- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Ailem mi sevdiğim mi..
- Konu Sahibi lequim
- Başlangıç Tarihi
- 12 Ocak 2010
- 2.154
- 228
arkadaşlar hepinize görüşleriniz düşünceleriniz ve tavsiyeleriniz için teşekkür ederim.
şu anda işte olduğum için tek tek yazamıyorum hepinize, yarın herkesi tek tek alıntılıcam evde herahngi bi gelişme olursa bizimkilerden yazcam buraya..
sizce aileme yavaştan konuyu acsam mı.. hani görüşlerini öğrenmek için en azndan çıtlatsam mı bi ?
hani evlilik fln düşünmüyoruz ama sizden gizli saklı da hareket etmek istemiyorum en azından bilin sonucta sizden uzakta yaşıyorum we kendimi sizi kandırıyo gibi hissediyorum fln diye girsem mi konuya..
su anda bunu yapabilme ihtimalim milyonda bir.
sizin yazdıklarınız dogrultusunda hareket edicem..
şu anda işte olduğum için tek tek yazamıyorum hepinize, yarın herkesi tek tek alıntılıcam evde herahngi bi gelişme olursa bizimkilerden yazcam buraya..
sizce aileme yavaştan konuyu acsam mı.. hani görüşlerini öğrenmek için en azndan çıtlatsam mı bi ?
hani evlilik fln düşünmüyoruz ama sizden gizli saklı da hareket etmek istemiyorum en azından bilin sonucta sizden uzakta yaşıyorum we kendimi sizi kandırıyo gibi hissediyorum fln diye girsem mi konuya..
su anda bunu yapabilme ihtimalim milyonda bir.
sizin yazdıklarınız dogrultusunda hareket edicem..
- 2 Haziran 2011
- 1.036
- 1
selam lequim ilk yazdığında okudum hikayeni, anında yazacaklarım vardı ama müsait değildim aklımdaydın hep. şimdi fırsat buldum ve bütün yorumları da okudum. fazla topik dolaşmam ama yine de ilk defa bütün yorumlara katıldığım hak verdiğim topik olmuş diyebilirim. yazacaklarımı yazmışlar arkadaşlar. peki farkında mısın lequim, herkes neredeyse aynı şeyleri söylemiş. ne kadar benzer ve ne kadar gerçek yazılanlar. bunu görebildin mi? bu gibi başka topiklere baktığımda 'kesin şunu yapmalısın' 'nasıl bunu yaparsın' 'sen zaten bunu istemişsin' 'sen zaten istemiyormuşsun' vs gibi yorumlara denk geldiğim oldu. ama burada böyle bir şey yok. yani sana 'eyvahlar olsun çok yanlış mı yapıyorum' ya da 'ben bunu nasıl yapacağım o cesaretim var mı' gibi düşüncelere itecek bir durum yok. bunun farkına vardıysan hala kendindesin, aklın başında, aramızdasın demektir. 
daha ne olsun. aklını çok bulandırmadan sakin kafayla herkesin de dediği gibi 'zamanla' senin işin. o zamanı iyi gözlemle derim ben. ve asıl önerim sevgilinin açıktan okuması. bu zor değil. zor olsa kaç yazar seven adama? ben lisans bitirdim, çok lazım gibi üstüne açıktan okuyorum. ama sevgiline lazım. tam ailenin istediği gibi tahsillere sahip olamasa bile eminin o güzel ailen, sevgilinin bu uğraşını çok taktir edecektir. yani biraz ailen biraz sevgilin fedakarlık edecekler. senin için. ikisi de seni seven taraf ve sen de iki tarafı seviyorsun. sana düşen fazla bir şey yok aslında. sen sadece aklını serin tut, gözlemlerini iyi yap. bu gözlemleri hem ailen hem sevdiğin hem geleceğin için yap. eminim doğru olanı bulacaksındır. sevgilinin okumayı kabul etmesi yada etmemesi bu çizgilin en büyük noktası olur. şimdiye kadar hayatında senin gibi biri yokken çok imkanları olmamış olabilir, ya da çok imkanları vardı ama hovardaydı diyelim ne olacak, senin gibi biriyle yolunun kesişeceğini bilseydi eminim sana layık olabilmek için neler yapmazdı. işte hala yapabilir eğer isterse. ve şu noktadan sonra senin için ikiniz için yapması çok daha değerli. şimdi aynı durumda olan bir arkadaşımın olayından bahsedeceğim;
eski iş yerimden arkadaşım, kaç senelik ilişkisi var, kız üniversiteden iyi ve zor bir bölüm mezunu, akıllı ve entellektüel. muhasebe departmanından. benimle aynı gün işe başladı. sevgilisi babasının iş yerinde bir memur. lise mezunu. ama bu bile çok büyük dert. ailesi memur istemiyor çok tahsili olan yada ille mühendis istiyorlar. kız mümkün değil sırf üniversite okumadı diye vazgeçemem diyordu, çok seviyoruz diyordu ağlıyordu, evde çok mutsuzum herşey burnumdan geliyor diyordu vazgeçmiyordu da. ben de ona da bu öneride bulundum 'bak arkadaşım açıktan birşeyler okusun hiç olmazsa çabalasın zor değil ki bunu yapmak sen aileni karşına alıyorsun madem bu konuda kararlılar, o zaman sevgiline iş düşüyor biraz çabalasın hem kendine de çok şey katmış olur. kendini bu kadar yıpratma her şey olacağına varır' gibilerinden konuştum hep. sevgilisi okumayı kabul etmemiş falan. ben içten çok tuhafladım ve ayıpladım ama vardır sebebi belki zorunlu olmaktan hoşlanmıyordur diye düşündüm. zaman sonra işten çıkalı bir kaç hafta oldu falan, arkadaşla konuşuyoruz telefonda, bana demez mi 'benden ayrıldı. hatta yeni sevgilim var dedi' diye. şok oldum. 'nasıl olur ya o aşkın üzerine bir günde sevgili mi yapılır ne yani seninleyken mi varmış' dedim 'hiç bilmiyorum çok kötüyüm ama benim için hayırlısı buymuş onu anladım ne kadar kör olduğumu, onun ne olduğunu da anladım' dedi. evet bir yaşanmış olay da bu. ama ben onun dışardan okumayı bile kabul etmemesinden kıllanmıştım zaten. sen bir konusunu aç bakalım seninki kabul eder mi? kabul etmek bir şey değil, bunu içtenlikle yapar mı? anlatabiliyor muyum
daha ne olsun. aklını çok bulandırmadan sakin kafayla herkesin de dediği gibi 'zamanla' senin işin. o zamanı iyi gözlemle derim ben. ve asıl önerim sevgilinin açıktan okuması. bu zor değil. zor olsa kaç yazar seven adama? ben lisans bitirdim, çok lazım gibi üstüne açıktan okuyorum. ama sevgiline lazım. tam ailenin istediği gibi tahsillere sahip olamasa bile eminin o güzel ailen, sevgilinin bu uğraşını çok taktir edecektir. yani biraz ailen biraz sevgilin fedakarlık edecekler. senin için. ikisi de seni seven taraf ve sen de iki tarafı seviyorsun. sana düşen fazla bir şey yok aslında. sen sadece aklını serin tut, gözlemlerini iyi yap. bu gözlemleri hem ailen hem sevdiğin hem geleceğin için yap. eminim doğru olanı bulacaksındır. sevgilinin okumayı kabul etmesi yada etmemesi bu çizgilin en büyük noktası olur. şimdiye kadar hayatında senin gibi biri yokken çok imkanları olmamış olabilir, ya da çok imkanları vardı ama hovardaydı diyelim ne olacak, senin gibi biriyle yolunun kesişeceğini bilseydi eminim sana layık olabilmek için neler yapmazdı. işte hala yapabilir eğer isterse. ve şu noktadan sonra senin için ikiniz için yapması çok daha değerli. şimdi aynı durumda olan bir arkadaşımın olayından bahsedeceğim;eski iş yerimden arkadaşım, kaç senelik ilişkisi var, kız üniversiteden iyi ve zor bir bölüm mezunu, akıllı ve entellektüel. muhasebe departmanından. benimle aynı gün işe başladı. sevgilisi babasının iş yerinde bir memur. lise mezunu. ama bu bile çok büyük dert. ailesi memur istemiyor çok tahsili olan yada ille mühendis istiyorlar. kız mümkün değil sırf üniversite okumadı diye vazgeçemem diyordu, çok seviyoruz diyordu ağlıyordu, evde çok mutsuzum herşey burnumdan geliyor diyordu vazgeçmiyordu da. ben de ona da bu öneride bulundum 'bak arkadaşım açıktan birşeyler okusun hiç olmazsa çabalasın zor değil ki bunu yapmak sen aileni karşına alıyorsun madem bu konuda kararlılar, o zaman sevgiline iş düşüyor biraz çabalasın hem kendine de çok şey katmış olur. kendini bu kadar yıpratma her şey olacağına varır' gibilerinden konuştum hep. sevgilisi okumayı kabul etmemiş falan. ben içten çok tuhafladım ve ayıpladım ama vardır sebebi belki zorunlu olmaktan hoşlanmıyordur diye düşündüm. zaman sonra işten çıkalı bir kaç hafta oldu falan, arkadaşla konuşuyoruz telefonda, bana demez mi 'benden ayrıldı. hatta yeni sevgilim var dedi' diye. şok oldum. 'nasıl olur ya o aşkın üzerine bir günde sevgili mi yapılır ne yani seninleyken mi varmış' dedim 'hiç bilmiyorum çok kötüyüm ama benim için hayırlısı buymuş onu anladım ne kadar kör olduğumu, onun ne olduğunu da anladım' dedi. evet bir yaşanmış olay da bu. ama ben onun dışardan okumayı bile kabul etmemesinden kıllanmıştım zaten. sen bir konusunu aç bakalım seninki kabul eder mi? kabul etmek bir şey değil, bunu içtenlikle yapar mı? anlatabiliyor muyum
- 30 Kasım 2010
- 9.572
- 19.168
Ailene konuyu açmanda fayda görüyorum canım...
Akıl akıldan üstündür...
Göremediğin pek çok şeyde yardımları dokunur...
Fazla da canını sıkma..
Herşey olacağına varır..
sen tamamen kendini beğenmiş birisin bu kanıya nerden mi vardım? onu sevsen aileni bi şekilde razı edersin ya da onu tercih edersin aklında ikileme kalmaz bence ayrıl o çocuktan yazık edersin
Canım...
Lütfen yazacaksak adam gibi sorununa cevap yazalım arkadaşımızın...
Onun kendini beğenmiş biri olup olmadığı ile ilgili yorum yapmak bey değil...
Sizin gibiler yüzünden ben bu derdim var köşesine konu açmaya korkuyorum ya...
Hep saldırı hep eleştiri..
- 12 Ocak 2010
- 2.154
- 228
Canım yazdıklarını okuduktan sonra baya bir düşündüm..Bir anne olarak baktım önce ailen tarafından...Bence haklılar.Evlat yetiştirmek çok zor maddi manevi özveri,ömrünü veriyorsun ve tabiki onun için en iyisini istiyorsun..
Aşka saygım sonsuz ama evlilikler hep aşk üzerinden yürümüyor malesef..Evlenince hayatın o anlamsız telaşına düşünce öncelikler,sosyal,kültürel ve maddi açıdan uçurumlar oluşmaya başlıyor..
Sen çok iyi eğitimler almışsın ilerde kariyer yapıcaksın yurtdışına gidiceksin belki ne bileyim toplantılar,kokteyller vs..vs..bunları eşin olduğunda kaldırabilecek mi?Sana destek olabileceğini o dönemde hiç zannetmiyorum..O zaman erkeklerin doğasından olan üstünlük iç güdüsü ortaya çıkmaya başlıcak ve senin başarılarını kıskanmaya başlıcak ya da gitmiceksin yapmıcaksın demeye başlıcak..
Belki inanmazsın benim eşim 4 yıllık ünv mezunu ve ben ise 2 yıllık mezunuyum ama eşim 20 kişinin çalıştığı patron firmasında çalışıyordu tanıştığımızda...
Ben bankada her 3 aylık toplantılarda İstanbul ziyaretlerinde kokteyllerde yemeklerde gittiğimde gitmesen olmaz mı sen nişanlısın yok bilmem ne diye problem çıkarıyordu..Çünkü o hiç kurumsal bir yerde çalışmamış,buna katılmanın bahanesi olmadığını zorumluluk olduğunu anlıyamıyordu..Bu bile kavga sebebimiz olmuştur kaç kere...
Yani bende malesef annenle aynı düşüncedeyim arkadaşım belki bana kızarsın ama benim görüşüm bu..
Hakkında hayırlısı inşallah
canım sana kızarmıyımmm hiç, ne güzel yazmışsıınnn, ben zaten sizlere akıl danştım, farklı görüşleri okuyarak o açılardan bakmak istedim olaya..
ilerde ne olur bilmem ama erkek arkadaşım hep destekliyo beni bu tarz konularda açıkçası, işyerimdeki sorunları biliyosunn, bankalarla cok içli dışlı çalışıyo, tanıdıklarına fln hep cvmi vermiş baya bi çabalıyo destek oluyo daha iyi bir bankaya fln geçebilmem için hakkını yiyemem..
ama erkeklerin evlendikten sonra değiştiği bir gerçek, yarın öbürgün ne oluruz muamma.. annem bana bikeresinde sen yanına yakıştırabilcekmisin bundan bi 10 yıl sonra yada aşkın bttiğinde demişti, cok ağırıma gtmişti o lafıı, nası böyle der diyorum hep kendi kendime üzülüyorum
- 12 Ocak 2010
- 2.154
- 228
tatlım ben 2 ünide okuyorum 2 dil biliyorum artı rahmetli babamda çok önem verirdi bu denklik mevzusuna annemde..Ama bazen inan bana denk olasada karşına öyle bi insan çıkıyoki bin tane denk sıfatlıyı cebinden çıkarıyo benim nişanlım ön lisanstan terk ama bi şeklde yolunu çizmiş çok iyi bir işte 2000e yakın bi paraya çalışıyo.bende ona bu konuyu açtım açıktan okumayı bile düşündü benm için..onun aileside sorun çıkardı benmkide ama nişanımız oldu şimdi ve annem kendi oğlundan öte seviyor nişanlımı..herşey sizin elinizde eğer sevgilinin "o" olduğunu düşünüyorsan..
allah mutluluğunuzu daim etsin insallah, ben daha önceden erkek arkadaşımla aynı yerde çalışıyodum ve orda tanıştık zaten.. çalıştıgımız otelde kurumsallıktan hiç nasip almamış, açıkçası kalitesiz bir yer.. babam da orda çalışmamı istememişti bir süre sonra.. şimdi erkek arkdaşımın orda çalıştıgını da biliyolar ya ondan da işinin garantisi fln yok diyolar.. düzgün gelecek vaadeden bir işi olsa maddi sıkıntı çekmiceklerini bilmesem ilkokul mezunu da olsa birbirlerini seviyolarsa ne diyebilirim ki fln demiş babam.. ama işte bizim durumumuz sizden de vahim..
- 12 Ocak 2010
- 2.154
- 228
canım ya keşke okdr kolay olsaydı, benim toto hayatta yemez heralde babamların istemediği biri için karşılarına çıkıp da ikna etmeye çalışmak
ben sevgimden eminim ama henüz emin deilim onla evlenmek isteyip istemediğime.. bazen deli gibi istiyorum, bazen de hiiç kendimi hazır hissetmiyorum..
- 12 Ocak 2010
- 2.154
- 228
sanki benim düşüncelerimi dile getirmişsin.. aynı şeyleri yaşayan bir başka anlıyo birbirni işte..
şehri ilk okudugumda aklıma gelen, samsun bafra oldu.. dogrumuyum.. benimki oralı şahsen :)
bende sanırım ailem sorana kdr sesimi cıkartmıcam, sonucta bi ilişkim oldugunu biliyolar, ne zmn bana derler ki nedir bu iş nereye gidiyo o zmn dökülürüm sanırım..
şu anda ailemin yanındayım, döndügümde söylicem ilk iş diplamasını halledelim sonra belki açıktan bile gidebilir.. kafama koydum.. ben onun için ailemle kötü olmuşken o da benim için bukdrcık bişiyi yapsın..
- 12 Ocak 2010
- 2.154
- 228
işte annem hep 2 gönlün bi araya gelmesi yetmiyo eskidendi onlar diyo.. dediğin gibi akışına bırakıcam artık yaş geç,nce heralde razı gelir bizimkiler :)
insallah hakkımda hayırlısı olan odur da bunca eziyet değer yasadıklarıma hissettiklerime..
- 8 Nisan 2011
- 509
- 115
bence bu nokatada aileler şu yanlışı yapıyor:birden kesip atmak.aslında biraz zaman verseler,birden engellemeseler,yanlışlar ve doğrular ortaya çıkar.tepki gösterince insan sığınacak bi yer arıyor ve o sığınak da tepki gösterdikleri insan oluyor tabiki.sığınma duygusu olmadan bazı şeyleri farketmek de ailelerin tutumuna bağlı bence.anlatabildim mi bilmiyorum:)
- 12 Ocak 2010
- 2.154
- 228
olaya tamamen mantıklı bir açıdan bakmışsınız ve ben dönüp yazdıklarınızı okuduğumda size muhalefet olucak en ufak bişi bulamıyorum..
sadece hakkımda hayırlısı olsun inşallah sevgilim karakterini hiç bozmadan devam eder diye umut edebiliyorum..
- 12 Ocak 2010
- 2.154
- 228
aynen öyle, ilk yazdıgımda dediğim gibi annemin o sert tepkisiyle ilişkide el üstünde tutulan ben bir anda kovalayan olmuştum.. cocugun kaşına gözüne bakıp kendimden geçer olmuştum.. bu tarz tepkiler insanı o kişiye daha da yakınlaştırmaktan başka bir işe yaramıyo..
benim şu anda tek bir isteğim var.. duygularıma hisslerime saygı duyulması ve okararı hiç bi etki altında kalmadan sadece ben diyerek verebilmek..
cünkü o zmn pişmanlığım da sevincim de benim kendi kararımın sonucu olur.. ailem için ayrılsam yıllarca içimde kalıcak, onlar için mutsuz oldum dicem.. ayrılmasam devam etsem en ufak sorunumda aileme sıgınamıcam.. cok zor..
- 12 Ocak 2010
- 2.154
- 228
canım ailen senin için çok emek vermiş.
bence onları üzmemelisin heleki bir erkek için.
sonra çok pişman olursun.
bazı arkadaşlar denkligin önemli olmadıgını sölemişler ama ben katılmıyorum.
şimdi hiçbirşeye kalkışmadıgınız için herşey iyi hoş.
ama sonra burdaki birçok arkadaş gibi okuruz valla (allah korusun) , ailemle uyuşamadı,onun ailesine uyum saglayamıyorum.
sen hep rahat büyüdügün için çok acı çekersin ,böyle bir ailenin gelini olunca söyleyeyim.
ben çok zorluk çekiyorum
heleki rahat bir hayat yaşayan ,kendi ailesi tarafından el bebek gül bebek büyütülen ,özgür bir şekilde yetişen insanlar için çok daha zor.
aşk (gözünün körlügü ) bir süre sonra bitecek,peki ya sonra ???
aile her yönden çok önemli söyleyeyim sana ,onun aileside çok önemli,evlilik olunca sadece ikiniz olmuyorsunuz !!!
davul bile dengi dengine ,bunları yazarken sadece okuluyla ilgili yazmıyorum bunu herşey okul demek degil ancak hissetigim yazdıklarından alınan kültürlerde farklı.
cok ii anlıyorum ne demek istediğinizi, ailesiyle içiçeyim şu anda.. arnavutluk var zaten benimkinde, annesiyle aram cok iidir ama evlenirsek neler olabilcegni tahmin edebiliyorum..
ben kendi evimde bile iş güç yapmazken onlara uyum saglayabilirmiyim hiç bilmiyorum..
- 8 Nisan 2011
- 509
- 115
seni anlıyorum.bence ailenle konuş senin de dediğin gibi bu davranışlarıyla seni ona daha çok ittiklerini,biraz rahat bırakırlarsa daha rahat karar vereceğini söyle.
sen de haklısın ailen de.durumunuz ilerde sorun olur belki.erkekler kompleks yapıyorlar çünkü.
karşındaki kişiyi olduğu gibi görmeye çalış,olmasını istediğin gibi değil.bence bu da çok önemli.bunun için de ailenin seni biraz rahat bırakması lazım bence.
sen de haklısın ailen de.durumunuz ilerde sorun olur belki.erkekler kompleks yapıyorlar çünkü.
karşındaki kişiyi olduğu gibi görmeye çalış,olmasını istediğin gibi değil.bence bu da çok önemli.bunun için de ailenin seni biraz rahat bırakması lazım bence.
- 12 Ocak 2010
- 2.154
- 228
şu acıköğretim konusunu kafama yazdım zaten, lise diplomasını hallettirip açıktan gitmesini isticem..
kültür ve görgü farkı aileler arasında cok net mevcut..
ama erkek arkadaşım durusuyla, sohbetiyle, efendiliğiyle farkını ortaya koyuyo.. mesela üniden tüm arkadaşlarım cok seviyolar, cok karakterli cok efendi diyolar.. cok da acıkgörüşlüdür.. o tarz bir aile yapısından beklenmicek kadar rahattır, anneme bnları anlatınca da bana köprüyü gecene kdr herşey diyo, hep bi olumsuz.. cok üzülüyorum
- 12 Ocak 2010
- 2.154
- 228
benim anladıgım kadaryla su an o şekilde davranıyo ailem zaten ama ben huzursuzum, annem kesinlikle adını ağzına almıyo, sürekli o diyo, sürekli bi yalan sölemek zorunda kalıyorum, gizli gizli telde konusuyorum, dışardayken ailem arasa telimi açamıyorum.. halbuki bi açık açık konussak rahatlıcam cünkü hiç alışkın deilim böyle gizli saklı hareket etmeye
- 8 Nisan 2011
- 509
- 115
- 12 Ocak 2010
- 2.154
- 228
- 12 Ocak 2010
- 2.154
- 228
ağzına sağlık.. keşke öyle bi lüksüm olsa..
