- 27 Ekim 2023
- 3.983
- 7.419
- 78
- Konu Sahibi yesimcik4581
-
- #21
Haklısınız. Hadi tamam diyorum bakmadılar ama bir de yüzüme bakılmıyor su an. Ne yaptım ben de benimle konuşmuyor diye üzülüyorum ister istemez. Yoksa bu saatten sonra isteseler de bakın demem.Anne baba ne derse desin güvenme, kimseye güvenme, kendi işini kendin çöz, bu devirde aile de olsa tavrına bak sözüne değil, laf ağızdan çıkıyor da sonra icraatta ne olacak, koca bı hiç. Boşver.
Bence bir sure ailenle gorusme , bir gece bile evladina bakamamislar .esinin yerinde olsam bir daha asla onlara o cocugu gostermem. Seni esinede rezil etmisler .Kocaman evli barkli kadinsin niye durduk yere bagiriyorlar sana .Haklısınız. Hadi tamam diyorum bakmadılar ama bir de yüzüme bakılmıyor su an. Ne yaptım ben de benimle konuşmuyor diye üzülüyorum ister istemez. Yoksa bu saatten sonra isteseler de bakın demem.
Kafa dinleyecek yaşta neden benek baksın ki insanlar? Geleneksel aile yapılarının sömürü olduğu anlaşıldığından beri herkes bireysel özgürlüğü fark etti. Sevmekle ilgisi yok bunun tamamen olması gereken normalite budur zaten.Merhaba öncelikle, ben ailemle aynı apartmanda yaşıyorum. 21 aylık oğlum var,26 aylıkken işe başlayacağım. Bu zamana dek işe başladığım zaman hep ailem biz bakarız 3 yaşına kadar, 3 yaşına gelince kreşe verirsin diyordu. Yaklaşık 10 gün önce ben rahatsızlandım belimde platin var yürüyemez hale geliyorum bazen, yine öyle oldum. Eşim de dedi ki aileme bebek bu gece sizde kalsın Yeşim dinlensin ben gece 4de işe gideceğim o saatten sonra asıl kalkıyor bebek dedi. Bebeği bıraktıktan 10 dk sonra aradım duruyor mu diye babam açtı ve dedi ki 20 dkdır ağlıyordu yeni sustu. Tamam dedim kapattım ama merak ettim tekrar yazdım bi 5 dk sonra duruyor mu diye. Bu kez annem durmuyor gelin alın dedi. Eşim gitti aldı daha yarım saat durmadan. Geldiğinde ağlamamıştı oğlum ve çok üzüldüm bakmak istemediler diye. İyileştim bir şekilde günde 3 4 iğne yiye yiye. Şimdi beni çağırıyorlar evlerine gel diye ama gidince babam yüzüme bile bakmıyor sanki benim bir suçum varmış gibi. Annem gitmeyince ağlıyor, beni suçluyor bir gece bakmadık diye küstün bize diyor. Gidip de babamın tavrını çekmek de sinirimi bozuyor. Çok sinirliyim bir yandan anneme üzülüyorum susuyorum babama karşı ama zoruma gidiyor. Gitmesem yüz yüze bakıyoruz. Bebeğe de artık onlar bakamaz diye kreşe verelim diyorum ben başlamaya yakın, eşim bakıcı baksın diyor. Siz olsanız kreşe mi verirsiniz yoksa bakıcı mı tutarsınız? Babamın bu tavrına karşı nasıl olmalıyım?
Biliyorum biraz uzun ve kopuk oldu ama içimi dökmek istedim. Yardımcı olursanız sevinirim.
bence kreşe verin, bakıcı büyük bi dert.Merhaba öncelikle, ben ailemle aynı apartmanda yaşıyorum. 21 aylık oğlum var,26 aylıkken işe başlayacağım. Bu zamana dek işe başladığım zaman hep ailem biz bakarız 3 yaşına kadar, 3 yaşına gelince kreşe verirsin diyordu. Yaklaşık 10 gün önce ben rahatsızlandım belimde platin var yürüyemez hale geliyorum bazen, yine öyle oldum. Eşim de dedi ki aileme bebek bu gece sizde kalsın Yeşim dinlensin ben gece 4de işe gideceğim o saatten sonra asıl kalkıyor bebek dedi. Bebeği bıraktıktan 10 dk sonra aradım duruyor mu diye babam açtı ve dedi ki 20 dkdır ağlıyordu yeni sustu. Tamam dedim kapattım ama merak ettim tekrar yazdım bi 5 dk sonra duruyor mu diye. Bu kez annem durmuyor gelin alın dedi. Eşim gitti aldı daha yarım saat durmadan. Geldiğinde ağlamamıştı oğlum ve çok üzüldüm bakmak istemediler diye. İyileştim bir şekilde günde 3 4 iğne yiye yiye. Şimdi beni çağırıyorlar evlerine gel diye ama gidince babam yüzüme bile bakmıyor sanki benim bir suçum varmış gibi. Annem gitmeyince ağlıyor, beni suçluyor bir gece bakmadık diye küstün bize diyor. Gidip de babamın tavrını çekmek de sinirimi bozuyor. Çok sinirliyim bir yandan anneme üzülüyorum susuyorum babama karşı ama zoruma gidiyor. Gitmesem yüz yüze bakıyoruz. Bebeğe de artık onlar bakamaz diye kreşe verelim diyorum ben başlamaya yakın, eşim bakıcı baksın diyor. Siz olsanız kreşe mi verirsiniz yoksa bakıcı mı tutarsınız? Babamın bu tavrına karşı nasıl olmalıyım?
Biliyorum biraz uzun ve kopuk oldu ama içimi dökmek istedim. Yardımcı olursanız sevinirim.
ama nedenOnlar hep bana bağırır ne yazık ki
Benim inecek durumum yoktu yürümem çok zordu, annem gelsin diye esim teklif yaptı ama eşime annem cevap bile vermedi hayır olmaz gibi. Eşim de o zaman sizde kalsın dedi. Babamla konuşmaya çalışınca da beni tersliyor. Ben onlarla aynı düzen de kurmadım aslında, ben ailemden yarım saat uzaktaki bir eve evlendim, sonra eşimin işi nedeniyle bizim karşıya tasinma durumumuz oldu evler arası 2 saat olacaktı en az bu yüzden ailem de bizi burda tutan şey yok biz de gelelim dediler ve öyle geldiler bizimle gecen yıl. Çocuğa bakarız büyüyünce de okula götürür bırakırız vs dediler tamam dedim benim ise başlamam yaklasana kadar da pek sorun yoktu ama zaman yaklaştıkça bana karşı böyle şeyleri olmaya başladı. Bakmak istemedikleri için tamamen oğlum hareketli biliyorum. Normalde de hani o yüzden çok onlara bırakmıyorum yormadan içinama neden
birde hep bağırıp çağıran aileniz yanında neden düzen kurdunuz
bakıcı vs diyorsunuz ya baştan sert kurallar çizseniz de dinleme ihtimali düşük
bakıcı annenize güvenerek zırt pırt izin alacak falan filan
babanızla karşılıklı konuşsanız ya sorun neymiş
birde bir daha böyle bişey olursa ya sizde inin çocuğunuzla aile evine ya da annenizi çağırın
çok geçmiş olsun
Hep onlar biz bakarız dedikleri için bakacaklar sandım yoksa bakmak zorunda tabi ki değiller. Ben ilerde bakmama konusunda hiç kırılmadım sadece ben hastayken gerçekten çok zor durumdayken böyle olması üzdü beni. Hadi o üzdü bitmedi babamın tavri. Görseniz tavrını zoruma gidiyor.Kafa dinleyecek yaşta neden benek baksın ki insanlar? Geleneksel aile yapılarının sömürü olduğu anlaşıldığından beri herkes bireysel özgürlüğü fark etti. Sevmekle ilgisi yok bunun tamamen olması gereken normalite budur zaten.
Kira vermiyorsunuz sanırım başka yere taşının çocuğa bakıcı baksın.
Ben zaten aile apartmanda yasamiyorum. Başka eve taşınmak zor daha bir yıl olmadi buraya geleli eşimin işi yüzünden yeni bir düzen kurduk buraya ailem de çok uzak kalmak istemedikleri için buraya bizimle geldiler. İkimizin de işine yakın su an burası, bakıcı ya da kreş ama hangisi iyi olur bilemiyorum bebek için. Anneler olduğu için konu açmışken onu da sormak istedim bir yandan.Bilmiyorum demek yerine babanızla bi karşılıklı kahve içip konuşsanız mı ?
Yada anneniz biliyordur asıl nedenini
Ailenize mesafe falan koymayın eğer ailenizle başka aranızda problem yoksa.. bu konuyu fazla büyütmeyin kendi içinizde yumuşatın . onlar benim çocuğuma bakmak zorunda değiller bunu kendinize sürekli sürekli söyleyin bunu kendinize sürekli soylediginiz zaman kırılgan noktanız kırılacaktır .
Ayrıca böyle çok basit bir sebep yüzünden işte evden ayrıl kiraya git bakıcı tut gibi yorum yapanlar olmuş ailenize en iyisi tanıyorsunuz
Ani kararlar almayın
Bakıcı guvenılır bulabilirseniz iyi olur. kreş için yaşı uygunsa gelişim açısından daha iyi olur çocuğunuz için .Ben zaten aile apartmanda yasamiyorum. Başka eve taşınmak zor daha bir yıl olmadi buraya geleli eşimin işi yüzünden yeni bir düzen kurduk buraya ailem de çok uzak kalmak istemedikleri için buraya bizimle geldiler. İkimizin de işine yakın su an burası, bakıcı ya da kreş ama hangisi iyi olur bilemiyorum bebek için. Anneler olduğu için konu açmışken onu da sormak istedim bir yandan.
Hasta olduğum için böyle bir şey deme gereği duydu esim ilk kez. Bakmadığınız çocuğa biraz ağır olmuyor mu? Saglik sorunum vardı ciddi bir sorun. Her insan böyle bir hastalığa sahip olabilir. Hasta olduğum için anne olmamalı mıydım? Gezmeye gitmek için istemedik ailemin bakmasını esim işi gereği gecenin bir vakti ise gideceği ve ben bebekle yürüyemez halde yalnız kalacağım için istedi. Zaten sonuç olarak yine kaldım da.Gecenin bi vakti belli bir yasta belkide emekli insanlar cocuk bakmak zorunda degil.
Devamli bu sorunlar bu memlekette.
Insanlar coxuklarini buyútúp evlendirip tam dinlenecek hopp torunlar atiliyor baslarina.
Dogurmayin bakamadiginiz cocuga
Ay sizde bitmediniz gerçekten ya, değil kızım komşum yürüyemiyorum dese çocuğuna bakmayı teklif ederim. İnsanlık vicdan denen şey varya hani, tatile giderken bırakmıyo insanlar kadın hasta zaruriyet var.Gecenin bi vakti belli bir yasta belkide emekli insanlar cocuk bakmak zorunda degil.
Devamli bu sorunlar bu memlekette.
Insanlar coxuklarini buyútúp evlendirip tam dinlenecek hopp torunlar atiliyor baslarina.
Dogurmayin bakamadiginiz cocuga
Memurum evet 5 yılım doldu ama verirler mi bilmiyorum daha önce arkadaşım ücretsiz izin isteyince vermediler sağlıkta hastane biraz sorunlu oluyor. Hastane değişimi de yaptım henüz orda hiç çalışmadım olmazsa şu anki hastanem izin verecek mi diye onu da deneyebilirim haklısınız. Ben de o yüzden kreş istiyorum ama esim bakıcı olsun diyor. Yıllık iznim var ama eşimin de benim de öyle arka arkaya pek izin almamız olmuyor ikimizin de izni aylar önceden söylenerek alınan izinler oluyor genelde. İnşallah hastane izin verirYa ben her şeyi geçtim, kendi kızlarının ağrısı sızı var yürüyemiyor çocukta tam hareketli laf anlayamayacak döneminde esas onların teklif etmesi gerek çocuğa bakalım diye, bu nedir yani. Çok vicdansızlar ya annelik babalık böyle midir, sonra lafa gelince torun başka bilmem ne derler.
Yerinizde olsam söylerdim ya ben küsmüyorum size ne oluyor diye, yüz vermeyin alttanda almayın. En iyisi kreş bu durumda, 1 ay önceden başlatın 25 aylıkken ilk aydan sonra adapte olur oyunda oynar. En azından kimseye minnet etmezsiniz, bakıcı tutsan daha çok sorun yaşarsın.
Yıllık iznin varsa eşinin ve senin dönüşümlü alarak süreyi ileri atabilirsin, memursan 5 senen dolduysa bağımsız ücretsiz izin ile 3 yaşa kadarda bakabilirsin. Bunlarda diğer seçenekler
Annenize niye üzülüyirsunuzki. Anneniz baksa babanız ses etmezdi zaten anneniz de bakmak istememiş. Daha küçük bir sene bakıcı tütün üc yasından sonra da kreşe verirsiniz. Annenize de diyin ikiniz de bakmak istemediniz diye. Anneniz ile babanız aynı şeyi yapmış annenize iyi olup babanıza küsmebiz gereksiz. Aynı apartmanda kötü olmak da olmaz. İstemediniz tamam bakmak zorunda da değilsiniz bakıcı tutucam diyin.Merhaba öncelikle, ben ailemle aynı apartmanda yaşıyorum. 21 aylık oğlum var,26 aylıkken işe başlayacağım. Bu zamana dek işe başladığım zaman hep ailem biz bakarız 3 yaşına kadar, 3 yaşına gelince kreşe verirsin diyordu. Yaklaşık 10 gün önce ben rahatsızlandım belimde platin var yürüyemez hale geliyorum bazen, yine öyle oldum. Eşim de dedi ki aileme bebek bu gece sizde kalsın Yeşim dinlensin ben gece 4de işe gideceğim o saatten sonra asıl kalkıyor bebek dedi. Bebeği bıraktıktan 10 dk sonra aradım duruyor mu diye babam açtı ve dedi ki 20 dkdır ağlıyordu yeni sustu. Tamam dedim kapattım ama merak ettim tekrar yazdım bi 5 dk sonra duruyor mu diye. Bu kez annem durmuyor gelin alın dedi. Eşim gitti aldı daha yarım saat durmadan. Geldiğinde ağlamamıştı oğlum ve çok üzüldüm bakmak istemediler diye. İyileştim bir şekilde günde 3 4 iğne yiye yiye. Şimdi beni çağırıyorlar evlerine gel diye ama gidince babam yüzüme bile bakmıyor sanki benim bir suçum varmış gibi. Annem gitmeyince ağlıyor, beni suçluyor bir gece bakmadık diye küstün bize diyor. Gidip de babamın tavrını çekmek de sinirimi bozuyor. Çok sinirliyim bir yandan anneme üzülüyorum susuyorum babama karşı ama zoruma gidiyor. Gitmesem yüz yüze bakıyoruz. Bebeğe de artık onlar bakamaz diye kreşe verelim diyorum ben başlamaya yakın, eşim bakıcı baksın diyor. Siz olsanız kreşe mi verirsiniz yoksa bakıcı mı tutarsınız? Babamın bu tavrına karşı nasıl olmalıyım?
Biliyorum biraz uzun ve kopuk oldu ama içimi dökmek istedim. Yardımcı olursanız sevinirim.
Çok ayıp annenizin yaptığı. Arkadasım dese gider bakarım yani. Bence babanız yerine annenize bileninOnu esim onerdi anneme sen gel burda kal ben zaten gece gidiyorum dedi annem istemedi eşime hayır olmaz gibi bir cevap bile vermedi esim ondan sonra o zaman bebek sizde kalsın dedi
Siz sanki tasınmadan önce konu açmıştınız ailenizin taşınması gereksiz falan demiştik. Sanki anneniz o ara da garip davranıyordu. Ailenizle biraz sınır koyun aranıza benciller cidden. Yukarda kızın hasta küçük bebeğiyle. İnsan gece kalırım yanında der. Yuh yaniBenim inecek durumum yoktu yürümem çok zordu, annem gelsin diye esim teklif yaptı ama eşime annem cevap bile vermedi hayır olmaz gibi. Eşim de o zaman sizde kalsın dedi. Babamla konuşmaya çalışınca da beni tersliyor. Ben onlarla aynı düzen de kurmadım aslında, ben ailemden yarım saat uzaktaki bir eve evlendim, sonra eşimin işi nedeniyle bizim karşıya tasinma durumumuz oldu evler arası 2 saat olacaktı en az bu yüzden ailem de bizi burda tutan şey yok biz de gelelim dediler ve öyle geldiler bizimle gecen yıl. Çocuğa bakarız büyüyünce de okula götürür bırakırız vs dediler tamam dedim benim ise başlamam yaklasana kadar da pek sorun yoktu ama zaman yaklaştıkça bana karşı böyle şeyleri olmaya başladı. Bakmak istemedikleri için tamamen oğlum hareketli biliyorum. Normalde de hani o yüzden çok onlara bırakmıyorum yormadan için
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?