Bu amelyati geçiren biri olarak diyorum. Amelyat fazla yemeni engelliyor. Istesende yiyemiyorsun. Zaten ilk bir kaç hafta sivi beslenme (zaten miden baska seyi almiyor). Ondan sonrasi az yiyorsun. Cok yagli yada sekerli yiyemiyorsun çünkü "dumping" denilen sey oluyor. Birden ter basiyor, kendini çok kötü his ediyorsun. Ve bunu yasadiktan sonrada pavlovun köpegi gibi, o çok yagli yada sekerli besinleri daha az tüketiyorsun.
Yani ne oluyor?
1. Daha az yiyorsun
2. Farkli yemeye basliyorsun çünkü fazla yagli yada sekerli seylere tahamül edemiyorsun
3. Kilolar gittikçe sporda kolaylasiyor.
4. Iraden yükselseliyor çünkü kilolar daha hizli bir sekilde gidiyor.
5. Dedigin gibi psikolojik kaynakli metabolik rahatsizlik. Insanin psikolojisi artik belli bir diyet denemelere ve baskiya karsi gelebilir.
Ve 25 kilo ile 50 kilo vermenin arasinda daglar kadar fark var. Tipki cocuklugundan beri bu savaslari veren ile, yetiskinlikte kötü bir yildan sonra kilo vermeye çalisan gibi. Ve diyorsun ya "niye amelyat olmadan saglikli beslenemiyor, niye ille gerekiyor" diye. Alçi olmadanda insan kirik ayagina dikkat edebilir degilmi? Ama yinede alçi gerekli oluyor, o ayagi sabit tutmak için. Bu amelyatin görevide böyle bisey.
Ha demiyorum ki 5 kilo fazlaligi olan birisi hemen amelyat olsun. Yada diyetler hiç uygulanmasin diye. Ama o kadar çok denemelerden sonra niye insan kendini daha fazla yipratsin? Millet büyük gögüs için amelyat olurken (ki asla kinamiyorum, gayet normal bir istek), niye hayatini saglikli geçirme, kendini iyi his etme adina amelyat olmasin? Kilo verme sekli niye tabu oluyor?
