bi anneyim
onu opmek bile istemiyorum
emziriyorum goguslerim hep yara bide uzerine cenesiyle isiriyo aglayarak emziriyorum
yurt disindayim yanimda kimsem yok
icimden bi ses cocugu anneme birak diyo
tr ye gidip onu anneme birakmak geliyo icimden o baksin ben yapamicam galibaa
surekli kalbim carpiyo
napcam ben?

Canım herkes kolay atlatmıyor gerçekten zor lohusalık dönemi anneliğe alışmak. Zor günler geçiriyorsun bebeğinin bu zamanlarında en çok sana ihtiyacı var.İnş. kısa sürede atlatırsın... Bir uzmandan yardım almayı istedinmi hiç ?
 
oğlum 14 aylık.
birde biz ailelerden uzakta başka bi şehirdeyiz iş dolayısıyla,burda hiç bi akrabamız arkadaşımız falan yok.o yüzden tek gittiğimiz yer market zaten :((
akşamları yada haftasonları markete falan gidiyoruz.ama her markete gitmemiz bir olay:)
reyonlarda ilgisini çeken ne varsa almak,incelemek istiyor.ben yine peşinde koşturuyorum tabiki:14:


Biz şimdilik market arabasında uslu uslu olturup sağa sola gülücük atıp bakınıyoruz ama demekki yakındır benimde reyonlar arasında koşturmalarım.Bir şey sorcam. Hiç eline bir şeyler alıp paketi açtığı yada reyonda bir şeyler kırdığı döktüğü oldumu ?
 
Canım benim seni çok iyi anlıyorum. Hepimiz geçtik o günlerden. Lohusalık zor bir dönem. Ama geçecek, buna emin ol. Şu kırkınız bir çıksın herşey düzene girecek. Sonra da nasıl düşünmüşüm onu anneme bırakmayı diyeceksin. Ben ki 5 yıllık bir çocuk özleminden sonra bebek sahibi oldum, ben de bile aynı duygular oldu. Bir de sen yurtdışındasın son derece normal. Sadece SABIR!!! Göreceksin herşey yakın zamanda düzelecek...

Katılıyorum canım geçecek inş. zamanla.Hayatının en değerlisi yavrun olacak.Hatta onsuz nefes bile almak istemeyeceksin... Böyle bir sevgi böyle bir bağlılık yaşayacaksın.Sakın kendini suçlama geçecek hepsi.Ama uzun sürerse mutlaka bir uzmandan yardım almanı öneririm...
 
ben çalıştığım için mecburen alıştı yavrum annesiz kalmaya. Ama akşam iş dönüşü beni gördümü basıyor yaygarayı.:) Hemen "mmmeemmmee mmemm memmm" diye başlıyo söylenmeye:90:
1. sınıfa giden bir de kızım var. İş dönüşü artık oğlumu kucağıma alıp, kıza ders çalıştırmaya çalışıyorum. Çoook zor, çoook:50:
Çocuklara endeksliyim. Onlar kaçta yatarsa ben de onlarla beraber sızıyorum. Ha bir bugün hafta sonu diye takılıyim, kendi başıma özgürce dedim.:62::62::62:
 
canım aynısını bende yaşadım.uyanmasın diye dua ederdim.ama geçiyor biraz sabır.yanına birileri gelebiliyorsa gelsin yardım etsinler yada onların yanına git sen.bu lohusalık sendromu.benimki hala sürüyor.ama azaldı.süt vermeyi bırakınca depresyon hapına başladım.oda iyi geldi gibi bir psikologdanda yardım alırsan daha iyi olur.bende ylanız kalamıyordum bebeğimle hoş halada çok kalamıyorum ama azaldı.ben annemin yanına gitmekte buldum çözümü.

Peki şimdi nasıl hissediyorsun kendini? Eşinin desteği oldumu bu konuda?Depresyon hapı iyi geldimi uyuşukluk falan veriyormu
 
ben çalıştığım için mecburen alıştı yavrum annesiz kalmaya. Ama akşam iş dönüşü beni gördümü basıyor yaygarayı.:) Hemen "mmmeemmmee mmemm memmm" diye başlıyo söylenmeye:90:
1. sınıfa giden bir de kızım var. İş dönüşü artık oğlumu kucağıma alıp, kıza ders çalıştırmaya çalışıyorum. Çoook zor, çoook:50:
Çocuklara endeksliyim. Onlar kaçta yatarsa ben de onlarla beraber sızıyorum. Ha bir bugün hafta sonu diye takılıyim, kendi başıma özgürce dedim.:62::62::62:

Canım hem iş hem 2 çocuk hem ev hem eş hem arkadaşlar çocukların birinin okuluna yetiş diğeri zaten bebek sürekli ilgi gerekli bunca yoğunluğun arasında kendine zaman ayırabiliyorsan alnından öperim seni. Çok zor her şeye yetişmek birinde mutlaka aksama olur zaten olmazsa bir sorun var demektir çünkü ne fiziken nede ruhen kaldıramazsın bu tempoyu Allah korusun hasta olursun yine bakanın olmaz kendi kendine bakmak zorunda kalırsın düzgün iyileşemezsin...
Zor valla 2-3 yıl sonra rahatlarsın ama oğlun büyümüş kızında dahada büyüyüp sana yardım ediyor olur... Az kalmış Allah sabır versin...
Saçlarına kaşa falan nasıl gidiyorsun?Çocuklarına eşinmi bakıyor?Yada arkadaş toplantılarına katılabiliyormusun?
Benim şu an tek çocuk olmasına rağmen bile eşim bırakmadığı sürece arkadaşlarıma kuaföre vs gidemiyorum.Hatta bazen sinir oluyorum bu duruma.Göbeğimiz bir kesimiş gibi hayatımı eşimin boş zamanlarına müsait olma durumuna göre ayarlıyorum.Bir yere söz veriyorum kızımla geleceğiz eşim şu saatte çıkıyor işten diyorum.Hazırlanıyorum çocuğu çantayı mamayı hazırlıyorum arkadaşımda bekliyor haliyle.Eşim pat bir telefon gelemiyorum iş çıktı diyor.Otobüste soğukta çocukla kalkıp gidemiyorum gitsemde yetişemiyorum haliyle beni bekleyen kişiyede ayıp oluyor kendimde bozuluyorum bu duruma.Tekrar üstünü çıkar otur falan sinir bozucu bir durum oluyor.Yada bazen üzülmeyeyim diye geliyor ama gideceğim yere en az 2-3 saat geç gidiyorum 1 saat oturup kalkıyorum.Ya bir arabam olmalı yada kızım biraz daha büyüdüğünde havalarda iyiyse belki otobüsle ağır ağır gidebiliriz istediğimiz yerlere.Fakat şu an göbeğim eşimde :1:
 
Biz şimdilik market arabasında uslu uslu olturup sağa sola gülücük atıp bakınıyoruz ama demekki yakındır benimde reyonlar arasında koşturmalarım.Bir şey sorcam. Hiç eline bir şeyler alıp paketi açtığı yada reyonda bir şeyler kırdığı döktüğü oldumu ?

şuana kadar bişey kırmadık ama kırmamız an meselesi:)).paketleride açmaya çalışıyor ama gücü yetmiyo ve bana veriyo aç diye:66:.bazen hiç işine yaramayacak birşeyi örneği makarna paketini elinden alınca ağlıyor alcakmışız onu.hani çikolata,bisküvi falan olsa anlıycam :))
 
Back