Kızlar merhaba,
Hem biraz içimi dökmek, hem de çekişmeliden mi devam etmeliyim yorumlarınızı almak istedim.
Eşimle 1.5 yıllık evliyiz, çocuğumuz yok. İkimiz de çalışıyoruz ve maddi gelirimiz aynı. Evlendiğimizde ben 29, o 33 yaşındaydı.
Flört dönemimiz 6 ay sürdü, kısa süre içerisinde benimle evlenmek istedi ben de anlaştığımız için uzatmadım. Nişanlılık dönemi vs derken 1 sene sonra evliydik.
Gayet sakin ve herşeye tamam diyen biriydi. (Ailesi doğulu fakat pek etliye sütlüye karışmayan tiplerdi; eşimin ailesi ile iletişimi mesafeliydi.) İlk evlenmek istediğini duydugunda ailesi çok şaşırmıştı, çünkü bugüne kadar hiç öyle bir düşüncesi olmamış.
Evlendikten sonra işler o kadar değişti ki resmen nikahın olmasını bekliyormuş, kendisini ispatlamak için evlenmiş dedirtti.
Nikahımız olduktan kısa süre sonra beni videom olmasıyla suçladı ve wp tan engelledi.(Evet video tam olarak düşündüğünüz gibi.)
Tabi bunu izlediği bir siteden görmüş ve ben sanmış, çok benziyormuşum gibi kendini haklı çıkarmaya çalıştı. Ben daha aynı eve girmediğimiz için olayı büyütmedim ve özrünü kabul ettim ama beni böyle bir seyle suçladığı için bir daha ona hiç güvenemedim ve ailemize bu olayı anlatmadım. Nikahtan 3 ay sonra düğünümüz oldu, bu süreçte aynı evde yaşamadık. Esyaların alınması vs, düzen kurduk.
2. olay düğün günü oldu. O arkadaşlarıyla düğünde oynarken neden erkeklerin içine oynamaya çıkmışım; eve geldiğimiz anda; ilk gecemizde benim boğazıma yapıştı. Bu arada KV ile altlı üstlü oturuyoruz; o gece özel bir gece olduğu için bu olayın da üstüne yattım. Ama bunu asla yapmamalıymışım bu sadece fragmanmış
Eş kişisi evlendiğimiz günden beri boşanma lafını ağzından eksik etmedi ve bana sürekli psikolojik şiddet uyguladı. (Aşağılamalar, tartışmamızdan sonra ailesinin yanında küçük düşürmeler, yukarıya kaçmalar vs.) Bu olaylar beni çok etkiledi, defalarca konuşmaya çalıştım ama hep beni suçlu çıkardı. Düzelir diye ben kendimi sürekli özür dilerken buluyordum. Ona göre her konuda ben haksızdım, olayları sanki farklı yaşıyormuşuz gibi beni suçlayarak anlatıyordu. Bu kavgalar devam etti, arada iyi davrandığı oluyordu. Narsist olduğunu düşündüğüm için terapiye ikna etmeye çalıştım, çaresiz kalıp ailemi araya sokup aramızı bulmalarını istedim; daha kötü oldu.. Hiçbirine yanaşmadı çünkü ben suçluydum ona göre. Beni defalarca kez evden kovup, boşanmak istediğini söyledi..
Bir gün ben temizlik yapıyordum, bana ''15 dakkada biter temizlik, ben işe gittikten sonra yapsaydın, kahvaltıyı hazırlasaydın' dedi, ben zaten kahvaltıyı bitek o gün hazırlamadım. temizliğe çoktan başlamıştım, ona da laf anlatmakla ugraşmamak için cvp vermedim. vay efendim ona nasıl cvp vermezmişim. Beni yerlerde sürükledi, kendi babasını arayıp ''şunu alsınlar evden'' diye kriz geçirdi ve eşyalarımı atmaya başladı. Korkunçtu..
Şiddetinin gerekçesi benim onu delirtmemmiş. Yarım yamalak dilediği özrünü kabul etmedim ve o işe gider gitmez ailemin yanına gittim. Hiçbirşey olmamış gibi arayıp eve git dinlen uyu gibi saçma seyler söyledi, olayın üstüne yattı.
Bende ısrarla ona yaşadığım şeyin ağır olduğunu, özür dilemesini beklerken telefonda 2 dklık konuşmada tamam boşanma davasını yarın açıyorum dedi.
Bu son noktaydı.. Tamam dedim, aç.. 1 saat sonra mesajla özür diledi, bidaha asla beni evden kovmayacakmış.. gece beni almaya geldi, inmedim.
Ertesi günü darp raporumu ve uzaklaştırmamı aldım. Bunu benden beklemiyodu, aşırı bozuldu. İletişimi kesti. Bu sırada ben ailemin evinde kendimi toparlamaya çalışıyordum.
1 hafta kadar sonra avukatına vekalet vermiş avukatının beni aramasıyla haberim oldu; düşünün boşanma olayını bile bana sormadan direkt vekalet vermesiyle avukatından öğrendim. Kararımı verdim ve şimdi davayı açıyorum anlaşmalı için mehir hakkımı(yazılı), maddi, manevi tazminat ve esyaların bir kısmını istedim. Mehiri vermek istemedi.(50 gr altın)
Düğün takılarım bende.
Avukatım çekişmeliye gidelim, elimizde deliller var anlaşmalıya yanaşırlar dedi. (Mehiri de almak istediğim için. )
Ben artık bu insandan bir an önce kurtulmak istiyorum. Binbir hayallerle kurduğum evliliğimde o karenin içerisinde bana hiç layık bir adam olamadı.. Varsa yoksa acitasyon, hatalarına rağmen kusursuz biri imajı çizmeye çalıştı.
En kötüsü de beni hiçbir zaman sevmediğini anlamam oldu. Evliliğim boyunca psikolojik olarak çok yıprandım ve 3 aydır psikoloğa gidiyorum. Zaten boşanma kararını vermemde etkili olan da buydu. Özdeğer çalışmalarına ağırlık verip bu süreci en kısa yoldan atlatmak istiyorum. Yazamadığım o kadar çok haksızlığa, suçlanmaya maruz kaldım ki; çok şükür çoğu da delilli.
Kadınlara tavsiyem nolur evliliği kutsal olarak görseniz de kişiliğinize saygı duymayan adamlarla düzelir diye devam etmeyin. Yüzünü gördüğünüz anda, eşinizin de çaba yoksa bitirin. Benim gibi tek taraflı kürek çekip durmayın; sustukça daha fazlasına razı oluyorsunuz, karşımdaki bundan anlar demeyin. Anlamıyorlar..
Sevgiler