ailemden utandığım için erkek arkadaşımın ailesiyle tanışmaya gitmedim...

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

sassyassyy

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
27 Mart 2017
9.509
48.090
ne yapmam nereden başlamam gerekiyor bilmiyorum. dün konu açmıştım erkek arkadaşımın ailesiyle tanışmaya gideceğim diye,ama bu sabah onu sevgilimle kavga ederek iptal ettim.

annem ve babam ben 5 yaşındayken boşandılar,babamın aldatması yüzünden. aynı yıl içinde babam başka bir kadınla yaşamaya başladı ve sonra evlendi. kadının bana bir kötülüğü yok öyle üvey anne tribine falan girmiyor ama böyle çok yapmacık ve sevimli olduğunu sanıyor. ağzının üstüne iki tane patlatmak istiyorum.

annem bu kış evlendi. daha önceden de nişan atmıştı. annem genelde evde değil. çok çok yoğun çalışıyor. gece 3te telefon gelir gider,bana söz verir ama o sırada bir telefon gelir ve annem gider mesela. açıklama yapacak zamanı bile olmaz. çok sıkılıyorum,bunalıyorum. annem ve babamla aynı şehirlerdeyiz ama ben ayrı evdeyim. şimdi üniversitede olduğum için öyle diyelim,lisede de yurttaydım. kaldığım okulun yurdu olmamasına rağmen okuluma yakın bi öğrenci yurdundaydım.

şimdi ben bu insanların yanına gitsem ailemden nasıl bahsedeceğim? kardeşlerimi sorsalar babamın çocuklarına kardeş demiyorum onları söylesem bir dert söylemesem bir dert. biriktim biriktim artık patlayacak yerim bile yok. gece bunları düşünüp kendi kendime ağladım,arkadaşıma whatsapptan yazıyordum saat 3 civarı. babam aradı neden uyumadın diye. anlatayım dedim "ben bütün gün kaç tane insanın yükünü çekiyorum,sen bari bana yardımcı ol. neyin eksik?" diye azar çekip kapattı.

utanıyorum diyemem annemle babamdan ama yine de bir yanım hep eksik. ve tamamlayamıyorum. insanlara anlatmaktan çekiniyorum. sanki koskoca dünyada yalnızmışım,onlara bu yalnızlığımı belli etmemem gerekiyormuş gibi hissediyorum.

bu yaptığım şey sevgilimi çok üzdü onu da biliyorum. ailesine ayıp oldu onun da farkındayım. aslında yaptığım her şeyin farkındayım ve sebebini de biliyorum. ama arada bir gelen bu karamsar ruh halinden nasıl kurtulurum onu bilmiyorum.

bazen sanki annemle babam hiç yokmuş gibi davranayım diyorum,olmuyor. normalde şen şakrak olan ben bazen oluyor ki böyle ergen triplerine giriyorum. anneme de babama da 10 dakika uzaklıkta olup evin içinde köpeğimden başka konuşacak kimsemin olmaması canımı sıkıyor. erkek arkadaşımı arayıp ağlamak istiyorum ama kendisini öylece ortada bırakmış,ailesine mahcup etmiş olduğum için arayamıyorum da.

çok uzattım farkındayım,buraya kadar okuduysanız eğer ben bu ruh halinden nasıl çıkacağım,lütfen önerilerinizi esirgemeyin. sevgiler.
 
Neden ailenizden utanıyorsunuz...

Her ne olursa olsun onlar sizin anne ve babanız...

Valla büyük günah kazanıyorsunuz.

Hiç doğru davranış ve düşünce değil.

Ayrıca sizi ve ailenizi olduğunuz gibi kabul etmeyen bir insanla evlenmeyin daha iyi.

utanmak kavramının sebepleri farklıdır. mesleklerinden,görünüşlerinden,kimliklerinden utanmıyorum. anne baba olamayışlarından utanıyorum. ben annemle aynı şehirde yaşıyorum,10 dakika mesafedeyim. en son telefonda 1 hafta önce konuştum. anlatabiliyor muyum?
 
Ailenizin durumu kabul edilebilirdi, er ya da geç.
Hatta nasıl tepki göreceğinizi, nasıl insanlar olduğunu bilmiyordunuz bile, size yanlış geleni başkası anlayışla karşılayabilir, aile bu, sizin tercihiniz değil.
Ama sizin bu yaptığınız kabul görmeyecek onlar tarafından, telafi etmelisiniz.
 
Gercekten karamsarsin. Bir sey yok ailende abartma lutfen. Durum neyse gerektigi yerde sorulursa anlatirsin. Her ailede neler neler oluyor. Kimseninki dort dortluk degil. Sevgilinin ailesinin de vardir illa arizalari. Asabilecegin bir problemle karsi karsiyasin ama yok yapamiyorum dersen bir destek al derim. Verdigin randevuyu iptal etmen iyi olmamis.
 
Sanirim ergen tribi yapiyorsunuz gercekten
Sahsen benim oglumun sevgilisinin boyle bir aile yapisi olsa hayatta yargilamam ama kizi da sarip sarmalayasim gelir , evimde kendini rahat hissetmesi icin elimden geleni yapardim

Alin telefonu elinize sevgilinizi arayin , hissettiklerinizi anlatip ozur dileyin ve en kisa zamandq ailesiyle bulusma ayarlayin
 
İnsan şayet kendisi bir hata yaptıysa, birini üzdüyse, incittiyse, hırsızlık yaptıysa, dedikodu yaptıysa, haksızlık yaptıysa vs. utanır. Kendi elinde olmayan bir şeyden ötürü utanmana gerek yok. Duruma böyle bakmalısın. Benim de ailem boşanmıştı, babamın eşi vardı, kardeşlerim vardı. Evlenirken hiç aklıma gelmedi "acaba ailemle ilgili bir şey düşünürler mi" diye. Zaten bunu olumsuz karşılarlarsa hayatına onlarsız devam etmen gerektiğini anlarsın. Bu boşanmayı atlatamamışsın bence, ailen bu süreci çok iyi yönetemedi sanırım. Bu düşüncelerden yalnız kurtulamıyorsan destek alabilirsin.
 
Neden bu şekilde davrandığınızı erkek arkadaşınıza anlatın. O da ailesine durumu açıklasın ebeveynlerinin boşandığını tek çocuk olduğunu anne ve babanın yeni hayatlar kurduğunu söylesin. Daha sonra gitmek istersen yine gidersin. Kendini lütfen bunun için üzme bu senin hatan değil. Anlayışlı olacaklarıdır. :21:
 
İnsan şayet kendisi bir hata yaptıysa, birini üzdüyse, incittiyse, hırsızlık yaptıysa, dedikodu yaptıysa, haksızlık yaptıysa vs. utanır. Kendi elinde olmayan bir şeyden ötürü utanmana gerek yok. Duruma böyle bakmalısın. Benim de ailem boşanmıştı, babamın eşi vardı, kardeşlerim vardı. Evlenirken hiç aklıma gelmedi "acaba ailemle ilgili bir şey düşünürler mi" diye. Zaten bunu olumsuz karşılarlarsa hayatına onlarsız devam etmen gerektiğini anlarsın. Bu boşanmayı atlatamamışsın bence, ailen bu süreci çok iyi yönetemedi sanırım. Bu düşüncelerden yalnız kurtulamıyorsan destek alabilirsin.

annemle babamın boşanması değil boşandıktan sonra beni unutmaları canımı yakıyor. yani ben annemi aramasam,ziyaretine gitmesem uzun süre beni hatırlar mı bilmiyorum. babam ona göre daha ilgili. beni korkutan bu oluyor. yani insanlar yalnız olduğumu bilmesinler istiyorum. çünkü herkesin iyi ya da kötü bir ailesi vardır sorun yaşadığında sığınabileceği. şimdi düşününce gülüyorum ama benim bir sorunum olsa büyük ihtimalle anneme anca sesli mesaj bırakırım ertesi gün döner. sanırım utanma değil anneme olan kırgınlık benimkisi.
 
Üvey anne agziyla kus tutsada sevilmiyor demek ki? Ne yapti ki size agzina yapıştırmak istiyorsunuz.Hayatinizda utanilacak birsey de yok üstelik.


bundan 15 yıl önce metres olduğu için sevilmiyor olabilir. şimdi nikah kıymış olması benim hafızamı silmiyor maalesef.
 
Aile ilişkilerinizin kopukluğunu ayrı bir yere koyuyorum ama geri kalanında utanılacak bir şey yok. Anne babanız boşanmış ve yeniden başkalarıyla evlenmişler, bu kadarını sorarlarsa anlatırsınız. Gayet normal. Zaten erkek arkadaşınızın ailesi de sanmıyorum detayına insinler. Sizi utandıracak bir durum değil, gayet insani meseleler.
 
Erkek arkadaşınız ailesine sizin durumunuzu biraz anlatsa ve çok fazla detaya girip kızı bunaltmayin diye uyarsa o zaman bı sorun olmazdı. Bu şekilde tanışmayı reddetmek aileye daha yanlış şeyler düşündürebilir.
 
annemle babamın boşanması değil boşandıktan sonra beni unutmaları canımı yakıyor. yani ben annemi aramasam,ziyaretine gitmesem uzun süre beni hatırlar mı bilmiyorum. babam ona göre daha ilgili. beni korkutan bu oluyor. yani insanlar yalnız olduğumu bilmesinler istiyorum. çünkü herkesin iyi ya da kötü bir ailesi vardır sorun yaşadığında sığınabileceği. şimdi düşününce gülüyorum ama benim bir sorunum olsa büyük ihtimalle anneme anca sesli mesaj bırakırım ertesi gün döner. sanırım utanma değil anneme olan kırgınlık benimkisi.
iyi de ne alaka? Siz bunları sevgilinizin ailesine açıklamak zorunda değilsiniz ki. Zaten onlarda nasıl ilgili bir aileniz mi var diye sormazlar diye tahmin ediyorum. Senelerce annesi veya babasıyla görüşmemiş olanlar kendini eve kapatsın o zaman. Çok ayıp ya üzüldüm sevgilinize, asıl bu saçma bahane yüzünden daveti iptal ettiğiniz için utanmalısınız:olamaz:
 
iyi de ne alaka? Siz bunları sevgilinizin ailesine açıklamak zorunda değilsiniz ki. Zaten onlarda nasıl ilgili bir aileniz mi var diye sormazlar diye tahmin ediyorum. Senelerce annesi veya babasıyla görüşmemiş olanlar kendini eve kapatsın o zaman. Çok ayıp ya üzüldüm sevgilinize, asıl bu saçma bahane yüzünden utanmalısınız:olamaz:

yazdığım gibi,arada bir bu karamsar ruh haline giriyorum. öyle anlardan birine denk geldi bu tanışma mevzusu. bir anda arayıp gelmeyeceğimi söyledim yani üzerine düşünülmüş bir karar değil. ayıp oldu farkındayım.
 
utanmak kavramının sebepleri farklıdır. mesleklerinden,görünüşlerinden,kimliklerinden utanmıyorum. anne baba olamayışlarından utanıyorum. ben annemle aynı şehirde yaşıyorum,10 dakika mesafedeyim. en son telefonda 1 hafta önce konuştum. anlatabiliyor muyum?
Buraya çok konu açılıyor onun için soruyorum canım.hiç dedin mi annem keşke bizim için babama bi şans verseydi böyle dağılmazdık belki diye hiç düşündün mü.
 
bundan 15 yıl önce metres olduğu için sevilmiyor olabilir. şimdi nikah kıymış olması benim hafızamı silmiyor maalesef.
Ara erkek arkadasını aılenın durumunu bılmıyorsa anlat bu sebeplerden dolayı cekındıgını söyle o da aılesıne cıtlatsın ve oraya gıttıgınde ıcın rahat olur .Böyle kendı kendını harap edıp baskalarını da uzemessın erkek arkadasın bunu haketmıyor hadı dusınmeyı bırak ara ve anlat durumu senın utanacagın bırsey yok .
 
Sevgiliniz durumunuzu biliyordur zaten.Eminim ailesi de anlayışla karşılayacaktır.Belki de kendi anne -babanızdan daha çok sahipleneceklerdir sizi.Üzülmeyin.
Hayatın bizlere ne sürprizler hazırlayacağı belli olmuyor maalesef.
Anneniz de sizinle daha çok vakit geçirmek istiyordur ama şartlar elvermiyor sanırım.
Bir de onun açısından bakmaya çalışın.
 
Neden bu şekilde davrandığınızı erkek arkadaşınıza anlatın. O da ailesine durumu açıklasın ebeveynlerinin boşandığını tek çocuk olduğunu anne ve babanın yeni hayatlar kurduğunu söylesin. Daha sonra gitmek istersen yine gidersin. Kendini lütfen bunun için üzme bu senin hatan değil. Anlayışlı olacaklarıdır. :21:

++++
++++
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X