- 2 Temmuz 2013
- 16.468
- 12.868
Şaşırdım. Bende kardiyoloji takipliyim kalbimde sıvı toplanması olmuştu düzeldi ama hala 3 ayda bir çağırıyor doktorum. Geçmiş olsun sizede
Şaşırdım. Bende kardiyoloji takipliyim kalbimde sıvı toplanması olmuştu düzeldi ama hala 3 ayda bir çağırıyor doktorum. Geçmiş olsun sizedeNe yazık ki benim de gittiğim ilk doktor benzer şeyler söylemişti. Hatta 5 yılda bir bile gelsen olur demişti. 1. Derece kaçakları ciddiye almıyor ne yazık ki doktorların bir kısmı
Çok geçmişler olsun. Evet çok çok zor ama atlatılmayacak bişey değil çok şükür. Üzülüyorsunuz anlıyorum. Çokta haklısınız üzülmekte ama şükretmek lazım. Bence hamilelik sizin şansınız olmuş ve bu durum anlaşılmış. Ve siz ameliyattan sonra çocuklarınıza dönebileceksiniz. Belki 1 yıl çok fazla ilgilenemeyeceksiniz evet ama sonra hep onlarla olacaksınız inşalllah.Yardım teklif eden dua eden tüm arkadaşlardan Allah razı olsun.
Bursadayım. Parayla yardimci tutmak istiyorum ama 2 aylik bebegimi benden baska kimse bakamaz gibi geliyor.
Onun yuzune baktikca ağlıyorum. ilk oğlum ne şansliymis 2 yadina kadar emzirdim geceleri kalktim sabah kadar ben ilgilendim hicbir saģlik problemim yoktu.
Simdi bu bebegimi memeden kesmem lazim agir ilac tedavisi uygulanacak. sonra istanbulda ameliyat surecince benden ayri kalacak. Acik ameliyattan baska care yok denirse ben ameliyatli nasil alacagim o bebegi kucagima?
Bebegime bakip bakip ağlıyorum belki de bu son emzirisim son kucagima alisim diye.
Buyuk oglumda surekli benim hastaneye yatmamdan oturu asiri hircinlasti anneme vurup duruyor. zaten hep cok hareketli bir cocuk annemin basi kaldirmiyor artik farkindayim.
Üzülüyorum ama elimden bir sey gelmiyor. Sağlikli olmak ne kadar önemliymiş.
Evet istanbuldayım. Kapaktaki kaçakta ilerleme olunca farklı doktorlarla görüşmeye başladık ve doktorlardan birtanesi bana acil ablasyon olman gerekiyor düzelmezse kapak ameliyatı olacaksın dediğinde ben de çok korkup ağlamıştımistanbulda mısınız? Ben istanbulda degilim bulunduğum ilde robotik yapan yok. 1 tane cerraha gittim sana robotik olamaz (10 sene once radyoterapi aldim gogus bölgesinden) tamirde olmaz acik ameliyat olacaksin o da kapakcığı degistirecegiz dedi. Bu beni cok uzdu ben robotik ile tamir istiyordum.
Benim şu an ileri derece kalp kasimda zayiflamada var. son gittigim kardiyolog cok kotu tablo cizdi ameliyatla bile duzelmeyebilir diyince basladim ağlamaya.
Evet istanbuldayım. Kapaktaki kaçakta ilerleme olunca farklı doktorlarla görüşmeye başladık ve doktorlardan birtanesi bana acil ablasyon olman gerekiyor düzelmezse kapak ameliyatı olacaksın dediğinde ben de çok korkup ağlamıştımher doktorun yorum birbirinden çook farklı olabiliyor bazen. şu an gittiğim doktor beni çok rahatlattı korkmamamı söyledi. Takip altında olacağım ve gerektiğinde müdahele edilecek. Hangi ilde yaşıyorsunuz bilmiyorum ama gerekirse İstanbul' a da gelin ve tekrar muayene olun. Kalp insanı korkutuyor
Çok geçmil olsun Rabbim şifalar versin. Hangi şehirdesiniz bilmiyorum ama ben İstanbul’da yardımcı olmak çok isterim size. Benim de 10 aylık bir oğlum var ve öğretmenim. Elimden geleni yaparım bebeğiniz ve siizn için. İnşaallah Allah çok güzel kağışar açsın herşey süper geçsin sizin için
Merhaba sevgili hanımlar. öncelikle icimi dökeceğim icin biraz uzun olacak;
Size birkaç ayda tepe taklak olan hayatımdan bahsedeceğim. Biliyorum burda konu açmak çare olmayacak hiçbir şeye ama anlatmak paylaşmak istedim. paylasinca rahatlamayacağim onuda biliyorum ama yinede anlatmak istiyorum.
Her şey ikinci çocuk istemenle başladı. mutlu bir evliligim cok hateketli ama çok şükur hicbir problemi olmayan 5 yaşında oğlum ve severek yaptiğim bir meslegim vardı. Hoş vardi dememe bakmayın bunlar hala var. Maddi durumumuzda iyi olunca evin arabanında borcu bitince dedim 2. çocuğun tam zamanı. Bu sefer ilk oğlumdaki gibi hemen ise baslamayacak 2 yasina kadar ucretsiz izin kullanacaktim. sonra da 60 yasindaki anneme muhtac olmayacak (ilk oğluma 3 yıl annem bakti) annemide rahat ettirecektim.
Plan güzeldi. Sukur fazla beklemeden de hamile kaldım. 19. haftada tsh kontrolu icin gittigim dahiliye doktoru benim sirtimi dinlerken kalbimin seslerinin biraz farklı olduğunu soyledi ve vakit kaybetmeden kardoyologa yönlerdirdi. kardiyologa gittik kalp kapakciginda kacak oldugunu ileri derecede oldugunu hamilelikle dahada ilerleyecegini söyledi. Sonra bir docent bulduk ve ilac tedavisine basladik. Bu doktorda 30. haftayi zor gorecegimizi 32 olur olmaz bebegi sezeryanla almak gerektigini söyledi. ben verilen ilaclari kullanmaya basladim ama isin tuhafi ben ne carpinti ne nefes darligi ne uyuyamama hicbir sey yasamıyordum. her hafta kontrole yuregim ağzimda gittim. sonunda 31 haftada kalp atislarim 130 u gorunce hastaneye yattim ve serum tedavisine basladik. Umudum hep kalp atişlarim düsecek eve donecegim 39 a kadar bekleyecegim ama olmadi ve hastanede yatiyorken 35. haftada sezeryana alindim. sezeryan ayrı bir talihsizlik plesenta eski sezeryan dikisine cok yakin oldugu icin cok zor bir sezeryan olmus cok kan kaybetmisim 3 saat surmus rahmimi kurtarmaya calismislar kurtarmislar ama kalbim cok zorlanmiş. sezeryandan ciktim ertesi gun beni taburcu ettiler ve ben evde cok fenalastim. sol ayagim bacagimla beraber balon gibi sisti ve ben nefes darliğindan oksurukten yatamaz hale geldim tekrar hastaneye yattim 3 gunluk bebegim 5 yasindaki oğlumu evde 60 yasindaki anneme birakarak.
4 gun tekrardan serum aldim sikayetlerim gecti tekrar eve dondum. tabi yine 2 hafta sonra kontrole cagirdi kardiyoloji. kontrolede kalbimin giderek zayifladigini kapaklardaki kacagin hamilelikten sonra azalmadigini ve vakit kaybetmeden kapakcik ameliyati olmam gerektigini ogrendim. Bebegim cok kucuk biraz erteleyemez miyiz diye sordugumda hayir dediler.
istanbula gidip orada robotik kalp ameliyati olmaya karar verdim. bu arada kendi sehrimde baska bir kardiyoloji doktoruna gittim belki daha ilimli konusur diye. Birakin daha ilimli konusmayi beni mahfetti. keske rahmini alsaymislar kalbin bu hale gelmeseymis dedi. kullandigin ilaclar cok hafif dedi dedimki bebegimi emzirmek istedigimi soyleyince bunlari yazdilar olmaz oyle sey keseceksin emzirmeyi dedi. bebegi 35. haftaya kadar beklemekte sen mi istedin diye sordu evet diyince bir de ona kizdi 30. haftada alinsaydi bebek neden israr ettin dedi. Sonra ameliyattan sonra bile duzelmeyebilir kalbin dedi. Ben basladim hungur hungur aglamaya adamın odasinda esim yanimda.
Sonra kalp cerrahina girdik ben robotik istiyorum diyince sen radyoterapi kemoterapi almissin(10 sene once lenfoma tedavisi gordum) Senin cigerlerinde yapisiklik vardir sana robotik olmaz dedi. zaten kendisi robotik yapabilen bir cerrah degil esim agzindan kacirdi istanbula gidecegiz robotik icin diye. istanbuldakilerin bakma reklam yaptigina o isler oyle kolay degil gel ben sana acik ameliyat yapayim kapağı degistireyin dedi. Ben degisim degil tamir istiyorum diyince sana tamir olmaz sonra yeniden ameliyat olmak zorunda kalirsin diyince benim tekrardan dunyam basima yikildi ve aglamaya basladim.
Simdi istanbuldan robotikte yapabilen unlu bir prof kalp damar cerrahindan randevu aldik cuma gunune ama ben ne yerdeyim ne gokte. bebegim daha 30 gunluk ve acik kalp ameliyati olan bir arkadasimla konustum 6 aya zor toparlaniyorsun dedi.
Ben ameliyat olmaya gidince hem bebegime hem 5 yasindaki oğluma annem bakacak. Simdi de her gun yanima geliyor yardim etmek icin ve cok yoruluyor. o kadar uzuluyorum ki onun haline. Bu hale gelecegimi bilseydim 2. bebegimi dogurmazdim 1 tane yeterdi bana.
Birde 1 aylik oglum abisi gibi cok sancisi var hece gunduz agliyor. anneme uzuluyorum nasil basedecek. ameliyattan sonra ben toparlanamazsam nasil olacak aklim almiyor. Bunlari dusunmekten ne istah ne uyku kaldi bende.
Kayinvalidemler sağolsunlar ayni sehirde olmamiza rağmen birakin gelip evime cocuk bakmayi manevi destekleri bile yok. Tamam ben el kızıyım ama ara oğlunu üzulme oglum de(esim de cok uzgun) yok onu bile yapmiyorlar. Aradim anlattim doktor ameliyat dedi dedim esim cok uzuldu ona destek olun dedim ama yok aramadilar esimi.
Simdi dünyam basima yıkılmış sekilde kara kara dusunuyorum. icimde sıkıntilar hic gecmiyor. Parali yardimci tutalim ameliyattan sonra diyorum ama parali yardimci geceleri bakar mı ki daha 2 aylik bebege. Ben o acik ameliyat dikisleriyle nasil bakacagim bebegime?
Annem hergun agliyor. esim cok yogun calisan bir insan hem is stresi hem her izin gununde doktor doktor geziyoruz. Babam desen psikiyatriye gidip ilaca baslamış uyuyamiyormus geceleri.
Rabbim düşmanimın basına vermesin.
Bende de 1. Derece mitral kapakçık yetmezliği var ama bu şekilde gidersen ömür boyu sıkıntı yasamazsin demişti doktorum.Ne yazık ki benim de gittiğim ilk doktor benzer şeyler söylemişti. Hatta 5 yılda bir bile gelsen olur demişti. 1. Derece kaçakları ciddiye almıyor ne yazık ki doktorların bir kısmı
Canım ben 7 yıl önce İstanbul'da kvc hensiresiydim yani tam senin ameliyat olacağın birim,orda 5 yıl çalıştım ama sonra tayin istedim İstanbul'dan ayrıldım ,ben çalıştığım zaman robotik cerrahi çok yaygın değildi ve hastanemdeki iyi bir Dr vardi o da koşu yoluna geçti bildiğim ama o da robotik yapmıyordu o zaman,keşke birilerini bilsem de yardımcı olsam sadece Mehmet Akif eah bu konuda iyi orayı da araştır ama ameliyat olman gerekiyorsa da korkma mutlaka iyi olacaksın, ilk gunlrr gibi kalmayacaksinKardiyoloji hemsiresi misiniz? işin içinde olduğunuz belli. Cok tesekkur ediyorum bilgiler icin.
Istanbulda iki isim var aklimizda prof. Cem Alhan (su an izinde randevu vermiyorlar agustosta glecekmis) digeri prof. Mustafa Güden.
Bu doktorlaer hakkinda bilginiz var mı? ya da önerebileceginiz başka doktor?
Boşver aramayın iletişimi kesin ,o kadar haklısınız ki , ama onlar da birgün muhtacolacak ,bundan sonra hiç görüşmeyi gerekirseDoğumdan once tam 1 ay hastanede yattim kolumda serum penceresi acilmayan odada 1 kere bile disari cikmadan araliksiz.
Esim gunduz ise gitti gece yanimdaki kanepede uyudu. gece kalkti beni serumla lavaboya goturdu. sabah kalktı ise gitti.
Gunduz babam 5 yasindaki ogluma bakti esim ise gidince annemi yanima getirdi bana refakatci olsun diye.
Kayinvalidem 1 aksam 10 dk ugradi komsuya ugrar gibi.
Cumartesi yarim gun calisiyor pazar evde. demediki oglum pazar gunu evdeyim cumartesi gecesi ben kalayim bari bir gun dinlen git evinde uyu. (evde bakacak kimse yok 23 yasinda gorumcem var ev isi yemek yapabilecek) benim icin degil kendi oğlu icin demedi.
Dogum olacak gunu onceden soyledim isinden izin almadi kayinvalidem aksam is cikisi geldi yine bir 10 dk. esim evden alinacaklara gitmis annem tek basina beklemis ben dogumdayken uzun surunce bir aksilik oldugunu anlamis baslamis aglamaya hic tanimadigi insanlar teselli etmis uzulme kizin iyi olacak diye.
Doğumdan sonra taburcu olacağım yine 10 dk ugramaya gelmis kayinvalidem dedimki simdi toparlaniriz bizimle gelirler sonucta ben dikisliyim 2 cocuk var esyalari eve cikarmaya yardimci olur belki yerlerine yerlestirir gorumcem aradi anne nerede kaldin diye "tamam annecim geliyoruz merak etme" dedi kayinbabama hadi gidiyoruz dedi "tekrardan gecmis olsun kizim" dedi kalktilar gittiler. 2 cocukla esimle yalniz taburcu olduk. 1 aydir kaldigimiz icin cok esya vardi esim 2 tur arabaya gitti geldi. 2 cocugumla yalniz basima eve geldim. esim yerlestirdi herseyi. Anneml grip oldu cok kotu oldu atesi cikti diye eve yollamistik yoksa annem birakmazdi.
Halbuki kendilerinin bir derdi olunca hemen telefona sarilirlar esimi cagirirlar cabuk gel diye ve tum sorunlulugu esine yikarlar. Ben de saf gibi her dertlerinde yanlarinda oldum. hep destekcileri oldum. esime hicbir zaman sana ne ya da bize ne demedim.
Dün aradı esimi annesi. Acmayacak misin dedim sonra ararim dedi acmadı. aradin mi anneni dedim aramadim dedi. dile getirmiyor ama esinde cok kirgin.
Ben o doktorun söylediği kadar vahim bir durum olmadığını umuyorum. Gönlünü ferah tut, güçlü ol. Cuma günü dört gözle güzel mesajlarını bekliyorum. İnsanların sağlıklarıyla ilgili korkutuladımadığı, başka şeylerin ağır basmadığı bir doktora denk gelirsiniz inşallah. Eğer isterseniz ben de görüştüğm doktorumun ismini önerebilirim. Sgk hastane ücretlerini karşılamıyor ama özel sigortam var demiştiniz zaten.Bursadayim. cuma gunu prof. Mustafa Guden e randevumuz var istanbula gelecegiz zaten. Bursadaki doktor hemen gel acık ameliyat yapayim kapagı mekanikle degisyireyim dedi.
Halbuki ben internette robotik teknikle ameliyatin cok daha avantajli degisim degil tamirin ilac kullanmaya gerek birakmayacagini okuyup umitlenmistim.
Bursadaki doktor bana sana robotik olmaz tamir olursa tekrar bozulur 2. ameliyati olmak zorunda kalirsin diyince moralim cok bozuldu.
Benim eşimde rchop aldı, diffüz büyük b hücreli lenfomaydı. Radyoterapi almadı.evet ondan olabilecegini söylediler r-chop tedavisi gordum birde radyoterapi. zaten onun kontrollerine gittikce kardiyologa gonderiyordu doktorum bir sey cikmiyordu. mediasten bolgedeydi lenfoma kalbe ve akcigere yakindi ama metazsas yapmamisti. 1 yılı bulmadan iyilesmistim.
Allah yar ve yardımcınız olsun canımYardım teklif eden dua eden tüm arkadaşlardan Allah razı olsun.
Bursadayım. Parayla yardimci tutmak istiyorum ama 2 aylik bebegimi benden baska kimse bakamaz gibi geliyor.
Onun yuzune baktikca ağlıyorum. ilk oğlum ne şansliymis 2 yadina kadar emzirdim geceleri kalktim sabah kadar ben ilgilendim hicbir saģlik problemim yoktu.
Simdi bu bebegimi memeden kesmem lazim agir ilac tedavisi uygulanacak. sonra istanbulda ameliyat surecince benden ayri kalacak. Acik ameliyattan baska care yok denirse ben ameliyatli nasil alacagim o bebegi kucagima?
Bebegime bakip bakip ağlıyorum belki de bu son emzirisim son kucagima alisim diye.
Buyuk oglumda surekli benim hastaneye yatmamdan oturu asiri hircinlasti anneme vurup duruyor. zaten hep cok hareketli bir cocuk annemin basi kaldirmiyor artik farkindayim.
Üzülüyorum ama elimden bir sey gelmiyor. Sağlikli olmak ne kadar önemliymiş.
Rabbim safi ismi hürmetine sana şifa versin canım çok üzüldüm.Merhaba sevgili hanımlar. öncelikle icimi dökeceğim icin biraz uzun olacak;
Size birkaç ayda tepe taklak olan hayatımdan bahsedeceğim. Biliyorum burda konu açmak çare olmayacak hiçbir şeye ama anlatmak paylaşmak istedim. paylasinca rahatlamayacağim onuda biliyorum ama yinede anlatmak istiyorum.
Her şey ikinci çocuk istemenle başladı. mutlu bir evliligim cok hateketli ama çok şükur hicbir problemi olmayan 5 yaşında oğlum ve severek yaptiğim bir meslegim vardı. Hoş vardi dememe bakmayın bunlar hala var. Maddi durumumuzda iyi olunca evin arabanında borcu bitince dedim 2. çocuğun tam zamanı. Bu sefer ilk oğlumdaki gibi hemen ise baslamayacak 2 yasina kadar ucretsiz izin kullanacaktim. sonra da 60 yasindaki anneme muhtac olmayacak (ilk oğluma 3 yıl annem bakti) annemide rahat ettirecektim.
Plan güzeldi. Sukur fazla beklemeden de hamile kaldım. 19. haftada tsh kontrolu icin gittigim dahiliye doktoru benim sirtimi dinlerken kalbimin seslerinin biraz farklı olduğunu soyledi ve vakit kaybetmeden kardoyologa yönlerdirdi. kardiyologa gittik kalp kapakciginda kacak oldugunu ileri derecede oldugunu hamilelikle dahada ilerleyecegini söyledi. Sonra bir docent bulduk ve ilac tedavisine basladik. Bu doktorda 30. haftayi zor gorecegimizi 32 olur olmaz bebegi sezeryanla almak gerektigini söyledi. ben verilen ilaclari kullanmaya basladim ama isin tuhafi ben ne carpinti ne nefes darligi ne uyuyamama hicbir sey yasamıyordum. her hafta kontrole yuregim ağzimda gittim. sonunda 31 haftada kalp atislarim 130 u gorunce hastaneye yattim ve serum tedavisine basladik. Umudum hep kalp atişlarim düsecek eve donecegim 39 a kadar bekleyecegim ama olmadi ve hastanede yatiyorken 35. haftada sezeryana alindim. sezeryan ayrı bir talihsizlik plesenta eski sezeryan dikisine cok yakin oldugu icin cok zor bir sezeryan olmus cok kan kaybetmisim 3 saat surmus rahmimi kurtarmaya calismislar kurtarmislar ama kalbim cok zorlanmiş. sezeryandan ciktim ertesi gun beni taburcu ettiler ve ben evde cok fenalastim. sol ayagim bacagimla beraber balon gibi sisti ve ben nefes darliğindan oksurukten yatamaz hale geldim tekrar hastaneye yattim 3 gunluk bebegim 5 yasindaki oğlumu evde 60 yasindaki anneme birakarak.
4 gun tekrardan serum aldim sikayetlerim gecti tekrar eve dondum. tabi yine 2 hafta sonra kontrole cagirdi kardiyoloji. kontrolede kalbimin giderek zayifladigini kapaklardaki kacagin hamilelikten sonra azalmadigini ve vakit kaybetmeden kapakcik ameliyati olmam gerektigini ogrendim. Bebegim cok kucuk biraz erteleyemez miyiz diye sordugumda hayir dediler.
istanbula gidip orada robotik kalp ameliyati olmaya karar verdim. bu arada kendi sehrimde baska bir kardiyoloji doktoruna gittim belki daha ilimli konusur diye. Birakin daha ilimli konusmayi beni mahfetti. keske rahmini alsaymislar kalbin bu hale gelmeseymis dedi. kullandigin ilaclar cok hafif dedi dedimki bebegimi emzirmek istedigimi soyleyince bunlari yazdilar olmaz oyle sey keseceksin emzirmeyi dedi. bebegi 35. haftaya kadar beklemekte sen mi istedin diye sordu evet diyince bir de ona kizdi 30. haftada alinsaydi bebek neden israr ettin dedi. Sonra ameliyattan sonra bile duzelmeyebilir kalbin dedi. Ben basladim hungur hungur aglamaya adamın odasinda esim yanimda.
Sonra kalp cerrahina girdik ben robotik istiyorum diyince sen radyoterapi kemoterapi almissin(10 sene once lenfoma tedavisi gordum) Senin cigerlerinde yapisiklik vardir sana robotik olmaz dedi. zaten kendisi robotik yapabilen bir cerrah degil esim agzindan kacirdi istanbula gidecegiz robotik icin diye. istanbuldakilerin bakma reklam yaptigina o isler oyle kolay degil gel ben sana acik ameliyat yapayim kapağı degistireyin dedi. Ben degisim degil tamir istiyorum diyince sana tamir olmaz sonra yeniden ameliyat olmak zorunda kalirsin diyince benim tekrardan dunyam basima yikildi ve aglamaya basladim.
Simdi istanbuldan robotikte yapabilen unlu bir prof kalp damar cerrahindan randevu aldik cuma gunune ama ben ne yerdeyim ne gokte. bebegim daha 30 gunluk ve acik kalp ameliyati olan bir arkadasimla konustum 6 aya zor toparlaniyorsun dedi.
Ben ameliyat olmaya gidince hem bebegime hem 5 yasindaki oğluma annem bakacak. Simdi de her gun yanima geliyor yardim etmek icin ve cok yoruluyor. o kadar uzuluyorum ki onun haline. Bu hale gelecegimi bilseydim 2. bebegimi dogurmazdim 1 tane yeterdi bana.
Birde 1 aylik oglum abisi gibi cok sancisi var hece gunduz agliyor. anneme uzuluyorum nasil basedecek. ameliyattan sonra ben toparlanamazsam nasil olacak aklim almiyor. Bunlari dusunmekten ne istah ne uyku kaldi bende.
Kayinvalidemler sağolsunlar ayni sehirde olmamiza rağmen birakin gelip evime cocuk bakmayi manevi destekleri bile yok. Tamam ben el kızıyım ama ara oğlunu üzulme oglum de(esim de cok uzgun) yok onu bile yapmiyorlar. Aradim anlattim doktor ameliyat dedi dedim esim cok uzuldu ona destek olun dedim ama yok aramadilar esimi.
Simdi dünyam basima yıkılmış sekilde kara kara dusunuyorum. icimde sıkıntilar hic gecmiyor. Parali yardimci tutalim ameliyattan sonra diyorum ama parali yardimci geceleri bakar mı ki daha 2 aylik bebege. Ben o acik ameliyat dikisleriyle nasil bakacagim bebegime?
Annem hergun agliyor. esim cok yogun calisan bir insan hem is stresi hem her izin gununde doktor doktor geziyoruz. Babam desen psikiyatriye gidip ilaca baslamış uyuyamiyormus geceleri.
Rabbim düşmanimın basına vermesin.
çok üzüldüm . geçmiş olsun Allah acil şifalar versinMerhaba sevgili hanımlar. öncelikle icimi dökeceğim icin biraz uzun olacak;
Size birkaç ayda tepe taklak olan hayatımdan bahsedeceğim. Biliyorum burda konu açmak çare olmayacak hiçbir şeye ama anlatmak paylaşmak istedim. paylasinca rahatlamayacağim onuda biliyorum ama yinede anlatmak istiyorum.
Her şey ikinci çocuk istemenle başladı. mutlu bir evliligim cok hateketli ama çok şükur hicbir problemi olmayan 5 yaşında oğlum ve severek yaptiğim bir meslegim vardı. Hoş vardi dememe bakmayın bunlar hala var. Maddi durumumuzda iyi olunca evin arabanında borcu bitince dedim 2. çocuğun tam zamanı. Bu sefer ilk oğlumdaki gibi hemen ise baslamayacak 2 yasina kadar ucretsiz izin kullanacaktim. sonra da 60 yasindaki anneme muhtac olmayacak (ilk oğluma 3 yıl annem bakti) annemide rahat ettirecektim.
Plan güzeldi. Sukur fazla beklemeden de hamile kaldım. 19. haftada tsh kontrolu icin gittigim dahiliye doktoru benim sirtimi dinlerken kalbimin seslerinin biraz farklı olduğunu soyledi ve vakit kaybetmeden kardoyologa yönlerdirdi. kardiyologa gittik kalp kapakciginda kacak oldugunu ileri derecede oldugunu hamilelikle dahada ilerleyecegini söyledi. Sonra bir docent bulduk ve ilac tedavisine basladik. Bu doktorda 30. haftayi zor gorecegimizi 32 olur olmaz bebegi sezeryanla almak gerektigini söyledi. ben verilen ilaclari kullanmaya basladim ama isin tuhafi ben ne carpinti ne nefes darligi ne uyuyamama hicbir sey yasamıyordum. her hafta kontrole yuregim ağzimda gittim. sonunda 31 haftada kalp atislarim 130 u gorunce hastaneye yattim ve serum tedavisine basladik. Umudum hep kalp atişlarim düsecek eve donecegim 39 a kadar bekleyecegim ama olmadi ve hastanede yatiyorken 35. haftada sezeryana alindim. sezeryan ayrı bir talihsizlik plesenta eski sezeryan dikisine cok yakin oldugu icin cok zor bir sezeryan olmus cok kan kaybetmisim 3 saat surmus rahmimi kurtarmaya calismislar kurtarmislar ama kalbim cok zorlanmiş. sezeryandan ciktim ertesi gun beni taburcu ettiler ve ben evde cok fenalastim. sol ayagim bacagimla beraber balon gibi sisti ve ben nefes darliğindan oksurukten yatamaz hale geldim tekrar hastaneye yattim 3 gunluk bebegim 5 yasindaki oğlumu evde 60 yasindaki anneme birakarak.
4 gun tekrardan serum aldim sikayetlerim gecti tekrar eve dondum. tabi yine 2 hafta sonra kontrole cagirdi kardiyoloji. kontrolede kalbimin giderek zayifladigini kapaklardaki kacagin hamilelikten sonra azalmadigini ve vakit kaybetmeden kapakcik ameliyati olmam gerektigini ogrendim. Bebegim cok kucuk biraz erteleyemez miyiz diye sordugumda hayir dediler.
istanbula gidip orada robotik kalp ameliyati olmaya karar verdim. bu arada kendi sehrimde baska bir kardiyoloji doktoruna gittim belki daha ilimli konusur diye. Birakin daha ilimli konusmayi beni mahfetti. keske rahmini alsaymislar kalbin bu hale gelmeseymis dedi. kullandigin ilaclar cok hafif dedi dedimki bebegimi emzirmek istedigimi soyleyince bunlari yazdilar olmaz oyle sey keseceksin emzirmeyi dedi. bebegi 35. haftaya kadar beklemekte sen mi istedin diye sordu evet diyince bir de ona kizdi 30. haftada alinsaydi bebek neden israr ettin dedi. Sonra ameliyattan sonra bile duzelmeyebilir kalbin dedi. Ben basladim hungur hungur aglamaya adamın odasinda esim yanimda.
Sonra kalp cerrahina girdik ben robotik istiyorum diyince sen radyoterapi kemoterapi almissin(10 sene once lenfoma tedavisi gordum) Senin cigerlerinde yapisiklik vardir sana robotik olmaz dedi. zaten kendisi robotik yapabilen bir cerrah degil esim agzindan kacirdi istanbula gidecegiz robotik icin diye. istanbuldakilerin bakma reklam yaptigina o isler oyle kolay degil gel ben sana acik ameliyat yapayim kapağı degistireyin dedi. Ben degisim degil tamir istiyorum diyince sana tamir olmaz sonra yeniden ameliyat olmak zorunda kalirsin diyince benim tekrardan dunyam basima yikildi ve aglamaya basladim.
Simdi istanbuldan robotikte yapabilen unlu bir prof kalp damar cerrahindan randevu aldik cuma gunune ama ben ne yerdeyim ne gokte. bebegim daha 30 gunluk ve acik kalp ameliyati olan bir arkadasimla konustum 6 aya zor toparlaniyorsun dedi.
Ben ameliyat olmaya gidince hem bebegime hem 5 yasindaki oğluma annem bakacak. Simdi de her gun yanima geliyor yardim etmek icin ve cok yoruluyor. o kadar uzuluyorum ki onun haline. Bu hale gelecegimi bilseydim 2. bebegimi dogurmazdim 1 tane yeterdi bana.
Birde 1 aylik oglum abisi gibi cok sancisi var hece gunduz agliyor. anneme uzuluyorum nasil basedecek. ameliyattan sonra ben toparlanamazsam nasil olacak aklim almiyor. Bunlari dusunmekten ne istah ne uyku kaldi bende.
Kayinvalidemler sağolsunlar ayni sehirde olmamiza rağmen birakin gelip evime cocuk bakmayi manevi destekleri bile yok. Tamam ben el kızıyım ama ara oğlunu üzulme oglum de(esim de cok uzgun) yok onu bile yapmiyorlar. Aradim anlattim doktor ameliyat dedi dedim esim cok uzuldu ona destek olun dedim ama yok aramadilar esimi.
Simdi dünyam basima yıkılmış sekilde kara kara dusunuyorum. icimde sıkıntilar hic gecmiyor. Parali yardimci tutalim ameliyattan sonra diyorum ama parali yardimci geceleri bakar mı ki daha 2 aylik bebege. Ben o acik ameliyat dikisleriyle nasil bakacagim bebegime?
Annem hergun agliyor. esim cok yogun calisan bir insan hem is stresi hem her izin gununde doktor doktor geziyoruz. Babam desen psikiyatriye gidip ilaca baslamış uyuyamiyormus geceleri.
Rabbim düşmanimın basına vermesin.
Benim eşimde rchop aldı, diffüz büyük b hücreli lenfomaydı. Radyoterapi almadı.
R chopun uzun vadeli etkilerinde vardı.
Allah şifanızı versin, inşallah işinin ehli, insan sevgisi olan merhametli doktorlara denk gelirsiniz de, evlatlarınızla eşinizle ailenizle sağlık huzurla yaşarsınız. Size dua edeceğim.
Âmîn ecmain.evet bende diffuz buyuk b hucreli lenfoma idim. Amin inşallah sizde esinizle ailenizle sağlıkla yaşarsınız.
Ben o doktorun söylediği kadar vahim bir durum olmadığını umuyorum. Gönlünü ferah tut, güçlü ol. Cuma günü dört gözle güzel mesajlarını bekliyorum. İnsanların sağlıklarıyla ilgili korkutuladımadığı, başka şeylerin ağır basmadığı bir doktora denk gelirsiniz inşallah. Eğer isterseniz ben de görüştüğm doktorumun ismini önerebilirim. Sgk hastane ücretlerini karşılamıyor ama özel sigortam var demiştiniz zaten.
geçmiş olsun inşallah bütün sıkıntıların geçecek sen umutlu ol mutlu ol ki pozitif enerji salgıla yeni doğan bebeğin senin stresini hissedebilir. bütün sıkıntıların geçecek inşallahMerhaba sevgili hanımlar. öncelikle icimi dökeceğim icin biraz uzun olacak;
Size birkaç ayda tepe taklak olan hayatımdan bahsedeceğim. Biliyorum burda konu açmak çare olmayacak hiçbir şeye ama anlatmak paylaşmak istedim. paylasinca rahatlamayacağim onuda biliyorum ama yinede anlatmak istiyorum.
Her şey ikinci çocuk istemenle başladı. mutlu bir evliligim cok hateketli ama çok şükur hicbir problemi olmayan 5 yaşında oğlum ve severek yaptiğim bir meslegim vardı. Hoş vardi dememe bakmayın bunlar hala var. Maddi durumumuzda iyi olunca evin arabanında borcu bitince dedim 2. çocuğun tam zamanı. Bu sefer ilk oğlumdaki gibi hemen ise baslamayacak 2 yasina kadar ucretsiz izin kullanacaktim. sonra da 60 yasindaki anneme muhtac olmayacak (ilk oğluma 3 yıl annem bakti) annemide rahat ettirecektim.
Plan güzeldi. Sukur fazla beklemeden de hamile kaldım. 19. haftada tsh kontrolu icin gittigim dahiliye doktoru benim sirtimi dinlerken kalbimin seslerinin biraz farklı olduğunu soyledi ve vakit kaybetmeden kardoyologa yönlerdirdi. kardiyologa gittik kalp kapakciginda kacak oldugunu ileri derecede oldugunu hamilelikle dahada ilerleyecegini söyledi. Sonra bir docent bulduk ve ilac tedavisine basladik. Bu doktorda 30. haftayi zor gorecegimizi 32 olur olmaz bebegi sezeryanla almak gerektigini söyledi. ben verilen ilaclari kullanmaya basladim ama isin tuhafi ben ne carpinti ne nefes darligi ne uyuyamama hicbir sey yasamıyordum. her hafta kontrole yuregim ağzimda gittim. sonunda 31 haftada kalp atislarim 130 u gorunce hastaneye yattim ve serum tedavisine basladik. Umudum hep kalp atişlarim düsecek eve donecegim 39 a kadar bekleyecegim ama olmadi ve hastanede yatiyorken 35. haftada sezeryana alindim. sezeryan ayrı bir talihsizlik plesenta eski sezeryan dikisine cok yakin oldugu icin cok zor bir sezeryan olmus cok kan kaybetmisim 3 saat surmus rahmimi kurtarmaya calismislar kurtarmislar ama kalbim cok zorlanmiş. sezeryandan ciktim ertesi gun beni taburcu ettiler ve ben evde cok fenalastim. sol ayagim bacagimla beraber balon gibi sisti ve ben nefes darliğindan oksurukten yatamaz hale geldim tekrar hastaneye yattim 3 gunluk bebegim 5 yasindaki oğlumu evde 60 yasindaki anneme birakarak.
4 gun tekrardan serum aldim sikayetlerim gecti tekrar eve dondum. tabi yine 2 hafta sonra kontrole cagirdi kardiyoloji. kontrolede kalbimin giderek zayifladigini kapaklardaki kacagin hamilelikten sonra azalmadigini ve vakit kaybetmeden kapakcik ameliyati olmam gerektigini ogrendim. Bebegim cok kucuk biraz erteleyemez miyiz diye sordugumda hayir dediler.
istanbula gidip orada robotik kalp ameliyati olmaya karar verdim. bu arada kendi sehrimde baska bir kardiyoloji doktoruna gittim belki daha ilimli konusur diye. Birakin daha ilimli konusmayi beni mahfetti. keske rahmini alsaymislar kalbin bu hale gelmeseymis dedi. kullandigin ilaclar cok hafif dedi dedimki bebegimi emzirmek istedigimi soyleyince bunlari yazdilar olmaz oyle sey keseceksin emzirmeyi dedi. bebegi 35. haftaya kadar beklemekte sen mi istedin diye sordu evet diyince bir de ona kizdi 30. haftada alinsaydi bebek neden israr ettin dedi. Sonra ameliyattan sonra bile duzelmeyebilir kalbin dedi. Ben basladim hungur hungur aglamaya adamın odasinda esim yanimda.
Sonra kalp cerrahina girdik ben robotik istiyorum diyince sen radyoterapi kemoterapi almissin(10 sene once lenfoma tedavisi gordum) Senin cigerlerinde yapisiklik vardir sana robotik olmaz dedi. zaten kendisi robotik yapabilen bir cerrah degil esim agzindan kacirdi istanbula gidecegiz robotik icin diye. istanbuldakilerin bakma reklam yaptigina o isler oyle kolay degil gel ben sana acik ameliyat yapayim kapağı degistireyin dedi. Ben degisim degil tamir istiyorum diyince sana tamir olmaz sonra yeniden ameliyat olmak zorunda kalirsin diyince benim tekrardan dunyam basima yikildi ve aglamaya basladim.
Simdi istanbuldan robotikte yapabilen unlu bir prof kalp damar cerrahindan randevu aldik cuma gunune ama ben ne yerdeyim ne gokte. bebegim daha 30 gunluk ve acik kalp ameliyati olan bir arkadasimla konustum 6 aya zor toparlaniyorsun dedi.
Ben ameliyat olmaya gidince hem bebegime hem 5 yasindaki oğluma annem bakacak. Simdi de her gun yanima geliyor yardim etmek icin ve cok yoruluyor. o kadar uzuluyorum ki onun haline. Bu hale gelecegimi bilseydim 2. bebegimi dogurmazdim 1 tane yeterdi bana.
Birde 1 aylik oglum abisi gibi cok sancisi var hece gunduz agliyor. anneme uzuluyorum nasil basedecek. ameliyattan sonra ben toparlanamazsam nasil olacak aklim almiyor. Bunlari dusunmekten ne istah ne uyku kaldi bende.
Kayinvalidemler sağolsunlar ayni sehirde olmamiza rağmen birakin gelip evime cocuk bakmayi manevi destekleri bile yok. Tamam ben el kızıyım ama ara oğlunu üzulme oglum de(esim de cok uzgun) yok onu bile yapmiyorlar. Aradim anlattim doktor ameliyat dedi dedim esim cok uzuldu ona destek olun dedim ama yok aramadilar esimi.
Simdi dünyam basima yıkılmış sekilde kara kara dusunuyorum. icimde sıkıntilar hic gecmiyor. Parali yardimci tutalim ameliyattan sonra diyorum ama parali yardimci geceleri bakar mı ki daha 2 aylik bebege. Ben o acik ameliyat dikisleriyle nasil bakacagim bebegime?
Annem hergun agliyor. esim cok yogun calisan bir insan hem is stresi hem her izin gununde doktor doktor geziyoruz. Babam desen psikiyatriye gidip ilaca baslamış uyuyamiyormus geceleri.
Rabbim düşmanimın basına vermesin.