Allah kimseye böyle dert vermesin

vaveyla__ .!.:

Merhaba sevgili hanımlar. öncelikle icimi dökeceğim icin biraz uzun olacak;

Size birkaç ayda tepe taklak olan hayatımdan bahsedeceğim. Biliyorum burda konu açmak çare olmayacak hiçbir şeye ama anlatmak paylaşmak istedim. paylasinca rahatlamayacağim onuda biliyorum ama yinede anlatmak istiyorum.

Her şey ikinci çocuk istemenle başladı. mutlu bir evliligim cok hateketli ama çok şükur hicbir problemi olmayan 5 yaşında oğlum ve severek yaptiğim bir meslegim vardı. Hoş vardi dememe bakmayın bunlar hala var. Maddi durumumuzda iyi olunca evin arabanında borcu bitince dedim 2. çocuğun tam zamanı. Bu sefer ilk oğlumdaki gibi hemen ise baslamayacak 2 yasina kadar ucretsiz izin kullanacaktim. sonra da 60 yasindaki anneme muhtac olmayacak (ilk oğluma 3 yıl annem bakti) annemide rahat ettirecektim.

Plan güzeldi. Sukur fazla beklemeden de hamile kaldım. 19. haftada tsh kontrolu icin gittigim dahiliye doktoru benim sirtimi dinlerken kalbimin seslerinin biraz farklı olduğunu soyledi ve vakit kaybetmeden kardoyologa yönlerdirdi. kardiyologa gittik kalp kapakciginda kacak oldugunu ileri derecede oldugunu hamilelikle dahada ilerleyecegini söyledi. Sonra bir docent bulduk ve ilac tedavisine basladik. Bu doktorda 30. haftayi zor gorecegimizi 32 olur olmaz bebegi sezeryanla almak gerektigini söyledi. ben verilen ilaclari kullanmaya basladim ama isin tuhafi ben ne carpinti ne nefes darligi ne uyuyamama hicbir sey yasamıyordum. her hafta kontrole yuregim ağzimda gittim. sonunda 31 haftada kalp atislarim 130 u gorunce hastaneye yattim ve serum tedavisine basladik. Umudum hep kalp atişlarim düsecek eve donecegim 39 a kadar bekleyecegim ama olmadi ve hastanede yatiyorken 35. haftada sezeryana alindim. sezeryan ayrı bir talihsizlik plesenta eski sezeryan dikisine cok yakin oldugu icin cok zor bir sezeryan olmus cok kan kaybetmisim 3 saat surmus rahmimi kurtarmaya calismislar kurtarmislar ama kalbim cok zorlanmiş. sezeryandan ciktim ertesi gun beni taburcu ettiler ve ben evde cok fenalastim. sol ayagim bacagimla beraber balon gibi sisti ve ben nefes darliğindan oksurukten yatamaz hale geldim tekrar hastaneye yattim 3 gunluk bebegim 5 yasindaki oğlumu evde 60 yasindaki anneme birakarak.

4 gun tekrardan serum aldim sikayetlerim gecti tekrar eve dondum. tabi yine 2 hafta sonra kontrole cagirdi kardiyoloji. kontrolede kalbimin giderek zayifladigini kapaklardaki kacagin hamilelikten sonra azalmadigini ve vakit kaybetmeden kapakcik ameliyati olmam gerektigini ogrendim. Bebegim cok kucuk biraz erteleyemez miyiz diye sordugumda hayir dediler.

istanbula gidip orada robotik kalp ameliyati olmaya karar verdim. bu arada kendi sehrimde baska bir kardiyoloji doktoruna gittim belki daha ilimli konusur diye. Birakin daha ilimli konusmayi beni mahfetti. keske rahmini alsaymislar kalbin bu hale gelmeseymis dedi. kullandigin ilaclar cok hafif dedi dedimki bebegimi emzirmek istedigimi soyleyince bunlari yazdilar olmaz oyle sey keseceksin emzirmeyi dedi. bebegi 35. haftaya kadar beklemekte sen mi istedin diye sordu evet diyince bir de ona kizdi 30. haftada alinsaydi bebek neden israr ettin dedi. Sonra ameliyattan sonra bile duzelmeyebilir kalbin dedi. Ben basladim hungur hungur aglamaya adamın odasinda esim yanimda.

Sonra kalp cerrahina girdik ben robotik istiyorum diyince sen radyoterapi kemoterapi almissin(10 sene once lenfoma tedavisi gordum) Senin cigerlerinde yapisiklik vardir sana robotik olmaz dedi. zaten kendisi robotik yapabilen bir cerrah degil esim agzindan kacirdi istanbula gidecegiz robotik icin diye. istanbuldakilerin bakma reklam yaptigina o isler oyle kolay degil gel ben sana acik ameliyat yapayim kapağı degistireyin dedi. Ben degisim degil tamir istiyorum diyince sana tamir olmaz sonra yeniden ameliyat olmak zorunda kalirsin diyince benim tekrardan dunyam basima yikildi ve aglamaya basladim.

Simdi istanbuldan robotikte yapabilen unlu bir prof kalp damar cerrahindan randevu aldik cuma gunune ama ben ne yerdeyim ne gokte. bebegim daha 30 gunluk ve acik kalp ameliyati olan bir arkadasimla konustum 6 aya zor toparlaniyorsun dedi.

Ben ameliyat olmaya gidince hem bebegime hem 5 yasindaki oğluma annem bakacak. Simdi de her gun yanima geliyor yardim etmek icin ve cok yoruluyor. o kadar uzuluyorum ki onun haline. Bu hale gelecegimi bilseydim 2. bebegimi dogurmazdim 1 tane yeterdi bana.

Birde 1 aylik oglum abisi gibi cok sancisi var hece gunduz agliyor. anneme uzuluyorum nasil basedecek. ameliyattan sonra ben toparlanamazsam nasil olacak aklim almiyor. Bunlari dusunmekten ne istah ne uyku kaldi bende.

Kayinvalidemler sağolsunlar ayni sehirde olmamiza rağmen birakin gelip evime cocuk bakmayi manevi destekleri bile yok. Tamam ben el kızıyım ama ara oğlunu üzulme oglum de(esim de cok uzgun) yok onu bile yapmiyorlar. Aradim anlattim doktor ameliyat dedi dedim esim cok uzuldu ona destek olun dedim ama yok aramadilar esimi.

Simdi dünyam basima yıkılmış sekilde kara kara dusunuyorum. icimde sıkıntilar hic gecmiyor. Parali yardimci tutalim ameliyattan sonra diyorum ama parali yardimci geceleri bakar mı ki daha 2 aylik bebege. Ben o acik ameliyat dikisleriyle nasil bakacagim bebegime?

Annem hergun agliyor. esim cok yogun calisan bir insan hem is stresi hem her izin gununde doktor doktor geziyoruz. Babam desen psikiyatriye gidip ilaca baslamış uyuyamiyormus geceleri.

Rabbim düşmanimın basına vermesin.

Genişletmek için tıkla...

vaveyla__ .!.:

Yardım teklif eden dua eden tüm arkadaşlardan Allah razı olsun.

Bursadayım. Parayla yardimci tutmak istiyorum ama 2 aylik bebegimi benden baska kimse bakamaz gibi geliyor.

Onun yuzune baktikca ağlıyorum. ilk oğlum ne şansliymis 2 yadina kadar emzirdim geceleri kalktim sabah kadar ben ilgilendim hicbir saģlik problemim yoktu.

Simdi bu bebegimi memeden kesmem lazim agir ilac tedavisi uygulanacak. sonra istanbulda ameliyat surecince benden ayri kalacak. Acik ameliyattan baska care yok denirse ben ameliyatli nasil alacagim o bebegi kucagima?

Bebegime bakip bakip ağlıyorum belki de bu son emzirisim son kucagima alisim diye.

Buyuk oglumda surekli benim hastaneye yatmamdan oturu asiri hircinlasti anneme vurup duruyor. zaten hep cok hareketli bir cocuk annemin basi kaldirmiyor artik farkindayim.

Üzülüyorum ama elimden bir sey gelmiyor. Sağlikli olmak ne kadar önemliymiş.

Genişletmek için tıkla...

vaveyla__ .!.:

Merhaba sevgili hanımlar. öncelikle icimi dökeceğim icin biraz uzun olacak;

Size birkaç ayda tepe taklak olan hayatımdan bahsedeceğim. Biliyorum burda konu açmak çare olmayacak hiçbir şeye ama anlatmak paylaşmak istedim. paylasinca rahatlamayacağim onuda biliyorum ama yinede anlatmak istiyorum.

Her şey ikinci çocuk istemenle başladı. mutlu bir evliligim cok hateketli ama çok şükur hicbir problemi olmayan 5 yaşında oğlum ve severek yaptiğim bir meslegim vardı. Hoş vardi dememe bakmayın bunlar hala var. Maddi durumumuzda iyi olunca evin arabanında borcu bitince dedim 2. çocuğun tam zamanı. Bu sefer ilk oğlumdaki gibi hemen ise baslamayacak 2 yasina kadar ucretsiz izin kullanacaktim. sonra da 60 yasindaki anneme muhtac olmayacak (ilk oğluma 3 yıl annem bakti) annemide rahat ettirecektim.

Plan güzeldi. Sukur fazla beklemeden de hamile kaldım. 19. haftada tsh kontrolu icin gittigim dahiliye doktoru benim sirtimi dinlerken kalbimin seslerinin biraz farklı olduğunu soyledi ve vakit kaybetmeden kardoyologa yönlerdirdi. kardiyologa gittik kalp kapakciginda kacak oldugunu ileri derecede oldugunu hamilelikle dahada ilerleyecegini söyledi. Sonra bir docent bulduk ve ilac tedavisine basladik. Bu doktorda 30. haftayi zor gorecegimizi 32 olur olmaz bebegi sezeryanla almak gerektigini söyledi. ben verilen ilaclari kullanmaya basladim ama isin tuhafi ben ne carpinti ne nefes darligi ne uyuyamama hicbir sey yasamıyordum. her hafta kontrole yuregim ağzimda gittim. sonunda 31 haftada kalp atislarim 130 u gorunce hastaneye yattim ve serum tedavisine basladik. Umudum hep kalp atişlarim düsecek eve donecegim 39 a kadar bekleyecegim ama olmadi ve hastanede yatiyorken 35. haftada sezeryana alindim. sezeryan ayrı bir talihsizlik plesenta eski sezeryan dikisine cok yakin oldugu icin cok zor bir sezeryan olmus cok kan kaybetmisim 3 saat surmus rahmimi kurtarmaya calismislar kurtarmislar ama kalbim cok zorlanmiş. sezeryandan ciktim ertesi gun beni taburcu ettiler ve ben evde cok fenalastim. sol ayagim bacagimla beraber balon gibi sisti ve ben nefes darliğindan oksurukten yatamaz hale geldim tekrar hastaneye yattim 3 gunluk bebegim 5 yasindaki oğlumu evde 60 yasindaki anneme birakarak.

4 gun tekrardan serum aldim sikayetlerim gecti tekrar eve dondum. tabi yine 2 hafta sonra kontrole cagirdi kardiyoloji. kontrolede kalbimin giderek zayifladigini kapaklardaki kacagin hamilelikten sonra azalmadigini ve vakit kaybetmeden kapakcik ameliyati olmam gerektigini ogrendim. Bebegim cok kucuk biraz erteleyemez miyiz diye sordugumda hayir dediler.

istanbula gidip orada robotik kalp ameliyati olmaya karar verdim. bu arada kendi sehrimde baska bir kardiyoloji doktoruna gittim belki daha ilimli konusur diye. Birakin daha ilimli konusmayi beni mahfetti. keske rahmini alsaymislar kalbin bu hale gelmeseymis dedi. kullandigin ilaclar cok hafif dedi dedimki bebegimi emzirmek istedigimi soyleyince bunlari yazdilar olmaz oyle sey keseceksin emzirmeyi dedi. bebegi 35. haftaya kadar beklemekte sen mi istedin diye sordu evet diyince bir de ona kizdi 30. haftada alinsaydi bebek neden israr ettin dedi. Sonra ameliyattan sonra bile duzelmeyebilir kalbin dedi. Ben basladim hungur hungur aglamaya adamın odasinda esim yanimda.

Sonra kalp cerrahina girdik ben robotik istiyorum diyince sen radyoterapi kemoterapi almissin(10 sene once lenfoma tedavisi gordum) Senin cigerlerinde yapisiklik vardir sana robotik olmaz dedi. zaten kendisi robotik yapabilen bir cerrah degil esim agzindan kacirdi istanbula gidecegiz robotik icin diye. istanbuldakilerin bakma reklam yaptigina o isler oyle kolay degil gel ben sana acik ameliyat yapayim kapağı degistireyin dedi. Ben degisim degil tamir istiyorum diyince sana tamir olmaz sonra yeniden ameliyat olmak zorunda kalirsin diyince benim tekrardan dunyam basima yikildi ve aglamaya basladim.

Simdi istanbuldan robotikte yapabilen unlu bir prof kalp damar cerrahindan randevu aldik cuma gunune ama ben ne yerdeyim ne gokte. bebegim daha 30 gunluk ve acik kalp ameliyati olan bir arkadasimla konustum 6 aya zor toparlaniyorsun dedi.

Ben ameliyat olmaya gidince hem bebegime hem 5 yasindaki oğluma annem bakacak. Simdi de her gun yanima geliyor yardim etmek icin ve cok yoruluyor. o kadar uzuluyorum ki onun haline. Bu hale gelecegimi bilseydim 2. bebegimi dogurmazdim 1 tane yeterdi bana.

Birde 1 aylik oglum abisi gibi cok sancisi var hece gunduz agliyor. anneme uzuluyorum nasil basedecek. ameliyattan sonra ben toparlanamazsam nasil olacak aklim almiyor. Bunlari dusunmekten ne istah ne uyku kaldi bende.

Kayinvalidemler sağolsunlar ayni sehirde olmamiza rağmen birakin gelip evime cocuk bakmayi manevi destekleri bile yok. Tamam ben el kızıyım ama ara oğlunu üzulme oglum de(esim de cok uzgun) yok onu bile yapmiyorlar. Aradim anlattim doktor ameliyat dedi dedim esim cok uzuldu ona destek olun dedim ama yok aramadilar esimi.

Simdi dünyam basima yıkılmış sekilde kara kara dusunuyorum. icimde sıkıntilar hic gecmiyor. Parali yardimci tutalim ameliyattan sonra diyorum ama parali yardimci geceleri bakar mı ki daha 2 aylik bebege. Ben o acik ameliyat dikisleriyle nasil bakacagim bebegime?

Annem hergun agliyor. esim cok yogun calisan bir insan hem is stresi hem her izin gununde doktor doktor geziyoruz. Babam desen psikiyatriye gidip ilaca baslamış uyuyamiyormus geceleri.

Rabbim düşmanimın basına vermesin.

Genişletmek için tıkla...

vaveyla__ .!.:

Yardım teklif eden dua eden tüm arkadaşlardan Allah razı olsun.

Bursadayım. Parayla yardimci tutmak istiyorum ama 2 aylik bebegimi benden baska kimse bakamaz gibi geliyor.

Onun yuzune baktikca ağlıyorum. ilk oğlum ne şansliymis 2 yadina kadar emzirdim geceleri kalktim sabah kadar ben ilgilendim hicbir saģlik problemim yoktu.

Simdi bu bebegimi memeden kesmem lazim agir ilac tedavisi uygulanacak. sonra istanbulda ameliyat surecince benden ayri kalacak. Acik ameliyattan baska care yok denirse ben ameliyatli nasil alacagim o bebegi kucagima?

Bebegime bakip bakip ağlıyorum belki de bu son emzirisim son kucagima alisim diye.

Buyuk oglumda surekli benim hastaneye yatmamdan oturu asiri hircinlasti anneme vurup duruyor. zaten hep cok hareketli bir cocuk annemin basi kaldirmiyor artik farkindayim.

Üzülüyorum ama elimden bir sey gelmiyor. Sağlikli olmak ne kadar önemliymiş.

Genişletmek için tıkla...

vaveyla__ .!.:

Merhaba sevgili hanımlar. öncelikle icimi dökeceğim icin biraz uzun olacak;

Size birkaç ayda tepe taklak olan hayatımdan bahsedeceğim. Biliyorum burda konu açmak çare olmayacak hiçbir şeye ama anlatmak paylaşmak istedim. paylasinca rahatlamayacağim onuda biliyorum ama yinede anlatmak istiyorum.

Her şey ikinci çocuk istemenle başladı. mutlu bir evliligim cok hateketli ama çok şükur hicbir problemi olmayan 5 yaşında oğlum ve severek yaptiğim bir meslegim vardı. Hoş vardi dememe bakmayın bunlar hala var. Maddi durumumuzda iyi olunca evin arabanında borcu bitince dedim 2. çocuğun tam zamanı. Bu sefer ilk oğlumdaki gibi hemen ise baslamayacak 2 yasina kadar ucretsiz izin kullanacaktim. sonra da 60 yasindaki anneme muhtac olmayacak (ilk oğluma 3 yıl annem bakti) annemide rahat ettirecektim.

Plan güzeldi. Sukur fazla beklemeden de hamile kaldım. 19. haftada tsh kontrolu icin gittigim dahiliye doktoru benim sirtimi dinlerken kalbimin seslerinin biraz farklı olduğunu soyledi ve vakit kaybetmeden kardoyologa yönlerdirdi. kardiyologa gittik kalp kapakciginda kacak oldugunu ileri derecede oldugunu hamilelikle dahada ilerleyecegini söyledi. Sonra bir docent bulduk ve ilac tedavisine basladik. Bu doktorda 30. haftayi zor gorecegimizi 32 olur olmaz bebegi sezeryanla almak gerektigini söyledi. ben verilen ilaclari kullanmaya basladim ama isin tuhafi ben ne carpinti ne nefes darligi ne uyuyamama hicbir sey yasamıyordum. her hafta kontrole yuregim ağzimda gittim. sonunda 31 haftada kalp atislarim 130 u gorunce hastaneye yattim ve serum tedavisine basladik. Umudum hep kalp atişlarim düsecek eve donecegim 39 a kadar bekleyecegim ama olmadi ve hastanede yatiyorken 35. haftada sezeryana alindim. sezeryan ayrı bir talihsizlik plesenta eski sezeryan dikisine cok yakin oldugu icin cok zor bir sezeryan olmus cok kan kaybetmisim 3 saat surmus rahmimi kurtarmaya calismislar kurtarmislar ama kalbim cok zorlanmiş. sezeryandan ciktim ertesi gun beni taburcu ettiler ve ben evde cok fenalastim. sol ayagim bacagimla beraber balon gibi sisti ve ben nefes darliğindan oksurukten yatamaz hale geldim tekrar hastaneye yattim 3 gunluk bebegim 5 yasindaki oğlumu evde 60 yasindaki anneme birakarak.

4 gun tekrardan serum aldim sikayetlerim gecti tekrar eve dondum. tabi yine 2 hafta sonra kontrole cagirdi kardiyoloji. kontrolede kalbimin giderek zayifladigini kapaklardaki kacagin hamilelikten sonra azalmadigini ve vakit kaybetmeden kapakcik ameliyati olmam gerektigini ogrendim. Bebegim cok kucuk biraz erteleyemez miyiz diye sordugumda hayir dediler.

istanbula gidip orada robotik kalp ameliyati olmaya karar verdim. bu arada kendi sehrimde baska bir kardiyoloji doktoruna gittim belki daha ilimli konusur diye. Birakin daha ilimli konusmayi beni mahfetti. keske rahmini alsaymislar kalbin bu hale gelmeseymis dedi. kullandigin ilaclar cok hafif dedi dedimki bebegimi emzirmek istedigimi soyleyince bunlari yazdilar olmaz oyle sey keseceksin emzirmeyi dedi. bebegi 35. haftaya kadar beklemekte sen mi istedin diye sordu evet diyince bir de ona kizdi 30. haftada alinsaydi bebek neden israr ettin dedi. Sonra ameliyattan sonra bile duzelmeyebilir kalbin dedi. Ben basladim hungur hungur aglamaya adamın odasinda esim yanimda.

Sonra kalp cerrahina girdik ben robotik istiyorum diyince sen radyoterapi kemoterapi almissin(10 sene once lenfoma tedavisi gordum) Senin cigerlerinde yapisiklik vardir sana robotik olmaz dedi. zaten kendisi robotik yapabilen bir cerrah degil esim agzindan kacirdi istanbula gidecegiz robotik icin diye. istanbuldakilerin bakma reklam yaptigina o isler oyle kolay degil gel ben sana acik ameliyat yapayim kapağı degistireyin dedi. Ben degisim degil tamir istiyorum diyince sana tamir olmaz sonra yeniden ameliyat olmak zorunda kalirsin diyince benim tekrardan dunyam basima yikildi ve aglamaya basladim.

Simdi istanbuldan robotikte yapabilen unlu bir prof kalp damar cerrahindan randevu aldik cuma gunune ama ben ne yerdeyim ne gokte. bebegim daha 30 gunluk ve acik kalp ameliyati olan bir arkadasimla konustum 6 aya zor toparlaniyorsun dedi.

Ben ameliyat olmaya gidince hem bebegime hem 5 yasindaki oğluma annem bakacak. Simdi de her gun yanima geliyor yardim etmek icin ve cok yoruluyor. o kadar uzuluyorum ki onun haline. Bu hale gelecegimi bilseydim 2. bebegimi dogurmazdim 1 tane yeterdi bana.

Birde 1 aylik oglum abisi gibi cok sancisi var hece gunduz agliyor. anneme uzuluyorum nasil basedecek. ameliyattan sonra ben toparlanamazsam nasil olacak aklim almiyor. Bunlari dusunmekten ne istah ne uyku kaldi bende.

Kayinvalidemler sağolsunlar ayni sehirde olmamiza rağmen birakin gelip evime cocuk bakmayi manevi destekleri bile yok. Tamam ben el kızıyım ama ara oğlunu üzulme oglum de(esim de cok uzgun) yok onu bile yapmiyorlar. Aradim anlattim doktor ameliyat dedi dedim esim cok uzuldu ona destek olun dedim ama yok aramadilar esimi.

Simdi dünyam basima yıkılmış sekilde kara kara dusunuyorum. icimde sıkıntilar hic gecmiyor. Parali yardimci tutalim ameliyattan sonra diyorum ama parali yardimci geceleri bakar mı ki daha 2 aylik bebege. Ben o acik ameliyat dikisleriyle nasil bakacagim bebegime?

Annem hergun agliyor. esim cok yogun calisan bir insan hem is stresi hem her izin gununde doktor doktor geziyoruz. Babam desen psikiyatriye gidip ilaca baslamış uyuyamiyormus geceleri.

Rabbim düşmanimın basına vermesin.

Genişletmek için tıkla...

vaveyla__ .!.:

Merhaba sevgili hanımlar. öncelikle icimi dökeceğim icin biraz uzun olacak;

Size birkaç ayda tepe taklak olan hayatımdan bahsedeceğim. Biliyorum burda konu açmak çare olmayacak hiçbir şeye ama anlatmak paylaşmak istedim. paylasinca rahatlamayacağim onuda biliyorum ama yinede anlatmak istiyorum.

Her şey ikinci çocuk istemenle başladı. mutlu bir evliligim cok hateketli ama çok şükur hicbir problemi olmayan 5 yaşında oğlum ve severek yaptiğim bir meslegim vardı. Hoş vardi dememe bakmayın bunlar hala var. Maddi durumumuzda iyi olunca evin arabanında borcu bitince dedim 2. çocuğun tam zamanı. Bu sefer ilk oğlumdaki gibi hemen ise baslamayacak 2 yasina kadar ucretsiz izin kullanacaktim. sonra da 60 yasindaki anneme muhtac olmayacak (ilk oğluma 3 yıl annem bakti) annemide rahat ettirecektim.

Plan güzeldi. Sukur fazla beklemeden de hamile kaldım. 19. haftada tsh kontrolu icin gittigim dahiliye doktoru benim sirtimi dinlerken kalbimin seslerinin biraz farklı olduğunu soyledi ve vakit kaybetmeden kardoyologa yönlerdirdi. kardiyologa gittik kalp kapakciginda kacak oldugunu ileri derecede oldugunu hamilelikle dahada ilerleyecegini söyledi. Sonra bir docent bulduk ve ilac tedavisine basladik. Bu doktorda 30. haftayi zor gorecegimizi 32 olur olmaz bebegi sezeryanla almak gerektigini söyledi. ben verilen ilaclari kullanmaya basladim ama isin tuhafi ben ne carpinti ne nefes darligi ne uyuyamama hicbir sey yasamıyordum. her hafta kontrole yuregim ağzimda gittim. sonunda 31 haftada kalp atislarim 130 u gorunce hastaneye yattim ve serum tedavisine basladik. Umudum hep kalp atişlarim düsecek eve donecegim 39 a kadar bekleyecegim ama olmadi ve hastanede yatiyorken 35. haftada sezeryana alindim. sezeryan ayrı bir talihsizlik plesenta eski sezeryan dikisine cok yakin oldugu icin cok zor bir sezeryan olmus cok kan kaybetmisim 3 saat surmus rahmimi kurtarmaya calismislar kurtarmislar ama kalbim cok zorlanmiş. sezeryandan ciktim ertesi gun beni taburcu ettiler ve ben evde cok fenalastim. sol ayagim bacagimla beraber balon gibi sisti ve ben nefes darliğindan oksurukten yatamaz hale geldim tekrar hastaneye yattim 3 gunluk bebegim 5 yasindaki oğlumu evde 60 yasindaki anneme birakarak.

4 gun tekrardan serum aldim sikayetlerim gecti tekrar eve dondum. tabi yine 2 hafta sonra kontrole cagirdi kardiyoloji. kontrolede kalbimin giderek zayifladigini kapaklardaki kacagin hamilelikten sonra azalmadigini ve vakit kaybetmeden kapakcik ameliyati olmam gerektigini ogrendim. Bebegim cok kucuk biraz erteleyemez miyiz diye sordugumda hayir dediler.

istanbula gidip orada robotik kalp ameliyati olmaya karar verdim. bu arada kendi sehrimde baska bir kardiyoloji doktoruna gittim belki daha ilimli konusur diye. Birakin daha ilimli konusmayi beni mahfetti. keske rahmini alsaymislar kalbin bu hale gelmeseymis dedi. kullandigin ilaclar cok hafif dedi dedimki bebegimi emzirmek istedigimi soyleyince bunlari yazdilar olmaz oyle sey keseceksin emzirmeyi dedi. bebegi 35. haftaya kadar beklemekte sen mi istedin diye sordu evet diyince bir de ona kizdi 30. haftada alinsaydi bebek neden israr ettin dedi. Sonra ameliyattan sonra bile duzelmeyebilir kalbin dedi. Ben basladim hungur hungur aglamaya adamın odasinda esim yanimda.

Sonra kalp cerrahina girdik ben robotik istiyorum diyince sen radyoterapi kemoterapi almissin(10 sene once lenfoma tedavisi gordum) Senin cigerlerinde yapisiklik vardir sana robotik olmaz dedi. zaten kendisi robotik yapabilen bir cerrah degil esim agzindan kacirdi istanbula gidecegiz robotik icin diye. istanbuldakilerin bakma reklam yaptigina o isler oyle kolay degil gel ben sana acik ameliyat yapayim kapağı degistireyin dedi. Ben degisim degil tamir istiyorum diyince sana tamir olmaz sonra yeniden ameliyat olmak zorunda kalirsin diyince benim tekrardan dunyam basima yikildi ve aglamaya basladim.

Simdi istanbuldan robotikte yapabilen unlu bir prof kalp damar cerrahindan randevu aldik cuma gunune ama ben ne yerdeyim ne gokte. bebegim daha 30 gunluk ve acik kalp ameliyati olan bir arkadasimla konustum 6 aya zor toparlaniyorsun dedi.

Ben ameliyat olmaya gidince hem bebegime hem 5 yasindaki oğluma annem bakacak. Simdi de her gun yanima geliyor yardim etmek icin ve cok yoruluyor. o kadar uzuluyorum ki onun haline. Bu hale gelecegimi bilseydim 2. bebegimi dogurmazdim 1 tane yeterdi bana.

Birde 1 aylik oglum abisi gibi cok sancisi var hece gunduz agliyor. anneme uzuluyorum nasil basedecek. ameliyattan sonra ben toparlanamazsam nasil olacak aklim almiyor. Bunlari dusunmekten ne istah ne uyku kaldi bende.

Kayinvalidemler sağolsunlar ayni sehirde olmamiza rağmen birakin gelip evime cocuk bakmayi manevi destekleri bile yok. Tamam ben el kızıyım ama ara oğlunu üzulme oglum de(esim de cok uzgun) yok onu bile yapmiyorlar. Aradim anlattim doktor ameliyat dedi dedim esim cok uzuldu ona destek olun dedim ama yok aramadilar esimi.

Simdi dünyam basima yıkılmış sekilde kara kara dusunuyorum. icimde sıkıntilar hic gecmiyor. Parali yardimci tutalim ameliyattan sonra diyorum ama parali yardimci geceleri bakar mı ki daha 2 aylik bebege. Ben o acik ameliyat dikisleriyle nasil bakacagim bebegime?

Annem hergun agliyor. esim cok yogun calisan bir insan hem is stresi hem her izin gununde doktor doktor geziyoruz. Babam desen psikiyatriye gidip ilaca baslamış uyuyamiyormus geceleri.

Rabbim düşmanimın basına vermesin.

Genişletmek için tıkla...

Novamber wind .!.:

Öncelikle geçmiş olsun. Burda ilk hatayı doktorunuz yapmış. Yani doktorun iki sene sonra kontrole çağırması. Vallahi ne duydum ne gördüm böyle birşeyi. Bir problem varsa 3 ayda bir olmadı 6 ayda bir kontrol şarttır. Hatta sağlıklı insanlarında her yıl bir kontrol yaptırması gerekir. Bebeğiniz size şans sunmuş inşallah biran önce toparlarsınız

Genişletmek için tıkla...

vaveyla__ .!.:

Kayinvalidem genc 46 yasinda asgari ucretle haftanin 6 gunu calisiyor. 23 yasinda goruncem var. o da uni okuyor belki yazin ondan yardim isterim buyuk oglumla ilgilenir derken hemen ise girmis 2 aylik calisacakmis.

Gorumcem agir bir hastalik gecirdi esimle biz evimize aldik doktor bulduk o zamanlar ilk ogluma hamileydim hastaneye yatti kayinvalidem calisiyor diye ben kaldim yaninda. esimle ikimiz tedavi ettirdik. kayinvalidem agliyordu hergun teselli ettim aglama anne gececek dedim. Gorumcem universite sinavina hazirlandi esimle benden istediler goturduk dersaneye yazdirdik. Ben ogretmenim egtimci indirimi yaptirdim. sonuclar aciklandi tercihlerinde yardimci olduk. universiteye yazdirmaya esim goturdu.

Simdi onlarin bu kadar duyarsiz olmasi ayrı zoruma gidiyor.

Bir diyorum esim kayinvalideme desin isten ciksin biz verelim asgari ucret bebegime baksin sonucta babannesi elden iyi bakar. hemde genc gucu sagligi yerinde. Bilmiyorum dogru bir fikir mi?

Genişletmek için tıkla...

balmey .!.:

Ahh ben de aynı hikayeye sahibim duygudaş arkadaşım. Kızım 2 yaşındayken isteyerek oğluma hamile kaldım. Hamileliğim o kadar zor geçiyordu ki! Halsizlik, aşırı yorgunluk, nefes darlığı.. Hamileliğimin 6. ayında doktorum dudaklarımın çok morardığını fark etti ve bir sürü kan tahlili istedi. 2 saat sonra sonuçlarım çıktı kan değerlerim normaldi, doktorum hemen bir kalp doktoruna görünmemi istedi. Sonraki gün kardiyoloğa muayene oldum ve 1. derece mitral kapak yetmezliği teşhisi kondu. Tabii yaşadığım şokun tarifi yok hemen ilaçlara başladık tabi ama doktor korkulacak birşey olmadığını genelde 1.derece kaçakların ilerlemediğini söyledi ve doğum yaptıktan 4 ay sonra tekrar gelmemi istedi. Hamileliğim son haftalarında artık ayağa kalkamaz oldum hiç enerjim yoktu hemen yoruluyordum. Çok uzatmak istemiyorum oğlum şu an 5 yaşında, kalbimdeki kaçak da 4. seviyeye ilerledi. Şu ana dek 4 farklı prof. doktorla görüştüm. Sadece bir tanesi acil ablasyon olmamı söyledi. 24 saate 10.000 üzeri düzensiz atımım vardı. Son olarak gittiğim doktor ameliyat zamanımın gelmediğini söyledi ama kaçak ilerledikçe vücut farklı organlardan da hata vermeye başlıyor ne yazık ki. Kalp büymesi, kalp yetmezliği ,akciğer hipertansiyonu ve bolca ödemim var. Allah inşallah en kısa zamanda hasta olan herkese şifa verir. Hikayeni okuyunca çok duygulandım, kendimi gördüm sanki içini ferah tut , stres ve korku kalbe olan yükü arttırıyor ne yazık ki. Bir de görüştüğüm hiç bir doktor açık ameliyatı tavsiye etmiyor. Robotik cerrahi ile kolayca tamir edilebildiğini söylediler. İçini ferah tut.

Genişletmek için tıkla...

icefrezya .!.:

Allah tez vakitte şifanızı versin, evlatlarınıza bağışlasın sizi.

Bu kalp rahatsızlığı lenfoma tedavisinin uzun vadedeki yan etkilerinden birisi miymiş acaba?
Hangi kemoterapiyi almıştınız?

Genişletmek için tıkla...

Goklerce .!.:

Ahh canım benim ya üzülme demek zor ama bebeğin şuan anne sütünden çok sağlıklı bir anneye ihtiyacı varve bunun yolu anne sütünü bırakmaksa bırak tek derdinbu olsun, şimdiden bakıcı ayarlayin annene ve sana yardım etsin,İstanbul'daki Dr lar bu konuda çok iyi gerçekten ve günde o kadar çok yapıyorlar ki elleri daha alışkın, ben daha önce İstanbul'da bu birimde çalıştım ,bak senin yaşın genç bu senin için büyük avantaj inan çoğu yaşlı hastaya göre çok daha çabuk toparlayacaksin, ve o arkadaşının dediğini düşünme 10 yıl öncekiyle şimdi ki bir değil ve herkesin bünyesi de birdegil , evet zor bir süreç ameliyat sonrası uyandığında sana aşırı zor gelebilir şimdiden soyleyim ama inan hepsi geçecek , hergun daha iyi hissedeceksin içini ümitsizlik kaplamasin , ilk günler dayanılmaz gibi gelecek sanki hiç duzelmeyecek gibi hissedebilitsin ama düzeleceksin , ilk 3 ay çok rahat olmayabilirsin ama yavaş yavaş eski haline döneceksin...ordaki Dr lar seninicin ne uygunsa karar verirler bak çocuğuma bakayım ,annem yorulmasin diye olmayacak birşey isteme,ömür boyu ilaç kullanmak zor ama kendin için çocukların için kullanman gerekiyorsa kullanacaksın, önce sen iyi olacaksın annenin de , çocuklarının da senin iyi olamana ihtiyacı var ,lütfen bak lohusassin bir de karamsar olma

Genişletmek için tıkla...