Tabiki normal sonuçta bir yaşanmışlık var. Hayatta yaşanılan iyi veya kötü olan diğer şeyler nasıl aklımıza gelebiliyorsa bu da aynı şekilde bir farkı yok. Sadece dillendirmemeye çalışın o zaman dediğin gibi kıyamet kopar ve istemediğin şekilde uzar gider.Normal mi cidden? Ailem adını duymaya bile tahammül edemiyor, ciddi bir ilişki olduğu için aileler tanışmıştı, annesini çok severdim, benim annem de onu evladı kadar severdi, ailem çok üzüldü bu olanlara, o yüzden ismini duysalar evde kıyamet kopuyor, bir şeyden ansam beni aşırı takıntılı olmakla suçluyorlar, o yüzden ben de aklıma gelmesini normal görmüyorum.
Kendimi kapatmayarak hata yaptım aslında, keşke kapatsaydım o dönem, yaşadığım acı ile her şeyi bilip bana yardımcı olmak yanımda olmak istediğini söyleyen bir insanla görüşmeye başladım ama eski sevgilim şöyleydi böyleydi diye anlatmaktan çocuğu da perişan ettim, uzak durmak daha mantıklı geliyor bu ruh durumunu atlatana kadar.
Bıçak gibi kesildi yani :)
Ben kalkıyorum bazen sanki onu hiç tanımamışım gibi geliyor o derece mutluyum, bazen de böyle oluyorum.
İşin garip tarafı ayrıldığım zaman çok üzülmedim, açıkcası kendime pek de layık görmüyordum bazı sebeplerden dolayı, benim asıl üzüldüğüm nokta aldatılmak, hiç sevilmemek, iki günde unutulmak vs, bunun adı ego mu hırs mı her neyse bilmiyorum ama sanki aşk değil, aşk olduğuma emin değilim.
Tabiki normal sonuçta bir yaşanmışlık var. Hayatta yaşanılan iyi veya kötü olan diğer şeyler nasıl aklımıza gelebiliyorsa bu da aynı şekilde bir farkı yok. Sadece dillendirmemeye çalışın o zaman dediğin gibi kıyamet kopar ve istemediğin şekilde uzar gider.
Başka biri için de sanırım zamanlaman erken olmuş, şu sıralar ufaktan flörtleşme durumları olursa çekme kendini bak bakalım neler olacak.
Bir de aklında bulunsun hiçbir zaman yenisine eski sevgiliyi anlatma.
Sizin gibi unuttum mutluyum diyen kadınları görmek benim için çok güzel
Ben tiksinemedim de tam olarak, hala zaman zaman haksızlık mı ettim diye düşünüp kendimi kandırmaya çalışırım, çünkü ben seni aldatmadım diyip duruyordu sürekli, kız bebeğim diye mesaj atmıştı daha bir sürü yalan vs ama beyin bazen iyi şeyleri hatırlamak istiyor sanırım, hiç sevilmediğimi kabul etmek çok ağır geliyor ruhuma.
Ben de unutacağıma inanıyorum ama unutamadığım, onun için boşuna harcadığım her gün için kızıyorum kendime. Benimde karşıma mutlu olabileceğim bir insan çıkınca daha kolay atlatırım belki de. Bu değersizlik hissinden kurtulurum inşallah, hiç sevilmemiş olduğumu anlamak daha da derinleştiriyor bu hissi maalesef.
Canım benim ne kendini üzüyorsun otur ve izle. Ara sıra takip et malum hesaplardan. Belki başka yerlerden de haberleri falan gelir. Öyle bir insan ise gerçekten evliliğinde mutlu olamaz ki. Görürsün.
Tabiki normal sonuçta bir yaşanmışlık var. Hayatta yaşanılan iyi veya kötü olan diğer şeyler nasıl aklımıza gelebiliyorsa bu da aynı şekilde bir farkı yok. Sadece dillendirmemeye çalışın o zaman dediğin gibi kıyamet kopar ve istemediğin şekilde uzar gider.
Başka biri için de sanırım zamanlaman erken olmuş, şu sıralar ufaktan flörtleşme durumları olursa çekme kendini bek bakalım neler olacak.
Bir de aklında bulunsun hiçbir zaman yenisine eski sevgiliyi anlatma.
Ego hırs aşk karışıyor bir noktadan sonra içindeki nedir insan da bilemiyor. Bende bol miktarda hazmedememe vardı. Soranlarla konuştuğumda 2 kelimemden biri sindiremiyorumdu. Geçmeyen gitmeyen kaderi kabullenememe mi, hırs mı, aşk mı , sindirememe mi bilmiyorum ben de. Her neyse, içimde 2 yıl kaldı. Kalbimde sızı da 2 yıl boyunca kaldı ama artık yok.
Sizi çok iyi anlıyorum. Her şeyin yalan olduğu hissi. Sen hayaller kurup, uyanır uyanmaz onu düşünürken onun umurunda bile olmaması hissi. Dediğim gibi bu dönemde insan hiç boş kalmamalı. Yoksa düşünüyor da düşünüyorsun.
Ben sanırım biraz da evlendiği için kolay atlattım. Aklıma geliyordu mesela "adam evli, tamam iki ay önce sevgilimdi ama şu an evli" diye düşünüyordum. "Nasıl yaptı ya?" diye düşündüğümde bile karısına haksızlık etmiş gibi hissediyordum. İnanılmaz vicdan yapıyordum bu nedenle. Onunla ilişkisi ne zamandan beri devam ediyordu filan hiç öğrenmeye bile çalışmadım o yüzden.
Haksızlık ettiğinizi de zamanınızın boşa geçtiğini de düşünmeyin. Yaşanması gerekmiş ki yaşanmış. Hayatımıza giren her insan bize bir şeyler katıyor. Onun da size kattığı güzel şeyler vardır eminim. Ayrıca şöyle düşünün bir kişinin sizi sevmiyor olması ya da karakteri bozuk bir insanla karşılaşmış olmanız sizi değersiz biri yapabilir mi hiç? Mümkün değil. Sizi seven insanları, ailenizi düşünün. Ne kadar değerli olduğunuzu fark edeceksiniz.
Eski sevgilim aldatmisti 5 yil unutamamistimKocami bosadim 1 ayda unuttum
Çok iyi ifade etmişsiniz, sabah uyanınca ilk aklıma o geliyor bazen hala, onun başka bir kız aklına geliyorken benim aklıma o geliyor, bu çok kötü bir duygu kendimi aciz hissediyorum bu duygudan kurtulmak için ne gerekiyorsa yapmaya razıyım.
Söylediklerinizin beynen farkındayım da kalbe her zaman söz geçmiyor, o değersiz hissetmek isterse hissediyor ama elimden geleni yapacağım atlatabilmek için. Keşke kandırmak yerine düzgünce ayrılsaydık bunlar hiç olmazdı diye düşünüyorum. Tekrar çok teşekkür ederim.
Bence kinini kusmadığın ve onun hayatına kısa sürede biri girdiği için böylesin.Çok benzer bi hikaye geçti benimde başımdan.Ben aldatıldığımı anlamadım başta sorunları vardı bana da öyle yansıtmıştı hep.O tür bişey sandım üzüldüm hem kendime hem ona.Aşırı salak oldugumdan hakkımı helal ettim tabi ben de.Sonra bana bi his geldi azıcık gözümü açtım ki meğer aldatılmışım
Baktım bu işler iyilikle hallolmuyor kinimi kustum kendisine,aşırı da rahatladım.Sana da tavsiye ederim.
İnan çok daha güzel bi ilişkiyi ve gerçek sevgiyi hakediyorsun.Zamanını üzülmek için dahi olsa harcamaya değmez böyle bi insana.Dilerim çok mutlu olursun
Rica ederim, umarım bundan sonra karşınıza iyi insanlar çıkar.
Yok ben aldattigi icin degil ilk sevgilim benim icin cok farkliydi biz 5-6 sene gorustuk ama uzaktaydi.Psikopat gibi takintiliydim 5 senede unutmam surdu bi daha da kimseye oyle baglanmadim.Ama senjnki kisa surmus daha cabuk unutursun.Eski esim adam degildi onu evliyken silmeye baslamistim zaten cok da sevmemistim.O nasıl oldu cidden
İnsan eşiyle daha çok şey paylaşır daha zor unutmaması gerekmez mi.
Siz de benim aldatıldığım için unutamıyorum tezimi onaylıyor musunuz o zaman, insan aldatılınca daha mı zor unutuyor?
Yok ben aldattigi icin degil ilk sevgilim benim icin cok farkliydi biz 5-6 sene gorustuk ama uzaktaydi.Psikopat gibi takintiliydim 5 senede unutmam surdu bi daha da kimseye oyle baglanmadim.Ama senjnki kisa surmus daha cabuk unutursun.Eski esim adam degildi onu evliyken silmeye baslamistim zaten cok da sevmemistim.
Aynen seninki bir sene olmadan unutursun bi de karsina sevebilecegin biri cikarsa aninda unutursun:)5-6 sene çok uzun bir süreç unutmanızın uzun sürmesi normal. Aslında benimki 4 ay sürdü o mantıkla 4 ayda unutmam lazımdı, uzatmaları yaşıyorum
Aynen seninki bir sene olmadan unutursun bi de karsina sevebilecegin biri cikarsa aninda unutursun:)
Kızlar inanın utandığım için konu açamadım, uzun süredir kendim ile mücadele ediyorum unutabilmek için ama bir gün iyi olsam bir gün kötüyüm, akıl akıldan üstündür diye size danışmak istedim, belki başına gelen vardır bir fikir verir. Ben eski sevgilimden ayrılalı 7 ay oldu yani çoktan unutmam lazım ama ne yapsam unutamıyorum, hayatıma tam adapte olamıyorum, işlerim aksıyor. Daha önce biri böyle olacaksın dese asla inanmazdım, işinde gücünde akıllı mantıklı bir insanımdır normalde, niye böyle oldum anlayamıyorum ve artık bu durumumdan çok utanıyorum. Eski sevgilimle çok kısa bir ilişkimiz oldu 4 ay, fakat kısa sürede çok sevdim. 29 yaşındaydım ilk defa birisini böyle sevip ısınabilmiştim, ilk sevgilimdi ama unutalamayacak bir şey de yaşamadım, bu acının bu kadar uzun sürmesi çok tuhafıma gidiyor, acaba aşk değil de takıntı mı diye soruyorum kendime. Takıntı mı diye düşünmemin nedeni bana yaptığı kötülükler, eski sevgilimin bana yaptığı kötülükleri özet geçecek olursam;
Bana inanılmaz aşık gibi davrandı, dünyada en çok seni seviyorum, kimseyi böyle sevmedim sensiz ölürüm vs. Normalde bunlara inanılmazmış burayı okuya okuya öğrendim ama ben çok tecrübesiz olduğumdan ve o inanılmaz tecrübeli olduğundan, cidden çok inandırıcı yalan söylüyor, oscarlık oyuncu, bir de ağlar seviyorum derken, inanmamanız mümkün değil, ben inandım hepsine. Ben birbirimizi tanıyalım derken o evlenmek için aşırı ısrar etti, yüzüklerimizi almışken de beni aldattı, ben aldatmadım dedi ağladı zırladı inandım affettim sonrasında başka kızlar rahat bırakmadı, yalanlar vs derken dayanamadım ayrıldım. Ayrılırken en ufak bir sitemde bulunmadım, hakkımı helal ettim, iyi ayrılalım istedim tam tersi o bana sana kırgınım biz evlenecektik beni yarı yolda bıraktın dedi, dayanamayıp son kez sarıldım bana sarılmadı bile, bunu yaptığım için kendime ayrı kızgınım zaten. Çok seviyorum, sensiz yaşayamam diyen adam 1 haftada başka sevgili buldu, 3 ayda nişanlandı.
Ben beni sevdiğine çok inanmıştım, dünyanın en beyfendi en aşık adamı gibiydi benleyken hiç şüphe etmedim, seviyor ama hastalık rahat duramıyor diye düşünüyordum ayrıldığımızda, bu kadar sevmemiş olmasına inanamıyorum, eminim ki ben böyle acı çekerken o varlığımı bile unuttu, bu değersizlik hissini üzerimden atamıyorum, öncesinde de kendimi çok seven özgüvenli biriydim. Burada öyle konular okuyorum ki evli kadınlar aldatılıyor, gerçek yüzünü bu kadar kısa sürede görmüş olduğum için her gün şükrediyorum Rabbime, inanın içten şükrediyorum, derdim onunla falan olamamak değil aslında. Sanırım bana yaptığı bu kadar kötülüğe rağmen onun mutlu olup benim mutsuz olmam yaralıyor beni. Allah kimsenin yaptığını yanına bırakmaz, eninde sonunda çıkar onu da biliyorum, asla ah etmedim, sadece Allah'a havale ediyorum ama atlatamıyorum işte. Siz şimdi haklı olarak millet neler yaşıyor bu da dert mi otur şükret diyeceksiniz biliyorum ben de zaten çok utanıyorum dert yanarken ama elimde değil unutamıyorum.
Aldatılıp da unutamayan takıntı haline getiren var mı aranızda? Bu durumu aşmayı nasıl başardınız? Bazen sanki hiç aşamayacakmışım hep mutsuz olacakmışım gibi geliyor, böyle hissedip aşabilen oldu mu? İnternetten eski sevgili nasıl unutulur diye araştırırken bazı dualara denk geldim, inşirah süresi, esma ül hüsna, ayetül kürsü ve kurandaki bazı süreler okunuyor, hiç deneyip etkisini gören oldu mu acaba? Bu aciz halimden cidden çok utanıyorum, kimse ile de paylaşamıyorum, uzattıysam nolur kusuruma bakmayın.