Aylardır süre gelen tartışmaların sonunda daha 1 hafta önce tartışıp evden defolup giden kocam zar zor yalvar yakar eve girdi bende affetme değilde yine de bir şans vereyim dedim ve verdim o eve geldiği ilk gün gayet herşey mükemmeldi ,özür dilemeleri sevgi sözcükleri ve ufak bir pasta almış gelmişti bunlar bile benim için büyük kıymetli idi . 1 haftadır birlikteyiz ama gün geçtikçe yavaş yavaş 1 hafta önceki mevzuları açıp beni suçladı,uzatmak tartışmak istemesemde ikili konuşunca eninde sonunda tartışma oluyor öyle konuşulacak bir insan değil ,bende pes edip cevap vermiyorum devamını bildiğin için . Dünde çocuğumun altını temizlerken annesiyle telefonda görüşüp (annesi babasıyla aynı ilde 20 dklik mesafedeyiz ve torunlarını görme çabaları yok, illa biz gidecex ama evleri karanlık diye çocuğum oraya gidince çığlık çığlığa ağlıyor sevmiyor evlerini) bebeğim daha küçük .annesiyle telefonda görüşürken görüntülü arayabilecegini söyledi ,(bende evde 1 hafta 10 gün tek kaldım eşim evi terk edince ve 1 kere olsun arayıp kızım nasilsinlari geçtim ,"torunumuz nasıl iyi mi diye soran olmadı ) bende yine de tamam konuşun ama ben "başka odaya gecicem"diye söyleyip odadan ayrıldım . Görüşmeleri bitip odaya geldiğimde bana "merak etme onlarda sana bayilmiyor ,seni zaten sevmiyorlar" diye söyledi ,bende beni sevmelerinin çokta mühim olmadığını benimde onlara karşı aşkla yanıp tutusmadigimi söyledim. Sonrasında başladı tekrar 1 hafta önceki mevzular , hakaretler sen söylesin boylesin "kadın değilsin ",bir sürü hakaret hangi biri aklımdaki ? Aklımda kalan bir erkek tartıştığı karısına niçin ilk söyleyeceği şey "merak etme,ben yine evlenirim" olur ki ? Muhtemelen beni aldattı da ve ben güvensizlik sorunu hiç yaşamadım ,telefonuna bakayım vs kafasında olan bir insan hiç olmadım öyle huylarimda ezelden beri yok ama 2 gün önce kendisine telefonunun şifresini açıp foto galerisine girip çocuğumuzun fotolarına bakmak istediğimi deyince vermedi ve şöyle bişey dedi "arkadaşım görüştüğü kızın ona yazdığı bişeyi bana attı ,ben senin o attığını görmeni istemiyorum" dedi bende saf halle çünkü gerçekten kötü anlayacak biri değilim bende ok dedim silmesini bekledim ve foto galerisine girdim kendiside bakıyor aynı anda hatta silinmislere de girdim yoktu foto . Şimdi gece düşününce tartışma anında söyledikleri vs kesin beni aldattı aldatıyorda ne kadar aptalım ne kadar kötü art dusunmeyecek kadar safim... Bana bağırıp ,çağırıp hakaret edince bebeğimi alıp odayı değiştim ,peşimizden geldi ve çocuk kucağımda iken bana bağırmaya başladı , küfür hakaret ailen şöyle ,böyle ,seni öldürecem dilimleyip vs ama yüzünun rengi sapsari , gözleri yuvasindan çıkmış o kadar korktum ki ilkkez bu kadar korktum belli etmesemde sonra çocuğu götürdüm besigine koydum ,peşimden gelip saçlarımdan tutup koltuğa yatirdi kafama bilmiyorum kaç kere yumruk attı ,sırtıma da vurmuş sonradan acısı çıktı . Ben polisi aramak için telefonumu aldim ,dalga geçti arayamayacagima dair 2 kere aradım kapattım ve kendileri geri döndü cevaplayamadim odadan odaya kaçıyorum çocuk beşikte ağlamaktan bir hal oldu korktu biliyorum çok korktu Allah onu kahretsin tek düşündüğüm yavrum şuan sadece ona üzülüyorum böyle bir baba bu çocuğa layık değil ki . Neyse içeride hakaret ediyor küfürler tehditler sadece bana olsa bana da değil aileme anneme ,kardeşlerime . Ve dalga geçtiği esnada hoparlöre alıp kapıyı kapatıp aradım anlattım ekip hemen 5 dk içinde geldi ve bu kapı arkasından bana "nasıl böyle bişey yaptın nasıl aradım ,şuan yutkunamiyorum sen bunu bize nasıl yaparsın saçma.sapan şok olma halleri" sesi filan kısıldı gerçekten korktu şok oldu o halini gordum ya sanki dünyanın en iyi işini yapmışım gibi oldum,çünkü ona defalarca söyledim ben eski ben değilim ve sevmiyorum artık seni hep dedim ,cabalamadi hiçbir zaman ben çok aptalım çok ve o kadar pişmanım ki . Polisler geldi ,beni sesledi bu adi kapının önünde ve ben içeri aldım memurları adamlar odada benimle konuşmak istediklerini söylediler ve konuştuk.bu da geldi, polisler her ailede olur minvalinde filan gibilerinden söylediler bu bana çok saçma ve anlamsız geldi bende " çevremde hiçbir arkadaşımda boyle şeyler yaşandığını görmedim "dedim ve bana "şikayetçisiniz galiba" dedi "evet dedim sikayetciyim,darp raporumu da istiyorum evden ve cocugumdan uzaklassin istiyorum" dedim . Buna sorduklarında "hayır şikayetçi değilim o benim eşim ve ailem ." Dedi .emniyete ben çocuk kucağımda ekip otosu ile en yakın hastaneye
o ise kendi araçla geldi ayrı ayrı girdik .
Şikayetimi yaptım,iftira atmadım olana evet oldu dedim olmayana hayır dedim .örneğin "ölümle tehdit ediyor mu sizi ve ailenizi ?" "Evet " dedim . Kıskanıyor mu vs vs hayır dedim. Niçin iftira atayım ki ? Allah görüyor kul gormesede .
Savcı direkt uzaklaştırma 1 ay verdi daha fazla tutmam için pazartesi başvuru yapabilecegimi söyledi polis memuru . çocuğumla kucağımda 1 saate yakın yaya yürüdüm o halde perişan halde evden çıkarken para almamışım ,onlarda sormadı ne yalan söyleyeyim bende isteseydim söylerdim ama istemedim o kadar bedbaht halde yol yürümek istedim ve olurda ararsa evden eşyalarını alması için izin verecektim ,aradı da defalarca sonra açtım izin istedi eve gidip kıyafetlerini topmalamayla ilgili ,bende tamam dedim . Yol boyu geçmişim ve şuana dek yaşadığım ne varsa hepsini düşündüm,kendime acıdım en çok emeklerime fedakarlıklarıma ve tek üzüldüğüm evladım . Defoldu gitti evden herşeyini almış götürmüş . Sonra akşama doğru yine beni aradı yine açmıyorum. En sonunda açtım ,bankada benim param onun hesabında diğer konumda bahsini geçirmiştim onun ancak yarısını verecegini ,şimdiden evin kirasi ve faturalarını üstüme almamı boşanma gerçeklesene dekte odemeyecegini söyledi . Herşeyi geçtim bir insan evladını hiç mi ağzına almaz , söylemez çocuğuma şöyle söyle diye.
Buraya yazdım üzgünüm yıkılmış olmam onu sevdiğimden filan değil inanın sevmiyorum artık, yıkılmış olmam böyle bir evliliğe niye çocuk ? Niçin ! İnsan başına gelmeden anlamıyor ,ben kötü bir anneyim ki böyle bir adama evlat verdim kendimden tiksiniyorum,tek düşündüğüm çocuğum ve çok çok üzgünüm nolur bana benim güçlü ayakta olabilmem icin birşeyler yazın . Uyuyamadim gece boyu , hayatıma dönüp bakinca ben kimin kalbini incittim de bunları yaşıyorum diyorum ,ben iyi bir anne olsaydım niye bu adama çocuk verdim diyorum maddi olarak gecinirim çalışıyorum ama o para hesabındaki para benim param ve vermeyeceğini sadece yarısını verecegini söylüyor . Bir insan bu kadar mı vicdansiz olur , bana demiyor ki çocuğumuz var ortak şöyle yapalım ayrılırken böyle yapalım ve anlaşmalı ayrilalim ,işi yalpalamaktan başka bişey ettiği yok . Çok yoruldum çok resmen ruhumu emdi ,tüketti nasıl toparlanacagim nasıl bu halden çıkacağım lütfen benimle konuşur musunuz ? Bu işin ayrılıkla bitmesi iki taraf içinde en hayırlısı ancak ben dünden beri tansiyonum yerde ,halim gücüm yok ,yemek yeme yok vs ağlamaya bile gücüm yok sağlayabilecek durumda kafada da değilim sadcee içimde bastirdigim ve örselenmiş duygularimla mal mal duruyorum uyuşuyor her tarafım niye bu haldeyim ve geçer mi tek istediğim ayağa kalkmak ,benim bir çocuğum var ve hayatım cocugumdan ibaret .
