merhaba
9 ay boyunca verdiğimiz mücadele sona erdi, 21 eylül gecesi babamızı kaybettik.
ölümden kurtuluş yok, vakit geldi ve rabbim yanına aldı babamızı.
dilerim orda yeri çok güzeldir.
onun için herşeyi yapabilmenin huzuru var içimizde, amaaaaa çok özlüyorum çok.
hep isyan ettirmesin diye dua ettim rabbime, çok şükür etmedik, çok şükür etmedi de.
4 gün yoğun bakımın önünde bekledik, sabrettik, hep bir umut dedik bu kadar umutsuzluğun içinde.
kefene sarılı yüzünde büyük bir huzur vardı, küçük bir tebessüm, müthiş bir güzellik. babamın en güzel haliymiş kefenli hali.
son yolculuğumuzu yaptık cenaze arabasında, bedenine sarıldım, tabutuna sarıldım; babam benim dedim, sen yine beni en iyi arkadaşımsın, yine sana soracağım, sana danışacağım, sana anlatacağım dedim...
canım babam seni yumuşacık yataklarda rahat ettiremedik, umarım kara toprağın içinde gül bahçelerindesindir.
aman allahim cok agliyorum su an (korkularim cok büyükkk((