- 16 Mayıs 2018
- 194
- 607
- Konu Sahibi Xyzel 56789
- #1
Selam kızlar. Bana iyi dileklerini sunan ve kendilerini gelişmelerden haberdar etmemi isteyen kız kardeşlerim için konu açayım dedim.
Ex ile hiçbir iletişimim halen yok. Uzaklaştırma vardı biliyorsunuz o yüzden kesinlikle telefona bile istemiyor artık beni çocukla konuşurken. Avukat da tuttu demiştim en sonki konumda.
Her neyse ben çok düşündüm ve hiçbirşey istemeden bitirmeye karar verdim. Sanırım bunda avukat tutmasının ve burda okuduğum daha çok çirkeflikler ve iftiralar görebileceğime yönelik yargılar etkili oldu. Ki kendimden hiçbir şüphem yok elhamdülillah alnım açık benim.Ama ex benim içimde öyle bir bitti ki aklıma bile gelmiyor günün çoğu zamanı.Uzamasını istemediğime karar verdim. Psikolojim kaldıramayacak çünkü.
Düşünüyorum malı mülkü de yok bi arabası var 400 bin şu an piyasası. Ve memur kendisi zaten tazminat ne kadar ödeyebilir altı üstü. Yaşadığım strese değmez. Ki mal olayı bosanmadan sonraki süreçte başlıyor nerden baksan 1.5 yıl sonra yani. Bide altınlar var demiştim ortak birikim. İşte o da bölününce bu sıkıntılara hiç değmeyeceğine kanaat getirdim. Allah görüyor gördü de hesabım ahirete kalsın. Sizler de şahitsiniz.Hakkımı asla helal etmiyorum.
Anlaşmalı boşanma konusunda avukatım onun avukatını aradı taleplerim şunlar:
60 bin tl nakit verecek( avukat ve mahkeme harç vs masraflarım)
Evden şahsi eşyalarımı alacağım
ilerde benden ortak birikim diye çıkıp bisey istemeyecek
Ve çocuğa her ay maaşın %10 u kadar nafaka yatıracak.
Çoğunuz bunu ona iyilik olarak göreceksiniz ama ben kendi psikolojimi düşünüyorum. 2 ay olmak üzere. İçimde kin nefret intikam üzüntü hiçbiri yok. Hele o kadın aklımın ucuna bile gelmiyor. Şaşıyorum kendime. Gerçekten insanın aşamayacağı şey yokmuş. Siz ne dersiniz anlaşma konusuna? Ya yanaşmazsa?
Ex ile hiçbir iletişimim halen yok. Uzaklaştırma vardı biliyorsunuz o yüzden kesinlikle telefona bile istemiyor artık beni çocukla konuşurken. Avukat da tuttu demiştim en sonki konumda.
Her neyse ben çok düşündüm ve hiçbirşey istemeden bitirmeye karar verdim. Sanırım bunda avukat tutmasının ve burda okuduğum daha çok çirkeflikler ve iftiralar görebileceğime yönelik yargılar etkili oldu. Ki kendimden hiçbir şüphem yok elhamdülillah alnım açık benim.Ama ex benim içimde öyle bir bitti ki aklıma bile gelmiyor günün çoğu zamanı.Uzamasını istemediğime karar verdim. Psikolojim kaldıramayacak çünkü.
Düşünüyorum malı mülkü de yok bi arabası var 400 bin şu an piyasası. Ve memur kendisi zaten tazminat ne kadar ödeyebilir altı üstü. Yaşadığım strese değmez. Ki mal olayı bosanmadan sonraki süreçte başlıyor nerden baksan 1.5 yıl sonra yani. Bide altınlar var demiştim ortak birikim. İşte o da bölününce bu sıkıntılara hiç değmeyeceğine kanaat getirdim. Allah görüyor gördü de hesabım ahirete kalsın. Sizler de şahitsiniz.Hakkımı asla helal etmiyorum.
Anlaşmalı boşanma konusunda avukatım onun avukatını aradı taleplerim şunlar:
60 bin tl nakit verecek( avukat ve mahkeme harç vs masraflarım)
Evden şahsi eşyalarımı alacağım
ilerde benden ortak birikim diye çıkıp bisey istemeyecek
Ve çocuğa her ay maaşın %10 u kadar nafaka yatıracak.
Çoğunuz bunu ona iyilik olarak göreceksiniz ama ben kendi psikolojimi düşünüyorum. 2 ay olmak üzere. İçimde kin nefret intikam üzüntü hiçbiri yok. Hele o kadın aklımın ucuna bile gelmiyor. Şaşıyorum kendime. Gerçekten insanın aşamayacağı şey yokmuş. Siz ne dersiniz anlaşma konusuna? Ya yanaşmazsa?
