Allah kimseye böyle dert vermesin

Son durum:

İstanbula maslak acıbademdeki cerrah Prof. Cem Alhan ile gorusmeye gittik. akciger basıncı normalin üzerine cıkmıs ameliyat icin cok beklemeyelim dedi. Cerrahi robotla kapalı yaparız ameliyatı sıkıntı olacağını zannetmiyorum dedi. Ben Radyoterapi aldım robotla ameliyata uygun muyum dedim ben robotla radyoterapi kemoterapi almış cok kişiyi ameliyat ettim buyuk ihtimal sorun olmaz sorun cikarsa acik ameliyata döneriz dedi. Kapağında tamire uygun gorunuyor ilk önceliğim kapagı tamir etmek olacak buyuk ihtimal tamir ederim ama baktim tamir olmuyor o zaman degisim yapariz dedi. Eylul ayinin basinda ameliyat olacağim istanbulda. Bebeğin 3 aylık olacak. maksimum hastaneye yatmam ameliyat hastane yatısı 1 hafta surermis. kapalı ameliyat olursa dikisler az olduğu icin toparlanmam hızlı olurmuş. Süt sağıp buzlukta biriktirmeye basladim ben yokken bebegime içirsin annem diye.

Yardimci bir bayanla gorustum ben istanbuldayken ve ameliyattan çıktıktan sonra hergün gelip anneme yardim edecek. Büyük oğlumunda eylulde okulu başlıyor. okulu tam gun. Anneme bir tek bebek bakimı kalacak.

Psikolojik olarak daha iyiyim. Kabullendim ameliyat fikrini. zor bir dogumdan sonra lohusalığında etkisiyle basta cok uzulmustum. Doktorum güven verdi. kalbim icin en iyi olanı yapilacagina inanıyorum. İnşallah basarılı bir ameliyar geciril sağlığıma kavusmus bir sekilde dönerim istanbuldan. Şimdi bütün dualarim o yonde.




Merhaba sevgili hanımlar. öncelikle icimi dökeceğim icin biraz uzun olacak;

Size birkaç ayda tepe taklak olan hayatımdan bahsedeceğim. Biliyorum burda konu açmak çare olmayacak hiçbir şeye ama anlatmak paylaşmak istedim. paylasinca rahatlamayacağim onuda biliyorum ama yinede anlatmak istiyorum.

Her şey ikinci çocuk istemenle başladı. mutlu bir evliligim cok hateketli ama çok şükur hicbir problemi olmayan 5 yaşında oğlum ve severek yaptiğim bir meslegim vardı. Hoş vardi dememe bakmayın bunlar hala var. Maddi durumumuzda iyi olunca evin arabanında borcu bitince dedim 2. çocuğun tam zamanı. Bu sefer ilk oğlumdaki gibi hemen ise baslamayacak 2 yasina kadar ucretsiz izin kullanacaktim. sonra da 60 yasindaki anneme muhtac olmayacak (ilk oğluma 3 yıl annem bakti) annemide rahat ettirecektim.

Plan güzeldi. Sukur fazla beklemeden de hamile kaldım. 19. haftada tsh kontrolu icin gittigim dahiliye doktoru benim sirtimi dinlerken kalbimin seslerinin biraz farklı olduğunu soyledi ve vakit kaybetmeden kardoyologa yönlerdirdi. kardiyologa gittik kalp kapakciginda kacak oldugunu ileri derecede oldugunu hamilelikle dahada ilerleyecegini söyledi. Sonra bir docent bulduk ve ilac tedavisine basladik. Bu doktorda 30. haftayi zor gorecegimizi 32 olur olmaz bebegi sezeryanla almak gerektigini söyledi. ben verilen ilaclari kullanmaya basladim ama isin tuhafi ben ne carpinti ne nefes darligi ne uyuyamama hicbir sey yasamıyordum. her hafta kontrole yuregim ağzimda gittim. sonunda 31 haftada kalp atislarim 130 u gorunce hastaneye yattim ve serum tedavisine basladik. Umudum hep kalp atişlarim düsecek eve donecegim 39 a kadar bekleyecegim ama olmadi ve hastanede yatiyorken 35. haftada sezeryana alindim. sezeryan ayrı bir talihsizlik plesenta eski sezeryan dikisine cok yakin oldugu icin cok zor bir sezeryan olmus cok kan kaybetmisim 3 saat surmus rahmimi kurtarmaya calismislar kurtarmislar ama kalbim cok zorlanmiş. sezeryandan ciktim ertesi gun beni taburcu ettiler ve ben evde cok fenalastim. sol ayagim bacagimla beraber balon gibi sisti ve ben nefes darliğindan oksurukten yatamaz hale geldim tekrar hastaneye yattim 3 gunluk bebegim 5 yasindaki oğlumu evde 60 yasindaki anneme birakarak.

4 gun tekrardan serum aldim sikayetlerim gecti tekrar eve dondum. tabi yine 2 hafta sonra kontrole cagirdi kardiyoloji. kontrolede kalbimin giderek zayifladigini kapaklardaki kacagin hamilelikten sonra azalmadigini ve vakit kaybetmeden kapakcik ameliyati olmam gerektigini ogrendim. Bebegim cok kucuk biraz erteleyemez miyiz diye sordugumda hayir dediler.

istanbula gidip orada robotik kalp ameliyati olmaya karar verdim. bu arada kendi sehrimde baska bir kardiyoloji doktoruna gittim belki daha ilimli konusur diye. Birakin daha ilimli konusmayi beni mahfetti. keske rahmini alsaymislar kalbin bu hale gelmeseymis dedi. kullandigin ilaclar cok hafif dedi dedimki bebegimi emzirmek istedigimi soyleyince bunlari yazdilar olmaz oyle sey keseceksin emzirmeyi dedi. bebegi 35. haftaya kadar beklemekte sen mi istedin diye sordu evet diyince bir de ona kizdi 30. haftada alinsaydi bebek neden israr ettin dedi. Sonra ameliyattan sonra bile duzelmeyebilir kalbin dedi. Ben basladim hungur hungur aglamaya adamın odasinda esim yanimda.

Sonra kalp cerrahina girdik ben robotik istiyorum diyince sen radyoterapi kemoterapi almissin(10 sene once lenfoma tedavisi gordum) Senin cigerlerinde yapisiklik vardir sana robotik olmaz dedi. zaten kendisi robotik yapabilen bir cerrah degil esim agzindan kacirdi istanbula gidecegiz robotik icin diye. istanbuldakilerin bakma reklam yaptigina o isler oyle kolay degil gel ben sana acik ameliyat yapayim kapağı degistireyin dedi. Ben degisim degil tamir istiyorum diyince sana tamir olmaz sonra yeniden ameliyat olmak zorunda kalirsin diyince benim tekrardan dunyam basima yikildi ve aglamaya basladim.

Simdi istanbuldan robotikte yapabilen unlu bir prof kalp damar cerrahindan randevu aldik cuma gunune ama ben ne yerdeyim ne gokte. bebegim daha 30 gunluk ve acik kalp ameliyati olan bir arkadasimla konustum 6 aya zor toparlaniyorsun dedi.

Ben ameliyat olmaya gidince hem bebegime hem 5 yasindaki oğluma annem bakacak. Simdi de her gun yanima geliyor yardim etmek icin ve cok yoruluyor. o kadar uzuluyorum ki onun haline. Bu hale gelecegimi bilseydim 2. bebegimi dogurmazdim 1 tane yeterdi bana.

Birde 1 aylik oglum abisi gibi cok sancisi var hece gunduz agliyor. anneme uzuluyorum nasil basedecek. ameliyattan sonra ben toparlanamazsam nasil olacak aklim almiyor. Bunlari dusunmekten ne istah ne uyku kaldi bende.

Kayinvalidemler sağolsunlar ayni sehirde olmamiza rağmen birakin gelip evime cocuk bakmayi manevi destekleri bile yok. Tamam ben el kızıyım ama ara oğlunu üzulme oglum de(esim de cok uzgun) yok onu bile yapmiyorlar. Aradim anlattim doktor ameliyat dedi dedim esim cok uzuldu ona destek olun dedim ama yok aramadilar esimi.

Simdi dünyam basima yıkılmış sekilde kara kara dusunuyorum. icimde sıkıntilar hic gecmiyor. Parali yardimci tutalim ameliyattan sonra diyorum ama parali yardimci geceleri bakar mı ki daha 2 aylik bebege. Ben o acik ameliyat dikisleriyle nasil bakacagim bebegime?

Annem hergun agliyor. esim cok yogun calisan bir insan hem is stresi hem her izin gununde doktor doktor geziyoruz. Babam desen psikiyatriye gidip ilaca baslamış uyuyamiyormus geceleri.

Rabbim düşmanimın basına vermesin.

Güncelleme:

Arkadaslar oncelikle hepinize iyi dilekleriniz icin tesekkur ediyorum. Bugün istanbula geldik. Burada alaninda ünlü bir kalp damar cerrahı ve docent kardiyolog ekibiyle gorustuk. Yeniden ekg cektiler ve soyledikleri şu:

Kalp yetmezliğim kapak kacirmasindan degil hamilelikten kaybaklanabilirmiş. Hamilelikten kaynaklanan kalp yetmezligi dogumdan sonra 6 ayda toparlanir eski haline gelirmiş. Acil ameliyat gerektiren bir durumum yokmuş. Yani evet ameliyat lazim ama lohusa lohusa ameliyat edecek kadar acil bir durum degil dediler. Bana yeni ilaç yazdılar. bu ilac kalbi güclendirecekmis. cocugunuda emzirebilirsin hic sakincasi yok dediler. Ben cok tedirgindim seni cok korkutmuslar ama hastaliginin caresi var caresiz bir durumda degil kalbin dediler.

Simdi verdikleri ilacları kullanip 1 ay sonra tekrar kontrole gelecegim ve o 1 ay boyuncada cocugumu emzirecegim.

Bu arada kapali ameliyat olma olasıligimda yuksekmiş. 2012 de aldıysan radyoterapiyi nokta atisi almissindir tum cigerlerini etkilememistir o eski tekolojide tum cigeri etkileyip yapisikliga sebep oluyordu dedi cerrah.

İcim bir nebze rahatladı. Kendi ilimdeki doktorlardan geri donulmez yollara girebiliriz kalbinden kirmizi alarm veren sesler geliyor ameliyat olsan bile toparlanmaz bu kalp gibisinden sozler duymustum. sanki bir daha hic toplanmayacakmis kalbim bir daha hic iyilesemeyecegim psikolojisine girmistim. Şukür öyle değilmiş.

Şimdi daha iyiyim. yardimcida ayarladik sayilir bayramdan sonra gelecek deneme suresi olacak begenirsek annemle devam edecek ev islerine yardim etmek icin.

tabi en mutlu oldugun cocugumu emzirecegim ve belli bir seviyeye getirebileceğim.

vaveyla__ .!.:

Merhaba sevgili hanımlar. öncelikle icimi dökeceğim icin biraz uzun olacak;

Size birkaç ayda tepe taklak olan hayatımdan bahsedeceğim. Biliyorum burda konu açmak çare olmayacak hiçbir şeye ama anlatmak paylaşmak istedim. paylasinca rahatlamayacağim onuda biliyorum ama yinede anlatmak istiyorum.

Her şey ikinci çocuk istemenle başladı. mutlu bir evliligim cok hateketli ama çok şükur hicbir problemi olmayan 5 yaşında oğlum ve severek yaptiğim bir meslegim vardı. Hoş vardi dememe bakmayın bunlar hala var. Maddi durumumuzda iyi olunca evin arabanında borcu bitince dedim 2. çocuğun tam zamanı. Bu sefer ilk oğlumdaki gibi hemen ise baslamayacak 2 yasina kadar ucretsiz izin kullanacaktim. sonra da 60 yasindaki anneme muhtac olmayacak (ilk oğluma 3 yıl annem bakti) annemide rahat ettirecektim.

Plan güzeldi. Sukur fazla beklemeden de hamile kaldım. 19. haftada tsh kontrolu icin gittigim dahiliye doktoru benim sirtimi dinlerken kalbimin seslerinin biraz farklı olduğunu soyledi ve vakit kaybetmeden kardoyologa yönlerdirdi. kardiyologa gittik kalp kapakciginda kacak oldugunu ileri derecede oldugunu hamilelikle dahada ilerleyecegini söyledi. Sonra bir docent bulduk ve ilac tedavisine basladik. Bu doktorda 30. haftayi zor gorecegimizi 32 olur olmaz bebegi sezeryanla almak gerektigini söyledi. ben verilen ilaclari kullanmaya basladim ama isin tuhafi ben ne carpinti ne nefes darligi ne uyuyamama hicbir sey yasamıyordum. her hafta kontrole yuregim ağzimda gittim. sonunda 31 haftada kalp atislarim 130 u gorunce hastaneye yattim ve serum tedavisine basladik. Umudum hep kalp atişlarim düsecek eve donecegim 39 a kadar bekleyecegim ama olmadi ve hastanede yatiyorken 35. haftada sezeryana alindim. sezeryan ayrı bir talihsizlik plesenta eski sezeryan dikisine cok yakin oldugu icin cok zor bir sezeryan olmus cok kan kaybetmisim 3 saat surmus rahmimi kurtarmaya calismislar kurtarmislar ama kalbim cok zorlanmiş. sezeryandan ciktim ertesi gun beni taburcu ettiler ve ben evde cok fenalastim. sol ayagim bacagimla beraber balon gibi sisti ve ben nefes darliğindan oksurukten yatamaz hale geldim tekrar hastaneye yattim 3 gunluk bebegim 5 yasindaki oğlumu evde 60 yasindaki anneme birakarak.

4 gun tekrardan serum aldim sikayetlerim gecti tekrar eve dondum. tabi yine 2 hafta sonra kontrole cagirdi kardiyoloji. kontrolede kalbimin giderek zayifladigini kapaklardaki kacagin hamilelikten sonra azalmadigini ve vakit kaybetmeden kapakcik ameliyati olmam gerektigini ogrendim. Bebegim cok kucuk biraz erteleyemez miyiz diye sordugumda hayir dediler.

istanbula gidip orada robotik kalp ameliyati olmaya karar verdim. bu arada kendi sehrimde baska bir kardiyoloji doktoruna gittim belki daha ilimli konusur diye. Birakin daha ilimli konusmayi beni mahfetti. keske rahmini alsaymislar kalbin bu hale gelmeseymis dedi. kullandigin ilaclar cok hafif dedi dedimki bebegimi emzirmek istedigimi soyleyince bunlari yazdilar olmaz oyle sey keseceksin emzirmeyi dedi. bebegi 35. haftaya kadar beklemekte sen mi istedin diye sordu evet diyince bir de ona kizdi 30. haftada alinsaydi bebek neden israr ettin dedi. Sonra ameliyattan sonra bile duzelmeyebilir kalbin dedi. Ben basladim hungur hungur aglamaya adamın odasinda esim yanimda.

Sonra kalp cerrahina girdik ben robotik istiyorum diyince sen radyoterapi kemoterapi almissin(10 sene once lenfoma tedavisi gordum) Senin cigerlerinde yapisiklik vardir sana robotik olmaz dedi. zaten kendisi robotik yapabilen bir cerrah degil esim agzindan kacirdi istanbula gidecegiz robotik icin diye. istanbuldakilerin bakma reklam yaptigina o isler oyle kolay degil gel ben sana acik ameliyat yapayim kapağı degistireyin dedi. Ben degisim degil tamir istiyorum diyince sana tamir olmaz sonra yeniden ameliyat olmak zorunda kalirsin diyince benim tekrardan dunyam basima yikildi ve aglamaya basladim.

Simdi istanbuldan robotikte yapabilen unlu bir prof kalp damar cerrahindan randevu aldik cuma gunune ama ben ne yerdeyim ne gokte. bebegim daha 30 gunluk ve acik kalp ameliyati olan bir arkadasimla konustum 6 aya zor toparlaniyorsun dedi.

Ben ameliyat olmaya gidince hem bebegime hem 5 yasindaki oğluma annem bakacak. Simdi de her gun yanima geliyor yardim etmek icin ve cok yoruluyor. o kadar uzuluyorum ki onun haline. Bu hale gelecegimi bilseydim 2. bebegimi dogurmazdim 1 tane yeterdi bana.

Birde 1 aylik oglum abisi gibi cok sancisi var hece gunduz agliyor. anneme uzuluyorum nasil basedecek. ameliyattan sonra ben toparlanamazsam nasil olacak aklim almiyor. Bunlari dusunmekten ne istah ne uyku kaldi bende.

Kayinvalidemler sağolsunlar ayni sehirde olmamiza rağmen birakin gelip evime cocuk bakmayi manevi destekleri bile yok. Tamam ben el kızıyım ama ara oğlunu üzulme oglum de(esim de cok uzgun) yok onu bile yapmiyorlar. Aradim anlattim doktor ameliyat dedi dedim esim cok uzuldu ona destek olun dedim ama yok aramadilar esimi.

Simdi dünyam basima yıkılmış sekilde kara kara dusunuyorum. icimde sıkıntilar hic gecmiyor. Parali yardimci tutalim ameliyattan sonra diyorum ama parali yardimci geceleri bakar mı ki daha 2 aylik bebege. Ben o acik ameliyat dikisleriyle nasil bakacagim bebegime?

Annem hergun agliyor. esim cok yogun calisan bir insan hem is stresi hem her izin gununde doktor doktor geziyoruz. Babam desen psikiyatriye gidip ilaca baslamış uyuyamiyormus geceleri.

Rabbim düşmanimın basına vermesin.

Genişletmek için tıkla...

Allah yardımcınız olsun. Aynı şehirde olsak ben seve seve bakardım bebeginize. Malatya'dayım. İnşallah her şey hızlıca yoluna girer. Siz strese girmeyin olur mu.

Arkadasim okudum cok gecmis olsun.
Allah yardimciniz olsun ama gecicek insallah hepsi.
Evet bir yardimci iyi olacak sanki annende olur yaninizda.
Umarim açık olmaz ama sagligina nasil kavusacaksan insallah oyle olsun tekrar tekrar ameliyat olmaktansa ne gerekiyorsa o yapilsin.
Yatili bakici alinirsa bakar tabii geceleri de.

2. bebeğiniz bir nevi kurtarıcınız olmuş bence. Olmasaydı belki hala farkında olmayacaktınız durumun ve iş işten geçince ortaya çıkacaktı.
Haklısınız çok zor bir süreç ama bir de annem, babam, eşim üzülüyor diye dert etmeyin. sizi sevmeseler üzülmezlerdi.
Emin olun herşey yoluna girecek..
Şu an üzüntü, stres sizi daha çok hasta etmekten başka işe yaramaz.
Çocuklarınız ve aileniz için sımsıkı tutunun hayata.. Her karanlığın ardında güneş vardır..
Tez zamanda Allah şifa nasip etsin inşallah .

Buarada hangi sehirdesiniz bilmiyorum ama.bende canakkaledeyim.
Buralardaysaniz seve seve yardimci olurum.

Allah yardımcınız olsun
Şifa versin tez zamanda demek için geldim.

geçmiş olsun canım benm babaanem 2017 yılında izmirde bir üniversite hastanesinde kasıktan girilip kalp kapakçığı değişti ki. 87 yaşında oldu bu ameliyatı. izmire gelmeyi düşünürsen ameliyat için hastane vs ismi paylaşabilirim.


sakın ama sakın açık kalp ameliyatı diyen doktora kanma gerekirse 5-6 doktora git ama tek bir doktorun ameliyat şekline tamam deme.

Allah yar ve yardımcın olsun Kısa zamanda sağlığına kavuş inşallah kardeşim

hangi şehirde yaşıyorsunuz

Rabbim şifa versin.
Üzülmemeye gayret edin.
Moral en kıymetli ilac biliyorsunuz.

Cok cok gecmis olsun. Bakici ayarlanir onu düşünerek stres yapmayin kendinize. Yatili bakıcılar illa ki vardir. Hangi ilde yasiyorsunuz bilmiyorum ama simdide cevrenize haber salin, siz ameliyat olmadan bakici bulun, her sey rayina otursun. O zaman akliniz bebekte ve annenizde kalmazda daha rahat ameliyata girersiniz. Umarim en kisa surede de toparlarsiniz. Doktorlar her ihtimali en basindan pat diye söylüyorlar, siz hemen en kotusunu dusunmeyin. Iyi bir doktor ve moralle atlatirsiniz insallah.

Rabbim şifa versin. İnşallah en kolay şekilde atlatırsınız bu süreci. Dualarım sizinle

Allah şifa versin. Tez zamanda kötü günler geçer inşallah
Tüm kalbimle dua ediyorum size. Evlatlarınız,eşiniz ve kıymetli destekçiniz annenizle mutlu huzurlu günleriniz olsun. İleride bu günleri hatırlamayın bile inşallah

Yardım teklif eden dua eden tüm arkadaşlardan Allah razı olsun.

Bursadayım. Parayla yardimci tutmak istiyorum ama 2 aylik bebegimi benden baska kimse bakamaz gibi geliyor.

Onun yuzune baktikca ağlıyorum. ilk oğlum ne şansliymis 2 yadina kadar emzirdim geceleri kalktim sabah kadar ben ilgilendim hicbir saģlik problemim yoktu.

Simdi bu bebegimi memeden kesmem lazim agir ilac tedavisi uygulanacak. sonra istanbulda ameliyat surecince benden ayri kalacak. Acik ameliyattan baska care yok denirse ben ameliyatli nasil alacagim o bebegi kucagima?

Bebegime bakip bakip ağlıyorum belki de bu son emzirisim son kucagima alisim diye.

Buyuk oglumda surekli benim hastaneye yatmamdan oturu asiri hircinlasti anneme vurup duruyor. zaten hep cok hareketli bir cocuk annemin basi kaldirmiyor artik farkindayim.

Üzülüyorum ama elimden bir sey gelmiyor. Sağlikli olmak ne kadar önemliymiş.

Allah yardımcın olsun acaba öncesinde sıkıntı vardıda farkedilmedi mi

Geçmiş olsun acil şifalar dilerim. Kendinizi üzmeyin ,şu an öncelik sağlığınız,bebeginize de bakan olur,gerekirse yardımcı alırsınız yatılı gece de bakımını yapar, siz yeter ki iyi olun,hepsi hallolur. Anneniz,babanız zaten siz iyi olunca iyi olurlar,lütfen üzmeyin kendinizi.
İstanbuldaysaniz şayet Yusuf Kalko'yu araştırın derim,çok iyi bir doktor alanında.

Birde şimdi ameliyatlar hep kapali oluyor iyice arastırin derim iyilesmekte kolay oluyor hem

Hiç kardeşiniz yok mu en azından 5 yaşındakine baksa veya yanınıza gelse

vaveyla__ .!.:

Merhaba sevgili hanımlar. öncelikle icimi dökeceğim icin biraz uzun olacak;

Size birkaç ayda tepe taklak olan hayatımdan bahsedeceğim. Biliyorum burda konu açmak çare olmayacak hiçbir şeye ama anlatmak paylaşmak istedim. paylasinca rahatlamayacağim onuda biliyorum ama yinede anlatmak istiyorum.

Her şey ikinci çocuk istemenle başladı. mutlu bir evliligim cok hateketli ama çok şükur hicbir problemi olmayan 5 yaşında oğlum ve severek yaptiğim bir meslegim vardı. Hoş vardi dememe bakmayın bunlar hala var. Maddi durumumuzda iyi olunca evin arabanında borcu bitince dedim 2. çocuğun tam zamanı. Bu sefer ilk oğlumdaki gibi hemen ise baslamayacak 2 yasina kadar ucretsiz izin kullanacaktim. sonra da 60 yasindaki anneme muhtac olmayacak (ilk oğluma 3 yıl annem bakti) annemide rahat ettirecektim.

Plan güzeldi. Sukur fazla beklemeden de hamile kaldım. 19. haftada tsh kontrolu icin gittigim dahiliye doktoru benim sirtimi dinlerken kalbimin seslerinin biraz farklı olduğunu soyledi ve vakit kaybetmeden kardoyologa yönlerdirdi. kardiyologa gittik kalp kapakciginda kacak oldugunu ileri derecede oldugunu hamilelikle dahada ilerleyecegini söyledi. Sonra bir docent bulduk ve ilac tedavisine basladik. Bu doktorda 30. haftayi zor gorecegimizi 32 olur olmaz bebegi sezeryanla almak gerektigini söyledi. ben verilen ilaclari kullanmaya basladim ama isin tuhafi ben ne carpinti ne nefes darligi ne uyuyamama hicbir sey yasamıyordum. her hafta kontrole yuregim ağzimda gittim. sonunda 31 haftada kalp atislarim 130 u gorunce hastaneye yattim ve serum tedavisine basladik. Umudum hep kalp atişlarim düsecek eve donecegim 39 a kadar bekleyecegim ama olmadi ve hastanede yatiyorken 35. haftada sezeryana alindim. sezeryan ayrı bir talihsizlik plesenta eski sezeryan dikisine cok yakin oldugu icin cok zor bir sezeryan olmus cok kan kaybetmisim 3 saat surmus rahmimi kurtarmaya calismislar kurtarmislar ama kalbim cok zorlanmiş. sezeryandan ciktim ertesi gun beni taburcu ettiler ve ben evde cok fenalastim. sol ayagim bacagimla beraber balon gibi sisti ve ben nefes darliğindan oksurukten yatamaz hale geldim tekrar hastaneye yattim 3 gunluk bebegim 5 yasindaki oğlumu evde 60 yasindaki anneme birakarak.

4 gun tekrardan serum aldim sikayetlerim gecti tekrar eve dondum. tabi yine 2 hafta sonra kontrole cagirdi kardiyoloji. kontrolede kalbimin giderek zayifladigini kapaklardaki kacagin hamilelikten sonra azalmadigini ve vakit kaybetmeden kapakcik ameliyati olmam gerektigini ogrendim. Bebegim cok kucuk biraz erteleyemez miyiz diye sordugumda hayir dediler.

istanbula gidip orada robotik kalp ameliyati olmaya karar verdim. bu arada kendi sehrimde baska bir kardiyoloji doktoruna gittim belki daha ilimli konusur diye. Birakin daha ilimli konusmayi beni mahfetti. keske rahmini alsaymislar kalbin bu hale gelmeseymis dedi. kullandigin ilaclar cok hafif dedi dedimki bebegimi emzirmek istedigimi soyleyince bunlari yazdilar olmaz oyle sey keseceksin emzirmeyi dedi. bebegi 35. haftaya kadar beklemekte sen mi istedin diye sordu evet diyince bir de ona kizdi 30. haftada alinsaydi bebek neden israr ettin dedi. Sonra ameliyattan sonra bile duzelmeyebilir kalbin dedi. Ben basladim hungur hungur aglamaya adamın odasinda esim yanimda.

Sonra kalp cerrahina girdik ben robotik istiyorum diyince sen radyoterapi kemoterapi almissin(10 sene once lenfoma tedavisi gordum) Senin cigerlerinde yapisiklik vardir sana robotik olmaz dedi. zaten kendisi robotik yapabilen bir cerrah degil esim agzindan kacirdi istanbula gidecegiz robotik icin diye. istanbuldakilerin bakma reklam yaptigina o isler oyle kolay degil gel ben sana acik ameliyat yapayim kapağı degistireyin dedi. Ben degisim degil tamir istiyorum diyince sana tamir olmaz sonra yeniden ameliyat olmak zorunda kalirsin diyince benim tekrardan dunyam basima yikildi ve aglamaya basladim.

Simdi istanbuldan robotikte yapabilen unlu bir prof kalp damar cerrahindan randevu aldik cuma gunune ama ben ne yerdeyim ne gokte. bebegim daha 30 gunluk ve acik kalp ameliyati olan bir arkadasimla konustum 6 aya zor toparlaniyorsun dedi.

Ben ameliyat olmaya gidince hem bebegime hem 5 yasindaki oğluma annem bakacak. Simdi de her gun yanima geliyor yardim etmek icin ve cok yoruluyor. o kadar uzuluyorum ki onun haline. Bu hale gelecegimi bilseydim 2. bebegimi dogurmazdim 1 tane yeterdi bana.

Birde 1 aylik oglum abisi gibi cok sancisi var hece gunduz agliyor. anneme uzuluyorum nasil basedecek. ameliyattan sonra ben toparlanamazsam nasil olacak aklim almiyor. Bunlari dusunmekten ne istah ne uyku kaldi bende.

Kayinvalidemler sağolsunlar ayni sehirde olmamiza rağmen birakin gelip evime cocuk bakmayi manevi destekleri bile yok. Tamam ben el kızıyım ama ara oğlunu üzulme oglum de(esim de cok uzgun) yok onu bile yapmiyorlar. Aradim anlattim doktor ameliyat dedi dedim esim cok uzuldu ona destek olun dedim ama yok aramadilar esimi.

Simdi dünyam basima yıkılmış sekilde kara kara dusunuyorum. icimde sıkıntilar hic gecmiyor. Parali yardimci tutalim ameliyattan sonra diyorum ama parali yardimci geceleri bakar mı ki daha 2 aylik bebege. Ben o acik ameliyat dikisleriyle nasil bakacagim bebegime?

Annem hergun agliyor. esim cok yogun calisan bir insan hem is stresi hem her izin gununde doktor doktor geziyoruz. Babam desen psikiyatriye gidip ilaca baslamış uyuyamiyormus geceleri.

Rabbim düşmanimın basına vermesin.

Genişletmek için tıkla...

Allah yardımcınız olsun...nacizane fikrim ikinci doktorun söylediklerini dikkate alın derim...gerekirse başka bir uzmana daha başvurun emin olmak için. Bebeğinizin sütü bakımı herşeyini sonra tekrar bıraktığınız yerden devam edersiniz ama bunu yapabilmek için ayakta olmanız lazım. Herşeyi unutup kendi sağlığınız için ne gerekiyorsa onu yapmalısınız. Keşke doktorunuzun deklerini dikkate alıp 31 haftada sezeryanı olsaydınız...ama işte keşkelerle olmuyor..önce sağlığınız diğerleri olur.